Der Untergang (2004)

Gebaseerd (gedeeltelijk) op het boek van de secretaresse Traudl Junge maw haar gezichtspunt dat verteld wordt en hoe we Hitler zien. Een heel knappe scene in het begin maakt dit duidelijk. Junge staat op een lijn met andere meisjes die staan te wachten tot Hitler binnenkomt. Junge kijkt vooruit gebogen zijwaarts– als enige - naar Hitler. Dus hoe de film Hitler portretteert, hoe wij als kijker dus Hitler zien (als mens met woede uitbarstingen maar tegelijk ook empathisch, begripvol en teder) is slechts haar POV. Zo ziet zij dus Hitler. Niet noodzakelijk een objectief standpunt. De val voor zo’n narratieve structuur – met een ik verteller – is dat er altijd scenes zijn die de ik persoon niet heeft meegemaakt dus dat saboteert de hele opzet van de film. Er mag dan nog een ander boek aangehaald worden als bron (Der untergang : Hitler und das ende des dritten reiches van historicus Joachim Fest), op een bepaald moment is het niet meer de POV van de ik persoon. Dat brengt verwarring over de accuraatheid. Het mengen van fictie (scenario) en authentieke bronnen (boek van Junge) is gevaarlijk. Waar begint en eindigt fictie ? Scenes buiten de bunker bv die vanuit dramatisch oogpunt heel interessant zijn maar helaas de subjectiviteit verplaatsen van de ik persoon naar de makers (scenaristen). Der untergang is een schitterende film over het gevaar van ideologie en een knappe observatie over menselijk gedrag tijdens een meer en meer reddeloze situatie. Bij momenten zeer sterk (het bacchanaal feest door de officieren) en aangrijpend (het verhaallijn van de jongen die uit overtuiging vecht in de straten van Berlijn maar door de opofferingen van de vader andere inzichten krijgt, natuurlijk de scene met de Goebbels kinderen). Maar met het declameren dat dit een authentiek beschrijving van de persoon Hitler bevat, moet men toch oppassen als men zo maar switched van bronnen materiaal. Hitler als mens blijft subjectief, de uitroeiing van Joden een feit. Daar verandert de 'ich habe das nicht gewusst' op het einde van Junge niks aan.

Indrukwekkende film, met name Bruno Ganz over de ineenstorting van het Duitse Rijk. 1000 jaar is het niet geworden. Wat mij altijd verbaasd heeft is niet zozeer het fenomeen Hitler, maar een heel volk wat achter deze gek aanging. Dat is een fenomeen. Een gek als Hitler vind je in elk cafe overal ter wereld. Ganz zet hem zeer sterk neer, gek, waanzinnig, paranoïde, en toch charismatisch. Hij had schijt aan het Duitse volk en dacht alleen aan een oppermachtig leger. een Groot Duis Rijk. Het verhaal kent iedereen wel...de bunker, Hitler, Eva Braun, cyaankali....

In de geschiedenis als barbaar is Hitler maar een kleintje. Stalin heeft naar zeggen meer dan 60 miljoen mensen laten ombrengen. meer dan alle doden in WO2 samen. Ik denk dat Mao ook aardig in de buurt komt.....en wat te denken van Pot.

Mooie en indrukwekkende film en gelukkig is het geen 1000 jaar rijk geworden... anders had jij hier onder de naam Deutsch einztweidrei bekend gestaan....

Ik denk dat na Stalin en mogelijk inderdaad Mao Hitler op een 3e plaats staat wat betreft barbaar gehalte... Deze wikipedia pagina's vind je mogelijk interessant :

World War II casualties - Wikipedia - en.wikipedia.org

Joseph Stalin - Wikipedia - en.wikipedia.org

Hee dank je. Hitler was een kleine jongen vergeleken bij Stalin,. Khan kon er ook wat van.

Mooie en indrukwekkende film en gelukkig is het geen 1000 jaar rijk geworden... anders had jij hier onder de naam Deutsch einztweidrei bekend gestaan....

Ik denk dat na Stalin en mogelijk inderdaad Mao Hitler op een 3e plaats staat wat betreft barbaar gehalte... Deze wikipedia pagina's vind je mogelijk interessant :

World War II casualties - Wikipedia - en.wikipedia.org

Joseph Stalin - Wikipedia - en.wikipedia.org [/quote]

Hee dank je. Hitler was een kleine jongen vergeleken bij Stalin,. Khan kon er ook wat van. [/quote]

Stalin was ook eerder begonnen; vanaf begin jaren 30 en ook nog tot eind jaren 40. Hitler begon zeg maar ergens in 1938 ( Kristalnacht ) en het einde voor hem kwam al in april 1945.. En door de 2e wereldoorlog te beginnen komt toch een flink deel van de slachtoffers daarvan op zijn konto wat mij betreft.

Hee dank je. Hitler was een kleine jongen vergeleken bij Stalin,. Khan kon er ook wat van. [/quote]

Stalin was ook eerder begonnen; vanaf begin jaren 30 en ook nog tot eind jaren 40. Hitler begon zeg maar ergens in 1938 ( Kristalnacht ) en het einde voor hem kwam al in april 1945.. En door de 2e wereldoorlog te beginnen komt toch een flink deel van de slachtoffers daarvan op zijn konto wat mij betreft. [/quote]

WO2 40 miljoen doden,...dus Stalin wint glansrijk.....

Stalin was ook eerder begonnen; vanaf begin jaren 30 en ook nog tot eind jaren 40. Hitler begon zeg maar ergens in 1938 ( Kristalnacht ) en het einde voor hem kwam al in april 1945.. En door de 2e wereldoorlog te beginnen komt toch een flink deel van de slachtoffers daarvan op zijn konto wat mij betreft. [/quote]

WO2 40 miljoen doden,...dus Stalin wint glansrijk..... [/quote]

En toch denk ik dat Hitler het wint; de rest neemt de veel te gemakkelijke weg van eigen volk eerst

Easy kills :

WO2 40 miljoen doden,...dus Stalin wint glansrijk..... [/quote]

En toch denk ik dat Hitler het wint; de rest neemt de veel te gemakkelijke weg van eigen volk eerst

Easy kills : [/quote]

Je kan Hiroshima niet op het conto van Hitler schrijven...

Sterke en informatieve film over de laatste dagen van Hitler. Die hoofdrol wordt zeer goed neergezet door Bruno Ganz. Deze gestoorde geschiedenis is in deze film echt net zo gestoord als hij in het echt moet zijn geweest. Absurd natuurlijk.

Toch is niet alles even boeiend; de vele zijpadjes zijn niet altijd even interessant, ondanks dat ze vrijwel allemaal hun aandeel hebben in het grote verhaal.

3,5*

hele goeie informatieve film. Heftig om te zien dat mensen zover gaan voor hun idealen: o.a moord op 6 eigen kinderen.

persoon die Hitler speelt is zeer overtuigend.

Ik had de dag voor ik deze film zag me wat ingelezen in de laatste dagen in de bunker, via Wikipedia. In tegenstelling tot sommigen vond ik het deel na Hitler's dood ook interessant om te zien.
De film voelt alsof je in een vliegtuig of auto zit, waar de benzinetank bijna leeg is, in slow-motion.
Het is film waar alle acteurs top zijn, het soort film waar ieder personage waar op een moment gefocusd wordt, even het hoofdpersonage lijkt te zijn. Dat komt omdat deze film historisch accuraat wenst te zijn, en zowat elk personage stelt historisch persoon voor, behalve de 12-jarige Peter, die dan weer deels gebaseerd is op een bestaande kindsoldaat, die in 1947 te weet komt dat zijn vader gestorven is.

Joseph Goebbels vond ik goed vertolk. Al vond ik de vertolking iets te fanatiek. De echte Joseph Goebbels zou rond het einde van 1944 al geweten hebben dat de oorlog verloren was en dat hij er wellicht niet leven uit zou komen. De man wist hoe de buitenwereld zijn misdaden zou zien, hij was meer dan een fanatiekeling, maar in deze film lijkt hij ietwat in een andere wereld te leven. Op een bepaald moment verwarde ik eerst Wilhelm Mohnke met Joseph Goebbels. Ik stelde me eigenlijk eerder de acteur voor Wilhelm Mohnke voor als een betere Joseph Goebbels, qua gedrag. Dat gecombineerd met de schoonschrijverige zinnen die Joseph Goebbels krijgt in deze film. Zijn fysionomie lijkt er misschien ook water beter op. Misschien was de echte Goebbels wel degelijk zo delusioneel zoals Ulrich Matthes in deze film hem voorstelde, zo goed heb ik mijn verdieping ook niet gedaan.
De muziek van Stephan Zacharias is spaarzaam, ik heb hem nadien nog eens beluisterd. Het moment dat de oorlog voorbij is, dat is een echt kippenvelmoment.

Wat kan ik nog vertellen over Bruno Ganz dat niet eerder is gezegd? Door de vertolking van Bruno Ganz snap ik pas waarom Hitler het ene moment charmerend was, dan weer autoritair, maar altijd fascinerend voor de mensen rondom hem.

Het is ook een film waar de massazelfmoorden centraal staan.
Ik snap wel waarom ze de zelfmoorden van Hitler, Braun en de Goebbels uit beeld hielden. Sommige uitten hierover kritiek, omdat ze het mythisch willen houden ofzo. Over die zelfmoorden is veel over geschreven, hoe die precies verliepen. Loste Adolf Hitler een schot, was dit in de mond of tegen de slaap, of hoorden ze getuigen een schot van buitenaf? Zat Adolf Hitler in een aparte zetel, of zat hij in de sofa, waar ook Braun zat? Loste Joseph Goebbels een schot naar zijn vrouw die een cyanidecapsule nam, waarna hij zelf een capsule name en een schot loste op zichzelf? Of namen ze de capsules zonder schotten? Kregen ze een coup de grâce, zoals op Wikipedia staat? De behandeling van de lichamen was in ieder geval heel ongewoon in vergelijking met alle andere lichamen: geen enkel ander lichaam werd verbrand, of kreeg geen instructies vooraf om het overschot te vernietigen. Het is misschien dan inderdaad beter om dit buiten beeld te laten, om geen definitieve versie op te dringen.

Mijn mening over de film ongelukkigerwijs om zeep geholpen door te willen reageren.
Ik tik dan nog maar even de essentie in een verkorte versie...

Rauw drama over de laatste dagen van het Derde Rijk, met een prima rol van Bruno Gantz die indruk maakt met een knap ingestudeerde rol van Adolf Hitler. De bevende hand, de intonatie van de stem, de woedes... denk dat er nooit nog een acteur zal zijn die Hitler beter zal vertolken als hem. Pijnlijkste scène voor mij is die waarin mvr Goebbels (Magda dus) haar kinderen ombrengt met cyanide .
Knap ook hoe de sfeer omslaat van een drukke bunker waar nog volop gewerkt en geleefd wordt naar de kerkhofstilte op het einde. Soms lastig te volgen door de vele personages, al wijt ik dat aan het perfectionisme van de regisseur om er iets goeds van te willen maken.

Absolute topfilm.

Gebaseerd op het boek van Hitler's secretaresse Traudl Junge over de laatste weken/maanden van Hitler's dagen.

Hoofdacteur Bruno Ganz speelt in mijn ogen een van de beste vertolkingen van Hitler.

Een film die veel indruk maakte toen hij uitkwam en nog steeds een spraakmakende film is.

Mocht je hem nog niet gezien hebben, gewoon kijken...

Film opnieuw bekeken en wederom 2 1/2 uur aan het scherm gekluisterd gezeten alsof het de eerste keer was. Alles klopt aan deze film. Duitstalig zoals het hoort en alle rollen worden perfect ingevuld, met natuurlijk Bruno Ganz als blikvanger. De waanzin van de oorlog komt echt je huiskamer binnen en het stemt tot nadenken hoe mensen zo diep kunnen zinken en bovenal alle gevoel voor realiteit en wat goed/kwaad is kunnen verliezen. Erg knap gemaakt deze film.