Saving Private Ryan (1998)

Saving Private Ryan (SPR) zag ik enkele malen. Het was intussen alweer een hele poos geleden, maar voor MM wou ik voorbije weekend SPR nog eens herbekijken. SPR is op te delen in 3 delen waarvan het eerste deel op Omaha Beach het meest besproken gedeelte is van de film. Ook deel 3 waarbij de brug wordt verdedigd zit knap in elkaar. En bij herhaling vind ik het tweede gedeelte wat minder en weinig boeiend. Steven Spielberg leverde een klein meesterwerkje af met SVP. De eerste samenwerking met Tom Hanks was een schot in de roos en nadien volgde nog meerdere coalities tussen beide tenoren.

Omaha Beach werd angstaanjagend gruwelijk in beeld gebracht. Alle opinies over gerelateerde oorlogsfilms grijpen graag terug naar dit bijna half uur durende slachtveld (inclusief de inname van de daaropvolgende bunkerstellingen). Zeer terecht overigens want dit is het eerste waaraan men denkt als met SPR in de mond neemt. Bijzonder accuraat en gruwelijk in beeld gebracht, met veel details en precisie. De film is intussen 20 jaar oud en het ziet er visueel nog steeds "prachtig" uit. Sterkste momenten waren voor mij de doffe blik en tijdelijke doofheid van Captain Miller en het moment wanneer hij zijn met bloed/zeewater gevulde helm opzet. Ook de stille scènes onder water afgewisseld met de hel erboven werd mooi weergegeven. Het camerawerk is fenomenaal met de 'hand held (met bloed bespatte) camera'.

Jammer genoeg werd dit eerste half uur niet meer benaderd. Zoals ik al zei is de zoektocht naar private Ryan voor mij althans vrij doelloos/geforceerd en verlies ik me in het verhaal. Ik ervaar geen connectie en mis betrokkenheid (maar dat is persoonlijk). De shots blijven mooi (bvb een aantal keer waarbij de sectie vanuit het maaiveld opdoemt en verder marcheert). Er is wat karakteruitdieping met de verschillende personages en met Uppham heb je een personage die alles behalve de superheld is, integendeel, je zou er zelfs een "lafaard" van kunnen maken (maar of je hem dat kwalijk moet nemen, is een andere zaak). Ook het personage van Captain Miller houdt zich staande en biedt geloofwaardigheid onder zijn manschappen. Fijn ook dat het morele dilemma opspeelt om één (onbeduidende) man te redden door er een tiental levens voor op spel te zetten, werd mooi verweven in de film.

In het laatste deel gaat het actiegeweld opnieuw de hoogte in met een lange strijd met wat zwaarder geschut en een paar tanks. SPR blijft voor zowel Hanks als Spielberg een hoogtepunt in hun carrière en dat wil toch wat zeggen. "Earn this", het waren de laatste woorden van de stervende Captain Miller tegen private Ryan. Twee woorden waar je even kan bij stilstaan, niet alleen hij persoonlijk, maar eigenlijk bij uitbreiding de gehele bevolking die vanonder het juk van de oorlog gehaald werd. Mooi, een dikke 4,0*!

Toen deze film uitkwam de nieuwe trendsetter wat oorlogsfilms betrof. Ongekend in beeld gebracht, buitengewoon realistisch. Aan het verhaal en het scenario valt achteraf na zoveel jaar en zoveel keer kijken nog al wat op te merken. Buiten dat, de gevechtscene's, het strand en Ramelle, is wat de film maakt. Alles klopt op dat vlak.


Het verhaal is buitengewoon onrealistisch, geen legerleiding in de wereld zal mannen voor een dergelijke missie in die tijd achter de linies sturen. Maar goed dat valt nog te overzien, dat neem ik dan nog wel op de koop toe. Maar de scenes waar Vin Diesel en Ribisi om het leven komen vind ik helemaal niets toevoegen en juist onnodig de vaart uit de film halen en die was tot daar juist goed. Vind de hele scene met Diesel en dat kind waarop hij ten prooi valt aan de sluipschutter buitengewoon irritant en de beslissing om in die zin die radarpost aan te vallen is gewoon een tactisch fuck up, het was totaal onnodig, daar zijn ze daar niet voor en onbegrijpelijk dat een officier van het kaliber Hanks die beslissing maakt. Het heeft in die zin verhaaltechnisch een doel maar andermaal vind ik het weinig toevoegen en onnodig de vaart uit de film halen.

Desalniettemin een heel aardig te pruimen film al is het alleen maar om de actie.

Opnieuw bekeken dit keer via 4K. Het beeld is prachtig en nog meer gedetailleerd. Wel jammer dat ze niet gekozen hebben voor het zgn letterbox. De film vertoont wel filmgrain maar zo wilde Steven Spielberg het kennelijk. Beetje storend is wel het gebruik van de handy cam waardoor alles bij actie nogal schokkerig in beeld komt. De beeldverbeteraar heeft er de handen vol aan. Geluid is subliem maar daarvoor moet je wel Dobly Atmos hebben anders komt het geluid iets minder door.

De film begint met een half uur D day wat voor mij niet had gehoeven in deze film. The longest day heeft dit al perfect in beeld gebracht. Daarnaast ging het meer om een zoektocht naar de laatste van de 4 zoons. De schoonheid van de film komt na een half uur geweld prachtig in beeld, met oogstrelende beelden. De landschappen en dorpen zijn fantastisch in beeld gebracht. Het voelt hoe dan ook authentiek aan. Ook de dialogen zijn prima verzorgd en naast al het leed is er ook veel ruimte voor rust en verdieping. Het drama zit wel diep en enige humor ontbreekt in deze film. De luchtige momenten zijn zelden te zien. Het laatste uur is "genieten" geblazen. Vooral vanuit de toren zijn de shotguns uitstekend in beeld gebracht. De paar laatste minuten met kerkhof hadden voor mij niet gehoeven. Ben nooit zo'n fan van heden en verleden stukjes Gelukkig is het minimaal.


Deel wel een beetje de kritiek dat het geschiedkundig en militaristisch niet altijd even juist wordt weergeven. De volle gesprekken in open lucht in oorlogsgebied trekt de aandacht. En er waren geen verkenners bij de brug. De infanterie kwam gelijk binnen. Tja ongeloofwaardig want zo dom zijn inderdaad die Duitsers niet.


De film blijft niettemin sterk overeind staan. Een mooie klassieker!