Meningen
Hier kun je zien welke berichten Kondoro als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
E.T. the Extra-Terrestrial (1982)
Alternatieve titel: E.T.
“E.T. phone home.”
En ik al die jaren maar denken dat het ‘Go home’ in plaats van ‘Phone home’ was, heb ik mezelf toch al die tijd voor de gek gehouden zonder dat ik het wist of überhaupt door had. ‘E.T.’ heb ik gisteren maar eens herzien, voor mij maar ook voor vele anderen een ware jeugdfilm (en hij was al aardig oud in mijn jeugd) die me wel bij stond (behalve de bovenste quote dan) maar, blijkbaar had ik mijn stem verwijderd hier op ‘MovieMeter’, van deze film. De film heb ik dus maar in de herziening gegooid en het was ook gelijk mijn eerste film voor het nieuwe jaar. Een leuk zit? Dat zeker maar, de film was minder pakkend dan hoe hij in het verleden op mij over kwam of beter gezegd, hoe ik het me nog herinner.
Het is in ieder geval een heerlijke film om het nieuwe jaar mee te starten en, ik heb soms ook best moeten lachen om de film. Het is helaas niet zo boeiend meer, tuurlijk een leuk werk van ‘Spielberg’ maar ik herinner mij alles heel anders. De film voelde soms wat langdradig aan, en kakte na een tijdje ook bij mij in. Het cliché gehalte is ook niet bepaald laag want als E.T. op het punt staat van dood gaan en zelfs ook doodgaat dan is het allemaal wel erg cliché hoor. Is dat erg? Nee, ik ervaarde dit niet als erg want je bleef er simpelweg wel naar kijken, het had alleen niet bepaald gehoeven maar om toch wat meer gevoel bij de film te krijgen kregen we het nog even mee.
Wat meer mijn aandacht trok nu was het moment dat de twee zich echt leren kennen en dat vond ik best een leuke bijzondere weg. Hoe ‘Elliot’ als eerst in contact kwam met ‘E.T.’ en dat de twee een leuke en vriendschappelijke band opbouwden, was best leuk om te volgen. Hierin worden ook treurige maar ook leuke en grappige scenes in verwerkt en je ziet dat ‘Spielberg’ zijn volle fantasie los liet om er iets van te maken. Dat loopje van ‘E.T.’ was bijvoorbeeld al leuk genoeg, (de karakter zelf, personage, hoe je wil noemen) en dat maakte toch uit hoe ook ‘E.T.’ op ons overkwam, als erg vermakelijk en vooral grappig.
Het verhaal is leuk maar, best simpel en de meesten zullen die bijna wel kennen ook al heb je de film nog niet gezien. Het is een zeer spraakmakende film, al jaren, en dat zal misschien ook niet snel verdwijnen. De scenes waren leuk gemaakt en het is allemaal erg leuk om te volgen, soms wat treurig maar nergens heel lastig. Een geslaagde zit dus.
3.5*
Eagle Eye (2008)
“Valhalla, this is Thor. Valhalla, this is Thor. We have visual on a possible high value target.”
Ooit in het verleden heb ik deze film wel eens gezien maar kon me er bar weinig van herinneren. Wat ik wel weet is dat ik destijds mijn stem weer had verwijderd omdat ik mijn statistieken recht wou trekken (evenveel stemmen als meningen). Dan maar een herziening in gepland omdat ik niet kon kiezen welke film ik wou kijken en deze vrij snel naar boven popte. ‘Netflix’ had hem gelukkig in hun aanbod en ik heb niet heel lang getwijfeld om de film aan te zetten. Ik vind ‘Shia LaBeouf’ altijd een vrij leuke acteur die ook wel rustig over kan komen daar waar nodig. Ook in deze film nam hij zijn rol serieus en goed aan en was het prima te volgen.
De film toont een fantastisch beeld over het geen wat technologie kan veroorzaken als het op zichzelf gaat leven. In deze film zien we de ‘Eagle Eye’ een Amerikaanse systeem gebouwd door het leger die met één oog en een systeem alles waarneemt in de wereld wat ook maar een beetje afwijkt van de norm, bijvoorbeeld terrorisme. Het oog nam nu een misdaad voor zichzelf om een bepaalde operatie te volgen die er voor zorgde dat alle grootmachten van Amerika zoals de president worden geëlimineerd. Nu worden ‘Jerry Shaw’ samen met ‘Rachel Holloman’ niet alleen staatsvijanden maar kunnen ook uitgroeien tot Amerika’s grootste helden.
‘Shia LaBeouf’ en ‘Michelle Monaghan’ speelden beiden een prima rol. Vond ‘Shia’ er wel wat uitspringen voor mezelf maar ook ‘Michelle’ deed het leuk. Voor de rest was de cast prima, vond er niet heel veel bijzonders aan voor de rest.
Het kat en muis spelletje is erg vermakelijk en soms zelfs misschien spannend. Actie is er genoeg en daar heb ik me zeker mee vermaakt. De tijdsduur vliegt voorbij en de film deed het uitstekend, hield dat ook uitstekend vol. Prima herziening en een zeer vermakelijke zit alleen sommige scenes zijn misschien iets over-de-top wat de realisme er soms wel van af haalde, al was dat niet heel erg.
3.0*
Eagle Has Landed, The (1976)
The Eagle Has Landed
Heb nu al een langere tijd deze WWII film op mijn netvlies staan, wilde hem graag zien en dat had ik vanmiddag waargemaakt. Toch moet ik zeggen dat dit WWII filmpje mij nou niet echt met een open mond liet kijken, vond de film soms wat flauw en het concept stond mij niet echt aan. Qua actie is er vaak wel wat te zeggen binnen de film al, wanneer de actie was, was de film ook wel leuk om te zien.
Deze film verteld het verhaal over een groepje paratroepers die op missie worden gestuurd door Himmler en Radl (als ik het goed schrijf) om Winston Churchill te vermoorden. Wanneer deze mannen op de grond terecht komen en het dorpje al snel achter de waarheid komt (1 paratroeper wil een meisje redden waarbij hij om het leven komt, en zijn Duitse pak tevoorschijn komt gijzelen ze iedereen). Wanneer de Amerikanen hier achter komen proberen ze de Duitsers uit te schakelen. De commandant van de groep vertrekt, en keert terug om Churchill te vermoorden, wat achteraf iemand anders bleek.
Nee, The Eagle Has Landed was niet mijn favoriete WWII film. Sowieso sloeg het verhaal mij niet echt aan maar, vond ik meer dat de film te zacht werd weggelegd. Je volgt eigenlijk meer en deels een liefdesleven dan dat de Paratroepers in beeld komen, ook blijft het erg lang rustig en geven de Duitsers zich erg snel ‘over’, ook al werden ze doodgeschoten. Ook was ik er niet blij mee dat iedereen Engels zat te lullen, dat verpest voor mij gelijk de hele film.
Hoewel ik er niet echt over te spreken was kon ik me wel vermaken met dit filmpje. Ik vind de 135 minuten net iets te lang, haal de liefde scenes eruit en je kwam op een kortere tijdsduur waardoor hij misschien wel kijkbaar werd. Michael Caine zette een prima rol neer, en van hem kon ik het meeste genieten. En ik schrok toen Donald Pleasence in beeld kwam, wat lijkt die man verdomd veel op Himmler in deze rol, geweldig!! Daar kon ik dan wel echt naar kijken, net een Bruno Ganz maar dan de Himmler variant!
3.0*
Eagle, The (2011)
Eastern Promises (2007)
“I can't become king if someone else already sits on the throne.”
Toch een best vermakelijke misdaad film met dit keer eens iets anders van Amerika en de Italiaanse maffioso. Nee, we volgen dit keer de ‘Russen’ in ‘England’. Een vrij onderhouden filmpje die prima weg kijkt met heerlijke acteurs gemaakt voor de rol als ‘gangster’. Hoewel de film aardig rustig op gang komt weet hij uitstekend te vermaken met nog een best leuke plottwist er tussendoor gedrukt.
Toch wist het verhaal mij niet altijd even veel te boeien, tuurlijk je volgt de best gevaarlijk uitziende ‘Viggo Mortensen’ die echt wel gemaakt is voor een rol als dit. De blik uit zijn ogen vertelden vaak al genoeg, een vrij duistere ziel en zeker een leuke rol in de film. Ook Naomi Watts deed het erg vermakelijk.
De film had echter van mij wat harder gemogen. Toch wel het moment dat er gesproken word dat de zoon van de baas onder vuur ligt en er een soort oorlogje kon ontstaan vond ik het leuker persoonlijk als hier meer mee werd gedaan. Het hele dagboek idee stopte eigenlijk het spannende jasje van deze film.
Al om al toch een zeer vermakelijke zit.
3.5*
Eaters (2015)
Wat een draak van een film was dit zeg. Ongelofelijk slecht en dat zelfs als je in je achter hoofd even bedenkt dat je met een b (ik denk misschien nog wel C) film begint en bezig bent met een trash challenge op het forum. Ik heb vaak slechte films gezien, ik heb nog helemaal niet op veel films gestemd en ik heb er zeker ten opzichten van anderen hier op deze site nog helemaal niet veel gezien. Maar in alles wat ik gekeken heb heeft ook al best wat meukspul gezeten en ‘Eaters’ gaat zich daar rustig aan toe voegen.
De jaren zeventig sfeer is toch wel het enige wat er in deze film een positief punt verdiend. Maar voor de rest weet de film echt totaal niet te slagen. Saaie dialogen, saai verhaal, slechte scenes, ontzettend slecht acteerwerk dat was echt om van te janken en horror is nergens te vinden. Nee, deze film was echt wel onder het middelmaat en verspil vooral je kostbare ander half uur niet aan deze troep, kun je ook wat leukers van kijken!
1.0*
Echo Effect (2015)
Alternatieve titel: Chain of Command
Echo Effect
Wat zonde en een verspilling van tijd was Echo Effect. De film heeft totaal geen spanning, acteerwerk was mager en de film had totaal geen setting waardoor je toch naar een héél slecht b-filmpje zat te kijken. Normaal gesproken zijn Austin en Michael wel twee acteurs waarvan mijn film zintuigen beginnen te ringelen en ik vond eerdere films van hun prima.
Zoals verteld het verhaal was écht slecht en daarbij kan het acteerwerk direct worden toegevoegd. Ik ben beter, bij sommige films, gewend van Austin en Michael en ik baal toch echt erg van deze film. Het concept is nog redelijk maar het heeft allemaal niet mijn aandacht kunnen vasthouden en ik ben toch niet meer echt geïnteresseerd geweest in de film. Actie was oké maar de rest was niks..
1.0*
Eden Lake (2008)
Heel vet! ‘Eden’s Lake’ is echt de film waar ik nu toch al wel aan wat langere tijd op zat te wachten. Puur horror was het niet maar, dat neemt zeker niet weg dat de film deze film de tag gewoon mag dragen aangezien de gruwelijke beelden ook best gruwelijk waren hoor. Ik heb sinds een poosje al niet meer zo’n sfeer gevoeld bij een film laat staan bij een horrorfilm die ik zeker na de horror challenge wel een beetje zat was. Nu de horrordraft Knock-Out (iets in die richting) aan de gang is en deze genomineerd is moest ik hem eigenlijk een beetje verplicht kijken wat achteraf totaal geen ramp bleek te zijn.
En inderdaad, het is toch tijdens het kijken dat je, je langzamerhand zo af en toe wel afvraagt of je nog wel vertrouwen in de mensheid kan hebben, zeker na het zien van deze film weer. Ook al is het fictioneel, en niet echt er gebeuren genoeg gruwelijke dingen in deze kapotte wereld dat ik niet raar sta te kijken dat het gene in ‘Edens Lake’ ooit een keer gaat gebeuren. En dat is dan precies waar ik een beetje op doel, de film voelde aardig echt uit in het algemeen waar toch vaak een moment van waarheid in zat en wat echt kan gebeuren. Het Verenigd Koninkrijk staat zeker niet positief bekend om haar volk waar er best veel criminelen rond lopen, dus zieken die dit kunnen verzinnen en willen doen bestaan daar echt wel. Ja, het voelde allemaal toch wel aan alsof zoiets jou op alle momenten kan gebeuren. Natuurlijk gebeuren er ook wel soms dingen die te onmenselijk zijn waarvan je denkt of dat niet het limiet bereikt heeft, toch best vet dat de film dit durft te brengen en deels wil laten zien. En dan heb ik het over het moment dat een jochie in de fik word gezegd door de groep omdat Jenny niet terug kwam.
Het verhaal was best leuk om te volgen. We volgen een stel die een weekendje weg gaan ergens in het bos bij een na gelegen dorpje. Wanneer de twee rustig op het strand liggen worden ze gestoord door een groepje hangjongeren die het ze knap lastig proberen te maken. Een moment gaat het bijna mis als het groepje jongeren wat mot met Steve begonnen te krijgen. Echter verlaat het groepje het strand met wat ongepaste handelingen en vervolgt het stel hun eerste overnachting waarvan ik eigenlijk dacht dat er al het één en ander ging gebeuren.
De dag erna ging het al snel mis wanneer Steve na het duiken ontdekt dat zijn auto sleutels, telefoontje en portemonnee gejat waren. Hij gaat achter de jochies aan en na een duw partij steekt hij perrongeluk de rottweiler dood en dan begint het gebeuren en moeten de twee vluchten voor hun leven. Dit gaat fout en Steve offert zich op waarna hij ‘gemarteld’ werd bij een paal. Vast gemaakt met prikkeldraad en later gestoken met een mes om de anderen ook schuldig te maken. Eentje ging héél ver die hem in zijn mond stak en even heen en weer bewoog, heerlijk! Afijn, Jenny moet nu haar vriend zien te redden, moeten overleven en hulp moeten zoeken. Veel dingen achter elkaar wat best moeilijk is. En nadat haar vriend ook nog overlijd besluit ze in tegenwerking te gaan en terug te vechten waarna ze sowieso eentje in zijn nek steekt en een meisje overhoop rijdt. Eenmaal in het dorp aangekomen te zijn valt ze een feestje binnen waar de ouder van de kinderen staan die precies het zelfde gedachten hebben nadat ze gehoord hebben wat Jenny heeft gedaan. Harde film op sommige punten maar wel vet!
Het concept is eigenlijk niet héél vernieuwend maar had ook wel weer een origineel gevoel. Ik denk omdat James Watkins ook eindelijk eens de regisseur is die durft. Durft te zien hoe iemand volop gestoken word, in de fik word gezet of onder gereden, die James is in ieder geval niet bang voor wat mooie scenes en die hadden we zeker nodig.
De cast was prima, Jenny werd mooi gespeeld door Kelly Reilly en Steve lag goed in de handen van Michael Fassbender. Prima geacteerd door beiden. De kinderen vond ik leuk maar niet heel speciaal noch bijzonder overkomen. De gebeurtenissen die ik opnoemde vond ik toch wat spectaculairder overkomen en dat zijn ook wel de dingen die mij raakte.
Jep, hele vette film die ik toch wel eerder had moeten ontdekken. Leuk om te zien en zeker een film die voor mij vrij hoog scoort. En dat komt dan echt niet door zulk bijzonder acteerwerk of de kille setting nee, of de dingen die de film laat zien. Ja ik prijs het aardig maar er zijn wel meer films die ook hardere dingen laat zien, het gaat mij meer erom dat de film aanvoelde alsof het echt gebeurd, alsof jij daar had kunnen liggen en dit zijn dingen die ook zo met jou dan kunnen gebeuren als je niet oppast. Vet!
4.0*
Edge of Darkness (2010)
“You had better decide if you're hanging on the cross, or banging in the nails.”
Een niet al te boeiende thriller film. De film begon best spannend, met een gruwelijke moord knalde de film eigenlijk direct binnen, het kat en muis spel wat volgde was dan weer wat minder in mijn ogen en, werd op den duur steeds minder interessant. ‘Gibson’ zit lekker zin zijn rol, speelde een prima rolletje verder daar was niks op aan te merken. Het hele opsporen kende soms wel eens leuke momenten maar, het matige script, de saaie personages en het wat trage verhaal konden er helaas niet altijd even veel leuke momenten van maken wat ik altijd wel had gehoopt.
2.5*
Edge of Tomorrow (2014)
Alternatieve titel: Live Die Repeat: Edge of Tomorrow
Opzich best leuk en vermakelijke. Leuke actie stukken, mooi verhaal en goeie specialeffecten. Verhaal af en toe beetje moeilijk te volgen. Maar na een tijdje snap je het wel. Echt een aanrader. 4.0* is die echt wel waard!
Edtv (1999)
“She's in the kitchen. I'd yell for her but... I'd die.”
Duidelijk dat hier werd verwacht een evenmin grote hit te creëren net zoals zijn voorganger ‘The Truman Show’ vond ik overigens deze ‘EDTV’ heel saai. Het concept is wat veranderd, dat maakt verder niks uit dat is als maar beter maar er word te weinig uitgehaald wat er voor zorgde dat deze (in mijn ogen) komische film uitloopt tot een erg cliché volle romantische film waar ‘Ron Howard’ het meeste van weg kwijlde denk ik want, ik vond er niks aan. En dat is ook het gene wat deze film voor mij genekt heeft, en ik er niet van heb genoten. Ik was best wel benieuwd naar het acteer duo ‘Matthew McConaughey’ en ‘Woody Harrelson’ die nu ook twee goede vrienden van elkaar zijn maar, helaas lieten ze me een beetje stikken en vond ik het echt niet geweldig. Nee, duidelijk had ik hier wat anders van verwacht, en dat vind ik erg zonde.
1.5*
Elemental (2023)
“The only way to pay back a Sacrifice that great is to Sacrifice yourself.”
Eén van de weinige animatiefilms die me de laatste jaren best aansprak zo op papier maar, wederom de uitwerking die ik toch een stuk minder vond. Pixar is in de laatste jaren flink achteruitgegaan. Nu verwacht ik opzich ook niet dat ze het niveau haalden zoals ik gewend ben met films als Ratatouille, of de bekendere titels van Disney zelf, toch hoop je wel dat ze dat niveau nog kunnen bereiken. Persoonlijk denk ik dat die animatiefilms (van vroeger zeker) meer indruk maakten omdat het ook een deel jeugdsentiment is, dan wat ze nu doen, nu ik ook wat meer volwassen ben. Na het zien van ook deze film realiseer ik me vooral dat de personages eigenlijk wat nietszeggend zijn. Ik voelde er niks voor, en ze komen ook niet echt heel bijzonder over.
Toch jammer. Want Elemental heeft een best leuk concept. Ook het verhaal boeide me niet echt, nogal hetzelfde dramapapje van Disney uit, met een nogal oppervlakkig liefdesverhaal, die echt kant noch wal raakt en nog meer knippert dan de plaatselijke stoplichten. Toch blijft Disney met een goede boodschap komen, wat zeker de jongeren toch wat sterker moet maken. Eigenlijk ook iets wat ze in al hun films stoppen trouwens, het is gewoon veelal hetzelfde. Lachwekkend is overigens wel dat hier nog gediscussieerd werd over het “woke” gedeelte, wat ik eigenlijk nergens terug zag komen. Het is dat ik het wist door het nieuwsartikel want uit de film haalde ik het totaal niet. Tuurlijk zit er wel wat politiek geneuzel tussen, vooral wanneer het ging over de mensen die de twee elementen niet bij elkaar wouden hebben, en “echte liefde overwint altijd” idee eraan vast plakten.
Het animatie werk is wel weer zoals we gewend zijn, van goede kwaliteit die eigenlijk weer goed te bewonderen was. Dat zijn ze bij Pixar nog niet verleerd, wat me wel weer een beetje goed deed. Dat zorgt ervoor dat de film prachtig was om naar te kijken, en je dankzij de vele feel-good momenten toch makkelijk door deze film kon bewegen. Iets waar deze film gewoon fijn in is. Daarnaast vond ik het verhaal toch wel wat zwakjes, het kon me eigenlijk nergens héél erg interesseren. Misschien kwam dat ook omdat ik de personages al niet héél interessant vond, dat weet ik niet. Het deed me gewoon niet heel veel.
Het vlammetje van Pixar (toepasselijk voor bij deze film) lijkt toch wat uit te wakkeren. De films van tegenwoordig zijn helaas niet altijd meer zo heel sterk. Echt een hele slechte film kon ik dit niet noemen, toch omdat er best momenten zijn geweest dat ik me ook heb weten te vermaken. Noem alleen al wanneer Ember mee naar de familie van Wade gaat, en ze geïntroduceerd werd. Leuk, komisch moment met een vleugje drama wat toch wel aantrekkelijk was. Met dit soort uitschieters laten ze zien dat ze het nog wel hebben, hopelijk trekken ze die lijn door. Dit was echter gewoon niet helemaal mijn ding.
Elephant (2003)
"Get the fuck out and don't come back! Some heavy shit's going down!”
Amerika, volgens hun zelf het mooiste land wat er bestaat maar, er heerst ook veel onvrede. Buiten de grenzen kijkt niet altijd iedereen even vrolijk na hetzelfde land, met toch een erg donkere historie en nog steeds niet de lieverdjes hebben ook onder de eigen bevolking veel problemen. Eén van de grootste problemen is het feit dat je daar eigenlijk niet geheel veilig naar school kan, en om de zoveel tijd worden ook onze nieuwskanalen overspoeld met berichten over wederom een massa schietpartij binnen een Amerikaanse school. Politiek gezien duik ik daar verder niet in en kan ik mijn handen van af houden, toch is deze film een vinger op de zere plek, en ook twintig jaar later nog steeds erg actueel (de cijfers liegen er niet om).
De film kwam wat onverwachts op mijn pad, ik had er immers nog nooit van gehoord en ik meende dat ik via social media een stukje zag van de schietpartij op het einde, wat mijn aandacht toch wat wist te trekken. De film begint overigens niet héél interessant, en vind het soms wat langdradig worden omdat er eigenlijk gaandeweg niet heel veel gebeurt. Gelukkig wel dat de film maar een kleine tachtig minuten duurt, waardoor de film ook wel relatief snel is afgelopen. Toch weet de film veel indruk te maken, en dat komt echt niet alleen tot het einde. Je leert de nodige studenten kennen, en krijgt een kleine band met deze studenten. Toch vond ik wel het einde, het indrukwekkendste waar overigens ook het meeste gebeurt en het verhaallijn goed wordt doorgedrukt.
Wat mij het meeste wist te raken, en ik denk wel meerdere die deze film kijken was het daadwerkelijke school shooten. Waar ik eigenlijk in eerste instantie niet had ingelezen maar, door de TEC-9 het me heel erg deed denken aan de school shooting van Columbine in 1999, waar ik pasgeleden nog een heel artikel en zelfs een docu van heb gezien. Het is geen één op één kopie maar er worden wat dingen in los gelaten die er natuurlijk veel op leek. Zo ook de psychopathische gedachtegang van de twee schutters, die voor de schietpartij een propagandafilm van de Nazi's hadden op staan, en eigenlijk ook naar Hitler leken op te kijken.
Het acteerwerk vond ik overigens in algemene zin niet heel boeiend te noemen, misschien met vlagen ook echt wel slecht. Het arthouse-stijltje dat ‘Gus Van Sant’ aanhield lag mij ook niet echt. Ik ben nooit echt fan van dat soort films, en het is dan ook wel eens ik me daardoor behoorlijk wist te vervelen. Het verhaal was ook nietszeggends, buiten het einde om werd er ook niet veel mee gedaan en het voelde allemaal meer als nutteloze opvulling. Het creëren van bepaalde monsters werd overigens wel duidelijk, door onder andere pesterijen.
Een film die best interessant kan zijn maar, vooral erg duidelijk en keihard is op het einde. Eentje waarvan je hoopt dat men toch eens na denkt wat je aanricht, en er tot zoverre maar weinig verandering in het verdoemde land lijkt te zijn. Zo vond ik het wel mooi dat van Sant liet zien dat je gewoon doodleuk op je computertje, via ‘USA Guns’ een automatisch wapen kan kopen en daarmee zulke schade aan kan richten, oftewel; zonder controle, iets waar ze het nu ook nog moeilijk mee hebben.
Elf (2003)
Elf
Ook Elf staat als kerst film een tijdje op mijn 'Nog Kijken' lijst. IK zag hem vandaag voorbij komen, dus waarom ook niet. Ik moet zeggen dat hij me tegengevallen is dan dat ik ervan verwacht had. Vooral met het begin vond ik hem niet goed en lekker opstarten.
Will Ferrell vind ik een matige acteur.. Niet al zijn films zijn geweldig. De enigste film die ik tot nu toe het leukst vind van hem is Step Brothers (2008). Ik moet zeggen dat hij hier opzich ook wel leuk acteert. Ik kon om de meesten grappen wel lachen, soms lekker flauw ! Maar ja, soms natuurlijk ook weer niet.. Dat heb je nou eenmaal. Heb ik bij iedereen, daar niet van. James Caan komt mij nog niet bekend voor, ik weet vanuit IMDb dat hij in The Godfather speelt. Helaas moet ik die films nog steeds kijken (Binnenkort!!) , ik vond hem wel leuk acteren in deze film! Tja, de rest deden het allemaal ook wel leuk...
Het verhaal vond ik wat matigjes.. Niet echt super speciaal... Een elf die zijn vader zoekt.. Die perrongeluk in de zak van Santa was gekropen.. Tja... Het concept daarin tegen was dus ook niet echt super leuk, en na maten de film bezig was werd het wel beter... Dan wel dat Ferrell in New York was. En eindelijk uit dat irritante elfen dorp... Toen begon het wel leuk te worden! Leuk voor tussendoor, net speciaal... Helaas.
2.0*
Eli (2019)
“Take a deep breath in. Blow out all your candles. Make a wish.”
Wederom een Netflix productie die in het genre horror tegen weet te vallen. ‘Eli’ is een film met een leuk concept dus ik verheugde me erg op de zit maar, ondanks dat wist de film mij eigenlijk nergens echt te boeien. De film is constant vrij voorspelbaar en nergens werd het echt spannend. Er word veel gezorgd voor horror scenes, en hier en daar werd de druk hoog opgevoerd maar je zag het toch al van een kilometer afstand aankomen, dat was wel zonde.
De film begon erg leuk met de introductie van de zieke ‘Eli’, die lijdt aan een auto-immuunziekte. Hij word door zijn ouders richting een kliniek gebracht waar hij in een experimentele behandeling terecht zou komen om deze ziekte te verhelpen. Echter komt Eli in een huis te recht waar het spookt maar de spoken proberen hem iets te vertellen en te helpen. Het blijkt dat er allemaal doden vallen binnen de praktijk en dit word gedaan door een bepaalde ritueel, de dames blijken namelijk allemaal nonnen. Het einde heeft me verrast waar Eli duivels blijkt te zijn en het satanisme erg van toepassing kwam.
Ja het einde heeft mijn stem toch wel weten op te krikken maar voor de rest stelde de film (zoals ik al een paar keer zei) niet heel veel voor, was het nergens echt heel spannend of eng en wist het me meer en deels niet heel erg te boeien. Vooral nog doet Netflix wel goede pogingen en gaan de films er wel op vooruit want qua concept was de film gewoon goed.
De cast was prima, Charlie Shotwell deed het leuk als ‘Eli’ al heb ik het nooit echt met kindacteurs, ik heb het sowieso niet met kinderen misschien is het dat wel. Ook Kelly Reilly, Max Martini en de dokter Lili Taylor deden het wel leuk maar het was nergens hoogstaand dat het acteerwerk er uit vloog, vrij neutraal gedaan en zeker geen hoogvliegers.
Dus, een leuke zaterdagmiddag zit zeker al waren mijn verwachtingen misschien iets té hoog dan dat de uitwerking was, er zijn slechtere Netflix films gemaakt gelukkig.
2.5*
Elser (2015)
Alternatieve titel: 13 Minutes
Toen ik zag dat ‘Elser’ op Netflix was toegevoegd kon eigenlijk mijn dag niet helemaal meer stuk, ‘Elser’ is namelijk een film die ik al een langere tijd op het oog heb en ook al langere tijd wil kijken en dan niet zozeer omdat ‘Oliver Hirschbiegel’ de regisseur is (heeft ook mijn nummer één film ‘Der Untergang’ geregisseerd) maar, puur om het feit dat ik wat meer beeldmateriaal wilde hebben van de daadwerkelijke acties van ‘Georg Elser’, een man die best onbekend is in de Tweede Wereldoorlog scéne maar wel een man met één van de grootst geplande aanslagen op Hitler. Ik heb nooit wat over deze man kunnen vinden, buiten Wikipedia en andere geschiedenis sites om en ik vond het wel eens tijd dat ook hij een biografische speelfilm moest krijgen en dan is het zeker goed dat ‘Oliver Hirschbiegel’ deze film onder handen heeft genomen, zeker na zijn eerdere werken.
In totaal zijn er 42 aanslagen gepleegd op het leven van Hitler, dus dan moet je na gaan dat hij 42 keer de dood is ontsprongen, hoeveel geluk heeft deze man dan wel niet gehad? Ik denk persoonlijk, ik ben voorstander en fan van de gedachten om van alle aanslagen wel een film te maken. Er is zoveel goed werk uit dit tijdperk te halen waarmee je erg succesvolle en goedgevulde informatieve films kan overbrengen aan de kijker waarbij we met zijn allen er ook nog eens wat van opsteken, en persoonlijk spreek ik toch wel als een persoon die zich verdiept in dit tijdperk en ik kan er geen genoeg van krijgen, en daarom wou ik ook zo graag de film over Elser zien.
‘Elser’ laat een mooi levensbeeld van Georg Elser zien. Een Duitser die het niet helemaal eens was met de praktijken die Hitler uitvoerde en daarom ook bij het verzetsgroep voor de KPD deelnam, en eigenlijk uit eigenzinnen (wat hij bleef beweren) een moordaanslag op Hitler voorbereide en uitvoerde die niet gelukt is aangezien Hitler dertien minuten voor de ontploffing van de bom de kerk had verlaten, en dus ongedeerd was. We zien een mooi liefdesbeeld die Elser had samen met Elsa, en we zagen toch een persoon die zich niet graag uitte, een stille en zorgzame man die volgens mij nog geen vliegkwaad deed.
De film laat een prachtig levensloop zien waar we starten bij de veelbesproken aanslag op Hitler, en die moet de film op gang zien komen waardoor we het hoofddoel al hebben gezien maar, dat hoofddoel is ook niet zo héél bijzonder aangezien er niet zo veel gebeurde buiten de bom explosie om. Het draait er sowieso bij deze film vooral om wat er na afloop gebeurt met Elser, en zoals ik al zei stond daar een liefdesleven voorop die word gevolgd door martelingen, ondervragingen en macht van het Nazi regime.
De acteerprestaties van de cast is uitstekend, en aangezien het een film van ‘Oliver Hirschbiegel’ is zijn het allemaal Duitsers wat voor mij sowieso al weer een plus punt oplevert want zo houd je de realisme in de film goed omhoog. Daarover was ik ook goed te spreken, het gezicht wat Hitler had in het begin van de film vond ik matig maar, na de rol van Bruno Ganz kan ik me geen ander gezicht voor Hitler meer interpreteren in een speelfilm, en is het best moeilijk om te wennen en te kijken naar een ander gezicht dan Ganz. Echter, was de persoon die Himmler speelde ontzettend goed gecast en die leek er verdomd veel op! Christian Friedel speelt een prefecte rol als Georg Elser en ik kon goed aan deze man wennen. Katharina Schüttler speelt een perfecte rol als Elsa, het lievelingetje van Elser en voor de rest kent de film nog wel een goeie cast, met goeie acteurs die stuk voor stuk ook daadwerkelijk op Nazi leiders lijken!
Ik moest trouwens nog wel even grinniken toen ik wat informatie over Elser aan het opzoeken was, ik heb natuurlijk het één en ander al benoemd in mijn mening puur gebaseerd op het feit dat Elser één van de eerste bomaanslagen pleegde op Hitler maar toen las ik een wel erg mooi stuk over een zekere ‘Martin Niemöller’. Elser was opgepakt en nadat hij alles had verteld en het duidelijk was geworden dat Elser toch alleen gehandeld heeft, werd Elser overgeplaatst naar Dachau om daar in de gevangenkamp te leven. Echter had Elser hier een kamer voor zichzelf en leefde voornamelijk beter dan de andere gevangen en Niemöller was er één van. ‘Niemöller’, een ‘theoloog’ (wat dat in godsnaam mag zijn), en verzetsstrijder beweerde een wel erg opmerkelijk iets, en misschien wel een mooie fabel of als het echt is dan was het zeker goed doordacht. Hij vertelde dat de aanslag op Hitler die door Elser gepleegd is een uitgedachte plan was en dat Elser daadwerkelijk een SS’er was die de aanslag opgezet had om zo de onkwetsbaarheid van Hitler aan te tonen. En toen las ik op o.a. Wikipedia dat het juist een omgekeerd plan was.
Elser werd naar Dachau gebracht om vervolgens geëxecuteerd te kunnen worden door middel van een nekschot. Elser overleed op 9 april 1945, net voordat de oorlog ten einde werd gebracht dankzij de geallieerden.
Het verhaal van ‘Elser’ was mooi. Hij word namelijk in twee delen verteld waar we dan met één verhaallijn een mooie film kunnen krijgen, we zien de gevangenschap van Elser door de Duitsers waar hij ook nog eens op gruwelijke wijze werd gemarteld en we zien een deel van het verhaal waar we terug gaan in de tijd, zelfs nog voordat de NSDAP had gewonnen om zo de achtergrond van Elser steeds beter te snappen. Elser was een vrij jonge man, die door familie teruggeroepen werd omdat het niet goed ging met zijn vader. Elser kwam hier in contact met wat oude vrienden, en hij maakte de opmars van de NSDAP goed mee, waarna hij snel verliefd raakte met Elsa. Een mooi liefdesbeeld van de twee werd er opgezet en het verhaal liep mooi door.
Aan de nadere kant zag je, zoals ik al zei het punt waar Elser gemarteld werd door de SS en Gestapo. Hij moest vertellen, hoe, wat en waarom hij de aanslag heeft gepleegd en wie de medeplichtigen waren. Om dit los te krijgen werd hij gemarteld, en dat begon met een aantal stokslagen op vooral de rug, gevangen te zitten en vervolgens ook nog een hete punt onder zijn nagel te krijgen (daar leek het op). Elser kan er na een tijdje niet meer tegen en verteld alles wat hij weet, onder andere ook hoe hij de bom heeft gemaakt maar, verteld er wel bij dat hij het in zijn eentje heeft gedaan. Het einde is wat ontroerend aangezien Elser toch nog geëxecuteerd word en daarna is de film snel afgelopen, met nog wat informatie er bij hoe Elser er precies uitzag vroeger.
En dat maakt ‘Elser’ toch een erg leuke biografische film waarvan ik toch meer en deels wel van genoten heb, toch kon het geswitch inderdaad bij mij ook soms negatief uit de bus komen waardoor je vaak in de knoop loopt met je concentratie. Toch moet dit de film niet verpesten en, toen ik het uitgekeken had, wist ik een héél stuk meer van de persoon ‘Elser’, zijn doel en zijn eindesweg. En dan blijft dit een leuke productie.
3.5*
Elysium (2013)
Elysium
Goeie Sci-Fi film die kwa verhaal goed is visueel ook prima te doen en het concept is goed uitgepakt. We zitten met Elysium weer in de toekomst. Waar we met een overbevolking leven, wat nu al een geval is. Daarom is er een 'Planeet' ontwikkeld op aarde, waar alleen de belangrijke en rijke mensen op wonen, zodat zij geen last hebben van de problemen op aarde. Ik moet zeggen dat de gehele film mij heeft weten te boeien en mijn gedachten er goed bij hield. Toppie film! Neill Blomkamp is een goeie regisseur. District 9 was al een vette film, Elysium er ook nog bij en volgend jaar Chappie (2015) .. Ik heb er zin in!
Trouwen, elke keer als ik CoD : AW speel, en ik zie die exo-suit. Dan moet ik altijd meteen denken aan deze film. Lijkt er sprekend op! Maar ook als ik hier weer eens kom snuffelen en ik zie de poster, denk ik aan CoD : AW
4.0* misschien ga ik hem binnenkort opnieuw kijken!
Empire of the Sun (1987)
Empire of the Sun
Super sterke film met een jonge rol van Bale. Bale laat hier al zien dat ie het kan, wow! Ik heb me totaal niet geïrriteerd aan deze jonge man! Ik ben totaal niet bekend met de oorlog omtrent Japan en China, tenminste. De oorlog in Shanghai. Is dit dus ook de reden dat Amerika de kern bom er op gooide? Of eigenlijk twee? Op Japan? Ik vond de film een heel sterk verhaal hebben waar ik niet snel van weg keek, soms een beetje langdradig maar dat maakt het na een tijdje ook wel weer goed. De film had een tikkeltje spanning in zich waarna je met grote ogen begon te kijken. Zielige en mooie momenten. Het concept was ook aardig! Steven Spielberg heeft het na mijn mening goed gedaan, ben nog niet bekend met al zijn films dus die moet ik ook even meenemen! Saving Private Ryan (1998) vond ik een goeie van hem!
4.0*
Employee of the Month (2006)
Employee of the Month
Goeie en grappig film die bom vol goeie maar soms flauwe humor zit.
Van Dane Cook en Dax Shepard heb ik nog niet gehoord, en volgens mij ook nog geen films van gekeken, maar hun speelde prima hun rollen en waren ook erg grappig. En tja, Jessica Simpson is gewoon een knappe vrouw, maar had de borsten wel telkens bijna uit haar jurkjes hangen.... Maar dat maakt niet heel veel uit Greg Coolidge heeft zijn taak als regisseur ook prima uitgevoerd en goed gedaan!
Kwa verhaal was hij ook wel geinig in elkaar gezet. Ook grappig was dat die zit plek midden in een schap, geniaal bedacht was dat! Alleen was het einde van de film een beetje matig, en leek wel afgesneden.. Zo pats boem en het was over.. Maar kwa bedachte dingen was de film leuk Met zo'n mini-scooter naar je werk toe rijden terwijl hij in de winkel stond voor verkoop, dossier kijken voor een chocolade reep etc, etc.. Ook is dit eens een keer wat anders dan met die standaard komedianten zoals Seth Rogan, Adam Sandler en Steve Carell.
Zo zie je dat deze film nog beste wel leuk is, en is opzich echt een aanrader voor een avondje bank hangen, hij staat ook op Netflix Nederland!
Ik geef hem een 4.0*!
End of Days (1999)
“How do you expect to defeat me when you are but a man, and I am forever?”
Om één of andere reden heb ik ook deze film weer heel lang links van me gelaten, wel altijd terug gekomen op de film en ik wou hem heel graag kijken. Nu tijdens de ‘Horrorfilm Challenge’ er voor gekozen deze gewoon op te zetten, die periode is gelukkig voorbij. Enfin, eindelijk dus deze horror gezien met Arnold in de hoofdrol, of laten we zeggen (zoals A&L ook al deed), deze horrorachtige actiefilm. Want de film neigt voor mijn gevoel toch meer naar een actieprent met daarin heel veel (en ook mooie) horror invloeden, zoals de CGI of de animaties wellicht al van een uitstekend niveau zijn, neem de onzichtbare verschijning van ‘Satan’.
Liggen actiefilms van ‘Schwarzenegger’ je niet zo, dan kun je deze film toch wel beter links laten. De film heeft namelijk het heerlijke tintje van ‘Schwarzenegger’ over zich, toch wel door zijn acteerwerk wat typisch maar erg vermakelijk is. Ik vond hem persoonlijk een leuke rol spelen, het is uiteraard niet heel bijzonder en vooral erg cliché, het blijft een vermakelijke acteur voor mij. Wie er voor mij persoonlijk echt uitsprong was ‘Gabriel Byrne’, die de rol van ‘Satan’ mocht spelen en dit ook erg goed deed naar mijn mening. Vooral zijn introductie scéne in het restaurant met een mevrouw die hij gelijk even aanpakt is een goede binnenkomer.
Het verhaal was wel vet, we volgen een dame (Robin Tunney) die tijdens haar geboorte uitgekozen was als uitverkorene voor het einde van de wereld wat één keer in de duizend jaar voorkomt, dit is namelijk wanneer het eeuwgetal op 999 staat (in dit geval dus ‘1999’) en we volgen de film dus ook tijdens de jaarwisseling/eeuwenwisseling. Dit is ‘999’ omdat dit ‘The Number of the Beast’ is (wat tevens ook één van mijn favoriete ‘Iron Maiden’ nummer is), en daarmee komt ‘Satan’ dus terug op de wereld om deze te vernietigen. We volgen daarna ‘Jericho’ die als beschermengel van ‘Christine’ beweegt en haar van ‘Satan’ moet redden en dit gebeurt met een pad vol vernieling en tevens ook leuke actiescènes!
De film wordt in mijn ogen toch wel erg omlaag gestemd terwijl dat niet hoeft, de film heeft de nodige spanning die hij moet hebben, met een prachtig en donker sfeertje, leuke ‘90’s actie scenes die niet snel vervelen en best een aantrekkelijk verhaal, die mij ook goed vast weet te houden om af te kijken. De twee uur vliegen voorbij en dat was voornamelijk een opluchting. Het is in ieder geval wel een film die je niet zo snel onder de naam van ‘Arnold’ zou verwachten, en hij is er maar druk mee!
Ik vind dit misschien ook wel één van de vermakelijkste ‘Schwarzenegger’ films die ik heb gezien. Zeker niet een standaard bloederige horrorfilm maar, met de nodige bloed en ook de satanische scenes wel zeker een leuke horrorachtige actiefilm .
3.5*
End of Watch (2012)
End of Watch
Ik zag vandaag dat End of Watch op Netflix was geplaatst en daar had ik echt donders veel zin in, misschien wel meer zin dan in andere films, waarom? Het leek mij zo'n gave film met een vet verhaal en veel actie. En omdat mijn moeder naar het concert van Marco Borsato is moet ik toch maar een film voor mij zelf vinden, dat betekend eindelijk eens een film kijken met een verhaal erin en niet weer dat gezeik krijgen dat de film 'saai' is omdat het een te groot verhaal heeft, ja dat is echt mijn moeder. Die wil knallen, knallen, knallen en knappe kerels en verder niks, achja dus nu werd het maar even mijn avond en ik heb er echt donders veel van genoten!
Jake Gyllenhaal en Michael Peña spelen twee super rollen, en heb echt van deze heren hun acteerkunsten mogen genieten. Ze hebben mij prima mee gesleept in het dramatisch en toch iets wat spannend verhaal over hun politie leven in End of Watch. De film bevat gruwelijke maar ook erg mooie scenes waarbij ook veel verdriet in was gestopt en vooral bij het tragisch eind. Ik denk dat End of Watch mij zo heeft kunnen vast houden door het verhaal en hoe het in elkaar is gezet, en dat is me prima bevallen. Het concept was ook erg mooi en ik heb een prima film vermaak en beleving gehad met End of Watch. Fan van politie films? Zeker End of Watch kijken, geen verloren tijd om zo te zeggen!
4.0*
Ender's Game (2013)
Het is alweer een aardig tijdje geleden dat ik ‘Ender’s Game’ heb gezien, vrijwel na release hebben ik en een maatje van mij deze toen gelijk gekeken. Nu ik hem in mijn eentje kijk snap ik er meer van maar, de zit is wel erg lang en op sommige punten aardig saai. ‘Ender’s Game’ komt over en is een totale kinderfilm waarbij we genoegen moeten nemen met veel dramatische en clichéachtige scénes die niet altijd even goed uit weten te pakken. Daarbij vond ik het hele concept wel aardig gelukt maar echt spannend is het niet, je word er niet warm maar vooral erg koud van want het word nergens interessant. Qua CGI zit het wel snor met deze film en daar kun je weinig op afkeuren, al vond ik de alien op het laatst erg slecht er uit zien.
Nu is ‘Ender’s Game’ minder speciaal dan ik had gedacht, waarbij ik toch vooral vond dat de film erg sloom door loopt, er gebeurt vrij weinig en het concept is ook niet wat je er van moet hopen. Dan heb ik het toch echt over het onderwerp wat mij ook niet echt aanstaat, ik ben tenminste geen fan van ‘Ender’s Game’.
Wederom komt er een Sciencefiction film van een maker die geboren is in Zuid-Afrika. Waar toch mijn sciencefiction favoriet Neill Blomkamp een grote rol in speelt, onder andere een Zuid-Afrikaanse regisseur die toch wat mooier werk op de wereld zet. Gavin maakte geen indruk met ‘Ender’s Game’, en dat ligt niet aan de kwaliteit van de CGI want dat is zeker aanwezig, je kunt daarom de film ook niet afkeuren maar, het totaal plaatje is niet prettig om te volgen. Dan vooral het punt dat het allemaal veelte kinderlijk overkomt, ze mogen na mijn mening geen vliegkwaad doen in de film en écht actie komt er ook niet aan te pas. Alles word gedeelt d.m.v. een computerscherm en technologie waarvan ik niet altijd even hoog stond te springen.
Qua acteerprestaties mist de film ook op veel punten. Asa Butterfield deed het redelijk. Ik vond zijn acteerkunsten nou ook niet echt geweldig en zijn personage was leuk maar Asa slaagde er niet zo goed in om dit verfijnt over te brengen. Harrison Ford deed het prima, ook al wou ik hem liever niet zien in deze film, dat is toch gebeurt en hij speelde zijn rol goed. Dit zelfde geld ook voor Ben Kingsley die ik liever ook niet had gezien in ‘Ender’s Game’ maar tevergeefs het moet doen met een simpele rol die hij prima uitbeeld. Nee, ook van de cast was ik geen fan.
Het punt dat ze gaan oefenen om een ware commandant te worden was leuk. Dit gebeurde wanneer je de militaire training op aarde voltooid hebt en klaar bent om richting de ruimte te gaan om daar verdere trainingen te volgen. Ender deed dit zo goed dat hij vervolgens commandant word om een simulatie te spelen en de vijanden (die vijftig jaar geleden de aarde hadden aangevallen) op een slinkse wijze moesten vermoorden. Echter wanneer hun de planeet hebben vernietigd in de simulatie blijkt het dat het geen simulatie was nee, sterker nog: het was allemaal echt en Ender had in één klap een heel ras vermoord die volgens de kapitein dat ook wouden doen met de aarde.
Het verhaal was redelijk. We volgen de jonge Ender die ontzettend slim is, je zou bijna zeggen een ‘wondermens’. Ender word getraind om een commandant te worden van een floot mocht de aarde weer aangevallen worden door aliens. In zijn training blijkt Ender een uitstekende commandant te zijn want hij is al zijn mede leerlingen te slim af. Helaas is deze gave hem niet altijd gegund en maakt hij ook vijanden waaronder Bonzo Madrid (gespeeld door Moises Arias, een acteur waar ik me mateloos aan erger). Na een gevecht met Bonzo komt deze in een zieke boeg te werken en word Ender commandant van een eenheid die tegen de vijanden moest spelen, al werd hem gezegd dat het een training was. Toch blijkt het echt te zijn en Ender verwoest een hele planeet, zo is de aarde gered van een dreiging maar voelt Ender zich natuurlijk erg smerig. Ender speelde en spel wat vervolgens ook echt blijkt te zijn en de alien in het spel zit bij hun op de planeet, hij neemt het ei mee (dacht ik) terug naar aarde om toch iets terug te doen na zijn daden. En dat laatste heb ik even snel verwoord want dat was zo oninteressant dat het me eigenlijk geen reet kon boeien wat hij mee nam.
Nee, ‘Ender’s Game’ was niet mijn film en ik ben geen fan, al was ik dat eerst dus blijkbaar wel. Op naar de volgende van Gavin en hopelijk is die toch een stukje beter dan deze film. Toch is het mooi meegenomen dat hij op Netflix is gekomen vandaag, dat maakt het makkelijker om hem te kijken voor de herziening.
2.5*
Enemy at the Gates (2001)
Enemy at the Gates
Na de erge tegenvaller van gisteren “Morgan (2016)“ ben ik vandaag maar verder gegaan met deze film en wat was het toch een ontiegelijk fijne film, niet de beste WOII film maar, hij was prima! Nee, deze film is geen Der Untergang (2004) en zeker nu met het Russisch perspectief is het al helemaal een verschil met Saving Private Ryan (1998). Toch volgt deze film de andere twee genoemde wel op de hielen, maar zelf vond ik Stalingrad (1993) / Stalingrad (2013) net een tikkeltje beter (op sommige vlakken uiteraard).
Door mijn Metal (muziek) obsessie vergeleek ik de film altijd met de metal band “At the Gates - Wikipedia - nl.wikipedia.org“. Toen ik deze film dus telkens langs zag gaan wou ik hem maar niet aandrukken, best onlogisch: Ik dacht dat het de metal band was. Na een tijdje drong het rustig binnen dat Netflix geen muziek streamt maar films, toch maar aangezet, haha! Die zaterdagmiddag nooit de film afgekeken en er dus maar voor gezorgd dat ik hem gisteren weer opnieuw bekeek en heb hem net afgerond. Veel stukken kwamen me weer bekend voor, ik wou geen risico lopen dus was blij met mijn keus om hem helemaal vanaf het begin te kijken.
Het begin van de film, Vasili Zajtsev leert jagen van zijn opa, en red een bepaalde leider in de tweede wereld oorlog van 5 Duitse soldaten met een goeie precisie. Hij word gepromoveerd naar de Sniper Divisie waar hij als Russische sniper de Duitsers mag verslaan. De Duitsers zijn daar natuurlijk niet van gediend en Erwin Koning wil Vasili Zajtsev uitschakelen. In gevecht met elkaar vallen verschillende doden. Toch wint Vasili Zajtsev en hij word de held van Rusland.
De begin scene dat ze van de boot afstappen komt mij toch zo rete bekend voor. Volgens mij had ik zo’n precieze scene ook gespeeld in een ‘Call of Duty’ game genaamd: “Call of Duty: United Offensive - Wikipedia - nl.wikipedia.org“. Dit weet ik niet meer zeker omdat deze weer eens in een HD versie uitkwam op de PlayStation 3 maar, de scene komt mij echt heel erg bekend voor van een spelletje, kan natuurlijk ook anders zijn.
Uiteraard is dit Non-Fictie verhaal goed en mooi uitgewerkt, je kunt wederom de gruwel daden van het Derde Rijk zien. Neem bijvoorbeeld Sascha die opgehangen word door Erwin Koning omdat deze de Duitsers verraden had. Bij het zien van deze scene zat ik uiteraard ook met open mond te kijken want Jean-Jacques Annaud laat dit behoorlijk duidelijk zien in de film, weer eens iets nieuws.
Ook laat de film de dagen van het rode leger zien. Velen weten het niet, mensen die zich er niet in verdiepen of niet geïnteresseerd in zijn maar, het rode leger was soms nog harder dan het derde rijk. Wat het derde rijk heeft gedaan was niet bij het eigen leger, althans ik hoop niet dat het derde rijk zijn eigen mannen heeft vergast in gaskamers (zou er anders niet raar van staan te kijken), het rode leger was natuurlijk totaal anders. Wat deze film ook erg goed laat zien is dat er een machine geweer met een groepje Russische soldaten klaar achter een stenen muur zitten als er een bepaalde divisie richting de Duitsers rennen. Wanneer de Russen door hebben dat de Duitsers op die positie te sterk waren en terug probeerden te trekken werden ze wel door hun eigen land dood geschoten. Je moest en zal vechten, dit laat het mooie propaganda deel van Jozef Stalin ook goed zien. Jozef Stalin was voor de Russen ‘de’ leider, en iedereen kon zijn kont likken. Deed je dat nou niet, dan was je een landverrader, en werd je dood geschoten.
Nu heb ik vandaag weer van iemand anders gehoord dat het in de eerste wereld oorlog erger aan toe ging, was de oorlog voorbij dan vermoorde de Russen je wel bij je eigen huis, mocht je het land hebben verraden. Of ik dit nou geloof weet ik niet.
Of Vasili Zajtsev , of de Finse sluipschutter Simo Häyhä nu de beste sluipschutter ooit op de aardbodem was zal me een worst wezen. Deze film was te gek en ik vond dat het concept uitstekend was. Heb me prima vermaakt op sommige scenes na, die te traag of saai waren. Nee, Enemy at the Gates is geen topper, ik heb wel prima genoten.
4.0*
Enemy Lines (2020)
“I don't think your team are going to make it. That is as good as handing him back to the Nazis.”
Deze B film gesetteld in de tweede wereldoorlog begon erg leuk. De film toonde op veel vlakken goede verzorging en de talen knobbel werd ook weer even aangewakkerd want we moesten meermaals even van taal wisselen en daar ben ik persoonlijk heel erg positief over aangezien dit het realisme wat meer aandrijft. De Duitsers spreken gewoon Duits en de Russen praten Russisch en ook Pools kwam nog even voorbij. Hier scoorde de film wel wat punten mee.
Zoals ik al zei begon de film best leuk we worden namelijk gelijk in een missie gegooid met leuke actiescènes erin verwerkt en dat had eigenlijk gelijk mijn aandacht. Daarna worden we door de regisseur teruggenomen waarom ze precies deze aanval hadden gepleegd. Dit begon allemaal bij de Engelsen en de Amerikanen om een reddingsoperatie op te starten om vervolgens de Poolse professor ‘Fabian’ te bevrijden van de Nazi’s voordat ze hem kunnen gebruiken voor gevaarlijke wapens te maken maar dat ze zelf vonden dat ze hem beter konden gebruiken tegen de bevrijding van de Duitsers. Erg leuk concept. Maar, ik weet niet of dit waargebeurd is maar het lijkt me fictief. Ik ken één ‘Fabian’ uit de tweede wereldoorlog en dat was een jurist die tegen Hitler was maar dat had hier weinig mee te maken.
Maar dan gaat het al gauw bergafwaarts, iets waar ik toch een beetje bang voor was bij deze film. ‘Anders Banke’ koos er voor om dezelfde actie scene zoals in het begin van de film te zien was nogmaals te plakken in deze film waardoor we eigenlijk twee keer naar de zelfde scene zitten te kijken en hoewel er een stukje geknipt was en in versnelling was gezet had het in mijn ogen niet echt gehoeven, wel leuk om het verhaal door te laten stromen maar het had eigenlijk weinig echte toevoeging.
Daarna pakt de film zich niet makkelijk meer op, de praatscenes zijn doorgaans vrij saai om te volgen en ook het acteerwerk begint wat pover te worden wat best zonde is. Ik heb zeker het eerste half uur erg vermakelijk gekeken maar er was weinig ‘power’ in de film buiten de actie scenes om dat het nogal vaak in kakte, best zonde.
Helaas geen materiaal die in mijn ‘top 10’ van dit jaar kan komen, daarom had ik hem opgezet maar viel achteraf toch te erg tegen. Hoewel de film leuk begint en dit even vast houdt kakt het steeds verder weg, zeker die dramatische scenes dat de soldaten dood gaan wist mij niet echt te overtuigen.
2.0*
Enemy of the State (1998)
Ook deze maar weer even in de herziening gegooid en zo dunnen we dat lijstje langzamerhand steeds meer uit, en kom ik steeds dichter bij mijn doel. Ik heb zelf de lijst dusdanig verdunt dat ik nu alleen nog films over houd waarvan ik weet dat ik ze met plezier nog ga herzien, en dat is altijd iets positiefs. Ook ‘Enemy of the State’ was heerlijk op weg, en ook al is het allemaal niet héél erg bijzonder word de film best tof gebracht, het concept blijft leuk en Smith is zeker nog steeds een acteur die hoge waarderingen van mij krijgt. Ik kan echter wel merken dat ik deze film mijn ‘Smith-tijdperk’ heb gezien, aangezien ik de film altijd beter herinnerde dan dat hij nu daadwerkelijk uit de kast kwam.
Ik ga het bij deze film ook weer even wat korter houden, de herzieningen wil ik meestal bestempelen met een wat kortere mening, minder prioriteit naar mijn mening en na twee keer zien kan ik de films vaak wel heel goed na vertellen. Ook ben ik weer aardig vermoeid naar een zware werkdag dus komt mij het niet goed uit om voor deze film weer meer dan een uur tik werk te verwerken.
“I have been a law abiding citizen my whole life, and one day with you, I'm shooting... and breaking...”
De cast vond ik persoonlijk best tof. Natuurlijk de hoofdrol dat weggelegd is voor mijn grote vriend, en één van mijn favoriete acteurs: Will Smith. Smith speelt de rol van Robert Clayton Dean een advocaat in New York met een goeie familie. Zijn vriendin Carla Dean (Regina King) en zijn zoontje Eric Dean (Jascha Washington). Beiden ook prima geacteerd en eindelijk weer eens een kinder rol die niet ontzettend irritant weet te zijn! Voor de rest deed Gene Hackman het ook erg goed als de rol van Edward Lyle, toffe rol. En ook Jon Voight deed het prima als Thomas Brian Reynolds.
Het verhaal was leuk, we volgen Robert die bezig is voor kerstmis. We volgen ook Reynolds die bezig is met politieke moorden en dan ook iemand vermoord, die ergens een belangrijke rol in had. Dit tafereel is eigenlijk opgenomen met een camera en Reynolds zet alles op alles om deze schijf terug te krijgen wat hem niet echt heel lekker lukt. De desbetreffende persoon kent Robert en tijdens het kopen van de kerstcadeau’s en de vluchtende man een schijfje bij hem achterlaat met daarop de moord te zien. Robert weet van niets en na een aanrijding en een verontwaardigde Robert gaat hij richting huis maar krijgt al gauw de NSA achter zich aan omdat ze zijn kaartje bij de vluchtende man hebben gevonden. Na een tijdje ontstaat er een kat en muis spel en Robert weet nog steeds niet wat er aan de hands is. Op de vlucht om zijn leven te redden gaat hij allemaal uitdagingen aan en is de film continu spannend.
Het is allemaal erg tof gedaan, goeie actie en een leuk te volgen verhaal. Het concept is wat herhaald maar word wederom erg sterk uitgevoerd in deze film. Ik vond het soms iets te lang duren maar, om de kleine minpunten gaan we even niet zeiken nou. Prima vermaakt, leuke film en een fijne herziening.
4.0*
Ennemi Public N° 1, L' (2008)
Alternatieve titel: Public Enemy Number One (Part 2)
"One day they'll shoot me to death, and it will completely make sense. Natural. After all, for someone who was in prison with maximum security, there are no rules. Like me, I live without rules.”
Eigenlijk na het eerste deel wou ik ook wel dit deel zien, er heeft een dagje tussen gezeten maar alsnog heb ik hem vanavond op kunnen zetten. Eigenlijk toch wel lichtelijk gehoopt dat deze film in de voetsporen tradt als het eerste deel, en daar mag je het eerste gedeelte van de film toch wel de handen voor dicht knijpen, aangezien het lijkt alsof de lijn makkelijk door gezet wordt. Helaas vond ik het tweede gedeelte van de film toch een tikkeltje minder, te veel gepraat maar, er gebeurde voor mijn gevoel gewoon te weinig waardoor het soms wat langdradig aanvoelt. Toch is het slot van de film (en tevens ook het leven van Mesrine) eentje waarbij de mond open viel, en daarmee pakt de film toch de nodige bonuspunten.
Toch had ik misschien iets meer gehoopt op een ‘wow’-effect zoals deel één toch wat kon loswrikken. En dat zorgde misschien er ook voor dat ik de film toch niet zo héél bijzonder vond verder, en dat vind ik toch wel echt heel erg jammer hoor. Hoewel ik toch wel benieuwd was naar het einde van het leven van Mesrine, had ik misschien liever gehoopt dat de film een tikkeltje was ingekort. Toch wat realistischer blijven, want hoe veel kun je inkorten in zijn leven om de film te laten verlopen zonder informatie te missen.
Toch wel blij dat ik deze twee films heb gezien. Zeker erg indrukwekkende Franse misdaadfilms van toch wel kwalitatief hoog niveau. Voor de misdaad fans een must see.
Entrapment (1999)
Entrapment
Ik had Entrapment totaal anders voorgesteld. Het misdaad tintje wat er aan zat was leuk gevonden maar, dit had ik niet op dit tijdstip nodig. Ik vond dat het in het begin een beetje langdradig werd. Niet alleen met het verhaal maar ook zijn spanning was ver te zoeken. Ook de overval scenes zagen er goed uit maar, ook hier miste ik de spanning, die was er niet.
Het verhaal sloeg me niet echt aan en was niet echt mijn ding. Het concept vond ik nog wel redelijk maar ik heb het wel eens beter gezien. Aan Sean Connery en Catherine Zeta-Jones lag het niet maar het was gewoon de film zelf, niet echt boeiend. Moeilijk vermaakt en vond hem erg traag, jammer.
2.5*
Equalizer 2, The (2018)
Eigenlijk is me deze film nog best tegengevallen en voldeed die vooral niet aan mijn verwachtingen waar ik dacht dat dit wederom een keiharde actie-kraker werd en het niveau van het eerste deel makkelijk bij kon komen. Geen van allen kwam echt uit of voldeed de film aan nee, de film was in mijn ogen traag, soms iets té traag met maar een matige dosis actie. Zo af en toe werd er wel leuke spanning opgebouwd maar het bleef allemaal maar cliché en wat plakkerig. Het verhaal vond ik overigens best cliché en wat saai en dat kan ik wel over de hele fim zeggen (volgens mij heb ik het ook gezegd). Echter, wanneer er actie was, was dit zeer onderhouden en voelde prima aan. Denzel schitterde weer op het scherm en nam zijn rol weer leuk aan, alleen kennen we het allemaal wel en was de hele film eigenlijk niks nieuws. En vooral de laatste scene met de harde wind zag er wel erg nep uit, en dit is slecht aangepakt en verwerkt. Ik ben aardig moe en de zin voor een uitgebreidere mening zit er nu eve niet in!
2.5*
Equalizer 3, The (2023)
"Nine seconds. That's what I'll give you to decide your fate. Nine seconds.”
Jammer, het viel me toch een tikkeltje tegen. Eerder dit jaar heb ik de andere twee delen weer eens herzien, en deel twee beviel me duidelijk een stuk meer dan toen ik hem voor het eerst zag, misschien gaat dat hier weer het geval zijn. Toen dit derde deel was aangekondigd was ik best wel enthousiast, ik vind deel één namelijk nog steeds een echte top film, die later echt wel gaat functioneren als een klassieker maar, duidelijk is wel echt dat deel twee en dit derde deel niet kunnen tippen aan die film. Toch heb ik me merendeels wel vermaakt hoor, ik klink in het eerste stukje van mijn mening nogal negatief, dat ben ik niet over de grote getalen van deze film. Het blijft toch vaak wel smullen om Denzel Washington in films als dit te zien schitteren.
De opening van deze film is grandioos. Heel erg koud, hard en vooral sfeervol om te zien, typisch een scene wat je bij deze film mag verwachten. Daarna verwachtte ik het eigenlijk een stuk vaker, al laat de film veel op zich wachten. Er gebeurt niet veel, en als er wat gebeurt tussendoor is het maar kort, en al direct een heel stuk minder sfeervol. Het duurt wel een uur voordat de film eindelijk een beetje op gang komt, en dan heb je het laatste half uur een erg prachtige scene waar hij het huis van de Capo di Tutti Capi binnenvalt om hem te vermoorden, nadat hij achter hem aan kwam in het dorpje en ook inwoners pijn deed zowel mentaal als fysiek is die scene toch wel zwakjes uitgewerkt, het had een stuk harder gemogen. En dat is iets wat me direct op viel, de film is in mijn ogen niet echt hard genoeg op de meeste stukken. Het had echt veel harder gemogen, zeker als wraakfilm komt de film toch echt niet goed uit zijn schelp.
Ik had dus misschien ook wel wat meer van de Camorra willen zien, waardoor Robert er ook echt een hekel aan kreeg, en niet die paar momenten. Toch wat meer actie misschien, wat je nu wel mist. Omdat de opbouw van de film eigenlijk meer de momenten vertoont hoe hij van zijn pensioen in Italië geniet, dan dat hij schurken neer hoekt. Jammer man, de film lag op vol met kansen en die werden helaas niet allemaal aangepakt.
Eénmaal in de actie, zitten we er overigens wel echt goed in. Daar kan je eigenlijk niks op aanmerken, want dat vond ik wel heel tof. Het verhaal vond ik overigens ook best vermakelijk om te volgen, ik hou wel vaak van dit soort wraakfilms, en ik mag graag Denzel Washington zien acteren, blijft een meedogenloze acteur die het wederom hier ook weer héél goed weet te doen. Van Dakota Fanning had ik geen hoge hoed op, ik vond dat niet wat in deze film. Ze oogt gewoon te lief, te schattig, dat moet je niet willen in een film als dit, ik had liever een pittige tante gezien, die ook meer charisma weet uit te stralen.
Ach, en je moet misschien maar niet te veel eisen, want deze film brengt voor de zondagavond gewoon een hele vermakelijke actieprent. Ik mag gewoon weg ook niet klagen, ik heb best genoten voor de meeste gevallen, zoals ik al zei ik kon wel gewoon genieten van Washington in deze film. Ik vond hem zelf een tikkeltje beter dan het tweede deel (de actie was wat harder) maar, zeker niet zoals mijn verwachtingen waren. Ik zat heel lang op vier sterren te broeden maar, ik haak daar toch vanaf. Misschien in te toekomst, nu niet.
Equalizer, The (2014)
The Equalizer
Een heerlijke wraak film die zijn genre als misdaad goed bijblijft en er zo nu en dan lekker actie scene's langs kwamen.
Denzel Washington acteert altijd lekker. En ook in The Equalizer is dit weer van de partij. Denzel speelde een prachtige rol, met slimme technieken die altijd de tegenstander een streepje voor is. Kwa gezichtsuitdrukkingen is ook niks mis. Prachtig gedaan! Marton Csokas oftewel Teddy, ook een lekker rol, eigenlijk een tweede Denzel in de film. Ook Marton wist van een paar lekkere actie scene's met gewelddadige moord scenes en lekker actie stukken. Ook zijn dood was om te genieten, Denzel gebruikt niet die standaard film wapens als Hand geweren, machinegeweren en ga zo door. Nee, in plaats van die stukken gebruikt Denzel takzagen, een spijkerpistool en ga zo maar door.. Oh wat heerlijk is dat toch! Chloë Grace Moretz tja, kwam niet veel voor, Denzel ging echter wel op wraak route voor haar, omdat ze haar in het ziekenhuis hadden geslagen... Maar goed, in het begin en op het eind kwam ze even rondsnuffelen.
The Equalizer stond een hele tijd gepland op ons bioscoop bezoekje. Hier is het niet van gekomen. Achja, gister toch kunnen kijken. En wat heb ik voor 90% genoten van de film.. Hij kwam naar mijn mening wat moeilijk opgang.. Goed nadenken word er vereist van de film, en ja ook goed bijblijven is een hele opgave zo af en toe. Als je dit allemaal onder controle hebt dan zit je naar een geweldige film te kijken... Het verhaal was goed, het concept was ook prima en de uitwerking is naar mijn mening ook helemaal geslaagd. Het camera werk is ook goed gelukt! Ook een de scene van Denzel tegen Marton was goed, alleen een beetje te snel. Marton zat Denzel de heletijd achtena, maar Denzel ook weer bij Marton... En dan heb je een eind scene dat Denzel een paar spijkers in hem schiet en het is afgelopen... Nee, had beter gekund. Ik kan hem je aanraden, en hij kijkt op vele momenten lekker weg!
4.0*