Tenet (2020)

QFT, voor de rest ga ik aan deze onzin niet meer woorden vuil maken.

Fraai vormgegeven actiefilm met een onbegrijpelijk verhaal wat in de film zelfs wordt gezegd tegen de hoofdrolspeler: "probeer het maar niet te begrijpen".

Back to the future is het bewijs dat tijdreizen wel degelijk logisch en begijpelijk verfilmd kan worden.

In Tenet gaat vorm duidelijk boven inhoud.

Teveel onnavolgbare zaken met momenten. Met de actie zit t wel snor al is de scène in de BMW wel heel slecht. Zo ook het stompzinnige niets doen bij het transport.

Tweede kijksessie. Voel me nog steeds te dom om het te begrijpen.

Over enkele maanden nogmaals een derde keer kijken.

Nou dat ligt niet aan jou. De 'wetenschap' in de film klopt gewoon van geen kant, als je het probeert te begrijpen krijg je continu kortsluiting in je hersenen. Je kunt het verleden nu eenmaal niet op een later moment aanpassen. Het is beter om dit tijdens het kijken naast je neer te leggen dan er continu je hoofd over te breken. Wat er verder over blijft zijn enkele mooie achterwaartse scènes en een soort 007 gekruist met een romantische actiefilm waar 0,0 gevoel in zit. Wat een enorme miskleun van Nolan dit.

Een hele goede en knap gemaakte film.

Waarbij je goed je aandacht,erbij moet houden.

Met een sterk acterende cast, van hoofdrol spelers.

Sterk geschreven verhaal en ook de muziek is apart, en goed passend bij deze film.

Gelukkig ben ik niet de enige die deze film niet begrijpt, maar ondanks dat is het wel een hele goede film.

Moeilijke film om te waarderen. Er is veel goed: prima actie, mooi gefilmd, goed geacteerd en een origineel verhaal. Maar dat verhaal... Ik ben normaal wel in voor films waarin met het concept tijd wordt gespeeld, maar het moet nog wel enigszins te volgen blijven. In deze film wordt een toch al ingewikkeld concept gecombineerd met een onnavolgbaar hoog tempo. Meerdere scenes heb ik opnieuw moeten afspelen om dan alsnog tot de conclusie te komen dat ik het niet kon begrijpen. Tot halverwege ging het nog wel, maar daarna raakte de film me kwijt. Of raakte ik de film kwijt. Doordat ik zo gefocust bleef om te proberen een deel van het verhaal te begrijpen mis je ook weer veel van wat er op het scherm gebeurd. Ik kon daarom maar moeilijk meeleven met de hoofdrolspelers. Wat overblijft is het gevoel dat ik naar een in basis prima film heb gekeken waar ik me niet in kon inleven en niet van heb kunnen genieten. Hoeveel sterren geef je zo'n film? Ik denk dat ik met 2,5 sterren ruim ben en de film het voordeel van de twijfel geef onder het motto 'het zal wel deels aan mij liggen'. Ik weet niet of ik nog aan Inception (Film, 2010) durf te beginnen van dezelfde regisseur waar ook gespeeld wordt met het schermgebied tussen werkelijkheid en fantasie. David Lynch is met Lost Highway (Film, 1997) er beter in geslaagd om het gegoochel met tijd op een fatsoenlijke manier in beeld te brengen. Daar is juist gekozen voor een veel tragere film waardoor de kortsluiting die je krijgt in je hersenen de kans krijgt om op te lossen. Hierdoor is het veel makkelijker om in de surrealistische wereld in te stappen en het over je heen te laten komen.

@Filmreiziger Inception is echt veel beter te begrijpen. Dus die zou ik zeker niet overslaan, als ik jou was.

Ik heb de eerste anderhalf uur gezien, dus geen score van mij.

De film begint heel sterk met goed acteerwerk en interessante concepten. Maar na een tijdje begint bij mij de twijfel door te sijpelen. De ene na de andere onwaarschijnlijke gebeurtenis komt voorbij (nog even los van het inversie-idee).. Dit is zo'n typische actiefilm waarin niemand twijfelt en iedereen altijd precies op het juiste moment doet wat-ie moet doen. De hoofdrolspeler is een soort superman die zich moeiteloos uit iedere moeilijke situatie weet te redden.

Na anderhalf uur ben ik maar gestopt, want de film duurt allejezus lang en ik verwachtte alleen maar meer van hetzelfde. Het hele idee van die inversie leek vaak maar een gimmick, niet een centraal concept.

Hier had volgens mij veel meer ingezeten, zeker met zo'n regisseur.

Gisteren halverwege blijven steken in een tweede poging. Misschien moet ik nog eens terugkomen uit de toekomst om Tenet werkelijk te begrijpen, wat denk ik een paradox is. Nolan slaat weleens vaker de plank mis; zo is zijn 5e dimensie in Interstellar totale fictie die hij uit een zwart gat denkt te kunnen halen. In Tenet gaat hij aan de haal met wat onbegrepen elementen uit de quantum mechanica, die door mevrouw Sabine Hossenfelder genadeloos om zeep worden geholpen. Zij heeft er dan weer wel soep van gegeten, en nee die was niet te heet; maar wel Superdeterministisch. Afijn, ik dwaal af. Terug naar Tenet, een palindroom, waaruit zou volgen dat er een "leer, principe, theorie, dogma" bestaat dat oorzaak en gevolg omdraait, oftewel die de tijd omkeert. Daarvoor heb je dan een apparaat nodig, die in de film als een "draaideur met spiegelmoment" wordt uitgebeeld. Ook is er dan ineens een probleem met de zuurstof. Huh? Oké. Voor hoe lang dan?

Verder vind ik Pattinson (die ik subliem vond in Cosmopolis - over rare geniale films gesproken) uitstekend als de verpersoonlijking van een natuurkundige wereldvreemdeling, maar 't kan net zo goed andersom wezen. Conclusie: veel vaart, naar mijn smaak te veel zelfs, weinig wol en al helemaal geen lol noch mysterie. Jammer, en in een woord: mislukt.