Saving Private Ryan (1998)

Omdat de film zo hoog in de populariteitslijstjes staat probeer ik de film altijd een keer te zien als hij op TV komt maar het lukte me niet eerder om de film af te kijken: het is gewoon een oorlogsfilm met non-stop geschiet, dat me snel verveelt, hier en daar een flauw grapje, dat de film nog vervelender maakt, en de premisse voor het verhaal vind ik noch interessant noch geloofwaardig (de film is wel gebaseerd op een waargebeurd verhaal maar in werkelijkheid werd er natuurlijk geen zoektocht naar de overgebleven broer op touw gezet). De film is vreselijk monotoon: zo’n twee uur lang gaat die zoektocht naar Ryan maar door en door terwijl ze met Duitsers blijven vechten. En als ze hem dan hebben gevonden besluiten ze te blijven en samen verder te vechten tegen de Duitsers zodat er nog niets verandert en de film gewoon doorgaat waar het gebleven was! Uiteraard is er een sentimenteel einde met een moraal dat - zoals ik het begrijp - zo’n vreselijke oorlog vol slachtpartijen alleen te rechtvaardigen is als offer voor onze vrijheid en ons opdraagt een goed mens te zijn (dus dat we de vrijheid verantwoordelijk gebruiken).

Misschien dat anderen zo’n oorlogsfilm met drie uur lang schieten en knallen heel opwindend of spannend vinden maar ik kan er niet zo veel mee. Wel zal de film best een realistisch beeld geven van de gruwelijkheid van de oorlog – de film zit vol bloed en gore – waarvoor ik de film wil belonen met een krappe voldoende.

Opnieuw bekeken, ditmaal in 4K met Dolby Atmos. Dat draagt wel bij aan de kijkbeleving.

Het was alweer een tijdje geleden dat ik de film had gezien, maar bepaalde scènes blijven je gewoonweg bij. Met name de openingsscène op Normandië is een sterk staaltje film maken. Hierna zakt de film wat terug in tempo om aan het einde weer groots uit te pakken.

Visueel is Saving Private Ryan één van de beste oorlogsfilms ooit gemaakt. Spielberg laat hier misschien wel zijn beste werk zien als regisseur. Het verhaal is helaas wat minder sterk en ook de karakters zijn niet allemaal even boeiend. Tom Hanks springt er bovenuit als de leider van een groep soldaten en krijgt ook alle ruimte om hier te schitteren. De rest van de cast wordt hierdoor een beetje te zeer naar de achtergrond geduwd.

Niettemin is Saving Private Ryan een filmische kijkervaring, die tegenwoordig terecht wordt gezien als een klassieker!

Prachtige beelden, fantastisch acteerwerk van vooral Hanks en boeiend verhaal. Grote minpunt zijn de dialogen; die zijn erg voorspelbaar en gewoon niet zo realistisch. Dat maakt de personages ook meteen wat minder geloofwaardig, waardoor ik ook minder met ze meevoel dan je zou willen bij zo'n heftig verhaal. De pro- en epiloog hadden van mij ook achterwege mogen blijven; nogal kazig en al te Amerikaans. Al met al een prima film maar gezien de scores hier en op imdb toch een lichte tegenvaller.

Zeker één van de mooiste oorlogsfilms ooit gemaakt. Spannend tot het einde, goed in beeld gebracht hoe het vroeger was. Goede acteurs in de juiste rollen.

Toch klein minpuntje is dat het niet een waargebeurd verhaal is. Het werkelijke verhaal is minder boeiend voor het grote publiek. Laatste deel in de film is een beetje a-team/macgyver. Klein groepje soldaten neemt het op tegen een complete tankdivisie met panzertanks en tigertanks.

Ik wil niet teveel negatief overkomen. Het is een uitstekende film. Zeker in mijn top 10 allertijden.

Ik heb ook de 4K versie. Sommige scenes zijn nogal grainy opgenomen dan vind ik het verschil met een normale blu-ray niet zo groot. Maar blijft genieten natuurlijk. Zeer met Dolby Atmos als je een goede soundbar hebt.

Overigens is Dunkirk 4K echt rete strak qua beeld

Herzien. Blijft een film met een grandioze en legendarische opening. Helaas vervalt de film naar het einde toe in een schaamteloos kitscherig drama, met een sterk patriottistische inslag. Mijn 4 sterren blijven staan, maar eigenlijk alleen vanwege de opening.

Gisteren eens herzien voor de 3e of 4e keer, dit blijft toch één van de beste oorlogsfilms.

Natuurlijk is deze film ook niet perfect, maar zelfs na de zoveelste herziening blijft deze gewoon weer een tijd hangen. De opening is natuurlijk legendarisch, maar de opbouw, de vriendschap, de uitwerking van de karakters, de muziek, van begin tot eind is het een emotionele rollercoaster waar menig een traantje bij weg zal pinken.

Er zitten helaas ook wat mindere dialogen in, maar deze worden overschaduwt door het aantal goede en ook vooral schokkende momenten.

Groot minpunt is helaas zoals altijd weer Matt Damon, die jongen kan naar mijn mening gewoon echt niet acteren. Dat kan ook wel deels aan Tom Hanks liggen die iedereen onder tafel acteert, ook direct het nadeel van deze film, vergeleken hem ziet de rest er toch een stuk slechter uit.

Ik kan deze film onderhand wel dromen, deze klassieker blijft boeien elke keer dat ik hem weer zie. Het eerste half uur met de slag om Normandie is naar mijn mening de beste oorlogsscene ooit, zo realistisch en mooi in elkaar gezet. Het verhaal over een groep soldaten die James Ryan, de laatste overlevende zoon van zijn familie op moet sporen is simpel maar effectief. Wat betreft de karakters, elke soldaat in de groep had wel iets, maar uiteindelijk is het vooral Hanks die een mooie rol neer zet als captain Miller, en Sizemore doet het ook erg goed. Ook de score van John Williams is erg mooi. Wat betreft het patriottisme wat ik hier in een paar recensies lag, ik zag het niet, geen van de soldaten geeft iets om de oorlog en gaat het liefst naar huis, het leek mij meer een ode aan de mannen die voor elkaar klaar stonden, in plaats van voor hun vaderland.

Een ontzettend mooie film die vol met indrukwekkende gevechtsscenes zit, met name het begin en het eind, een terechte klassieker, 4,5!

Dit is toch echt een pareltje. Al weer meer dan 20 jaar oud...

Bij herziening vond ik 'm licht tegenvallen. De gigantische D-Day opener is meesterlijk in beeld gezet en als oorlogsfilm moet SPR het van zijn vaak geniale point-of-views hebben. Precies alsof je midden in de actie zit, met alle bijbehorende effecten. Op technisch vlak valt er niks te klagen en als oorlogsfilm klopt hij wel veel genregenoten. Spielberg levert een rauwe brute oorlogsfilm af zoals ik er weinig ken. Hanks nu ook niet zo spectaculair als Cpt Miller; heb hem toch al grotere prestaties zien afleveren (Forrest Gump, Big, Bridge of Spies).

Maar ik heb die reddingsoperatie van Ryan altijd ongeloofwaardig gevonden : waarom tien man inzetten om één soldaat te gaan redden net na D-day? Generaal Marshall vond blijkbaar dat de familie Ryan genoeg zoons had verloren en gunde het hen om die ene zoon naar huis te krijgen. Alsof er geen belangrijker prioriteiten waren één dag na D-day!!! Dit refereert naar de historische Bixby brief die Lincoln destijds stuurde naar een rouwende moeder tijdens de Amerikaanse burgeroorlog.

Maar zeg eerlijk : hoeveel keer heeft een president een dergelijke geste ondernomen in welke oorlog dan ook? In mijn ogen is dit niet meer dan propaganda om te tonen hoe medelevend en empatisch de president wel was met de gewone burger en dan net omdat dit ene geval hem ook toevallig emotioneel kon raken. Wat dan met al die andere honderden en duizenden rouwende moeders en overlevende zoons? Heeft men een ghostwriter onder de arm genomen om hen massaal brieven te sturen? Natuurlijk niet! Wees maar zeker dat de symboliek van de daad belangrijker is dan soldaat Ryan zelf. Filmkriebel zegt : goede oorlogsfilm met vals sentiment.

Ik heb deze film vanmiddag herzien. Had het dezelfde impact als de eerste keer dat ik deze film zag? Nee. Ik ben niet van het degraderen als een herziening net iets wat minder impact heeft. Dus ik blijf bij een 5 score. Ik vind het persoonlijk leuker om een film te upgraden na een herziening.

ongetwijfeld mooie oorlogsfilm, verhaal ongeloofwaardig, maar mooi realistisch verfilmd

Dit blijft een meesterwerk. De openingsscène staat bij velen op het netvlies gebrand, maar ook de spetterende finale behoort tot het pantheon der actiescènes. Het geouwehoer van de soldaten tussendoor, neem je erbij voor lief. Bij het wapperen van de Amerikaanse vlag op 't einde, buigt de Europeaan deemoedig het hoofd. De oorlog wordt realistisch en rauw in beeld gebracht en daarbij gaat men voorbij de cliché's: ook oorlogsmisdaden van Amerikanen passeren de revue. Het hele uitgangspunt is natuurlijk belachelijk: het Amerikaanse leger dat geen andere prioriteiten kent dan tien jongens op te offeren om één boerenzoon te redden, dat slaat natuurlijk nergens op. Maar dat neem je er gewoon bij.

Door de hoge score had ik wellicht de lat iets te hoog gelegd voor mezelf. De film doet een aantal dingen zeker erg goed, maar het wist me gewoon niet te pakken.

De openingsscène waar iedereen het over heeft, die zó fenomenaal moet zijn. Vind ik persoonlijk niet echt pakkend. Ja het is zeker goed in elkaar gezet en bruut, maar het was met mij betreft niet echt meeslepend. Dat vond ik de gehele film eigenlijk niet. Het oorlog genre kan mij goed ook niet liggen, want ik vind weinig oorlog films goed. Deze duurde ook wat te lang als je het mij vraagt en het tempo gaat naar de openingsscène ook drastisch omlaag, waarbij het richting het einde pas weer echt omhoog gaat.

Ik had ook totaal geen band met een van de personages, dus hun dood deed me vrij weinig. De acteerprestaties waren verder oké, maar niks memorabels. Ook de score van John Williams vond ik persoonlijk niks. Ben überhaupt niet echt een groot fan van hem. Alhoewel hij bij Star Wars wel legendarisch werk heeft afgeleverd.

De opening, het verhaal, het acteerwerk, het decor....

We kunnen er lang om heen draaien maar ik denk wel dat het voor zich spreekt: 5 sterren.

Nummer 1. oorlogsfilm

Spielberg op z’n best. Met dit epos brengt hij een indrukwekkend eerbetoon aan de soldaten uit WOII, zonder de gruwel en oorlogsmisdaden (langs beide zeiden) onder de mat te vegen.

De veldslag op het strand behoort uiteraard tot de meest adembenemende shoot-outs uit de filmgeschiedenis. Al hoeft de slachtpartij op het eind eigenlijk nauwelijks onder te doen op dat vlak. Verder pakt Spielberg uit met het ene iconische tableau na het andere. Ik onthoud vooral het apocalyptische nachtbeeld met de bominslagen in de verte; ook al duurt het maar enkele seconden, dit oogt echt ijzingwekkend.

Hanks gaat helemaal op in z’n rol. Echt klasse! Ook de rest van de cast vond ik erg charismatisch. De groep is perfect op elkaar ingespeeld.

Voorts hangt er constant spanning in de lucht, nergens wordt het saai. Deze film bevat - ondanks de speelduur van bijna drie uur - simpelweg geen vulling.

Het blijft natuurlijk wel onversneden Hollywood-spul, dus de sentimentele speeches en heroïsche hymnes moet je er wel even bijnemen. Ik geef het maar even mee.

4*

Na de beroemde openingsshots verzandt de film in heel veel geklets, geknal en sentiment. In de kern een draak van een film.

Nog steeds één van de beste oorlogsfilms die ik heb gezien. Zeker het begin is echt goed en bootst goed na hoe D-Day eruit zag!