Pulp Fiction (1994)

Mijn favoriete film, iemand die het nog niet heeft gezien. KIJKEN, want het is fantastisch goede film van Tarentino!

Jaren terug dat ik deze had gezien, al heb ik hem daarvoor wel veel vaker bekeken. Ik was dus wel benieuwd hoe de film jaren later zou overkomen. En warempel, nog steeds een heel erg fijne film.

Wat me nu eigenlijk pas opviel - toen ik eens niet de Nederlandse ondertiteling erbij pakte- is hoe geinig de dialogen zijn. Dat komt vooral door het brede vocabulaire dat de meesten gebruiken, met veel gebruik van synoniemen en een net iets te literaire taal dan ze eigenlijk zouden moeten gebruiken. En als je dat consequent doorvoert en de acteurs hebt die dat meer dan geloofwaardig brengen, dan heb je de helft van de lach al te pakken. Een zelfde soort iets hadden de gebroeders Coen in O Brother, Where Art Thou?. Daarnaast zit er soms ook hele fijne subtiele humor in, als bijvoorbeeld Butch een wapen uitkiest om terug in de kelder te gaan, vooral als hij met de zaagmachine in zijn handen staat.

Tarantino weet dit alles ook heerlijk te brengen. De film kent sowieso fijne muziek (invloed van een Goodfellas allicht?) onder de beelden, het tempo is uitstekend (de 140 minuten vervelen geen moment) en de afwisseling is meer dan goed. Elk van de drie verhalen heeft ook een beetje zijn eigen toon. Het avondje uit met Mia is vooral dromerig (als Vince na een shot naar Mia rijdt is echt een heerlijk laid back moment), het gedoe met Wolf is vooral pure komedie en het verhaal van Butch is absurdisme, aan de goede kant van de lijn dan wel. Het is allemaal niet heel verschillend waardoor de film wel als geheel aanvoelt, maar het is net genoeg om de afwisseling te zien.

Toch net geen perfecte film. Het stukje met Butch in het begin haalt de flow er een beetje uit, en soms ziet de film er net iets te gewoontjes uit. Of omgekeerd, de film ziet er vrij gewoontjes uit met af en toe heerlijke beelden zoals een tweetal tracking shots of af en toe mooi kleurgebruik en vooral fijne locaties. Laat ik het zo zeggen, een Reservoir Dogs heeft veel meer zijn eigen smoel. Maar deze Pulp Fiction wel met speels gemak 4,5*.

Ik zie het geniale niet. Ik zie het gewoon niet. En bovendien net zoals Reservoir Dogs verschrikkelijk gedateerd. Een beetje geweld, een beetje fictie, een beetje pulp, een beetje humor. Tja. Ik vind er niet veel aan, en als je de dialogen maar niets vindt, net zoals het geschreeuw/het gevloek en de actie, dan kom je al snel uit op een 2.5*

Tarantino is niet mijn ding, laat dat duidelijk zijn.

Weer herien.

Nouja, opzich is dit opnieuw gewoon goed, vermakelijk, gevult met humor, redelijke dialogen. Maar daar houdt t dan ook op.

Het is gewoon een prima film. Maar ik zie er gewoon niet in dat dit in de top 5 staat. De andere films van tarantino vind ik veel toffer dan dit. Hoe kan het dat ik niet het geniale zie zoals bijv wel in een Django of Reservoir dogs zie. Geen idee eigenlijk.

Misschien omdat het toch allemaal net wat langdradiger is. Veel meer gebabbeld. Maakt t er voor mij niet beter op ofzo. Maar naast dat is het gewoon nogsteeds een prima filmpje.

Maar geen absolute top voor mij, zoals IMBD en MM wel doen denken.

Ik heb deze film werkelijk nog nooit gezien, maar moet ik het zoeken in de trent van Reservoir Dogs? Want die vond ik behoorlijk saai.

Buiten dat het dezelfde regisseur betreft zijn dit totaal verschillende films. Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen smaak, maar ik vind dit een topfilm en aanrader.

Weet niet of je hier wat aan hebt, want zou Reservoir Dogs ook als aanrader bestempelen.

Beslist één van de betere films van Tarantino. In deze film zit ook de gedenkwaardige ontbijt-scène.
Zoals gebruikelijk lopen er weer verschillende tijdlijnen. Af en toe ben je geneigd om aantekeningen te maken om de logica en voortgang in het verhaal te kunnen blijven volgen.

Onlangs wederom bekeken en verliefd geworden op deze film. Niet om het een of het ander, maar op 16-jarige leeftijd beoordeelde ik deze film met een schamele 3 sterren, omdat ik van mening was dat deze film 'hoofdzakelijk gelul' en te weinig 'actie' was. Nu kom ik tot de conclusie dat dit een absoluut meesterwerk is, en nog lang de leidraad zal zijn voor échte cinematografie.

Quentin speelt met de kijker. Ethiek en absurditeit worden om de haverklap voorgeschoteld en soms vroeg ik mij af: 'Moet ik hier om lachen of moet ik hierover nadenken?' (zie: 'foot massage')

Alles in deze film klopt gewoon. Gaat zeker een plek bemachtigen in mijn top 10.

Onlangs nog eens herbekeken maar een meesterwerk vind ik dit niet. Het is een onderhoudende film maar dat is dan ook alles.

Iets meer onderbouwing mag wel. Zeker als je 'm aanvinkt..

Insignificance,

Lange recensies zijn niet echt aan mij besteed, ik vind naar een film moet je kijken en niet teveel over lullen. Dat heb ik ook bij muziek, luisteren en niet teveel over zeggen.

Na al die tijd me toch maar eens gewaagd aan deze alom bekende misdaadfilm. In eerste instantie was ik bang voor een gevalletje Reservoir Dogs. Veel dialogen, maar niks voor mij. Nu dus Pulp Fiction. Ik zal absoluut de laatste zijn die zegt dat deze film slecht is. Het heeft prachtige scènes, absoluut. Maar ik kan niet inzien dat het een plek in de top 5 van beste films verdient, ik zie het gewoon niet. Overigens vind ik Samuel L Jackson echt ge-wel-dig in deze film. Petje af. Dikke 4* sterren voor Pulp Fiction, maar zeker geen meesterwerk. En inderdaad, die ontbijtscène is echt een van de meesterlijke scènes die ik ooit heb gezien, ik heb me kapot gelachen.

Jeetje. Ik ben genoodzaakt m'n stem te verhogen naar 4,5. Ik zit al de hele dag te gniffelen in mezelf..

Hamburgers! Corner stone of every nutritious breakfast.

Check out the big brain on Bradddd.

Do they speak English in What?

Om een stelling te onderbouwen hoef je niet per se een lange recensie te schrijven.
Als je vindt dat je niet over films moet lullen, vraag ik me eerlijk gezegd wel af wat je in godsnaam op een filmforum doet.

De eerste keer dat ik deze film zag, dacht ik wat is dit.
Toen ging ik hem nog een keer kijken ben ik gek op deze film geworden.
Een echt meesterwerk.

1. De dialogen.
2. De verhaallijnen
3. De Cinematografie

Een mix van humor, actie en een geweldige verhaal.

“If my answers frighten you then you should cease asking scary questions.”

Wat blijft dit toch een briljante film. Pulp Fiction heeft alle bekende Tarantino elementen in zich en het is weer een vermakelijke en kleurrijke bende. Tarantino schotelt heerlijke dialogen voor en de acteurs koppen ze één voor één in het doel. Geen acteur doet onder voor de ander en ze stuwen elkaar tot grote hoogte.

Van de vier verhalen is het gedeelte met mr. Vincent Vega en Mia Wallace toch wel mijn favoriet. Travolta en Thurman hebben een geweldige chemie en het stuk in het restaurant kan ik wel duizend keer zien zonder verveeld te raken. Er gebeurd eigenlijk niets maar de dialogen (That's a pretty f*cking good milkshake) zijn heerlijk. Het gedeelte met Keitel, Jackson, Travolta en Tarantino zelf is ook geweldig. Het "Golden Watch" gedeelte is iets minder maar nog steeds goed. Willis is uitstekend en ook Rhames is goed maar toch is het allemaal iets minder. Vooral het subplotje rond Willis en zijn vriendinnetje kwam niet helemaal uit de verf. Maar Pulp Fiction is een schitterende filmervaring. Dit soort briljante en originele films worden helaas nog maar weinig gemaakt.

En weer verder met m'n Tarantino-herzieningen. Waar Reservoir Dogs van de week flink onderuit ging omdat het grootste deel van de film maar stroperig op me overkwam, blijft Pulp Fiction alleen maar beter en beter worden. Tarantino was hier bijna 2,5 uur lang ongelooflijk scherp.

Dat zie je terug aan alles: de kleurrijke karakters (The Wolf is m'n favoriet), de perfecte dialogen (inderdaad niet met Nederlandse ondertiteling kijken, dan valt elke dubbele bodem weg), de interessante locaties (ook al een reden waarom dit me zoveel meer doet dan Reservoir Dogs), het expliciete geweld, de eigenzinnige muziek...

Alleen bij het Butch-deel in de motelkamer begon het me even te vervelen, die setting had ik na een minuut wel gezien. Maar dat wordt dan weer opgevolgd door zo'n krankzinnige reeks gebeurtenissen dat je het al snel weer vergeet.

Pulp Fiction staat niet voor niets al sinds jaar en dag zo hoog in de lijsten; interessant genoeg om je keer op keer te blijven verliezen in de vele details, maar tegelijkertijd ook heerlijk, makkelijk te verteren vermaak.

Toen ik deze film indertijd een paar maanden na de bioscooprelease zag begreep ik de opwinding niet goed : zó grappig, apart of vernieuwend was het toch allemaal niet, zeker als je Reservoir dogs al had gezien? Inmiddels ben ik Tarantino wel wat meer gaan waarderen (met name dankzij Inglourious basterds en The hateful eight), dus vond ik dat ik Pulp fiction ook nog maar eens een kans moest geven. Helaas vind ik het met uitzondering van de dialogen en het spel van Travolta en Jackson nog altijd niet zo bijzonder : de overige personages zijn geen van allen erg belangwekkend of grappig, en onder de acteurs –Thurman, Willis, Keitel, Roth, Plummer, Rhames– zitten helaas noch vertolkingen die hun rollen op grootse wijze tot leven brengen noch performers waar ik graag naar kijk (met uitzondering van Walken en Buscemi, wiens rollen echter te klein zijn om veel indruk te kunnen maken). En dan begin ik me toch weer te ergeren aan Tarantino's verliefdheid op zijn dialogen, aan scènes die mij in hun (lange) totaliteit koud laten (bijvoorbeeld in Jack Rabbit Slim's of in Zeds kelder) en aan de twee-en-een-halve uur die ik voor een film als deze echt veel te veel vind. De twee titels die ik in mijn tweede zin noem hadden een vergelijkbare speelduur, maar konden mij wèl van a tot z boeien; met Pulp fiction echter wil het maar niet klikken zodra Jules en Vincent van het scherm af zijn.

Een meesterwerk inderdaad , vooral Samuel Jackson z'n personage Jules doorheen de film is geweldig vooral als ie op het einde van plan is om het is een andere keer op te lossen, ijzersterke dialoog ook !

Maar let op : telkens voor ie iemand doodknalt zegt ie z'n passage uit Ezekiel 25:17 "The path of the righteous man is beset on all sides by the inequities of the selfish and the tyranny of evil men. Blessed is he who, in the name of charity and good will, shepherds the weak through the valley of the darkness. For he is truly his brother's keeper and the finder of lost children. And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers. And you will know I am the Lord when I lay my vengeance upon you."
Maar als je deze passage gaat opzoeken in De Bijbel lees je dit : "And I will execute great vengeance upon them with furious rebukes; and they shall know that I am the LORD, when I shall lay my vengeance upon them."
Feit is dat Quentin Tarantino in de film de vers van Ezekiel 25:17 heeft bijgewerkt door andere Bijbelse passages toe te voegen.
Misschien wisten de meesten dit hier al maar ik vind dit toch een zeer interessant feit om te weten.

Het stuk met Bruce Willis zal wel altijd mijn favoriet blijven. Hier geen ellenlange dialogen, maar lekkere pulp en actie. Natuurlijk zijn er andere scenes die onder Tarantino's regie goed uit de verf komen - oa de auto die moet worden schoongemaakt en Uma's overdose. Maar over het geheel voelt Pulp Fiction toch wat te langdradig. Misschien omdat de dialogen inmiddels klassiekers zijn geworden en dus niet meer "fris" overkomen. Anywho, ik zal wel nooit fan van Tarantino worden, daarvoor vind ik zijn films eigenlijk te tam, maar desalniettemin blijft Pulp Fiction zo hier en daar erg leuk.

wat een goeie tarantino film is dit.heb altijd genoten van deze film.een van mijn favoriete tarantino film.

Tot mijn grote scha en schande had ik deze cultklassieker van Tarantino vermoedelijk nog nooit in één geheel gezien. Uiteraard hier en daar wel al eens aangepikt, maar waarschijnlijk nog niet van begin tot einde.
Sowieso de beste Tarantinofilm. Ongelooflijke soundtracks (ook in zijn andere films natuurlijk. Knap hoe hij telkens weer die juiste verborgen pareltjes weet te vinden die zoveel toevoegen aan zijn films). Geweldige acteurs die geknipt zijn voor dit werk. Leuke spitsvondige dialogen: het gekibbel tussen Vince en Jules blijft hilarisch. De flair, uitstraling en natuurlijk charisma van Jackson, Travolta en Willis is zo goed dat deze film op geen enkel moment verveelt. Heerlijke acteur die Samuel L. Jackson, alleen jammer dat er letterlijk ook veel pulp zit in zijn latere films, maar dat kan van de rest ook gezegd worden.

Mooie opbouw van de film ook. Ook de minder gewelddadige scenes blijven boeiend om naar te kijken. De chemie tussen Travolta en Thurman spat van het scherm. Ondanks de natuurlijke flair is aan de andere kant de scene tussen hem en zijn vriendin net het minste, hoewel het nooit echt verveelt. Er zijn te veel memorabele scenes om er specifiek eentje uit te kiezen (ontbijtschene, dansscene, naaldscene, alle Ezechielscenes, The Wolf, ...). Dat is misschien net de sterkte van de film. Als geheel misschien net niet genoeg plakkend bij elkaar, maar afzonderlijk zo onafhankelijk sterk dat ze moeilijk te evenaren zijn.

Tarantino staat bij mij op eenzame hoogte wat betreft favoriete regisseurs. Inglourious Basterds vind ik persoonlijk z'n beste, gevolgd door Reservoir Dogs en de Kill Bill films. Deze Pulp Fiction heb ik een kleine tien jaar geleden voor het eerst gezien, maar toen kende ik nog maar vrij weinig van Tarantino en was ik pas een jaar of vier à vijf echt films aan het kijken. Vond het toentertijd een aardige film, maar niet zo hoogstaand als z'n meeste fans.

Gisteravond herzien en ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog steeds niet de beste film van Tarantino vind. Laat ik vooropstellen dat ik dit absoluut een goede film vind, maar de echte genialiteit, die ik bijvoorbeeld wel in Inglourious Basterds opmerk, houdt Tarantino niet de hele film vol. De scenes met Samuel L Jackson en Travolta zijn sowieso de allerbeste scenes van de film en behoren tot het hoogtepunt van het totale oeuvre van Tarantino, de openingsscène van Inglourious Basterds daargelaten.

Toch vond ik sommige gedeeltes van de film soms te lang duren en heel af en toe werd het wat saai. De vriendin van Bruce Willis bijvoorbeeld irriteerde me mateloos met haar zeikstem. Ook het hele gebeuren rondom het personage van Uma Thurman duurde me wat te lang. Al is die scene met die overdosis natuurlijk wel hilarisch. Alleen de aanloop daar naartoe duurde me wat te lang.
Kleine dingetjes die me nu nog irriteren maar me misschien bij een volgende kijkbeurt niet eens meer opvallen en ik misschien wel de volle vijf sterren toe kan kennen.
Want dat dit een goede film is staat buiten kijf.
Voor nu verhoging naar vier sterren!