
End of Watch (2012)
Verenigde Staten
Misdaad / Drama
109 minuten
geregisseerd door David Ayer
met Jake Gyllenhaal, Michael Peña en Anna Kendrick
Taylor (Jake Gyllenhaal) en Zavala (Michael Peña) zijn twee jonge politieagenten en goede vrienden, die patrouilleren in de ruigste straten van South Central Los Angeles. De agenten leggen dagelijks hun leven in de waagschaal en worden geconfronteerd met hun huwelijk, liefde, vaderschap en de realiteit van de straten van Los Angeles, waarbij de familie wordt gedwongen de prijs te betalen.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=aCmTHw9-T0s
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,6 / 227604)trailer (YouTube, ondertiteld)various artists cd (MusicMeter)kijk op VideolandDe visuele, zogenaamd realistische stijl van de film (die inderdaad niet echt consistent is) en hoe het plot voortgestuwd wordt, het is het voor mij allemaal net niet.
Wat vond je er precies niet consistent aan dan? De losse situaties i.c.m. het niet alledaagse camerawerk vormden voor mij juist een realistisch geheel.
Ik moet even terugdenken, maar met name de wisseling tussen door de karakters zelf gefilmde beelden en cameravoering die door een niet in de actie aanwezige persoon wordt uitgevoerd. Hij schakelt dus als het ware tussen 'found footage' (niet helemaal de juiste term in deze context) van die go-pro dingen op zijn uniform/desk cam/traffic cams of wat dan ook, én beelden waarvan je niet weet waar ze vandaan komen, maar niet door een van de karakters zijn gefilmd. Met andere woorden, soms wordt er opeens naar een cameraman geschakeld. Dat werkte voor mij wat vreemd!
En daarom ben jij John Milton en ik een gewone burger. Was mij namelijk niet eens opgevallen


Maar camerawerk let ik altijd heel erg op, tezamen met montage en muziek.
Het einde was wel een beetje te erg gemakkelijk. O, ja. Die mensen schieten Mike dood, en huppetee, als uit het niets zijn daar ineens honderd andere politiewagens gevuld met politie-agenten. Die heel makkelijk die bendeleden even neerleggen.
Ik had wel een iets mooiere aankleding gewild. Net iets meer aandacht aan de hele setting, die daar rond die ene scene is gebouwd. Ik vond het wel erg Amerikaans, ja..
Het is mooi opgebouwd, geeft een beetje een apart gevoel. Niet helemaal waterdicht in elkaar gezet. Maar het is over de hele bende heen wel een mooi aangezet filmpje. En ja, het is sowieso geen straf om naar Jake te kijken. Hihihi, wat blijf ik toch een bakvis..
Vriendschap, respect en loyaliteit zijn de basiswaarden die erg sterk naar voren komen in de film, ook, maar vooral zeker in een buurt waar drugsbendes de plak zwaaien. De politie, niets meer is dan een kakkerlak die geplet moet worden, krijgt maar geen vat op de situatie. Voor taylor en Zavala is het dagelijkse werkbiotoop: the life on the street. En op hun eigen manier dwingen ze respect af (bvb het gevecht met die zwarte man). Film doet me dan ook wat denk aan Training Day (met D. Washington en Ethan Hawke), zonder de corruptie dan. Ook het zelfrespect en loyaliteit/eer voor het eigen politiewerk komt sterk naar voren. De voice-over waarbij de film startte was erg sterk en bracht je meteen in de film.
Zeer sterke acteerprestaties van Gyllenhaal en Pena. Mooie sfeerschepping, mede door de aparte manier van filmen. Het brengt je letterlijk dichter in de film, soms iets té wegens nogal rommelig bij momenten. Qua verhaal is het vrij pover, een echte lijn zit er niet in. Het einde daarentegen is echter wél weer sterk. Zeer confronterend en f*cked up ook. Het is niet bepaald een film die ik gauw zal terugzien op het veel goedmakende einde na dan. Alles bij elkaar een sterke 3,5*.
Aanrader!
3,5*
De handcamerastijl maakt het wat persoonlijker zou je misschien kunnen zeggen, maar ik vond het niet al te grote toegevoegde waarde hebben en ook wel irriteren met al dat overdreven schuddende beeld. Het wordt zelfs een beetje op een rare manier gebruikt, want waarom moeten die bendeleden, toch al enkel karikaturen, ook een camera hebben? Het is totaal niet logisch. Al helemaal niet als je criminele activiteiten begaat of plant.
Op zich had de film wel net wat minder actiescènes zoals die met de brand kunnen gebruiken. Omwille van het realisme, maar ook zodat er ook wat minder van die sprongen in de tijd zijn en meer tijd om personages uit te diepen. Ze hadden bijvoorbeeld het excuus voor de camera wat overtuigender kunnen brengen door wat van Mikes filmstudie en een passie voor films te tonen, en wat meer van Kendricks personage kunnen maken dan enkel weer de sympathieke geliefde. Bovendien vind ik die tijdsprongen ook een beetje vloeken met het handheldstijltje. Dan zie ik liever wat langere scènes.
Meerdere momenten in de film zijn behoorlijk gewelddadig, vooral die waarin een grote kerel Harbours personage en zijn partner bruut heeft toegetakeld. Vond het wel nogal onzinnig dat op het einde die bende een prijs op het hoofd van Brian en Mike heeft gezet. Dat is weinig geloofwaardig voor een film die verder vooral voor rauw realisme gaat. Je bent wel gek om de politie aan te vallen, zeker zonder een goede aanleiding. En de actie is ook wel een beetje dom met een stuk of vier personen die vanuit een goede positie vrijuit kunnen schieten op Mike en Brian en toch missen, en later de wat smakeloze executie van de bendeleden. Door dat soort momenten en de videospelactie wordt het realisme van de film te vaak ondermijnd. 3.0*.

Mooie inkijk in het ruige werk van een stel politieagenten in Los Angeles. Het duo Gyllenhaal en Pena weet te vermaken maar ook te ontroeren met al hun grootstedelijke avonturen. Zaten ook een paar fijne actie scenes tussen; geen idee waarom je politieagent zou willen worden in zo`n district. Al lijken de personages zich daarvan goed bewust en is het juist de spanning en het rechtvaardigheidsgevoel wat hen aantrekt, dat maakt de film mooi duidelijk. 4*
De situaties waarin ze terecht komen zijn spannend om te volgen (natuurlijk allemaal heftiger dan heftig, maar vooruit, en gezien het gebied waar ze werkzaam zijn misschien ook niet al te onrealistisch) en gewoon erg knap gedaan allemaal, ook qua acteerwerk.
Het kameraadschap tussen de twee en de kleine kijkjes in hun leven zijn op zich leuk, en ook fijn om af en toe even op adem te komen tussen alle actie door, maar het voelt wel redelijk obligaat aan allemaal.
En ik vond die stukjes met de bende zelf erg zwak. Niet alleen door hun oerdomme conversaties gelardeerd met 'fucking's maar ook doordat hun perspectief echt helemaal niets toevoegt aan het geheel. Zowel qua stijl niet (we volgen immers de twee cops met hun camera's), maar ook qua plot is het totaal niet nodig om te weten wat ze willen of dat ze eraan komen, dat zien we vanzelf wel.
Niet perfect, maar wel een van de meer intense en spannende (en op momenten realistische) films over dit onderwerp.
3,75*
Ayer is niet meteen mijn favoriete actieregisseur. Met een beetje inspanning kan hij het echter wel, maar veel hoger dan een 3,5* zullen zijn films waarschijnlijk niet bij mij worden. Qua stijl en regie is dit wel zijn beste die ik tot nu toe van hem heb gezien.
Het is ook vooral een grote factor dat deze film voor een groot deel uit dashboardcamera's, Kodaks en hand-held camera's bestaat. De regisseur gebruikt echter ook gewoon normale beelden, maar het meeste is vooral rauw door het stijltje. Enkele wat schonere shots, maar vooral chaotische, dat vooral een sfeeropbouwer is.
De film moet het dan ook vooral van het rauwe sfeertje hebben, dat ervoor zorgt dat deze film net wat meer is dan een normale actiefilm. Nergens heel adrenalinevol, maar vaak wel intenser en rauwer en dat missen een hoop andere actiefilms wel.
Acteerwerk is goed van het duo Gyllenhaal & Peña. Beide beginnen ook steeds hoger in mijn boekje te klimmen. Prettige acteurs. Harbour, Kendrick en Martinez mogen ook best genoemd worden. Prima bijrollen. Al is Harbour wel een standaardrol, die hij echter wel met verve weet neer te zetten.
Probleem bij deze film is alleen echter dat het wel naar het pro-Amerikaanse neigt. Zeker dat gevecht tussen gangster Sloan en Peña was echt suf. Het zijn van die momentjes die ervoor zorgen dat je verhaal zelf niet erg serieus neemt ondanks de rauwe en realistische manier van het verhaal in beeld brengen.
Film is niet snel saai. Maar helaas is het wel zo dat, ondanks de goede manier van het brengen van het verhaal, het verhaal zelf wel standaard is. De typische schurken, het grappige politieduo, het gemene agentje, de aardige rookies. Het is toch te lui schrijfwerk. Vooral de rol van Flakiss was wel heel erg. Stoer gedrag, maar het werkt nooit.
Voor de rest is het een aangename film. Het verhaal is niet anders dan een standaard actiefilm, maar de manier van het brengen van het verhaal maakt het wel een stuk interessanter. Enkele harde momenten en rauwe scenes, en een werkend emotionele finale, zorgen ervoor dat End of Watch het gemiddelde actieniveau wel uitstijgt.
Basis van het verhaal zijn twee agenten Brian en Mike die gedurende een lange periode gevolgd wordt door het gebruikelijke filmperspectief van de kijker, en deels door een camera en bodycam die ze zelf bij zich dragen. Vooral dat laatste wordt wel eens op warrige wijze gemonteerd en geknipt, dan ben je 1st person via de camera die Brian draagt, dan opeens sta je de situatie weer als buitenstaander te aanschouwen. Een stijlfout, als je het zo mag noemen, die mij niet heel erg stoort. Waar ik meer moeite met heb is het patserige air rond de mannen die toch wel redelijk vol van zichzelf zijn, erg zelfverzekerd overkomen, hun opdrachten uitkiezen op basis van dat ze zich zelf nogmaals op de kaart willen zetten, en zich te goed voelen voor het kleine werk. Hoewel storend is dit element nodig voor de opbouw van het verhaal, dus vooruit...
Wat End of Watch vooral goed maakt is het rappe tempo, de snoeiharde actie, het fenomeen van al die agentschappen door elkaar, het gevaar ván en ín bepaalde wijken, een bepaald gevoel van rauw realisme en een fijne stijl qua muziek en sfeer. De film doet mij dan ook erg aan het iconische Training Day van Fuqua denken wat niet raar is aangezien Ayer aan het script mee werkte. Desondanks blijft End of Watch mijlenver van dat niveau verwijdert mede door Pena en Gyllenhaal die prima zijn maar niet die extra factor hebben die Washington en Hawk bijvoorbeeld wel hebben, daarmee vooral te stellen dat Training Day van een andere orde is zonder End of Watch daar te kort mee te doen.
Desondanks is End of Watch een meer dan genietbare film met de nodige spanning en geweld en wat mij betreft de discussie politiegeweld aanzwengelt in het voordeel van de agenten.