The Pianist (2002)

Het was lang wachten, maar eindelijk kwam the Pianist een keer op tv voorbij. Uiteraard niet op een Nederlandse zender want daar worden alleen dezelfde films over en over herhaald.

Maar indrukwekkende film, vooral het tweede gedeelte waarin hij echt moet zien te overleven. Jammer van de grote sprongen in de tijd af en toe, dat maakte het soms wat moeilijk om te volgen. Toch een oorlogsfilm die je gezien moet hebben.

De film is eigenlijk veel te hard om te bekijken

Film duurt te lang, het taalgebruik stoort, de filmstructuur is te fragmentarisch en het spel van Brody te artificieel. Daarom maar 3 sterren, ondanks de knappe opzet, decors en camerawerk.

Misschien is dit wel mijn grootste bezwaar. Ik vind The Pianist juist niet authentiek overkomen. Te geforceerd, te doorzichtige 'nu-laten-we-even-zien-hoe-kut-het-was-voor-joden'-scènes met eendimensionale, anonieme Duitse soldaten. Bovendien vind ik de film te fragmentarisch. Dan weer hier, dan weer daar. Steeds diezelfde sombere blik. En dan helpt het niet dat Szpilman mij als personage niet echt kon boeien. Daar heeft hij te weinig voor om het lijf.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat aan dit van origine aangrijpende verhaal behoorlijk wat Hollywood-elementen zijn toegevoegd. En dat doet de emotionele lading van The Pianist geen goed.

De ironie is dat veel andere oorlogsfilms die ik (als film) wel hoog heb zitten (bv. Schindler's List wordt hierboven genoemd) waarschijnlijk veel meer concessies aan de historische precisie hebben gedaan, maar daardoor als film interessanter zijn. Waardoor The Pianist juist voor mij tussen wal en schip valt. Tegelijkertijd te veel en te weinig Hollywood.

Een prachtige verfilming van gruwelen.

Als moeder kon ik het soms nauwelijks aanzien. "Het is maar een film" werkt bij deze film niet. Je weet dat deze krankzinnigheden echt gebeurd zijn. .... en dat de haat en het onrecht nog steeds welig tiert in de wereld.

Het laatst half uur zorgt ervoor dat ik 'm een heel ster meer geef.

want tot dat moment vond ik het eigenlijk maar eenvoudig gemaakt

het deed me bijna niet als er iemand neergeknald werd,

Als je Schindler's List kijkt,loopt in principe elk fragment de rillingen over je lijf ,daar zag je echt de angst in de ogen,hier niet.....

Ook iets mindere acteurs,ook Brody,was niet top,maar ja die was ook een pianist.

Best een heftige film. Voor mijn idee een kruising tussen Schindlers list en Island on bird street. Deze zit er voor mij ook tussen in wat betreft de score. Schindlers list was nog vaker heftiger, en kwam allemaal net iets geloofwaardiger over. Verder is dit ook zo'n film die wel even blijft hangen.

Één van de beste films die ik ooit gezien heb. Zit sowieso wel in mijn top 5. Het acteerwerk, de setting en de muziek. Briljant.

Blijft voor mij één van de sterkste films over WO II. Eén van die drama's die het lot van de gewone bevolking belicht. Hoe een pianist de oorlog in Warschau overleeft. Het helpt ook dat alles wat je ziet uit de getuigenis komt van Szpilman zelf. De Duitsers zijn bijzonder barbaars te werk gegaan in de ghetto van Warschau en meer dan eens ging de horror door merg en been. Szpilman zelf had veel geluk door te kunnen onderduiken, en het mag zelfs een mirakel genoemd worden dat hij dan nog op de juiste Nazi officier viel die hem ook beschermde (Hosenfeld werd trouwens door de Joden postuum gehonoreerd). The Pianist is een sterke opgezette en emotioneel beklemmende film met Brody in zijn sterkste rol. Schitterend.

Aangrijpende oorlogsfilm die blijft imponeren. Ik denk dat ik deze film nu voor de vijfde keer heb gezien en het blijft elke keer weer een indrukwekkend verhaal.

Samen met Schindler's List is dit één van de meest realistische films over Jodenvervolging tijdens WOII.

Adrien Brody zet natuurlijk een prestatie van formaat neer. Zeer terecht dat hij destijds de Oscar won, niemand anders had het zo verdiend als hij. Zijn rol zet hij angstaanjagend goed neer en met z'n grote neus lijkt het natuurlijk ook nog precies op een Jood.

Ik kan me herinneren dat ik deze film vroeger wat traag vond. Nu is het woord tempo ook zeker niet van toepassing op deze film, maar ik denk dat het zo precies de goede manier is om de verschrikkingen van die tijd weer te geven.

Deze herziening is me wederom prima bevallen en ik verhoog m'n stem dan ook met een halfje. Een aangrijpende, zeer realistische oorlogsfilm die denk ik niemand onberoerd zal laten..