- Home
- james_cameron
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten james_cameron als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Temps Qui Reste, Le (2005)
Alternatieve titel: Time to Leave
Aangrijpende, mooi geconstrueerde film. Rauwe, eerlijke emoties is waar het hier om draait. Geen makkelijke antwoorden en absoluut geen goedkoop sentiment. Vooral de laatste paar scenes zijn emotioneel en visueel van een adembenemende schoonheid.
Ten Commandments, The (1956)
Alternatieve titel: De Tien Geboden
Deze onverwoestbare klassieker ziet er in de digitaal gerestaureerde blu-ray versie geweldig uit. De grootse decors en kleurrijke kostuums spatten van het scherm. De plot ontvouwt zich nogal langdradig en het akteerwerk is erg theatraal, maar toch blijft de film boeien, ondanks zijn enorme lengte. Er zijn weinig saaie momenten en het spektakel weet nog steeds te imponeren. Natuurlijk zijn veel special effects inmiddels behoorlijk gedateerd en sporadisch op het lachwekkende af, maar overwegend worden ze doeltreffend ingezet. En het splijten van de Rode Zee ziet er nog steeds spectaculair uit.
Tender Bar, The (2021)
Sympathieke coming of age-film van George Clooney, maar inhoudelijk iets te weinig opmerkelijk en op safe spelend om echt op te vallen binnen het genre. De soundtrack staat bijvoorbeeld bol van de lekkere maar nogal voor de hand liggende klassiekers, al is Radar Love van The Golden Earring in de openingsscene dan wel weer doeltreffend gekozen. De prima cast helpt gelukkig flink mee om hier iets aangenaams van te maken: Ben Affleck is erg goed in een belangrijke bijrol en het is ook leuk om Christopher Lloyd weer eens te zien.
Tenderness (2009)
Ingetogen thriller, sfeervol en zorgvuldig opgebouwd, maar tegelijkertijd nogal vlak en aan de saaie kant. Goed gespeeld door de jonge hoofdrolspelers; Crowe hangt er met zijn nogal timide rol maar een beetje bij en had net zo goed uit de film geknipt kunnen worden, ondanks zijn toch aanzienlijke aandeel. Fraai camerawerk en een subtiele score, maar afgezien daarvan is dit geen aanrader.
Tenet (2020)
Je kunt je pubiek blijkbaar ook overschatten. De plot is herhaaldelijk zo complex en de dialogen zo abstract dat dit flink ten koste gaat van de spanning en het betrokken raken bij de personages. Het helpt ook niet bepaald mee dat de personages nogal afstandelijk en daarmee ongrijpbaar zijn. Pluspunten zijn er gelukkig ook. De film ziet er werkelijk fantastisch uit; camerawerk, belichting en montage zijn van ongekend niveau. En de aktiescenes, en dat zijn er nogal wat, zijn ongelooflijk cool en vooral knap in beeld gebracht. Van bepaalde scenes valt je mond echt open van verbazing. Een beetje een dubbel gevoel dus. Nolan's ambitie kent duidelijk geen grenzen, maar hij is ditmaal een beetje vergeten de kijker bij zijn film te betrekken.
Terminator Genisys (2015)
Alternatieve titel: Terminator Genisys 3D
Een Terminator die door Sarah Connor (Emilia Clarke) liefdevol 'pops' genoemd wordt? Dat kan natuurlijk niet door de beugel. Deze vijfde film in de reeks begaat helaas wel meer fouten, de meeste onvergeeflijk. Aanvankelijk is het allemaal nog niet eens zo verkeerd. Het terugkeren in gebeurtenissen van het eerste deel, a la Back To The Future Part 2, is inventief gedaan, en de opzet had best iets leuks kunnen opleveren. Helaas is de toon van de film veel te flauw en geforceerd komisch, met een continu achter de feiten aanhollende Kyle Reese (Jai Courtney) en een Schwarzenegger die slechts beschikt over futloze oneliners aangaande zijn eigen leeftijd. Daarnaast zijn de special effects beneden peil en heeft het geheel qua camerawerk en aktiescenes een rommelig, B-film-achtig uiterlijk, dat nogal onafgemaakt overkomt. Nee, dit eerste deel van een beoogde nieuwe trilogie schiet zichzelf behoorlijk in de voet. Verreweg de minste Terminator-film tot nu toe, wat mij betreft.
Terminator Salvation (2009)
Herzien, ik denk dat ik dit toch de minste vind van alle delen. Het plot is niet heel bijzonder, de cast matig. Worthington is prima, maar de rol van Bale wordt veel te serieus neergezet, soms haast op het lachwekkende af. Vormgeving en special effects zijn degelijk, maar de film mist gewoon net dat beetje extra dat de andere drie films wel hadden. Zou het toch de aanwezigheid van Arnie zijn? Echt memorabele aktiescenes zijn er, afgezien van de scene bij het pompstation, ook niet echt- vooral de climax stelt teleur. Toch nog vier sterren, de reeks blijft kwalitatief dik in orde en ook dit deel is zeer onderhoudend. McG is als regisseur in ieder geval capabel genoeg. Dat is wellicht de grootste verrassing van de film.
Terminator: Dark Fate (2019)
Zelfs de aanwezigheid van schrijver en producent James Cameron kan niet voorkomen dat deze zesde Terminator-film weinig toevoegt aan de reeks. De plot is niet onderscheidend, er zijn weinig verrassingen en de film haast zich van de ene naar de andere malle aktiescene. De nieuwe vijandelijke Terminator is cool en Schwarzenegger heeft een leuk rolletje, maar verder is dit een nogal dertien-in-een- dozijn spektakel geworden. Met mooi verzorgde en alom aanwezige special effects, dat natuurlijk wel.
Terra (2015)
Niet bepaald een standaard natuurdocumentaire, meer een filosofische reis door de tijd, waarbij de boodschap duidelijk is: wanneer we niet ingrijpen gaat de aarde spoedig naar de klote. De hoogdravende maar vernuftig in elkaar stekende voice-over van Vanessa Paradis wordt ondersteund door prachtige beelden, waarbij fraai gebruik wordt gemaakt van slow-motion fotografie. Bepaalde shots zijn echt van een adembenemende schoonheid. Naarmate de documentaire vordert wordt de boodschap vanzelfsprekend steeds deprimerender. Je wordt er dus weer eens niet vrolijk van, maar indrukwekkend is het wel.
Terri (2011)
Sympathiek filmpje, waarin de gebruikelijke coming-of-age elementen gecombineerd worden met onderkoelde humor en subtiel drama. De voornaamste reden om de film te kijken is John C. Reilly, hilarisch als de maffe schooldirecteur, maar de jonge akteurs om hem heen doen het zeker niet slecht. Uiteindelijk heeft het script niet veel om het lijf en het geheel is iets te luchtig om echt indruk te maken, maar de observaties zijn raak, de dialogen vaak erg grappig en de personages net interessant genoeg.
Terrifier (2016)
Ultrasmerig, behoorlijk naar en sadistisch horrorwerkje, maar binnen het genre best oké. Vormgeving en akteerwerk kunnen er in ieder geval mee door, net als de extreem bloederige makeup-effecten, waar het bij dit soort films toch om draait. En die clown is behoorlijk creepy.
Terrifier 2 (2022)
Het eerste deel had zo zijn (gruwelijke) momenten, maar had te lijden onder een laag budget, waardoor één en ander niet optimaal uit de verf kwam. Dit vervolg beschikt duidelijk over een groter budget en is in ieder opzicht superieur. Wat vooral goed werkte in het origineel was de verschijning van Art, de ijzingwekkend sinistere clown, dus is het niet meer dan logisch dat we hier veel meer Art krijgen. Zijn vele moordpartijen worden daarnaast nog smeriger in beeld gebracht. De plot is niet eens zo beroerd en de personages zijn beter uitgewerkt dan je in een dergelijke film zou verwachten. Jammer dat de film veel te lang is en in de finale een beetje begint te zeuren, maar tot die tijd is dit bloody good fun.
Tetris (2023)
Leuke, energieke mix van komedie en thriller over de nederlandse game designer Henk Rogers (Taron Egerton), die in de jaren '80 betrokken raakt bij de gecompliceerde strijd om de auteursrechten van het populaire computerspel Tetris. De plot is zo bizar dat het wel waargebeurd moet zijn en Egerton en de rest van de cast gooien zich vol overgave op het maffe maar zeer onderhoudende script. Tegen het einde wordt één en ander iets te mallotig, maar tot die tijd is dit een inventief vormgegeven en bijzonder aanstekelijk gespeelde film.
Tetro (2009)
Saaie bedoening dit; de film zeurt veel te lang door en komt hier en daar behoorlijk pretentieus uit de hoek. Pluspunten zijn er gelukkig ook, zoals het fraaie zwart/wit camerawerk en het sterke spel van de drie hoofdrolspelers, maar inhoudelijk is het allemaal nogal statisch en theatraal.
Texas Chainsaw 3D (2013)
Alternatieve titel: Texas Chainsaw Massacre 3D
Behoorlijke miskleun, deze zesde sequel/ remake/ prequel van de onverwoestbare klassieker. Dit keer speelt het verhaal zich af direct na de gebeurtenissen van de eerste film. Op zich geen slecht idee, ware het niet dat de plot onzinnig is, de personages belachelijk en de uitwerking van het script spanningloos. Naarmate de film vordert wordt alles steeds bespottelijker. Ook qua bloederige toestanden laat dit deel nogal te wensen over. Een mislukking op ieder front dus.
Texas Chainsaw Massacre (2022)
Negende (!) deel alweer in de franchise, dit keer met een nogal suffe locatie, vervelende personages en een vrij belachelijk uitgangspunt. Maar goed, wie maalt daarom bij een film als dit. Het gaat om de botte, bloederige taferelen en op dat vlak stelt de film zeker niet teleur. De titel wordt in ieder geval gerechtvaardigd.
Texas Killing Fields (2011)
Alternatieve titel: Dark Fields
Veelbelovende maar uiteindelijk niet helemaal geslaagde film van de dochter van regisseur Michael Mann, hier zelf aanwezig als producent. Ik zag trouwens nog wat meer leden van de familie Mann op de aftiteling langskomen. Dochterlief heeft zeker talent, maar het komt er bij deze film nog niet helemaal uit. Het eerste uur is prima, met een knap getroffen broeierige sfeer, maar in het laatste half uur gaat het een beetje fout. Bepaalde thrillerelementen worden erg standaard gebruikt en tegen het einde wordt een flink blik met cliché's opengetrokken. Maar goed, Worthington en Morgan zijn prima in de hoofdrollen, visueel zit alles netjes in elkaar en zoals gezegd is er veel sfeer en hier en daar ook best wat spanning.
Thale (2012)
Tegenvallende noorse film, een mengeling van fantasy, thriller en horror. Twee mannen van een schoonmaakservice doen ergens in een bos een lugubere ontdekking. Zij stuiten op een mysterieuze vrouw in de kelder van een afgelegen huis, die ogenschijnlijk in gevangenschap is opgegroeid. De vrouw is echter niet geheel menselijk. De plot is best onderhoudend en intrigerend, maar op kritieke momenten laat de film het afweten. Het wil maar niet echt van de grond komen en de personages missen charisma. Visueel is het ook allemaal aan de karige kant.
Thanks for Sharing (2012)
Aangenaam drama met veel humor, over lief en leed van een groepje (seks)verslaafden. Met deze cast kun je natuurlijk niet fout gaan en het is dan ook hoofdzakelijk de verdienste van de betrokken akteurs dat de film de moeite waard is. Qua plot is het allemaal niet erg bijzonder en aan de voorspelbare kant. Nieuwkomer P!nk (onder haar echte naam Alecia Moore) doet het overigens verrassend goed in één van de hoofdrollen.
Thanksgiving (2023)
Zeer, zeer matige slasher gebaseerd op de fake trailer uit Grindhouse (2007). Het idee voor de film suddert dus al enige tijd, wat het eindresultaat nog meer teleurstellend maakt. De cast bestaat voornamelijk uit irritante jongeren die op zeer irritante wijze met elkaar communiceren en de identiteit van de moordenaar laat zich direct bij aanvang raden. De ongeloofwaardige bloederige toestanden die volgen zijn vermakelijk in beeld gebracht maar de plot is om te janken zo slecht en spannend wordt het eigenlijk ook nergens.
That Guy Dick Miller (2014)
Leuke documentaire over veteraan-acteur Dick Miller, wiens carrière in en buiten Hollywood bijna 200 films omvat, in zes decennia tijd. Zijn werk met regisseur Joe Dante krijgt uiteraard veel aandacht, maar daarnaast komt de documentaire op de proppen met een grote reeks geweldige filmfragmenten, veelal afkomstig uit vergeten films uit lang vervlogen tijden. Ook zijn gesneuvelde scene uit Pulp Fiction, potentiëel de kroon op Miller's werk, komt aan bod.
That Sugar Film (2014)
Onderhoudende, iets te flitsend in elkaar gezette documentaire over de gevaren van suiker in vrijwel al het voedsel om ons heen. Filmmaker Damon Gameau vindt zichzelf net iets te geweldig en visueel is de film zo druk dat de boodschap herhaaldelijk op de achtergrond raakt. Veel aspecten van de documentaire zijn echter wel boeiend en er zijn grappige gastoptredens van oa Hugh Jackman en Stephen Fry. Maar de rapvideo aan het einde... nee, die had achterwege mogen blijven.
That's It, That's All. (2008)
Bijzonder spectaculaire snowboard-docu, waarin experts als Travis Rice bizarre (en vaak levensgevaarlijke) capriolen uithalen op allerlei imposante berghellingen, gefilmd op verschillende continenten. Visueel zeer indrukwekkend, door het ingenieuze camerawerk (veelal vanuit helicopters) en de prachtige ruige landschappen waarin alles zich afspeelt. De beukende rock- en technomuziek op de soundtrack helpt ook een handje. Een duidelijke verhaallijn is ver te zoeken en alles hangt als los zand/ sneeuw aan elkaar, maar wat maakt het uit. Gevolgd door het zo mogelijk nog meer spectaculaire The Art Of Flight.
The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years (2016)
Alternatieve titel: Eight Days a Week
Vlotte, zeer onderhoudende documentaire over de fab four ten tijde van hun concertjaren, van 1963 tot en met 1966. De beatlemania wordt fraai in beeld gebracht, met archiefmateriaal om van te smullen en leuke interviewfragmenten, waarbij oud en nieuw beeldmateriaal kunstig is gemonteerd tot een logisch geheel. Waarschijnlijk leuker voor niet ingewijden zoals ondertekende dan voor doorgewinterde fans, maar ook zij zullen hier naar alle waarschijnlijkheid flink van genieten.
The Biggest Little Farm: The Return (2022)
Korte update van het reilen en zeilen op de unieke biologische boerderij van John en Molly Chester. Feitelijk meer herhaling dan daadwerkelijk nieuw materiaal, maar toch is ook dit vervolg innemend en charmant. De onweerstaanbare dieren en de sympathieke familie zorgen in ieder geval voor een aangenaam half uurtje.
The Doors: When You're Strange (2009)
Alternatieve titel: When You're Strange
Prima documentaire, volop fascinerend archiefmateriaal en passend droog ingesproken door Johnny Depp. Verfrissend om nu eens geen parade van pratende hoofden te zien. Het materiaal bewandelt grotendeels inmiddels platgetreden paden- de meeste zaken kwamen mij als niet-Doorsfan toch vrij bekend voor- maar het geheel is onderhoudend genoeg en het geschetste tijdsbeeld blijft interessant.
Theatre Bizarre, The (2011)
Amateuristische bedoening, deze wazige verzameling korte filmpjes, losjes verbonden door een kansloze raamvertelling met Udo Kier als creepy mime-speler. Klinkende namen als Richard Stanley en Tom Savini op de regisseursstoel doen mooie dingen vermoeden, maar dit is een grote teleurstelling. Vrijwel alle filmpjes zijn bijzonder slap in elkaar gezet en leiden feitelijk nergens toe. Bizar is het zeker, maar vooral slecht.
Thelma (2017)
Hier en daar een beetje traag, maar overwegend een bijzonder fraai vormgegeven, meeslepende dromerige bovennatuurlijke thriller. Qua sfeer en camerawerk is dit echt helemaal top; akteerwerk en plot mogen er ook zeker zijn. De veelbelovende Scandinavische regisseur Joachim Trier heeft zichzelf overtroffen.
Thelma & Louise (1991)
Blijft een uitstekende film; mooi verhaal met interessante thematiek, prima actrices en prachtig camerawerk. Emotionele momenten worden kunstig afgewisseld door komische- let vooral op de geweldige bijrol van de altijd nog ondergewaardeerde Christopher McDonald als de man van Thelma. Absoluut een van de beste films van regisseur Scott.
Theory of Everything, The (2014)
Het bijzondere levensverhaal van wetenschapper Stephen Hawking leent zich natuurlijk prima voor film; het staat of valt alleen wel met de juiste keuze voor de hoofdrolspeler. Gelukkig heeft men in Eddie Redmayne de juiste akteur gevonden. Ongelooflijk wat die man hier neerzet. Niet alleen zijn uiterlijk is treffend, maar ook qua fysiek, mimiek en taalgebruik is hij volledig overtuigend. Tegenspeelster Felicity Jones is al even indrukwekkend als zijn vastberaden vrouw. Uiteindelijk is dit meer een relatiestudie dan een film puur over het leven en de wetenschappelijke prestaties van Hawking, maar dat maakt The Theory Of Everything niet minder boeiend of aangrijpend.