Anklaget (2005)

Dit meeslepende, heftige, donkere familiedrama, met het accent op drama, een tweede maal gezien. De regisseur beschikt, in dit sluwe en intieme portret, dat vooral gericht is op de impact die het gebeuren heeft op de verdachte en zijn omgeving, over gevoel voor timing. Een onvervalst menselijk drama in zijn meest pure vorm. De cast is meer dan uitstekend.

Blauwe gloed. Meneer Thuesen probeert er visueel tenminste iets van te maken. Ook met redelijk wat close ups van allerlei dingen om de gemoedstoestand van de vader van het gezin te accentueren. De focus van de film ligt dan ook volledig bij hem. Zo komt de dochter pas in beeld tijdens de rechtszaak.

Op die manier word je als kijker onderdeel van zijn precaire, gebrandmerkte situatie. Troels Lybya acteert niet alleen de pannen van het dak, hij krijgt ook de ruimte om er een interessant personage van te maken. Eentje die heel wat verder komt dan zomaar een zielig slachtoffer van omstandigheden.

Neem alleen al de reacties op z'n advocaat en vrouw wanneer ze hem de hamvraag dan toch stelt. Je voelt de emotionele lading van het gezin geleidelijk aan toenemen. Een bommetje dat uiteraard moet barsten, maar net daar laat het scenario het toch afweten. Erg plausibel kwam het althans niet over.

Degelijk Deens drama met de hoofdrolspeelster van de serie "The Killing". Gekgenoeg draagt ze hier in deze film bijna dezelfde kledij (die saaie truien van haar) als in de serie, maar goed, daar gaat het hier niet om. De film kon me niet van A tot Z boeien. Dit komt misschien door de trage vooruitgang van de film, maar normaliter ervaar ik dat juist als prettig. De film draait om een heftig thema en is al eens meer in een film gegoten, al is de titel me daarvan ontschoten. Goed geacteerd, de hele cast komt geloofwaardig over. Het eind vond ik een beetje zo van: Het gaat niet echt lekker met je als je over de weg gaat kruipen... Dat was voor mij dan ook een groot minpunt aan de film. 3,5 *

De grootste pluim gaat naar de regisseur - of hoe je de adjectieven 'sober' en 'boeiend' in de overtreffende trap met elkaar kunt combineren.

De personages, de situaties, de gebeurtenissen, het verloop worden neutraal weergegeven. Ondertussen wordt er een spanning opgebouwd die naar het einde toe steeds indringender wordt.

Ikzelf kon die laatste 5 minuten, waar niet iedereen hier blij mee is, best wel waarderen. Behalve een drama ervoer ik deze film ook als een thriller; en dan was een open einde niet echt een positief punt geweest.

Behalve de regisseur verdienen ook de twee hoofdacteurs én de dochter heel veel lof. Ze hebben een heel grote bijdrage aan het realisme dat de film uitstraalt.

Samen met 'As It Is in Heaven' de beste film die ik dit jaar zag. Scandinavia rules the waves.

Beklemmend drama, wat me vanaf het begin tot het einde bij de keel greep. Verschrikkelijk geloofwaardig door het natuurlijk acteren en het zeer goede script. Heeft papa het nu wel of niet gedaan en dan aan het einde de "klap" met de onthulling!

Een 4,5!

Weer zo'n beladen onderwerp met veel frustrerende scenes waarbij je het soms zelf wel kunt uitschreeuwen, want KOM OP, iedereen ziet toch dat deze vader dit nooit met zijn dochter zou doen!

Phoe, wat kwam ik bedrogen uit. Ik had de bekentenis van vader niet verwacht, en al helemaal niet op deze manier.
Je houdt in je achterhoofd dat hij het gedaan kan hebben, maar stiekem wil je het niet geloven en ook de regisseur geeft je gaandeweg het vertrouwen dat vader het 'echt niet' gedaan zou kunnen hebben.

Maar dan 20 minuten voor tijd krijg je de deksel op je neus. Wat een finale!

Anklaget is een prima voorloper van Jagten. De acteurs doen het prima en het verhaal wordt goed opgebouwd.

Weinig min puntjes, en daarom de 4 volle sterren.

Zeer rustig opgebouwde film met een beetje een raar einde maar toch 4*

Redelijke film waarin een vader door zijn eigen dochter wordt beschuldigd van incest. Ondanks een verrassende ontknoping draait het hier in eerste instantie niet om de schuldvraag. De beschuldiging alleen is genoeg om iemands leven overhoop te halen. De dochter zelf komt maar zelden in beeld, en dit kwam me wel wat manipulatief over.

Skandinavisch traag, wat mogelijks nodig blijkt om de gemoedstoestanden van de personages te illustreren, maar toch ontbreekt deze film een zekere kracht. Ben er van overtuigd dat in handen van een goede Britse cineast (Kenn Loach, bijvoorbeeld) het thema gevoeliger en sterker zou zijn uitgewerkt. Het hoofdpersonage is wel goed maar het is moeilijk om karakter, gedragingen en reacties gedurende de film goed in te schatten. Stoorde mij ook dat er toch in het vage gebleven wordt over "het" gedaan te hebben. Aanklaagster antwoordde niet op de vraag voor de rechtbank en tot op het einde van de film is er nog geen zekerheid over wat precies.

Uitstekende film, die een beetje inzit tussen een intelligent drama en een stijlvolle thriller. Thuesen laat het verhaal zichzelf vertellen zonder verdere uitleg te geven. Met puik camerawerk, indrukwekkende acteerprestaties en een sterke soundtrack weet Anklaget vrijwel continu de spanning vast te houden en daarnaast wordt de enorme impact van zo'n drama op de betrokken personen zeer geloofwaardig verbeeld (waarbij, toegegeven, clichés niet volledig afwezig zijn). De wending aan het einde is op zich interessant, alleen vond ik de aanleiding hiervoor scriptmatig: dat meisje heeft geen rol in het gesprek met haar vader, en het belang dat zij bij deze ontmoeting zou hebben ontgaat me. Echt een scene die geschreven is om de twist mogelijk te maken derhalve. Het zijn echter slechts kleine puntjes bij een verder ijzersterke film. Niet zo gericht op het grote publiek als Jagten maar eigenlijk iets beter.

Mijn commentaar op deze film is gelijk aan die van Spetie

Een film waar het begin veelbelovend is, maar het einde toch wat teleurstelt. Bovendien vind ik het een gemiste kans dat het meisje zo weinig in beeld komt. De schuldvraag wordt in deze film niet opgelost, maar gaandeweg de film verloor ik alle empathie met de personages doordat die vent tot madness gedreven wordt. Uiteindelijk vind ik het een gemiste kans.

Qua thematiek is dit inderdaad overduidelijk een voorloper van Jagten. Deze keer is het vader Henrik die door dochterlief, die een historie van psychische problemen heeft, beschuldigd wordt van seksueel misbruik. En ook hier is dat een startschot voor een (uiteraard) deprimerende film. De schuldvraag is eigenlijk niet eens zo belangrijk hier (al lijkt de vader absoluut onschuldig), maar de beschuldiging is genoeg om het leven van de beschuldigde compleet te ontwrichten. Anklaget weet aan de ene kant deze hopeloosheid overtuigend in beeld te brengen waarbij ook de mensen die eerst nog wel in hem vertrouwen door Henrik weggeduwd worden en ook die relaties breken, en doet dat ook solide gefilmd. Toch kon het me niet altijd even veel intrigeren. Ja, het acteerwerk is erg goed en de film is zeer solide gemaakt. Maar de focus ligt continu op Henrik en hoewel je geregeld zeker meevoelt met zijn neerwaartse spiraal, vond ik het toch allemaal erg voorspelbaar en af en toe kreeg ik er zelfs een beetje het waargebeurde-verhaal-drama-film-van-RTL5 gevoel bij. 3.0*

Wat begint als een heel interessant uitgangspunt ( vader word beschuldigd van incest met zijn dochter )
valt volledig door de mand met het laffe slot van de film waarin de man alsnog tot schuldige word verklaard .

Goed, maar niet perfect. Sterk geacteerd, mooi geschoten. Dreigend ook: wie verwacht nou niet dat er in het zwembad iets mis zal gaan?

Maar af en toe vond ik de karakters ook wat ongeloofwaardig. Een voorbeeld: Als je zo'n relatie hebt als in het begin van de film wordt geschilderd, dan is het niet geloofwaardig dat je later helemaal niet meer communiceert. Ondanks dat er veel gebeurd is.

Toch vier sterren. 3,5 is net te weinig.

Het zal je maar overkomen... Je wordt beschuldigd voor seksueel misbruik... nota bene door je eigen dochter.

Het is schrikbarend om te bedenken hoe je het in je hoofd moet halen om iemand vals te beschuldigen of... om eventueel te koop te lopen om indruk te maken om erkend te worden. In dit geval krijgen we te maken met een wel heel pijnlijk geval... Zwemleraar Hendrik en zijn vrouw kampen al enkele jaren met hun puberende dochter.... Deze is moeilijk te bereiken. Kan van alles zijn natuurlijk. Totdat dat telefoontje...

De kern van de film wordt vanaf dat moment: Hoe gaat dat aflopen... Hoe gaat Hendrik ermee om en... uiteraard; moet je het zo'n kind vergeven, of moet je haar maar lekker in de instelling laten zitten en onterven. Ik zou het laatste doen...

Maar dan uiteindelijk de twist... Een klap in het gezicht. Hendrik die hierbij echt eventjes op een psychopaat lijkt en de rollen omdraait

De film wist me mee te sleuren in de machteloosheid en de kilheid. Je zou bijna kunnen zeggen dat dit een voorproefje is van Jagten. De sfeer is grauw en donker... en ook de gevangenisscene is te voelen. Een sterk psychologisch portret.

4,0*

Sterke film die wel wat weg heeft van die andere bekendere Deense film Jagten. Maak het maak eens mee om beschuldigd te worden van seksueel misbruik met een minderjarige. Je hele wereld valt als een kaartenhuisje in elkaar en dat gebeurt ook met Henrik. De schuldvraag wordt heel subtiel en fijn weergegeven in de film. Ook na de vrijspraak blijft het interessant om te volgen hoe de buitenwereld blijft oordelen over iets waar ze niets van afweten. Waar rook is, is vuur, nietwaar?

Ook boeiend was het feit hoe de vader het moeilijk had om zijn dochter terug te zien. Ik snap de houding van zijn vrouw wel, maar vond deze toch vrij drastisch en weinig empathisch. Aan de andere kant is het wellicht de enige manier om het gezin samen te houden. Ik weet niet hoe ik zou reageren, hoewel, ik zou het wellicht niet kunnen.

Het einde was ontnuchterend en zag ik niet aankomen. Had echt wel de indruk dat hij onschuldig was. De bekentenis zelf vond ik iets te gemakkelijk en zonder enige aanleiding. Maar het zeer sterke eerste anderhalf uur maakt erg veel goed. Mooi!

Indrukwekkende film.

De hele film blijf je aan de kant van de vader staan er dat hij er ingeluisd is door zijn dochter. Alles wijst op zijn onschuldigheid.

Best heftig filmpje, met name door de originele benadering.

Doorgaans gaan dit soort films met name om de misbruikzaak zelf maar hier meer om hoe om te gaan met de situatie er na, hoe kom je weer tot elkaar als gezin.

Dan nog even de 'twist' buiten beschouwing gelaten...

Overigens snap ik alle reacties over 'traag' hier niet zo. Dit is toch helemaal niet zo traag?

Waar de grote ontknoping moest zijn bleef deze in mijn optiek uit. Jammer want hier had meer in gezeten.

Whow, deze komt aan.
Waar je in het begin best nog wel sympathie kunt opbrengen voor de vader, mede vanwege het verleden van dochter, werd hij alsmaar meer een man met toch wel nare trekjes. Waarna het laatste gedeelte, met dat Stine even alleen zit met vader, alle goede gedachten over vader weg weet laat te vallen. Erg sterk slotstuk!

Het begin van de film is hoopvol.. het einde is stukken minder..

2.5 **

Wat ik van de film vond??? Ik weet het niet goed

Ik vond dat de film maar wat begon na 18 min ...

En het volledige verhaal begon na 40 min.

Het einde? Misschien wat raar, misschien niet ...

Ik ben al blij dat Nina de waarheid te weten is gekomen.

Ik heb me zeker vermaakt, hoewel ik de film niet altijd even consistent vond.

Dramatisch en heftig, enkele zeer ongemakkelijke momenten en zeer goed geacteerd. Maar ook en beetje saai en af en toe langdradig.

Prachtig psychologisch drama ondersteund door mooi acteerwerk

Leunt heel erg hard op de twist, maar op minder dan een 7 kom ik gewoon niet uit.