La Antena (2007)

Won twee Clarin Entertainment Awards in 2007 en kreeg nog 8 Silver Condor Nominaties. Een stille surrealistische experimentele prent in zwart-wit die reminiscenties oproept aan de eerste Russische films en het Duits impressionisme.

Trailer:

Trailer de La antena (2007) - alpacine.com

Je bedoelt vast het expressionisme uit de Weimar-periode. Er is een sterke allusie naar Metropolis. De film zit vol cinematografische en (typo)grafische spitsvondigheden. Een waar lust voor het oog (en oor).

Vaag filmpje. Deed me denken aan Metropolis en iets van Aki Kaurismäki.

Een stomme film anno 2007, dat kan eigenlijk alleen maar falen.

De omgeving vond ik er dan nog wel best leuk uitzien. Deed me denken aan Delicatessen, al is het daar allemaal veel grauwer. Voor de rest heb ik me eigenlijk vooral zitten verbijten om dit uit de hand gelopen afstudeerproject. Dit had best wat kunnen zijn voor een korte film, een kwartiertje dit experiment doen en verder links laten liggen. Maar anderhalf uur lang is echt veeeeeeel te lang. De stijl had ik in ieder geval al vrij snel gezien.

Het verhaal is eigenlijk gewoon wel heel erg kut, allemaal maar onzinnig vaag en totaal niet pakkend. Laatste half uur waren echt een marteling, lang uitgesponnen bullshit met vliegende letters. Ook de muziek werd na verloop van tijd steeds irritanter om te horen, en vond ik vooral erg fantasieloos. Vond nou ook niet echt dat de muziek vaak goed bij de scenes paste.

Nee ik vond er echt helemaal niks aan. Erg gewaagd, dat zeker, maar tegelijk net zo flauw. 1.5*

Schitterende stomme film met als hoogtepunt de mooiste soundtrack die ik me heugen kan. Tel daarbij de prachtige cinematografie en het vermakelijke verhaal met tal van originele ideeën erachter en ik ben verkocht.

4,5*

Free your mind and the rest will follow

Be color blind don't be so shallow

Voor mij persoonlijk een ware lust voor het oog en voor het gehoor. De beelden, de cinematografie, het verhaal, de muziek, het geluid, de gelaagdheid, de originaliteit, de decors, het tempo, de symboliek, de inventiviteit, de emoties, ....

Toch, hoe lyrisch ik ook ben, ik moet toch twee kanttekeningen plaatsen. Ten eerste vielen de scènes 'en masse' (klein stukje in het begin en daarna ook richting het einde) uit de toon vergeleken met de rest van de film. Een ander minpunt wat dat het tempo richting het einde iets inzakte. Dat gedeelte had best 10 min ingekort kunnen worden.

Voor de rest, rest er mij nog maar één ding te vertellen:

Stil en zéér goed bekeken.

Een stomme film anno nu, werkt dat nog? Zo te zien kan en werkt het zeker alleen ben ik nooit echt een fan geweest van de stomme film. Dat komt vooral door de tekstkaarten en de schreeuwende muziek die te hard onder de film staat. Maar dit is anders. Een surrealistisch verhaal waar ik van alles en nog wat inzag. Denk aan Metropolis van Fritz Lang, of de Scarface uit 1933, of te denken van Spirited Away. De film zit vol met verwijzingen naar andere films, studio's maar ook naar de bioscoop, de dvd en betaald film kijken op de buis. Visueel is er dus ontzettend veel in te vinden.

Heerlijke visueel spektakel met een aantal schitterende vondsten en fantastische soundtrack. Aanrader!

Mooie film, van de week heb ik ook call of the Cthulu gekeken. Ook een zwijgende moderne film aanrader voor liefhebbers van het concept:

Call of Cthulhu, The (2005)

Deze film was in mijn ogen wat tijdlozer. Ondanks het een zwijgende film is, doet de film helemaal niet oud aan. Ik heb al redelijk wat vergelijkingen voorbij zien komen. Ik zou het zelf houden op een combi van Metropolis (de stad, het acteerwerk, er zitten meerdere letterlijke copieen in van metropolis shots) en de films Jeunet & Caro (de humor, het acteerwerk, de typetjes en de kleding).

het is een typisch sprookje: een reis, een wijze les, duidelijke goed en slecht. Dat past denk ik ook het beste bij de main attraction van de film: de visuals:

De film zit vol visuele vondsten, voornamelijk oplossingen om intertitles te integreren in het beeld (Murnau zou er trots op zijn!). Daarnaast bevat de film veel double exposure of blue screens ofzoiets: iig meerdere beeldlagen die op elkaar geplakt zijn. Deze verschillende lagen hebben soms verschillende perspectieven en groottes: Lars von Trier heeft dit ook gebruikt in zijn geniale Zentropa. Ook hier werkt het erg goed. Daarnaast bevat de film veel symboliek en veel verwijzingen. Metropolis gezien hebben is eigenlijk wel een pré, hakenkruizen, jezus figuren en jodensterren spreken denk ik wel voor zich.

Erg leuk om te zien hoe Sapir origineel is zonder dat hij de film aan wilde ideeen ten onder laat gaan.

*zucht* Wat een prachtige film! Zo dromerig qua stijl. Ik had hem toen op NED3 gezien ooit diep in de nacht en ik ben blij dat ik via bol.com de dvd heb weten te bemachtigen!

Heerlijke film inderdaad om diep in de nacht te bekijken, alle lichten uit waarbij je zelf in een soort zwart/wit wereld leeft. De soundtrack is weergaloos en dat in combinatie met de adembenemende beelden maakte het wederom een genot om de film terug te zien!

Net deze dvd aangeschaft. Ik had de film al eens gezien vorig jaar op het filmfestival van Gent. Na een tweede en rustiger kijkbeurt vind ik deze film nog steeds prachtig. Mooi verhaal, visueel uitmuntend met vele knipogen naar de vroegere silent movies zoals Metropolis. Mooi vond ik hoe de woorden die acteurs spraken als het waren levend op het scherm vertoond worden. Dat er nog regisseurs zijn die het aandurven om zo'n experimentele staaltjes te maken kunnen we alleen maar toejuichen.

mijn god wat een prachtige trailer

Absoluut niet mijn ding, veel te dramatische muziek, en het verhaal vind ik ook niet kloppen. Ze mogen dan niet praten maar communiceren wel, en de mond beweegt ook. Pluspunt is dat het er wel goed gemaakt uitziet. Nee 1x kijken is meer dan genoeg.

2 sterren

Futuristisch sprookje in zwart-wit, ode aan de oude cinema. Niet helemaal een stomme film overigens, er wordt juist mee gespeeld dat men niet meer kan spreken (een enkeling wel), maar nog wel woorden heeft (iedereen kan liplezen, of zo). Bij flinke vlagen betoverend en inventief, veelal sympathiek, maar toch ook regelmatig ietsje te simplistisch en oversentimenteel, en soms zelfs wat aan de saaie, slepende kant. D'r had van mij best wat in geknipt mogen worden, om meer to the point te blijven.

De verwijzingen naar bekende oudere films waren overduidelijk, want hoewel ik de meeste daarvan nog niet eens gezien heb, kon ik ze er zo uitpikken. Alleen die Agent Ratje, die kwam me bekend voor, maar kan ik nog steeds niet precies plaatsen. En mogelijk heb ik nog wel wat meer gemist.

Van mij een dikke drie sterren, die ik deze keer eens weer naar boven afrond.

Surrealistische, zo goed als stomme film, die je ongetwijfeld even doet verwijlen in een Sovjetfilm uit de jaren 20, maar natuurlijk inzake themas actueler is vermits in de eerste plaats de macht van media wordt belicht en bekritiseerd.

Film zit vol met leuke vondsten op alle vlakken en het is ook deze frisheid die hem beslist genietbaar maakt.

Een matige drama/fantasy/sf film...

Een saai verhaal...

Speelt alleen zwart en wit film...

Geen pratende, alleen maar tekst...

Klassieke muziek (Dolby Digital) is mijn

ding niet...

Redelijk acteerwerk...

Geen moeite waard...

Vreselijk, niets voor mij. Ik zag en herkende de meeste verwijzingen, maar voor mij voelde het net als dat ze bij de meeste Hollywoodfilms vergeten dat een film er niet alleen kek uit moet zien maar ook interessante personages moet hebben of een boeiend verhaal. Dat ontbrak hier. Videokunst is prima, maar noem het dan videokunst en breng het niet als film uit.

1,5*

Alleen al de manier hoe bepaalde teksten in beeld verschenen en weer verdwenen, heerlijk.

LA ANTENA (trailer) // BIEFF 2011 South-America - YouTube

Dat stuk van 0:40 t/m 0:44 zat er helemaal niet in.

Esteban Sapir is meer geïnteresseerd met visuele verwijzingen naar de zwijgende films van Fritz Lang (met name Dr Mabuse en Metropolis) en maakt het verhaal daar ondergeschikt aan. Zijn regie is soms eerbiedig, soms haast aandoenlijk knullig en het gebrek aan interesse in karakterisering of inhoudelijke diepgang maakt dit vooral interessant voor liefhebbers van zwijgende cinema die het wellicht aanzet om het werk van de Duitse grootmeester weer eens uit de kast te trekken. Het ziet er allemaal fraai uit, maar zoals Herman Finkers ooit zei: "Zoals John F Kennedy al zei: "Was het niet Homerus die schreef: "Originaliteit is het mooiste dat er is.""