The Rutles: All You Need Is Cash (1978)

In een woord: helemaal te gek!

Als je ziet hoe goed ze die oude Beatle-opnames, bijvoorbeeld in Hamburg, nagemaakt hebben, erg goed hoor!

Inderdaad helemaal te gek !

Inderdaad een waanzinnig goed gemaakte en ontzettend grappige persiflage op het hele Beatles-gebeuren. Merkwaardig trouwens dat zo weinig mensen hem hebben gezien, The Rutles zijn toch minstens even grappig als hun hard-rock collega's van Spinal Tap.

Een echte aanrader, 4.5 sterren.

Goed nieuws!

En nog betaalbaar ook!

Ik heb het vervolg, The Rutles 2 vorige week gezien. Absoluut verschrikkelijk. Als het op MM stond zou ik het 0.5 sterren geven.

Een mooie muziekfilm, vooral het Rooftopconcert.

5 Sterren.

Gewoon een superfilm. Fantastische parodie, vooral voor de Beatlefans, omdat zelfs de kleinste dingetjes op de hak worden genomen.

Met name de Lennon-imitatie van Neil Innes. Alles klopt. De trillende stem, de doffe blik, het kauwgomkauwende mondje.

Gewoon perfect.

Het vervolg (Can't Buy Me Lunch) hoef ik niet te zien, die moet erg slecht zijn.

Flinke tegenvaller.Heel veel geleuter en dat ze de Beatles songs dan nog even nadeden was helemaal

Hier en daar een aantal geslaagde grappen(Tea) maar erg ondermaats.

2.5*

Haha, die Pieter

.................

Wat mij betreft verplichte kost voor alle Monty Python-fans. Eric Idle trekt de lijn van het "vliegende circus" duidelijk door naar deze Beatles-persiflage, wat een hoogstaand spervuur aan absurde moppen oplevert.

Natuurlijk wordt het "echte" Python-niveau bij lange niet geëvenaard, en voor niet-ingewijden gaan heel veel moppen verloren. Maar wie eens goed wil lachen met de Beatles, en tegelijk kan genieten van een absurde context, moet eens kennismaken met 'The Rutles'.

3,5*

Erg geestige en vooral scherpe parodie op The Beatles. Pythonesque absurditeit wordt op sterke wijze toegevoegd aan de zeer gedetailleerde carrièrelijn van The Beatles. Grote gebeurtenissen worden perfect nagespeeld waarbij vaak één klein aspect wordt verandert wat direct gevolgen heeft voor de gehele gebeurtenis. De imitaties zijn zeer overtuigend en de vele cameo’s een erg leuke toevoeging. Erg leuke Rockumentary (de eerste ooit geloof ik zelfs) van Eric Idle.

Een film die mij zeer tegen viel. Ik ben juist wel een fan van Monty Python, alsook van Bill Murray en Dan Akyroyd, alsook van The Beatles, maar dit kon mij toch niet echt boeien. Het meerendeel van de grappen zijn gewoon niet grappig. Het is voor een persiflage eigenlijk allemaal nog veel te braaf. Het had veel absurder gemogen (gemoeten?). Het grapje over Thee is idd wel leuk. Ook leuk zijn de absurde locaties waar de verslaggever steeds loopt (midden in zee!), daar ervaarde ik wel de echte Monty Python invloeden. Voor de rest een veel te brave, waardoor saaie, nep docu.

Blijft een erg leuke nep-documentaire over de Beatles door Eric Idle en nog vele andere beroemdheden.

Misschien wel de beste comedy die er is. Neil Innes (Bonzo Dog Doo-Dah Band) en Eric Idle hebben dezelfde humor en Innes was natuurlijk al betrokken bij Monty Python. Veel van de film ontleent zijn kracht aan de verdraaing van 'insider-weetjes'. Ken je die niet, dan gaat een hoop van de humor verloren.

De beelden zijn ongelofelijk goed nagemaakt. Het lijkt net echt en pas bij meerdere kijkbeurten gaat het opvallen dat het toch niet helemaal perfect is. Daarnaast is de muziek dik in orde. Dit soort dingen zijn alleen leuk als de muziek ook echt goed nagedaan wordt.

Ik vind deze eigenlijk nog een klasse beter dan de Pythonfilms.

Deze mockumentary volgt het echte verhaal van The Beatles te veel op de voet om origineel te kunnen zijn. Veel van de inmiddels iconische beelden van The Fab Four worden bijna letterlijk gekopieerd, zonder van commentaar of een scherp randje te voorzien (Dit geldt met name ook voor de vele muziek, zoals onder andere ‘I’m the walrus’/’Piggy in the middle’ en de oprichting van hu eigen bedrijf met als log een appel, hier een banaan), waardoor de film niet meer verwordt tot één te lang uitgesponnen studenten grap. Amusant, dat wel, hoewel sommige grappen in een eigen verhaal beter tot hun recht Zouden komen. Rob Reiners ‘This is Spinal Tap’ is stukken origineler en daardoor dus veel leuker.

Gisteren had ik weinig tijd, dus (her)keek ik deze korte tv-film uit 1978. Het is een briljante mockumentaire over de beruchte Liverpoolse popgroep The Rutles, die in 1962 doorbrak met het nummer Goose-Step Mama en in 1970 wegens meningsverschillen uit elkaar ging.

De film staat bol van de pakkende liedjes, waarvan I Must Be in Love het onbetwist hoogtepunt is. Dit nummer schopte het in 1978 zelfs tot de tipparade. Leuk ook dat er in de film cameo's zijn van onder anderen Mick Jagger, Ron Wood en George Harrison. De filmpjes zijn vaak grappig, maar sommige zijn echt te flauw voor woorden. Al met al een ontzettend leuke film, die het waard is om in de toekomst nog een keer te worden bekeken. 4,5*