Meningen
Hier kun je zien welke berichten Shinobi als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Ambulance (2022)
"People still rob banks?"
Op voorhand was ik best benieuwd hoe Michael Bay naar eigen zeggen een kleinschalige film zou maken, maar in de basis is het eigenlijk precies wat je kunt verwachten van Bay.
De broers Danny en Will besluiten om een bank te overvallen. Laatstgenoemde wordt hier min of meer toe gedwongen, omdat hij een paar ton nodig heeft voor de operatie van zijn vrouw. Tot overmaat van ramp kapen ze een ambulance met daarin een dodelijk gewonde agent. En zo mag het actiefestijn van start gaan.
'Ambulance' begint erg voortvarend. De bankoverval zelf is spannend en de initiële achtervolging in de ambulance is spectaculair te noemen. Daarbij heb ik genoten van Jake Gyllenhaal die als een ware psycho voor de dag komt. Het zorgt voor een dikke shot actie, waardoor je als kijker helemaal gekluisterd bent.
Het is dan ook jammer dat het gebeuren op den duur onzinniger van opzet wordt; tegelijkertijd het manco van Bay. Er worden een aantal rare keuzes gemaakt en het is duidelijk te merken dat de langdradigheid toeslaat. Qua actie is er de beruchte shaky cam tezamen met een hoop snelle cuts. Hierdoor is er nauwelijks rust in het geheel te vinden.
Al met al een aardige film die vol inzet op actie, maar buiten dat kan je hier tamelijk weinig uit halen. Wat mij betreft mocht de speelduur ook flink ingekort worden voor een dergelijk gegeven.
Kleine 3,0 sterren.
American Assassin (2017)
"Some bad shit happened to you, now you want to go kill terrorists, am I right?"
Blijkbaar is de boekenreeks rondom deze antiterreur agent erg populair. Wat mij betreft lijkt het erop alsof deze adaptatie in hetzelfde vaarwater terecht wil komen als de populaire Tom Clancy verfilmingen.
Het is opvallend dat er is gekozen voor Dylan O'Brien als hoofdacteur, omdat ik hem meer zie als een Young Adult acteur. Maar het moet gezegd worden dat een dergelijke film hem niet misstaat; hij staat duidelijk zijn mannetje in al het geweld. De opzet doet me een beetje denken aan 'The Punisher', omdat onbezonnen wraak voornamelijk centraal staat.
De film lijkt nog veelbelovend te openen waarin ingegaan wordt op de tragedie rondom Mitch en zijn pad naar revanche. Helaas kan men hier geen goed gevolg aan geven. Het luidt een rommelig verloop in gevuld met een wirwar aan vage wendingen. Als kijker ontkom je simpelweg niet aan de vele clichés die hiermee gepaard gaan.
Gelukkig kent 'American Assassin' een vlotte pacing, waardoor je niet lang stilstaat bij de onzinnigheid. De serieusheid breekt het geheel soms wel op, omdat te merken is dat deze toon enigszins misplaatst is. De actiescènes - die nogal standaard ogen - bieden aardig vermaak, ondanks het feit dat ze geforceerd expliciet in beeld komen. Michael Keaton die zijn rol dik aanzet zorgt hierin voor de nodige afleiding.
Al met al best oké voor een keer, maar niet genoeg om een nieuwe franchise te verantwoorden.
Kleine 2,5 sterren.
American Beauty (1999)
Leuke film om te zien over een gezin dat perfect lijkt te zijn, maar het tegenovergestelde van perfect is en dat is ook nog eens goed uitgewerkt in deze film.
Ik geef 'm 4, 5 sterren.
American History X (1998)
Geweldige film om te zien, met een eveneens geweldige rol van Norton. De scènes die ik best wel schokkend vond waren de scène waarin een zwarte man zijn tanden op de stoep moest leggen en Norton keihard op z'n achterhoofd trapt, waardoor z'n kaak en nek breken en ook die ene douche scène waarin Norton verkracht wordt.
Ik geef 'm 5 sterren.
American Hustle (2013)
"You're nothing to me until you're everything."
Vanochtend maar eens in de bios meegepakt, omdat ik benieuwd was naar de reden waarom deze prent tien Oscar nominaties heeft binnengesleept. Het heeft me enigszins teleurgesteld.
Het verhaal is weinig bijzonder te noemen en kabbelt maar wat voort, om tegen het einde aan te laten zien dat het toch 'inventief' in elkaar zit. Niet zozeer mijn ding, ik vond de spanning dan ook ver te zoeken. Zoals enkelen voor mij al hebben aangegeven, komt de regie ietwat overeen met de wijze waarop Martin Scorsese Goodfellas (1990) heeft geregisseerd. Hierbij moet je denken aan: de voice-overs, cameravoering en zelfs een cameo van Robert De Niro. Helaas wordt dat meesterlijke niveau in 'American Hustle' niet gehaald.
De film moet het overduidelijk hebben van de sterrencast die een sterk staaltje acteerwerk laat zien, wat op momenten voor geweldige dialogen zorgt. Erg fijne vertolkingen van: Christian Bale, Amy Adams en Jeremy Renner. Jennifer Lawrence zet een verrassende rol neer als geschifte huismoeder en ik moest lachen om Louis C.K. die steeds weer met zijn visverhaal kwam aanzetten.
Daarnaast is de hoge productiewaarde aan alles voelbaar; het decor, de kostuums, fijne soundtrack enz. De jaren '70 sfeer is wat dat betreft prima neergezet, bovendien zorgt het voor een aantrekkelijk visueel geheel.
Al met al best interessant om eens gezien te hebben vanwege de kundige cinematografie, maar qua plot niet echt memorabel. Tevens zorgt de lange speelduur er voor dat het gebeuren te langdradig wordt.
3,0 Sterren.
American Made (2017)
"Some of this shit really happened."
Deze tweede samenwerking tussen Tom Cruise en Doug Liman pakt iets minder goed uit, maar blijft toch vermakelijk.
Via de serie 'Narcos' had ik al eerder van Barry Seal gehoord. Hij speelt daarin een kleine bijrol, maar de dingen die hij als piloot voor elkaar kreeg spreekt zeker tot de verbeelding; vooral als je tegelijkertijd werkt als drugssmokkelaar en informant voor de Amerikaanse overheid. Door deze gang van zaken val je al gauw van de ene verbazing in de andere.
'American Made' komt bijna over als een documentaire door de cameravoering, bovendien is het jaren '80 sfeertje lekker aanwezig. Dit vormt de basis naar een luchtige vertelling die met volop humor wordt gebracht. Mede door de snelle pacing wordt de film dan ook nooit saai, hoewel de meeste scènes niet veel overlap kennen.
Het nadeel van al deze luchtig- en vluchtigheid is wel dat er een bepaalde diepte ontbreekt, waardoor je als kijker nooit met Seal gaat meeleven. Niets ten nadele van Cruise die hem met de nodige charme portretteert. Op deze manier wordt er namelijk nauwelijks spanning gecreëerd, ondanks enkele grimmige momenten. De echte dreiging van al deze gevaarlijke activiteiten blijft helaas uit.
Al met al best een aardige biopic die hoofdzakelijk gericht is op vermaak, waardoor het geheel nooit intrigerend wordt.
3,0 Sterren.
American Mary (2012)
Niet zo twisted als ik had gehoopt...
En deze film komt dan nog af van twee regisseuses die zichzelf als de 'twisted twins' introduceren. Qua horror niet echt geslaagd, zoals Inland Rabbit zegt is dit meer een psychologische drama met hier en daar wat lichaamsdelen.
Gelukkig maakt de hoofdpersonage gespeeld door Katharine Isabelle - die veel weg heeft van Zooey Deschanel - veel goed, erg sterk gespeeld.
Daarnaast is de sfeer goed te noemen, er hing een zeer duister sfeertje rondom de film. Dit in combinatie met de soundtrack en het lichtgebruik maakt het gehele plaatje compleet.
Maar mijn minpunt blijft toch dat er simpelweg niks noemenswaardig in deze film gebeurd, mede ook door het trage tempo. Niet alles wordt evengoed in beeld gebracht, zo had ik toch graag bij de ietwat bloederige scènes meer de camera erop gehad. Tevens worden sommige scènes ook vanuit het niets afgebroken.
De zusjes die zelf ook een klein rolletje spelen in deze film voelde ook ietwat misplaatst of beter gezegd geforceerd aan.
Al met al toch niet wat ik ervan verwacht had helaas. Qua verhaal had het ook wel beter gekund, naar mijn mening hebben ze zich op dat punt iets te makkelijk ervan af gebracht.
Mocht je deze film gaan kijken verwacht dan geen volbloed horror.
Krappe 3,5 Sterren.
American Pie 2 (2001)
Leuke vervolg om te zien. Eén van de grappigste scènes vind ik dat die Biggs lijm voor glijmiddel aanziet en daarmee aan de slag gaat.
Ik geef 'm 4 sterren.
American Pie Presents Band Camp (2005)
Matige film, die de naam American Pie onwaardig is.
Er zitten wel wat aardige dingen tussen, maar meer dan dat ook niet.
Ik geef 'm 2 sterren.
American Pie Presents Beta House (2007)
Alternatieve titel: American Pie: Beta House
En ik dacht dat bij Naked Mile al het dieptepunt was bereikt, maar het kan blijkbaar nog lager getuige deze film. Wat een trieste bedoening zeg.
0, 5 Sterren.
American Pie Presents: The Book of Love (2009)
Het nodige is al gezegd over deze film. Voor mij was het wel een redelijke film met hier en daar wat leuke grappen, maar dat is het dan ook wel.
De Stifler hierin is totaal niet grappig, evenals de andere personages.
Toch ergerde ik me er niet te veel aan deze film, omdat er hier en daar toch nog een glimlach op mijn gezicht verscheen.
Nipt 1, 5 sterren.
American Pie Presents: The Naked Mile (2006)
Niet al te boeiende American Pie. Wat grappig moet zijn is in het merendeel vaak niet grappig.
Genoeg woorden hieraan vuil gemaakt.
1, 0 Sterren voor de moeite.
American Psycho (2000)
Wat een rare film vond ik dit zeg, Bale die een psycho speelt, wat hij overigens goed speelt. Maar ik snapte er niet al te veel van, hij heeft blijkbaar wat met muziek en het hebben van sex daarop als ik het me goed kan herinneren. Verder heeft hij een neiging om de vrouwen met wie hij het doet te verminken en/of te vermoorden. Wat ik verder niet begrijp was dat die ene detective hem op het spoor was, maar hem niet kon oppakken of zo?
Maar het is ook al iets van 2 jaar terug of zo dat ik 'm zag.
Ik geef 'm alsnog 3, 5 sterren.
American Sniper (2014)
"I'm willing to meet my Creator and answer for every shot that I took."
Eigenlijk ben ik geen groot fan van dergelijke overdreven patriottistische films, maar uiteindelijk toch een kans gegeven.
In eerste instantie moest ik bij de titel gelijk denken aan de minifilm die in Inglourious Basterds (2009) getoond wordt over een Duitse sluipschutter die de ene na de andere vijand afknalt. Ware het niet dat deze propagandafilm daar nog aardig dicht bij in de buurt komt. Het begint gelijk al goed met een sprong terug in de tijd waar je kennis maakt met een jonge Chris Kyle en hoe hij 'good old American values' aanleert, met alle clichés van dien; tenenkrommend slecht.
Terug op het oorlogsveld is het bij vlagen gelukkig beter gesteld, omdat je als kijker dicht op de huid van Kyle zit en zelf ook zit te wikken en wegen of een normaal ogende burger daadwerkelijk een terrorist is of niet. Ondanks het sterke realisme ontkomt 'American Sniper' er niet aan dat het wel een erg vlak gebeuren is, gezien de portrettering van verscheidene personages en de vele one-liners waarmee rondgestrooid wordt alsof het niets is.
Op zich is het te prijzen dat men een poging doet om het Post Traumatisch Stress Syndroom weer te geven, alleen zijn deze scènes dermate kort dat ze niet echt kunnen beklijven. Bovendien voelen de thuissituaties op momenten enigszins geforceerd aan. Overigens niets ten nadele van een degelijk spelende Bradley Cooper.
Al met al een vermoeiende zit met een hoog 'Murica gehalte en zonder enige vorm van nuance.
1,5 Sterren.
American Ultra (2015)
"I recognize that now as like a faux pas."
Op voorhand dacht ik dat dit nog wel zou meevallen, maar wat een trieste bedoening is dit zeg.
Op zich is het uitgangspunt nog wel interessant; een 'sleeper agent' die met man en macht uitgeschakeld moet worden. Aanvankelijk lijkt men te bouwen naar iets moois, maar al gauw ontaardt het gebeuren in een wanvertoning van jewelste. Daarvoor is het schrijfwerk rommelig te noemen, bovenal zit er geen evenwichtige balans tussen de verscheidene genres.
'American Ultra' leunt namelijk op een liefdesverhaaltje dat nog enigszins te pruimen is, maar aan de andere kant wordt er achteloos gestrooid met kansloze humor die door je strot geduwd wordt. Hier en daar zie ik de ironie er wel van in, al wordt het nergens echt grappig. Het resulteert zich in een vermoeiend kat-en-muisspel dat nooit boeiend wordt. Wat dat betreft zijn de - waardeloze - ontwikkelingen te voorspelbaar.
Alleen de over-the-top actiescènes zijn de moeite waard. Deze worden door Nima Nourizadeh met de nodige kunde en bruutheid in beeld gebracht. Maar dat is dan ook het enige positieve aan dit vehikel, want al het overige is vrijwel te verwaarlozen. En dan zal ik het maar niet over Kristen Stewart hebben, die niet om aan te gluren is als ze voor de zoveelste keer lacht als een boer met kiespijn. Het is gewoonweg huilen met de pet op.
Al met al kun je als kijker hier weinig plezier uit halen. Deze film kun je gerust overslaan.
Dikke 1,0 sterren.
Among Friends (2012)
"It's part of the murder mystery party we have to solve, isn't it?"
Het regiedebuut van 'scream queen' Danielle Harris en op zich niet onaardig.
Het verhaaltje vind ik niet al te bijzonder en het duurt ook even voordat alle informatie vrijgegeven wordt. Ondertussen vinden er hier en daar wat martelingen plaats die wat mij betreft veel heftiger hadden gemogen, het wordt wel erg tam in beeld gebracht. Als er tegen het einde dan eindelijk uitsluitsel wordt gegeven klopt er eigenlijk niet al teveel van wegens enkele plotgaten en onlogica. Het enigszins abrupte einde helpt hier niet bij.
Among Friends moet het van mij dan ook hebben van één briljante scène die de hele film redt. En dat is het moment waarop Jules begint te trippen van de drugs en zich op een filmset waant met o.a. leuke cameo's van Xavier Gens en Danielle Harris. De manier waarop dit chaotische moment werd vastgelegd is erg goed gedaan, zeker in combinatie met de castratie van Adam.
Al met al best leuk om eens gezien te hebben, verwacht alleen geen topper. Wel even blijven zitten bij de eindcredits voor een extra scène.
2,5 Sterren.
Amores Perros (2000)
Alternatieve titel: Love's a Bitch
Toevallig tegenkomen in m'n aanbevelingen op IMDB en maar binnengehaald vanwege de hoge waarderingen.
Op zich wel een interessante film in de stijl van Babel en 21 Grams die overigens ook van dezelfde regisseur zijn.
Het eerste verhaal is erg sterk met Octavio, ik herkende Bernal nauwelijks. Pas toen hij kaal was herkende ik 'm weer. Maar dat terzijde.
Het tweede verhaal is wel oké, al had ik er gewoon vrij weinig mee.
Om sterk te eindigen met het verhaal van El Chivo.
En Love's a Bitch inderdaad, overigens wel grappig de connectie met honden.
3,5 Sterren.
Amour (2012)
Mijn tweede film van Michael Haneke na eerder al Caché gezien te hebben die wel oké was.
Ik heb me meer aan deze film gewaagd wegens de vele lovende berichten, prijzen (o.a. Palme d'Or) en nominaties (Oscars), anders had ik deze film gewoon links laten liggen denk ik.
En op zich niet al te bijzonder moet ik zeggen. Het is meer een registratie van het aftakelproces van Anne en hoe Georges en Anne zich als koppel er doorheen slaan.
Dit is wel uitmuntend gedaan op de manier waarop Anne steeds meer en meer achteruit ging en Georges die van wanhoop bijna niet meer weet hij moet doen.
Alleen het greep me niet helemaal, vooral niet de scène waarin Georges Anne met de kussen verstikte. Wat toch wel aangrijpend zou moeten zijn.
Het beeldende einde was dan weer wel mooi gedaan hoe Georges en Anne samen het huis uit gingen.
Eigenlijk 3,0 sterren, maar vanwege het sterke spel van Emmanuelle Riva een halve ster erbij wat 3,5 sterren maakt.
Amsterdam (2022)
"Don't screw this up."
Het is leuk voor David O. Russell dat hij weer zo een sterrencast bij elkaar heeft gekregen, maar het resultaat zelf is er niet naar.
In 'Amsterdam' volg je drie vrienden die in de gelijknamige stad een pact hebben gesloten. Na afloop van de Eerste Wereldoorlog lijken ze de tijd van hun leven te hebben. Dit staat in schril contrast met hun roerige leven van de jaren '30. Als ze een misdrijf onderzoeken stuitten ze op een grootschalig complot.
Een dergelijk complot spreekt tot de verbeelding en zou voor de nodige intrige moeten zorgen. Het is dan ook verbazingwekkend te noemen hoe O. Russell een dusdanig chaotische film heeft afgeleverd. Er is nauwelijks een greintje spanning te vinden en de urgentie lijkt al helemaal afwezig te zijn. Het is enorm vermoeiend om naar deze slakkengang te kijken.
Qua toon schiet de film alle kanten op; comedy, film noir, satire, thriller, noem het maar op. Dit levert zonder meer de meest eigenaardige scènes op, maar nergens beklijft het. Alles wordt slechts oppervlakkig aangekaart, zelfs met enkele interessante thema's wordt lichtvoetig omgesprongen. Het scheelt dat de cast het geheel nog redelijk weet te dragen en visueel mag de film er zeker zijn.
Al met al een vrij nietszeggende film uit de koker van O. Russell. Ik snap eigenlijk nog steeds niet hoe je een simpel plot zo onnodig verwarrend kan maken.
Kleine 2,0 sterren.
And Now a Word from Our Sponsor (2012)
Alternatieve titel: Slogans
"Not everyone can see it. But your dentist can."
Het gegeven is op zich leuk, alleen komt het niet helemaal goed uit de verf.
Qua verhaal gebeurt er eigenlijk nog geen eens zoveel, maar het kabbelt wel lekker voort met hier en daar wat fijne grappen. De film moet het overduidelijk hebben van Bruce Greenwood die de protagonist Adan Kundle vertolkt. Het is best knap te noemen hoe hij die personage neerzet, omdat hij zichzelf alleen maar kan uitdrukken in reclame slogans. Hierbij is zijn non-verbale communicatie ook uitstekend. Dit is met name te zien in de scène waarin hij een auto prijst alsof hij de dealer is.
Alleen is het jammer dat je als kijker nooit achter het werkelijke verhaal komt, wat er met Adan is gebeurd, de beweegredenen van Lucas enz. Ik vond het dan ook erg zonde dat de film afsluit met een vage scène zonder enige openheid te geven over eerdergenoemde vragen.
Al met al wel leuk om eens een keer gezien te hebben, voornamelijk als je zelf iets met marketing doet. Enkel doet het (open) einde de film geen goed.
Kleine 2,5 sterren.
And So It Goes (2014)
"I have sold houses older than you."
Je zou zeggen dat het onderhand eens tijd wordt voor Michael Douglas om met pensioen te gaan, maar met deze film komt hij toch leuk uit de hoek.
Het verhaal is eigenlijk weinig bijzonder en kabbelt maar wat voort zonder grote verrassingen te brengen. Wat dat betreft is 'And So It Goes' erg voorspelbaar te noemen; de verscheidene ontwikkelingen verlopen vrijwel vlekkeloos. Desondanks weet het geheel door de personages en de setting een aangenaam sfeertje te creëren.
Maar de grootste troef van de film is Douglas die in zijn rol helemaal los mag gaan als een hork die de nodige op- en aanmerkingen heeft over elk wissewasje. Dit levert een aantal grappige situaties op. Daarbij krijgt hij prima tegengas van Diane Keaton, ondanks dat ze op de automatische piloot lijkt te spelen. De onderlinge chemie tussen deze twee oude rotten komt dan ook aardig over.
Al met al een redelijke comedy die niet vernieuwend is, maar op een bepaalde manier zijn charme heeft die met name kijkers van middelbare leeftijd wel zal aanspreken, denk ik.
2,5 Sterren.
Android Cop (2014)
"I don't care what you call it, it's still a machine."
Dit is eigenlijk een soort combinatie van RoboCop (1987) en Surrogates (2009).
In het begin komt het nog enigszins vaag over, maar naarmate 'Android Cop' vordert, blijkt er toch een verrassende plotwending in te zitten. Dat had ik niet echt verwacht. Hierbij doet de cast het aardig; met name om de wisselwerking tussen Michael Jai White en Randy Wayne ging ik soms goed stuk. De humor is wat dat betreft gelukt.
De productiewaarde lijkt bij The Asylum alsmaar beter en beter te worden. De CGI is ditmaal in house gehouden, heb ik begrepen. Dit gaat ze niet slecht af moet ik zeggen, vooral de futuristische helikopter komt tamelijk uit de verf. Daarnaast dragen de ietwat vervallen locaties prima bij aan de desolate sfeer. Alleen jammer dat het pak van de 'robot' zelf er vrij goedkoop uitziet.
Al met al een redelijke B-film om de avond mee door te komen. Als de editing iets beter was geweest met wat meer actie erin verwerkt, dan zou dit uitmonden tot een kleine voldoende. Ik ben benieuwd wat The Asylum hierna in petto voor ons heeft.
Kleine 2,0 sterren.
Ang-ma-reul Bo-at-da (2010)
Alternatieve titel: I Saw the Devil
Vrij sterke wraakfilm die me op zich wel geboeid bleef houden, alleen jammer dat het kat-en-muisspel iets te lang duurde.
Had eerlijk gezegd meer gore verwacht van wat ik las, maar er zitten op zich wel wat gruwelijke scènes tussen. Met als hoogtepunten toch wel als de moordenaar in de taxi zit en vanuit het niets de twee anderen neersteekt, enkele martelscènes en uiteraard de laatste scène uiteraard waarin de moordenaar onthoofd wordt met als laatste aangezicht Su-Hyeon die huilend wegloopt.
3,5 Sterren.
Angel Has Fallen (2019)
"The President's top guardian angel has fallen."
De eerste twee delen waren best vermakelijk, dus ik had wel goede hoop in dit vervolg.
Morgan Freeman mag ditmaal de rol van de Amerikaanse president op zich nemen, gezien Aaron Eckhart er blijkbaar geen zin meer in had. In deze opzet keert Mike Banning terug om de president te beschermen tijdens een vistripje en vervolgens aangevallen te worden door drones, waarbij enkel hij en de president de aanslag overleven. Beschuldigd van hoogverraad moet Banning à la 'The Fugitive' op de vlucht slaan.
Op deze wijze ontstaat er een kat-en-muisspel waarin er - voor de zoveelste keer weer - een samenzwering de boventoon voert, hoewel al vrij gauw te raden is hoe de vork in de steel zit. Hierbij wordt er ingespeeld op de actualiteit rondom de Russische invloed op de verkiezingen en particuliere militaire bedrijven die meer inspraak krijgen. Veel stelt het niet voor, maar het blijft wel onderhoudend.
Ten opzichte van de vorige delen lijkt Gerard Butler minder in vorm te zijn, maar of dit te wijten is aan zijn uitgebluste rol of zijn huidige fysiek is nog maar de vraag. Desondanks doet hij het tamelijk aardig als rauwdouwer. Het is alleen jammer dat de actie niet helemaal on par is met de voorgaande films, omdat ik nooit echt het gevoel had dat alles uit de kast wordt getrokken; waar is de over-the-top actie gebleven?! Overigens kan ik de sympathieke rol van Nick Nolte zeker waarderen.
Al met al is 'Angel Has Fallen' een redelijke afsluiter van de trilogie, maar hier wordt dan ook het minimale gedaan om je als kijker vermaak te bieden. Wat mij betreft blijft het hierbij.
Kleine 3,0 sterren.
Angel-A (2005)
Reddende engel.
Dit is nog eens andere koek ten opzichte van de actiefilms die Luc Besson normaal gesproken maakt.
Een mislukte oplichter met veel schulden besluit een einde aan zijn leven te maken door van een brug af te springen. Dit pakt anders uit als hij een lange blondine ziet die hetzelfde idee heeft. Door haar te redden ontstaat er een interessante vriendschap, waarbij Angela hem met al zijn problemen helpt.
Alleen al door hun lichaamslengte vormen André en Angela een opmerkelijk duo; de twee zijn qua karaktereigenschappen ook het uiterste van elkaar. Dit zorgt voor een aantal leuke confrontaties die alle kanten op lijken te gaan. Veel is te danken aan het gedegen samenspel tussen Jamel Debbouze en Rie Rasmussen, met name de scène voor de spiegel is een hoogtepunt.
De zwart-witbeelden van Parijs zijn erg prachtig en werken sfeerverhogend. Als kijker is het een genot om de vele dialogen te volgen, terwijl je al dat moois krijgt voorgeschoteld. Op momenten kan 'Angel-A' helaas wel iets te flauw worden, maar gelukkig blijft de boodschap over zelfliefde fier overeind staan en dat heeft zo zijn charme.
Al met al een intrigerende dramafilm die ondanks wat tekortkomingen zeker de moeite waard is om eens gezien te hebben. Overigens vond ik het vreemd dat Debbouze de hele tijd zijn rechterhand in zijn zak hield, maar blijkbaar heeft dat te maken met een handicap.
Dikke 3,0 sterren.
Angriest Man in Brooklyn, The (2014)
"You told me I was gonna die in ninety minutes, because your cat jumped out a window?"
Meer gekeken vanwege de cast en ik moet zeggen dat het nog geen eens zo slecht is.
De opzet is best leuk en Robin Williams doet het niet onaardig als neuroot met al zijn zenuwachtige trekjes. Een kanttekening is wel dat je enigszins fan moet zijn van Williams wil je de film kunnen verdragen. Hierbij doen Mila Kunis en Peter Dinklage het prima, al had ik graag meer van Dinklage willen zien.
Het comedy gedeelte is goed verzorgd en creëert een aantal grappige momenten waarbij ik hardop heb moeten lachen vanwege de onzinnigheid van het hele gebeuren. Wat dat betreft is bijvoorbeeld de scène met James Earl Jones geslaagd te noemen.
Helaas wordt het tegen het einde aan minder als het melodramatische om de hoek komt kijken. Het resulteert zich in een hoop sentimenteel gedoe dat te geforceerd aanvoelt, waardoor het al gauw gaat sleuren.
Al met al redelijk, alleen jammer dat het drama er met de haren bijgesleept is.
2,5 Sterren.
Aniara (2018)
Zweedse Sci-Fi.
Blijkbaar is deze film gebaseerd op een gedicht, al heb je die kennis op voorhand niet nodig.
Gesitueerd in een dystopische toekomst is de aarde onbewoonbaar geworden door klimaatveranderingen. De enige hoop van de mensheid is een migratie naar Mars op zoek naar een beter leven. Helaas raakt het ruimteschip door een ongeluk uit koers, waardoor de kolonisten nog verder van huis zijn.
Het fijne aan 'Aniara' is dat men niet bang is om buiten de gebaande paden te treden. Weliswaar zitten er een aantal dingen in waar je niet aan ontkomt, zoals een romance. Het zorgt ervoor dat je in de eerste helft geboeid blijft door de ontwikkelingen. De verhaalstructuur in de vorm van hoofdstukken door de jaren heen voegt een extra laag toe; het kan werkelijk alle kanten op. Op een gegeven moment leek het zelfs of ik in 'Midsommar' terecht was gekomen.
Jammer genoeg verliest de film op den duur zijn kracht, omdat het geheel enigszins onsamenhangend wordt. Net zoals het leven voelt het soms doelloos aan, maar dat is dan eigenlijk ook weer het mooie eraan. Het geeft in ieder geval stof tot nadenken. De vindingrijkheid en de vormgeving van de sets maken het helemaal af, vooral als je het gelimiteerde budget nagaat.
Al met al een intrigerende Sci-Fi die hier en daar zo zijn mankementen kent, maar het levert wel een bijzondere ervaring op.
3,0 Sterren.
Animal (2014)
"I thought this was gonna be fun for everybody."
Meer gekeken vanwege Elizabeth Gillies, jammer genoeg is zij meteen het enige lichtpuntje in deze film.
Het gegeven is erg clichématig; wederom wat jongeren die gaan kamperen en te maken krijgen met een vaag roofdier. Ware het niet dat dit al gauw verandert in een kopie van Feast (2005). Alleen wordt het niveau van de laatstgenoemde film nergens gehaald.
Wat dat betreft gebeurt er gewoonweg te weinig. Het gebrek aan een degelijke spanningsopbouw speelt 'Animal' dan ook te parten. Hierbij helpt het ondermaatse acteerwerk niet echt. Om het vooral maar niet te hebben over hoe slecht het roofdier in beeld wordt gebracht. Het trekt allemaal op niets en schurkt zelfs tegen het saaie aan.
Al met al eentje om over te slaan of 'Feast' opzetten als je dit concept beter uitgewerkt wil zien.
1,5 Sterren.
Anna (2019)
"I work for the KGB, baby."
Luc Besson doet een verwoede poging om oude tijden te laten herleven, maar het mag niet baten.
In dit vehikel wordt er duidelijk leentjebuur gespeeld bij films als 'Atomic Blonde' en 'Red Sparrow'. In deze opzet wordt er gepoogd om een clichématig verhaaltje te vertellen omtrent een rekruut die undercover gaat in de modewereld, opdat ze allerlei doelwitten kan uitschakelen voor de KGB. Ondertussen speelt er nog iets met de CIA.
Het narratief is al achterhaald te noemen, maar men doet daar nog een schepje bovenop door de chronologie helemaal overhoop te halen. Op deze wijze is er nauwelijks sprake van een lekker lopend geheel. Als kijker word je namelijk steeds heen en weer geslingerd van de ene flashback naar de andere wending; hoe lui kun je zijn?!
Qua actie kom ik al helemaal van een koude kermis thuis. Deze scènes maken geen indruk en komen erg slordig over. Naast het feit dat ze slechts op één hand te tellen zijn voor een film die bijna twee uur duurt. Sasha Luss doet het hierin redelijk, maar voor een dergelijke rol komt ze gewoonweg tekort. Over de moderne apparatuur in de jaren '80 zal ik het maar niet hebben, zucht.
Al met al is 'Anna' een behoorlijk lange zit voor een paar schamele actiescènes en een achterhaald verhaaltje.
1,0 Sterren.
Anna and the Apocalypse (2017)
"There's no such thing as a Hollywood ending."
Van tevoren had ik niet gezien dat dit een musical betrof, maar het is mij allemaal nog meegevallen.
Volgens mij is dit de eerste keer dat er een combinatie gepresenteerd wordt in de vorm van: zombies, een musical en Kerstmis. Het resultaat is een soort van 'Highschool Musical' over wat tieners in een slaperig stadje die al vechtend en zingend zombies te lijf gaan. In ieder geval een vrolijke aanpak die garant staat voor genoeg vermaak.
In eerste instantie is het wel even wennen als de cast het eerste liedje inzet, maar naargelang begon ik er steeds meer in te komen. Het scheelt ook veel dat de meeste tracks vrij aanstekelijk werken. In combinatie met enkele geslaagde sequenties word je getrakteerd op een hoop onzinnigheid, met name de eerste dag na de uitbraak is één van de hoogtepunten.
Des te jammer eigenlijk dat 'Anna and the Apocalypse' na een sterke eerste helft langzaamaan inzakt; de kills zwakken af en er valt weinig meer te lachen. Wat mij betreft had het allemaal veel scherper en over-the-top gemogen. Daarnaast lijkt het alsof de makers weinig om hun personages geven, hoewel het wel overeenkomt met hun stelling dat de film geen Hollywood-einde kent. Aan Ella Hunt heb je gelukkig wel een charismatische actrice die je bij de les houdt.
Al met al een aardige horror die duidelijk met veel plezier is gemaakt, maar met een dergelijk concept zou voor mijn gevoel meer mee gedaan kunnen worden.
Kleine 3,0 sterren.