
Animal Crackers (1930)
Verenigde Staten
Komedie / Muziek
97 minuten
geregisseerd door Victor Heerman
met Groucho Marx, Harpo Marx en Chico Marx
De beroemde ontdekkingsreiziger, Captain Jeffrey T. Spaulding, keert samen met zijn privé-secretaris. Horatio W. Jamison, terug uit het donkere continent Afrika, om de onthulling bij te wonen van het schilderij "After the Hunt" van kunstenaar Beauregard. De onthulling vindt plaats in het huis van de steenrijke Mrs. Rittenhouse. Maar als het schilderij plotseling gestolen wordt, is iedereen in rep en roer. Als de eveneens aanwezigen, signor Emanuel Ravelli en de knotsgekke 'Professor', ook nog eens een kopie in het spel brengen, is het hek helemaal van de dam.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=0ykYqkECz9E
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Groucho's monologen waren grappig en leuk gevonden maar af en toe wel te veel van hetzelfde.
Ik zat meer te wachten op meer Harpo-fratsen.
Luchtige, dubbelzinnige humor met de benodigde muzikale intermezzo's.
was mijn eerste marx brothers... eerst wel even aanpassen, maar het went zeker en vast


de monologen van groucho zijn inderdaad prachtig.
"hooray for captain spalding, the african explorer"
"I'll do anything you say. In fact I'll even stay. But I must be going."
"Do you mind if I don't smoke?"
""One woman and one man might have been OK in your grandmother's day,
but who wants to marry your grandmother? Not even your grandfather!"
"One morning I shot an elephant in my pajamas. How he got in my pajamas, I don't know. "
*4!!

Ik geef een kleine 2.5* hopelijk kunnen de Marx-broers me toch ooit nog eens helemaal overtuigen.
Erg leuk ook weer. De introductie van Groucho is hilarisch, Harpo en Chico zijn ook goed op dreef (The flash.. no not a fish) en zoals zo vaak is de deftige Margaret Dumont weer het mikpunt van Groucho's dubbelzinnigheden en beledigingen.
3,5 ster.

The Marx Brothers zijn altijd al een paar van mijn favoriete komieken geweest. Vandaag de dag zijn ze nogal vergeten maar samen met Abbott & Costello behoren ze tot een paar van de grappige komieken in de geschiedenis van de cinema. Ik heb al een tijd een box set van de 4 (en later 3) broers staan en af en toe zie ik daar eens een filmpje uit. Vandaag was dus de eer aan Animal Crackers.
Ik moet zeggen, dit is de meest chaotische Marx Brothers film die ik al heb gezien. Groucho is hier compleet losgeslagen in onzinnige dialogen, stupide danspasjes waarbij je je afvraagt hoe hij ze kan uitvoeren en natuurlijk de heerlijk botte antwoorden die hij op iedereens vragen geeft. Nodeloos om te zeggen dat Animal Crackers weer bomvol zit met de typische Marx Brothers humor en dat is een goed teken. De broers zijn hier nog voltallig maar zoals altijd is Zeppo eigenlijk te verwaarlozen. In totaal heeft hij misschien maar een kwartiertje screentime en eerlijk gezegd, hij is het ook niet echt waard. Ik zeg niet dat hij een slechte acteur is, hij heeft een redelijke komische timing maar in vergelijking met Groucho, Chico of Harpo is hij toch teleurstellend. Zoals ik daarjuist al zei zit het met de Groucho humor weer goed (de monologen die hij uitslaagt zijn echt goud waard) maar ook Chico en Harpo hebben weer hun uitstekende en bekende momenten. Chico speelt hier voor de eerste keer zijn bekende I'm Daffy Over You, een nummer dat in Horse Feathers zou terugkeren. Ik heb Chico nu al een aantal keer de piano zien beroeren maar je moet het hem nageven, hij weet er wel elke keer iets spectaculair van te maken. Hetzelfde geldt voor Harpo met zijn geweldige scène met de harp. Ik blijf het echt fantastisch vinden hoe hij altijd de zot uithangt, hier is dat weer niets anders, maar wanneer hij een harp of iets anders met snaren vast heeft, hij zo serieus wordt alsof hij een andere man is. Margaret Dumont is trouwens een uitstekend klankbord voor de vele fratsen van Groucho. Ik kan me precies geen enkele film van de broertjes voorstellen zonder haar in één van de bijrollen.
Qua verhaal is Animal Crackers niet echt veel soeps. Deze keer geen echt doorlopend plot zoals in Duck Soup of Horse Feathers maar meer een plaats waar zoveel mogelijk dialoog wordt opgevoerd. Ik had dan ook de indruk dat de film wel erg veel Groucho bevatte en niet zoveel van de andere broers. Op zich niet slecht, Groucho's dialogen geraak ik nooit moe, maar ik mistte toch een beetje de typische Harpo fratsen met of zonder Chico in een bijrol. Volgens mij zitten er wel een aantal plotfouten in het verhaal betreffende het verwisselen van de schilderijen maar soit, wie let daar nu op bij een film als deze. Denk trouwens nu niet dat de film alleen maar om Groucho draait want de andere twee hebben zeker en vast hun goede momenten (Harpo is aan het einde als zilverdief fantastisch met een mouw die maar niet leeg lijkt te geraken en natuurlijk de terugkerende mop van het vastpakken van zijn been is er weer bij). Verwacht alleen geen scènes zoals met Swordfish in Horse Feathers, al komt de Flashlight scène wel dicht in de buurt. In ieder geval zijn ze alledrie weer lekker veel te bekennen.
Wederom één van de leukere Marx Brothers. Duck Soup blijft nog altijd het beste en ik twijfel of er één is die die film zal overtreffen maar Animal Crackers komt toch in de buurt. Binnenkort nog maar eens wat meer van de broertjes zien.
4*
Auch!

Vermakelijke Marx Brothers-film, die me al een stuk beter beviel dan hun debuut The Cocoanuts. Dit hoofdzakelijk omdat het verhaaltje (wederom bijzonder mager) beter verteld en ingevuld wordt en dat de stroperige liedjes en danspartijen tot een minimum beperkt worden. Het is net leuk om te zien hoe Groucho (en de rest van de makers) de draak steken met de continue refreintjes en zangpartijen in de musical.
Qua humor zitten er enkele mooie momenten in: Groucho heeft enkele heerlijke one-liners ("Do you mind if I don't smoke?", "Pardon me while I have a strange interlude", "One morning I shot an elephant in my pajamas...",...) en Harpo doet het net zoals in vrijwel alle films uit het Paramount-tijdperk ook goed. Zijn grappigste moment was toen hij de cheque moest controleren, waarbij hij hem op de grond laat neerdwarrelen, waarop blijkt dat de cheque "bouncet"

De film kijkt makkelijk weg en steekt anarchistischer in elkaar dan andere films van hen, terwijl hij tegelijkertijd veel verzorgder oogt dan pakweg The Cocoanuts of Horse Feathers. Een milde 3,5*
3,5*
3 sterren.
Voor de rest hoef ik hier niets meer te schrijven. Als je de Marx Brothers kent weet je of het iets voor je is. Animal Crackers is prima als introductie, maar dat kan van iedere film van The Cocoanuts tot aan A Night at the Opera wel gezegd worden. Als je het al niets vind zal dit je niet overtuigen. Verder laat ik gewoon Groucho aan het woord:
"Gentlemen... question mark."
"I wish I was back in the jungle where men are monkeys!"
"I'm sick of these conventional marriages. One woman and one man was good enough for your grandmother, but who wants to marry your grandmother? Nobody, not even your grandfather."
"You're the most beautiful woman I've ever seen, which doesn't say much for you."
"I would love to give you a parachute if I knew for certain it wouldn't open."
"How happy I could be with either of these two if both of them just went away."
4* "You know, you're very fortunate the Theatre Guild isn't putting this on. And so is the Guild!"
Ik weet niet of deze Animal Crackers wel een representatieve film is voor het trio. Het geheel komt nogal druk over en is niet bepaald grappig. Reduceer de film tot een 20 minuten met de oneliners van Groucho en enkele grappen dit toch nog werken, en je hebt een veel betere komedie. Het is een teleurstelling als je de andere genieën aan het werk hebt gezien. Het is een heel andere soort humor, en voor mij werkt het niet echt helaas...
De intrige, afkomstig van een Broadwaymusical, draait rond drie versies van hetzelfde schilderij: het origineel, een slechte en een goede imitatie. Dit levert voldoende spanning en romantiek om de aandacht vast te houden, maar uiteindelijk gaat het erom hoe de broers dit stramien doorbreken met hun spitsvondige onzin. Het is een ouderwets soort humor dat nog steeds aan het lachen brengt en de zorgen van alledag even doet vergeten.