Meningen
Hier kun je zien welke berichten Movsin als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Anne of Green Gables (1934)
Sentimentele film uit een periode waar zeden, gewoonten en moraliteit totaal verschillen met nu.
Film start wel heel sympathiek maar naarmate hij vordert wordt hij melodramatischer en eigenlijk behoorlijk flauw.
Anne of the Thousand Days (1969)
Alternatieve titel: Anne of a Thousand Days
Heb deze film erg geboeid gevolgd. Vond het zeer goed, vooral de intrigue en of het nu historisch volledig correct is, laat ik in het midden. Ondanks een zekere langdradigheid, amper kritiek op deze film, uitstekend vertolkt. Burton is toch een sterke acteur en uiterst geschikt voor deze rol en Bujold doet dat minstens even goed. De dialogen vind ik wel een beetje theatraal maar toch knap en aanvaardbaar.
Anni Più Belli, Gli (2020)
Alternatieve titel: The Best Years
Het feel good ligt er in het slot al te veel op.
Spijtig eigenlijk want voorheen veel goede momenten waarin gevoelens van geluk, ontgoocheling, twijfel en woede elkaar afwisselen, in een goede enscenering toch.
Hartverwarmend ook, want vriendschap, ondanks alles, over 40 jaar, toch niet zo evident, zou ik denken.
Zeker genietbaar, deze veelal meer lichtvoetige komedie dan een regelrecht drama.
Goede vertolkingen, zonder uitschieters, maar iedereen puik in zijn rol.
Annie Colère (2022)
Alternatieve titel: Angry Annie
Interessant en boeiend in het begin met de vrouwen, onzeker en bang, voor de abortus die gaat volgen, overtuigend in beeld gebracht en zeer goed vertolkt, inzonderheid door hoofdactrice Laure Calamy, die perfect de schrik en de twijfel in haar ogen kan leggen.
Na een tijdje gaat de film evenwel dobberen. Wel is er steeds het gevecht voor meer vrouwenerkenning en het pogen de stugge houding van de Overheid te ontwrichten, maar als film zakt de spankracht als een pudding in elkaar. Zo is er de belachelijke scene waar enkele tientallen vrouwen zich om abortus in het kleine zaaltje verdringen alsof er geen enkele vrouw nog een kind wil...
Had met meer overtuigingskracht ipv van flauwe discussies, omhelzingen en braaf gedoe...., stukken beter gekund.
Annie Hall (1977)
"Ik zou nooit lid willen worden van een club die mij als lid zou willen".
Met dit en nog vele andere gezegden, de ene al grappiger dan de andere, heeft Woody Allen zijn klassiek visitekaartje af.
Zag de jongste maanden 'Manhatten" en "Play it again, Sam" en vond beiden beter dan deze "Annie Hall".
Annonce, L' (2015)
Film over relatieproblemen die veel te lang blijft hangen vooraleer er nieuwe elementen opdagen die de film meer inhoud en spanning geven en gelukkig naar het einde toe wat gevoeligheid en emotie.
Behoorlijk acteerwerk.
Ano Natsu, Ichiban Shizukana Umi (1991)
Alternatieve titel: A Scene at the Sea
Teder en weemoedig deze schets, eigenlijk een soort filmisch essay, van twee jonge mensen, toch beroofd van heel wat levenskwaliteit.
De lange shots zijn mooi en eenvoudig, maar toch wel iet te veel herhaling ervan.
Knap vond ik wanneer het hoofdpersonage even lachte wanneer hij visueel kon genieten of sukses kende.
Vind dit in zijn geheel geen allergrootste Takeshi KItano maar wel veel bewondering voor de uitstekende soundtrack.
Anonyma - Eine Frau in Berlin (2008)
Alternatieve titel: A Woman in Berlin
Harde en schokkende film. Het zoveelste aspect van WO II waar ge alleen maar afschuw van overhoudt.
Ondanks het wetenswaardige van het verhaal en de indruk dat het nalaat, een te lange duur. Sommige scènes lijken zich te herhalen, ook al was één al krachtig genoeg. Af en toe ook wat verward en een vloeiende overgang tussen de scènes bleef soms ook achterwege.
Verscheurende beelden van het kapotgeschoten Berlijn en het leed van de bewoners die overbleven en eigenlijk al aan de dood waren ontsnapt.
Merkwaardig is ook de sfeer bij de overwinnaars want ondanks hun respectloze drang naar vergelding en vertier, toch ook veel onderlinge onenigheid, verlies van hiërarchisch waarden en twijfels.
Net als de film zijn de acts goed, maar niet buitengewoon.
Anonymous (2011)
Wat kennis over Shakespeare en zeker over de Britse geschiedenis uit dit tijdperk zijn wel wenselijk om van dit kostuumdrama te genieten, want het politieke intrige (gelukkig soms wat grappig) is toch wel complexe en de vele personages dragen er niet toe bij dat het een vlotwegkijkende zou worden.
Het startte nochtans veelbelovend met de twijfels rond de authenticiteit van het werk van Shakespeare, maar die belofte werd m.i. niet ingelost.
Er zijn andere en veel betere historische film.
Another Earth (2011)
Sciencefiction verhaal dat wel boeit en verassend eindigt. Voor liefhebbers van films waarin fantasie rond onze planeet en levensstijl een belangrijke rol spelen.
Another Fine Mess (1930)
Een titel die voor elke Stan-Ollie-film zou kunnen dienen, want ook nu maken ze er een zooitje van.
Enig de scene met Thelma Todd, die er wat blauwe plekken aan overhield, en Stan als meid van het huis.
Een halfuurtje lach gegarandeerd.
Another Forever (2016)
Kleine film die wat variatie mist, al leent actrice Daniela Escobar (die trouwens aan het script meehielp) zich uitstekend tot de trieste rol van de vrouw die zich over de herinnering van haar overleden man niet kan zetten.
Toch mooi met prima beeldvorming en muziek.
Voor een stuk in Nederland opgenomen.
Another Woman (1988)
Zoals nogal dikwijls grasduimt Allen in families, met ex-en, vroegere geliefden, kinderen uit een vorig huwelijk, broers, schoonzusters... en laat de stukjes uit de puzzles begeleiden door passende evergreen-muziek, nogal vaak gebracht met pianogetokkel. Het is een Woody Allen stijl, een Woody die hier op een nagenoeg uitsluitend psychologische toer gaat. Hij zelf speelt niet mee, maar de verteltrend is er wel.
Middelmaat, meen ik, om de eenvoudige reden dat het moeilijk is het anderhalf uur aan te houden en te blijven boeien zonder dat er enig hoogtepunt valt waar te nemen.
Another Year (2010)
Heel mooie film over eenzaamheid die mij in de beginne wat stoorde omwille van de karaktertekening van de vrienden Ken en Mary die van die aard was dat beide personages als karikaturen naar voren kwamen.
Nadien wordt het echt sociaal, uit het leven gegrepen, met herkenbare toestanden zoals voornamelijk Britse filmmakers dit kunnen brengen.
Alle acteurs zijn puik in hun rol met een bijzondere pluim voor Lesley Manville, uitstekend in de rol van de eenzame, naar genegenheid, belangstelling en geborgenheid hunkerende vrouw.
Effenaf prachtige slotscène.
Antena, La (2007)
Alternatieve titel: The Aerial
Surrealistische, zo goed als stomme film, die je ongetwijfeld even doet verwijlen in een Sovjetfilm uit de jaren 20, maar natuurlijk inzake themas actueler is vermits in de eerste plaats de macht van media wordt belicht en bekritiseerd.
Film zit vol met leuke vondsten op alle vlakken en het is ook deze frisheid die hem beslist genietbaar maakt.
Anthony Zimmer (2005)
Een niet te geloven plot, zekerlijk wanneer de kijker begint te doorzien hoe de vork eigenlijk in de steel zit. Aldus verrassende wendingen in de slotfaze en zo zie je maar : cherchez la femme en wat zelfs een topgangster er voor over heeft.
Prettig filmpje eigenlijk. 'k Heb al gekkere actiethrillers gezien, zelfs met veel hogere scores.
2005. Sophie Marceau krijgt al "kraaienpootjes" maar het blijft een lekkere verschijning. Yvan Attal, perfect als in het avontuur meegesleurde "onschuldige" en Sami Frey, als gehaaide politieman, zijn opperbest terwijl Gilles Lellouche te weinig aan bod komt;
Anthropoid (2016)
Beslist één van de beste films over verzetsbewegingen tijdens WO II.
Op ware gebeurtenissen gebaseerd en met duidelijk historische achtergronden, brengt deze "Anthropoid" een stevig en tot de laatste seconde boeiend en spannend verhaal.
Sterk acteerwerk.
Antigone (2019)
De actie die het jonge meisje onderneemt, uitsluitend in belang van haar familie, resulteert in een zaak van zelfopoffering en is zo merkwaardig en dwingt bewondering af. Terzelfdertijd moeten we vaststellen dat overheidsinstanties naar de letter uit de wet handelen en veel minder naar het hart of het aanvoelen van de kern van het gebeuren.
Mooie vertolking door Nahéma Ricci in een film die naarmate hij vordert beter en beter bij de kijker ingang vindt.
Antigoni (1961)
Alternatieve titel: Antigone
Namen als Sophocles, Oedipus en Antigone waren me wel bekend, maar van wat Oedipus had uitgespookt en hoe het zijn nakomelingen verging was ik totaal onwetend.
Dit is dan ook nu rechtgezet, dankzij deze uitstekende film waar ik van A tot Z heb zitten van genieten.
Hoofdgedachte in het verhaal lijkt me wel dat alle mensen gelijk zijn. Een ongeschreven wet van de goden. Flexibilteit in beslissingen en het besef dat ook anderen kunnen gelijk hebben is aangewezen. Wie dit negeert, zal zijn straf niet ontlopen.
Daarnaast heel wat waarheden over het leven maar ook de ondergeschiktheid van de vrouw tov de man wordt als vanzelfsprekend geciteerd.
Knappe scenes zijn deze waar Haemon zijn vader toespreekt en de slotscènes van het eigenlijke hoofdpersonage, koning Creon.
Een boeiend verhaal dus, maar ook stevige vertolkingen, niet alleen van Irene Papas en Manos Katrakis, maar van nagenoeg de ganse cast, zeker ook de twee marebrengers.
Heb getwijfeld om het te zien, maar zeker niets beklaagd.
Antoine et Antoinette (1947)
Vlotte en charmante komedie waarin naast het amusante plot ook aandacht is voor het sociale leven van de gewone man in grootstad Parijs, onmiddellijk na WO II.
Antoinette dans les Cévennes (2020)
Alternatieve titel: My Donkey, My Lover & I
Heerlijke nonsens, met een charmant schoolfeestje als opener, een grappige avondmaal in de auberge en, gespreid over de ganse film, een resem verrassende toestandjes, ook romantiek, met Patrick, het ezeltje' als aangever.
Eerste keer dat ik Laure Calamy in een hoofdrol terug vind en ze doet dat vlot en spontaan. Een merkwaardige actrice vind ik toch. Uitstekend geschikt voor rollen als die van onze Antoinette.
Had liever een opgewekter Frans chanson bij de aftiteling gehoord dan de lazy voice of Dean Martin maar het was een genietbaar filmpje.
Antonia (1995)
Alternatieve titel: Antonia's Line
De vrouw staat centraal in deze film, die een Oscar wegkaapte, en die eigenlijk gewoon een kroniek is van een boerengeslacht. Wat triest, nostalgisch en zeer zeker goed geacteerd. En van acteurs gesproken, er zat ook een piepklein rolletje in voor een nog jonge Johan Heldenbergh.
Antwone Fisher (2002)
Anvers (2009)
Alternatieve titel: One Night Stand IV - Anvers
Van Antwerpen was er niet veel te zien, maar we kwamen wel onder de indruk van de meelijwekkende, intrieste beelden van de teleurgang van een jong koppel.
Het verlies van woonst en van werk drukken stevig door in de relatie met het bijna onvermijdelijk verlies van elkaar tot gevolg.
Sterke, indringende scènes, zoals de kille ontvangst bij de ouders, de fysieke strubbeling en vooral de totaal mislukte poging om er eens, samen dan vooral, uit te zijn. Een nieuwe alleenstaande moeder met baby in de maak..?[/spoiler)
Zeer geslaagde, rauw realistische sociale kortfilm.
Any Day Now (2012)
Gevoelige film die de discriminatie rond het andersgeaard zijn stevig en hartverscheurend aan de kaak stelt.
Overtuigende vertolking van Alan Cumming als de goede mens die onbegrijpend en verslagen achterblijft na zo veel onbegrip van de maatschappij, de wankele tot corrupte rechtspraak inbegrepen.
Any Old Port! (1932)
Alternatieve titel: Any Old Port
Wat ge verwacht dat zal gebeuren, gebeurt dan ook bij Laurel en Hardy.
Het is pas als er iets gebeurt dat ge niet had verwacht dat het echt grappig is met die twee.
Dit laatste komt in deze "Any Old Port" helaas niet veel voor, zodat we niet bepaald kunnen spreken van een beste "Dikken en de Dunne"...
Apaches, Des (2015)
Alternatieve titel: The Apaches
Film begint met een uitleg over de maatschappelijke ingesteldheid en organisatie van de Kabyle bevolking in het thuisland en hoe gemakkelijk het zich heeft geïntegreerd in het gesloten, zakelijk leven in de Franse grootstad.
Is wel nuttig om het verhaal te volgen en te begrijpen hoe het hoofdpersonage last heeft met aspecten van het zakelijk gedoe van zijn soortgenoten.
Zeker geen grootse film wel een zeker intimisme en een heel mooie scène bevattende, namelijk deze waarbij Samir zittend op de rand van het dak van een flatgebouw, samen met een twaalfjarige jongen, wellicht hemzelf, jaren geleden en eveneens strubbelend met wat er rond hem gebeurde en zijn naastbestaanden betrof.
Apartment, The (1960)
Echt plezierige en knap ineengestoken komedie met de onvermijdelijke maar goed en aanvaardbare romantische saus er boven op.
Hoogtepunten vormen echter de fijn humoristische vondsten en wendingen. Shirley MacLaine is charmanter dan ooit en Jack Lemmon bewijst opnieuw zijn onweerlegbare klasse. Veelzijdige Billy Wilder hield er verdiend een Oscar aan over.
Apocalypse Now (1979)
Alternatieve titel: Apocalypse Now Redux
Apocalyptisch beeld, inderdaad, van een uitzichtloze oorlog.
Filmisch gezien is dit een merkwaardig werk.
Je vastpinnen op dit ontstellend, schrijnend, aandoenlijk en onwezenlijk verhaal hoeft niet.
De belangrijkste rode draad in de story is m.i. dat mensen die deze gruwel meemaken, onbekwaan zijn geworden om er uit te stappen en weer een normaal leven te gaan leiden.
Dezelfde gedachte zit ook in "The Deerhunter", "War at home" e.a.
Een betere aanklacht tegen al wie of wat dit en nog zo veel meer creeert kan niet.
De film laat je machteloos achter. Het bewijst zijn imposante waarde.
Apocalypto (2006)
Dit is een avonturenfilm...
Laat ons daar duidelijk over zijn.
De link naar de Maya-cultuur laat ik aan de insiders over en heb ik geen behoefte aan.
De film haalt zijn waarde uit de mooie natuurbeelden en personnages en de spectaculaire jacht- en achtervolgingsscènes.