- Home
- james_cameron
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten james_cameron als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
V.I.P. (2017)
Alternatieve titel: Beuiaipi
Heftige, behoorlijk lugubere thriller over een noord-koreaanse seriemoordenaar die asiel zoekt en krijgt in het zuiden. Daar lopen de zaken echter al snel volledig uit de hand. Goed gemaakt en gespeeld, met veel brute aktiescenes en nare bloederige toestanden. Vooral de massaslachting aan het begin van de film is niet voor tere zieltjes. De derde prima film van regisseur Hoon-Jung park die ik zag, na The Witch: Part 1 en The Tiger. Duidelijk een talent om in de gaten te houden.
V.I.S.S.E.N (2012)
Ik heb niets met het fenomeen vissen, maar deze documentaire is echt heel leuk. Mensen van alle leeftijden en uit alle rangen en standen van de samenleving worden gevolgd bij het beleven van hun hobby cq sport, iets dat vaak leidt tot grappige situaties maar soms ook tot verrassende inzichten. Het is allemaal zeer onderhoudend in beeld gebracht en het camerawerk is erg mooi. Ik kan niet zeggen dat ik nu alsnog snel naar de hengel ga grijpen, maar ik heb door de docu wel iets meer begrip voor al die malloten langs de waterkant gekregen.
V/H/S (2012)
Interessant project, waarbij negen verschillende regisseurs betrokken zijn. De film betreft een verzameling van found-footage filmpjes, losjes bij elkaar gehouden door een simpele raamvertelling. Alle filmpjes hebben aspecten die creepy en fascinerend zijn, maar als geheel is de film flink te lang en niet bijster boeiend. Bijna twee uur lang naar extreem schokkerige cameravoering kijken is ook niet bepaald aan te raden. Gelukkig zijn er hier en daar inventieve momenten om de aandacht er nog net bij te kunnen houden. Sporadisch zijn de filmpjes best ranzig, overigens, met veel naakt en smerig in beeld gebracht geweld. Tja, die goede oude VHS-tijd...
V/H/S/2 (2013)
Alternatieve titel: S-VHS
Net als het eerste deel nogal 'hit and miss', al is het meer 'miss' ditmaal. Het filmpje 'Safe Haven', geregisseerd door Gareth 'The Raid' Evans torent met kop en schouders boven de rest uit. Daarin wordt precies de juiste toon getroffen en qua smerige bloederige special effects kom je flink aan je trekken. De rest van de filmpjes is sporadisch effectief, maar er zijn te weinig enge momenten en alles is eigenlijk veel te flauw en vergezocht. Het lijkt erop dat de slim gevonden gimmick al weer is uitgewerkt.
V/H/S/85 (2023)
Zesde deel in de reeks alweer, met ook ditmaal veel groezelige onscherpe beelden en opzettelijk amateuristisch camerawerk. Daar moet je wel tegen kunnen, aangezien deze visuele aanpak behoorlijk doorbijten is. Gelukkig beschikken de korte verhaaltjes ook nu weer over de nodige gruwelijke en vooral bloederige aspecten, die de boel nog net draaglijk maken. De betrokkenheid van inmiddels gerenommeerde regisseurs als Scott Derrickson en David Bruckner is ook een pluspunt.
Vacas (1992)
Alternatieve titel: Cows
Indrukwekkende debuutfilm van Medem, met een poëtische, magisch realistische sfeer. Mooi uitgewerkt verhaal, rustig verteld. Visueel een lust voor het oog, met prachtig camerawerk. Hier en daar ook een aantal beklemmende, haast horror-achtige momenten. De sfeervolle soundtrack draagt flink bij aan de unieke sfeer. Op dvd ziet de film er prima uit; vooral het intense kleurgebruik komt beter over dan ooit.
Vacation (2015)
Overmand door nostalgie toch maar gekeken en wat blijkt: helemaal zo slecht nog niet. De personages zijn sympathiek genoeg en het script bevat heel wat geslaagde grappen. Ik moet toegeven dat ik vaak flink moest lachen. Daar staat dan weer een reeks momenten tegenover die absoluut niet werken (zoals die scene met de vier parkwachters), maar goed, de mindere momenten nemen we dan maar op de koop toe. De cast heeft er zin in en vooral Christina Applegate is erg leuk. Tegen het einde draven zelfs Chevy Chase en Beverly D'Angelo op, om deze trip down memory lane compleet te maken.
Val (2021)
Ik heb Val Kilmer altijd een wat ongrijpbare akteur gevonden, moeilijk te doorgronden. In deze documentaire blijkt hij als persoon echter verrassend warm en toegankelijk. Tegenwoordig gaat het niet goed met hem; door keelkanker kan hij amper meer praten en fysiek oogt hij breekbaar, maar zijn gevoel voor humor is nog volop aanwezig en zijn doorzettingsvermogen is indrukwekkend om te zien. De documentaire, voorzien van de voice-over van zijn zoon Jack, blikt hoofdzakelijk terug op zijn behoorlijk imposante carriere, met zeldzame (en vaak ontluisterende) beelden van achter de schermen die Kilmer zelf door de jaren heen heeft gemaakt. Tegen het einde zeurt de boel iets te lang door over het door Kilmer geschreven en vertolkte Mark Twain-project, maar tot die tijd is dit een meeslepend en melancholisch portret van een uniek talent.
Valentine's Day (2010)
Verbazingwekkend vlakke romcom, zeker gezien de imposante (maar hier grotendeels verspilde) cast. Net als Alles Is Liefde is dit een herbewerking van het superieure Love Actually; ook ditmaal wordt de magie niet hervonden. Sommige plotlijntjes zijn best leuk, maar zeker 50% van de film bestaat uit lullige, flauwe scenes die amper bestaansrecht hebben. Bepaalde scenes zijn zelfs pijnlijk slecht. De leuke cast probeert er nog iets van te maken (debuterend popster Taylor Swift is bijvoorbeeld erg grappig), maar het geheel wil maar niet vlammen. Alarmerende middelmaat is het resultaat.
Valentino: The Last Emperor (2008)
Onderhoudend portret van de nadagen van de lange carrière van modeontwerper Valentino Garavani. Het belang van zijn zakenpartner en vriend Giancarlo Giammetti, altijd op de achtergrond aanwezig, wordt al snel duidelijk en hun relatie vormt het centrale punt van de documentaire. Echt veel komen we op persoonlijk vlak niet te weten, maar Giammetti is af en toe opmerkelijk openhartig en de getoonde wereld van de haute couture is anderhalf uur fascinerend genoeg.
Valerian and the City of a Thousand Planets (2017)
Alternatieve titel: Valerian
Een kleurrijk rommeltje, dit bonte maar tegelijkertijd erg fletse SF-avontuur van regisseur Luc Besson. Het gaat al fout met de casting. Dane DeHaan is misplaatst in de hoofdrol, net als Cara Delevinge. De chemie tussen de twee laat zwaar te wensen over. De plot is aan de infantiele kant en kent weinig spannende en/ of opwindende momenten. Visueel bij vlagen indrukwekkend, maar vaak is het gebruik van CGI te overdadig en vooral te doorzichtig. Al met al een flinke tegenvaller. Wanneer een paaldans-act van Rihanna één van de spaarzame hoogtepunten is weet je dat een film in moeilijkheden verkeert.
Valhalla Rising (2009)
Deels fascinerend, deels saai, dus typisch een film van de altijd eigenzinnige regisseur Nicolas Winding Refn. Niet zijn beste werk, daar is het plot te abstract en te summier voor, maar qua sfeer en camerawerk valt er veel te genieten. De subtiele, dreigende score is ook goed gedaan. Bizarre hoofrol van Mikkelsen. Wat is die hier toegetakeld. Het extreme geweld zal wellicht wat aktiekijkers lokken, maar die zullen uiteraard bedrogen uitkomen. Dit is een bijna hypnotiserende, surrealistische trip waar je zelf betekenis aan moet geven.
Vallanzasca: Gli Angeli del Male (2010)
Alternatieve titel: Vallanzasca - Angel of Evil
Na het sterke Romanzo Criminale uit 2005 een vergelijkbare misdaadfilm van regisseur Michele Placido, die ik nog ken als akteur uit de italiaanse maffia-serie La Piovra. Net als in Romanzo Criminale is Kim Rossi Stuart (als akteur een soort kruising tussen Sean Penn en Robert De Niro) hier de hoofdrolspeler. De film is niet overal even overtuigend en/ of boeiend, hetgeen vooral te wijten is aan de rommelige, te snelle montage, waardoor het verhaalverloop vaak te hak-op-de-tak is. De vervelende en eenzijdige soundtrack helpt ook niet. Begint en eindigt gelukkig wel sterk.
Valley Uprising (2014)
Alternatieve titel: Reel Rock 9
Vermakelijke, erg fraai vormgegeven documentaire over de geschiedenis en de ontwikkeling van het rotsklimmen in Yosemite Valley. Veel mooi archiefmateriaal, grappige interviews met alle betrokkenen (voor zover die niet te pletter gevallen zijn) en ijzingwekkende opnamen. Akteur Peter Sarsgaard verzorgd de uitstekende voice-over.
Vals im Bashir (2008)
Alternatieve titel: Waltz with Bashir
Indrukwekkende geanimeerde documentaire over het verwerken van oorlogstrauma's. Prachtige, redelijk eenvoudige, maar zeer sfeervolle animatie, ondersteund door een eersteklas soundtrack. De film zit zeer intelligent in elkaar en heeft zinnige dingen te melden. Je kunt je vraagtekens zetten bij het gebruik van echte beelden in de laatste minuten, maar dan heeft de film zijn kracht al bewezen.
Van Helsing (2004)
Herzien, in de hoop dat ik bij de eerste kijkbeurt destijds iets te negatief was. Helaas! Waardeloze film dit, opgebouwd uit louter climaxen, zonder logica, spanning en/ of gevoel van mysterie. De openingsscene, in liefdevol zwartwit geschoten, is erg leuk, maar daarna gaat het direct mis. Een hier te ingetogen Hugh Jackman is hopeloos miscast en de irritante supporting cast loopt als een kip zonder kop rond. Visueel is het daarnaast ook een rommeltje, met veel lelijke special effects en goedkoop ogende production design. Vervelende, inhoudsloze bombast.
Vanishing on 7th Street (2010)
Alternatieve titel: The Vanishing
Teleurstellende apocalyptische thriller/ horrorfilm, met een gegeven dat wellicht beter had gewerkt voor een tv-serie als The Twilight Zone. Het is in ieder geval te dun om een film van anderhalf uur boeiend te houden. De sfeer is niet dreigend genoeg, het script is te praterig en de personages zijn te statisch. Christensen is redelijk goed in de hoofdrol, dat wel. Hier en daar een effectieve creepy scene, maar de film als geheel is te verwaarlozen.
Vanishing Point (1971)
Wazige film met een grotendeels afwezig plot, maar qua sfeer en coole shots van auto's in het uitgestrekte amerikaanse landschap is dit top. Fijne soundtrack ook. De zoveelste film uit de jaren '70 waarin een eenzame loner in een tot de verbeelding sprekende auto centraal staat.
Vanskabte Land (2022)
Alternatieve titel: Godland
Het beeld is vierkant, als een oude ansichtkaart, het tempo laag, de sfeer bijzonder mistroostig en plot en dialogen minimaal. En dat bijna 2 1/2 uur lang. Er wordt dus heel wat gevraagd van de kijker en in het geval van deze kijker iets teveel. Ik kon wel iets met het desolate ijslandse landschap en de lotgevallen van de overwegend stoïcijnse personages, maar uiteindelijk begon het tergend lage tempo, met eindeloos durende (en vrij statische) shots me toch op te breken. Een krappe voldoende omdat het visueel wel heel knap in elkaar is gezet allemaal.
Varg Veum - Bitre Blomster (2007)
Alternatieve titel: Varg Veum - Bitter Flowers
Verdienstelijke eerste film gebaseerd op de boeken van schrijver Gunnar Staalesen. Hoofdrolspeler Varg Veum is een rechtvaardige maar nogal onconventionele en bij vlagen zelfs onsympathieke privé-detective, goed neergezet door Trond Espen Seim. De plot is niet bijster complex, maar wel onderhoudend en bij vlagen erg spannend. Fraai in beeld gebracht ook. Al met al smaakt het wel naar meer.
Varg Veum - Din til Døden (2008)
Alternatieve titel: Varg Veum - Yours until Death
Derde film met prive-detective Veum in de hoofdrol. Ditmaal een iets persoonlijker verhaal, minder spannend, maar wel boeiend. De reeks blijft interessant, maar ik hoop wel dat de plotlijnen in de volgende delen wat meer complex en intrigerend worden. Hier is de plot acceptabel, maar op gegeven moment ben je als kijker wel toe aan iets stevigere kost.
Varg Veum - Falne Engler (2008)
Alternatieve titel: Varg Veum - Fallen Angels
Vierde deel uit de reeks en wat mij betreft de beste Veum tot nu toe. Het verhaal is spannend en zit goed in elkaar, iets dat in eerdere delen minder het geval was. De regie van Morten Tyldum (later verantwoordelijk voor het uitstekende Headhunters) is ook dik in orde. Het personage van Trond Espen Seim is ditmaal wat minder obstinaat en bot, wat dan wel weer jammer is, maar goed, hij blijft leuk om naar te kijken.
Varg Veum - Tornerose (2008)
Alternatieve titel: Varg Veum - Sleeping Beauty
Onderhoudend tweede deel uit de misdaadreeks, iets minder dan het eerste qua plot, maar acceptabel genoeg. Trond Espen Seim is weer lekker bot en recht voor zijn raap in de hoofdrol. Benieuwd hoe hij zich gaat ontwikkelen gedurende de rest van de serie. Wederom netjes en sfeervol in beeld gebracht, iets dat het ontbreken van echte spanning enigzins compenseert.
Vast of Night, The (2019)
Weinig bijzonder, deze kleinschalige SF-film rondom een vreemd signaal dat wordt opgepikt door een radiopresentator en een telefoniste in het Amerika van de late jaren '50. Mooie sfeertekening, lange takes met hier en daar opvallend fraai camerawerk, maar verder zit de film een beetje rommelig in elkaar en valt er eigenlijk niet zoveel te beleven. De personages willen ook maar niet leuk worden. De film is op zijn best wanneer een mysterieuze luisteraar contact opneemt met de hoofdpersonen om zijn eerdere ervaringen met het signaal op de radio uit de doeken te doen.
Vault, The (2017)
Alternatieve titel: The Trust
Redelijke mengeling van misdaadfilm en horror, een beetje a la From Dusk Till Dawn, maar dan heel wat meer ingetogen en kleinschalig. Niet slecht gedaan al met al, met een aantal effectieve momenten en degelijk akteerwerk, maar uiteindelijk te weinig onderscheidend. Het flauwe einde helpt niet bepaald.
Veil, The (2016)
Ik schrok me één keer werkelijk kapot, maar dat is dan ook het enige memorabele aan deze nogal rommelige en dik aangezette horrorfilm over een sekte die in de jaren '80 collectief zelfmoord pleegt. Dertig jaar later blijkt er nog activiteit te zijn op de plaats delict. Thomas Jane doet het goed als de verknipte sekteleider, maar de rest van de cast is volstrekt anoniem. De gebeurtenissen zijn ook niet bepaald boeiend. Tegen het einde wordt alles steeds vager en slapper, tot de boel finaal van de rails gaat in de stupide climax.
VelociPastor, The (2018)
Waanzin van de bovenste (onderste?) plank, met een priester die na een trip naar China opeens beschikt over het vermogen te transformeren in een dinosaurus. Don't ask. Te flauw om echt leuk te zijn en de korte speelduur (70 minuten) voelt alsnog veel te lang, maar vreemd genoeg werken bepaalde elementen van de film wel. De speciale effecten zijn (opzettelijk) om te janken zo slecht, maar de cast levert degelijk spel en love interest Alyssa Kempinski is een zeer aangename verschijning. Hier en daar ook wel wat leuke momenten en hilarische dialogen. "Dinosaurs don't exist and if they do, I don't turn into one!"
Velvet Buzzsaw (2019)
Maffe film, erg onevenwichtig en overdreven, maar tegelijkertijd best origineel en inventief. Het begin is erg slecht en doet vrezen voor een pretentieuze mislukking, maar gelukkig wint de film gaandeweg aan kracht. De mengeling van dik aangezette satire en surrealistische horror werkt absoluut niet overal even goed, maar er zijn een aantal effectieve scenes, vooral naar het einde toe. Jammer dat de bizarre personages amper tot de verbeelding spreken en het geheel te vaag blijft.
Vengeance (2022)
Frisse zwarte komedie over een ambitieuze podcaster uit New York (B.J. Novak) die naar het westen van Texas reist om daar de mysterieuze dood van een ex-vriendin te onderzoeken. Niet alle plotelementen werken even goed en de toon van de film is soms op het pretentieuze af, maar de onderkoelde humor en het prima akteerwerk van de hele cast (zelfs Ashton Kutcher doet het hier uitstekend) maken veel goed. En die monoloog van Boyd Holbrook over Liam Neeson is geniaal. Al met al een veelbelovend regiedebuut van Novak.
Venom (2018)
Een beetje een rommeltje, maar best vermakelijk. Tom Hardy gaat in ieder geval helemaal los in de hoofdrol. Soms is dat misplaatst, soms hilarisch, vooral in de scenes met zijn monsterlijke alter ego. Daar had ik wel meer van willen zien. De opbouw van de film is helaas veel te lang en de rol van Michelle Williams waardeloos, maar op gegeven moment komt de vaart er goed in en stoomt de boel lekker door naar de spectaculaire finale. Uiteindelijk niet heel onderscheidend en binnen het Marvel Universum niet meer dan een middenmoter, maar net leuk genoeg.