The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years (2016)

Ik heb vaak genoeg gelezen onder welke druk de Beatles leefden tussen hun Amerikaanse doorbraak via I want to hold your hand eind 1963 en hun besluit in augustus 1966 om niet meer te gaan touren, maar pas bij de murwmakende overdaad aan hektische concert- en backstage-beelden uit deze documentaire kon ik het echt voelen, voor zover dat dan gaat bij honderd minuten beeldmateriaal in plaats van bijna drie jaar "in het echt". Misschien weinig nieuws gezien, maar toch genoten.

        Overigens heb ik altijd meer een grenzeloze bewondering dan echte liefde voor de Beatles gekoesterd, maar elke keer dat ik ze hoor en/of zie valt het me toch weer op wat een tomeloze energie en speelplezier en enthousiasme ze uitstralen. Ik kan eigenlijk maar weinig bands verzinnen bij wie de pure lol zó van het scherm afspat, en ik moet bekennen dat ik na al die jaren eigenlijk All my loving en The night before en It won't be long liever hoor dan I am the walrus of Dear Prudence of Across the universe. Kortom, het latere materiaal is misschien interessanter, maar het vroegere werk is me dierbaarder, en ik heb me dan ook nergens gestoord aan de opzet van deze documentaire; dat je moet stoppen ten tijde van Revolver vloeit nou eenmaal voort uit de aard van een film die gaat over "The touring years", en ik ben daar zelf niet rouwig om.

Bij mij is dat net zo.

Tot mijn eigen verbazing zit op dat eerdere repertoire in mijn beleving ook nog steeds geen sleet.

Ik heb zeker genoten van deze documentaire, al is 'ie niet zo volledig en uitgebreid als ik had gehoopt. Ook worden veel van de ruwe kantjes buiten beschouwing gelaten (bijv. het drugsgebruik, wat alleen licht word aangestipt bij de opnames van de film Help!). Toch jammer, want een docu is dan niet helemaal volledig. Maar goed, ik vond het leuk om veel beelden te zien die ik in ieder geval nog nooit had gezien en om de Beatlesmania van dichtbij te zien. Zo begrijp ik ook wel meer dat de jongens er op een gegeven moment klaar mee waren ook.

4*

8/10 (IMDB)

Ben niet echt een Beatlefan, maar toch leuk om een keer gezien te hebben.

Heel leuke documentaire

Vlotte, zeer onderhoudende documentaire over de fab four ten tijde van hun concertjaren, van 1963 tot en met 1966. De beatlemania wordt fraai in beeld gebracht, met archiefmateriaal om van te smullen en leuke interviewfragmenten, waarbij oud en nieuw beeldmateriaal kunstig is gemonteerd tot een logisch geheel. Waarschijnlijk leuker voor niet ingewijden zoals ondertekende dan voor doorgewinterde fans, maar ook zij zullen hier naar alle waarschijnlijkheid flink van genieten.

Mooie documentaire met vele mooie beelden over de geschiedenis van The Beatles. Precies zoals je van een gewone documentaire mag verwachten. Dus ook geen extra draai of een andere invalshoek of zo. Toch moest ik ook vaak aan The Rutles: All You Need Is Cash (Film, 1978) - MovieMeter.nl denken. Bijvoorbeeld toen The Beatles in het Shea Stadium moesten spelen vernoemd naar de revolutionair en verzetsstrijder Shea Stadium.

Eerlijke, op sommige momenten, vooral aan het begin ontroerende maar vaak opgewekte en vooral verhelderende documentaire over de opkomst en "ondergang" van The Beatles, die aldus de film altijd vrienden zijn gebleven. Maar vanzelfsprekend geen jongens konden blijven en daardoor nieuwe wegen zijn ingeslaan vooral omdat de Amerikaanse optredens, begrijpelijkerwijs steeds meer gingen tegenstaan. Weinig volledige opnamen te zien dus muziekdvd's met vroege optredens kunnen aantrekkelijk zijn maar verder wel een mooie chronologische "the story of" documentaire.