Meningen
Hier kun je zien welke berichten Shinobi als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
A-Team, The (2010)
Alternatieve titel: The A Team
Leuk om een keer gezien te hebben, maar dat is het dan ook wel. Het wist mij gewoon niet echt te overtuigen. Ik bedoel er zat echt vette actie in en de humor was ook wel oké, helaas kon het mij niet echt grijpen.
Wat ik wel leuk vind is dat je ziet hoe ze elkaar ontmoeten en B.A. een angst voor vliegen ontwikkelt.
Wat natuurlijk naar voor moest komen zijn de absurde dingen die je ook al in de serie zag. Zoals het vliegen met een tank, gedoe met opname apparatuur enz.
Een dikke 3, 0 sterren.
Aanmodderfakker (2014)
"Wat een fucking cliché!"
Op basis van de vele positieve berichten had ik een verfrissende comedy verwacht, maar dit is 'm toch niet helemaal geworden.
Op zich wordt er een leuke situatie geschetst met de lamlendige langstudeerder Thijs. De beste man rommelt maar wat aan in alles wat hij doet, zonder enige progressie te maken; iets waar menig student zich denk ik wel in kan herkennen. Dit personage wordt zonder twijfel fantastisch neergezet door Gijs Naber, waardoor deze leefstijl beter overkomt.
Tot dusver prima, maar ergens tegen het middelpunt wordt het allemaal iets te veel van hetzelfde en begint het geheel enigszins te slepen. Weliswaar zijn de droge dialogen heerlijk en de typetjes mogen er zijn, maar ik heb het gevoel alsof er maar wat is aangemodderd met het plot.
Qua verloop is het dan ook vrij voorspelbaar. Gelukkig is 'Aanmodderfakker' zelfbewust en benoemt deze momenten. Wat rest zijn een aantal aardige visuele vondsten en de kadrering van scènes waarin het lijkt alsof er is nagedacht over nagenoeg elk detail.
Al met al redelijk vermakelijk, maar het wil gewoonweg nergens echt bijzonder worden. Wel kan ik deze poging tot een onconventionele comedy - voor Nederlandse maatstaven - waarderen.
Dikke 2,5 Sterren.
ABCs of Death, The (2012)
Ik keek toch best lang naar deze horror anthologie uit en het is helaas toch niet helemaal geworden wat ik ervan verwacht had. Het grootste manco aan deze film is dat er vrij weinig horror is te zien, het merendeel van de filmpjes is luchtig en aan de komische kant, wat toch best jammer is. Ik had meer een gevarieerde mix van verscheidene stijlen gezien.
Ik ga niet alle filmpjes opnoemen, aangezien FillumGek dat al vrij uitgebreid heeft gedaan. Wel ga ik de filmpjes bespreken die mij persoonlijk het meest aanspraken.
A is for Apocalypse, een leuke opener met de nodige zwarte humor.
B is for Bigfoot , leuke variant op spookverhalen vertellen wat hier daadwerkelijk uitkomt. Deed me een beetje aan een oude serie als 'Are You Afraid of the Dark' denken, alleen is dit dan meer de volwassene versie ervan.
D is for Dogfight, visueel echt goed met indrukwekkende slow motion beelden.
F is for Fart, erg fout filmpje zoals alleen Japanners dat kunnen. Maar hier heb ik me toch goed mee vermaakt.
I is for Ingrown, erg ziek filmpje over een vrouw die helemaal aftakelt. De make-up was zeer goed, had alleen wel iets smeriger gekund.
L is for Libido, misschien wel het beste filmpje. Zeer gestoorde torture porn, beetje à la Srpski Film. Briljant, ziek en fascinerend!
N is for Nuptials, geinige romcom met een leuke twist. Alleen jammer dat de gore buiten beeld blijft.
O is for Orgasm, vrij weinig met horror te maken naar mijn mening. Maar audiovisueel zag het er echt prachtig uit, een soort van surrealistische nachtmerrie.
R is for Removed, smerige bodyhorror over een soort van experiment dat ontsnapt. Lekker bloederig.
S is for Speed, vermakelijk en campy met twee appetijtelijke jongedames in de hoofdrol.
U is for Unearthed, volgens mij kruip je hier in de huid van een vampier die opgejaagd wordt. Goed gedaan.
V is for Vagitus, leuke sci-fi mini-film.
X is for XXL, lekker veel gore. Puik werk van Xavier Gens.
Z is for Zetsumetsu, erg bizar en absurd.
Al met al zitten er toch best wat geslaagde filmpjes in deze anthologie, alleen jammer dat ze afgewisseld worden met filmpjes die de plank misslaan. Met name van de toch wat grotere namen ( Ti West en Adam Wingard) had ik meer verwacht, nu maken ze zich er te makkelijk vanaf.
Kleine 3,5 sterren.
Abeltje (1998)
Alternatieve titel: Abeltje en het Mysterie van Quoquapepapetl
Vond ik ook maar ik geef hem toch 2 sterren.
Zelfde hier deze film is echt gericht op kinderen. Maar ik had me er wel mee vermaakt hoor, nu zal ik 'm niet meer zo snel kijken.
Ik geef 'm ook 2, 0 sterren.
About a Boy (2002)
"There's probably no point to my life."
De gelijknamige tv-serie had ik al eens gezien, maar de film nog niet.
Het uitgangspunt van een nietsnut wiens leven op zijn kop gezet wordt door een eigenaardig twaalfjarig jochie is nog best aardig. Dit komt vooral door de opmerkelijke contrasten die het oplevert en de band tussen deze twee. De dramatische insteek had alleen niet gehoeven wat mij betreft.
Als geheel kabbelt 'About a Boy' rustig voort, zonder echt grootse ontwikkelingen. Het zorgt voor een aantal interessante situaties die onderschreven worden door een ironische voice-over. Op deze manier wordt er een aangenaam niveau gecreëerd waar je als kijker de personages gepresenteerd ziet worden in hun menselijk falen, hoewel het merendeel vrij voorspelbaar is; je blijft hopen op een positieve uitkomst.
Er is een aardige chemie aanwezig tussen Hugh Grant en Nicholas Hoult. De momenten tussen deze twee zijn leuk om te zien. Hierin speelt Grant - zoals vanouds - een gladjakker, maar zijn timing blijft gewoonweg onfeilbaar. Het is grappig om zo een jonge Hoult te zien, maar zijn spel is iets te onwennig. Het leidt tot een merkwaardige gang van zaken in een film met een donker randje.
Al met al een redelijke tragicomedy, maar hier had voor mijn gevoel toch meer in kunnen zitten.
Kleine 3,0 sterren.
About My Father (2023)
"You look like the guy who killed John Wick's dog."
Vooraf was ik bang dat dit de richting op zou gaan van een 'Dirty Grandpa', maar het is mij nog best meegevallen.
Robert De Niro speelt hier de geïmmigreerde vader van Sebastian. Laatstgenoemde is van plan om zijn vriendin ten huwelijk te vragen tijdens een weekendje weg, maar vader Salvo wil eerst kennismaken met haar familie voordat hij zijn goedkeuring geeft. Het belooft zo een memorabel weekend te worden.
'About My Father' volgt een beetje hetzelfde stramien als 'Meet the Parents'. Er vindt een clichématige cultuurclash tussen beide families plaats, waarbij soberheid versus rijkdom centraal staat. Dit levert een aantal leuke momenten op. Het is alleen jammer dat men soms iets te lang doorgaat met het uitmelken van een grap, waardoor de lol er snel van af is.
De film begint nog vrij aardig, maar al gauw wordt het nogal onzinnig. Daarbij helpen de platte personages en flauwe grappen zeker niet. Wel moet gezegd worden dat het als geheel vlot wegkijkt, ondanks de voorspelbaarheid. En De Niro doet het naar behoren; zijn jongere versie is een grappig aangezicht.
Al met al een redelijke comedy waar je niet veel aan zult missen. Het scheelt dat de speelduur lekker kort is.
2,5 Sterren.
About Time (2013)
"Worrying about the future is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum. The real troubles in your life will always be things that never crossed your worried mind."
Dit leek me wel een leuke film om het nieuwe jaar mee te beginnen.
Terugreizen in de tijd door alleen je ogen te sluiten, een donker plekje te zoeken en je vuisten hard te ballen. Het klinkt nogal vaag, maar er wordt best een charmant verhaaltje aan opgehangen. In dit geval over Tim die zijn grote liefde probeert te veroveren door meermaals te tijdreizen.
De film gaat erg grappig van start door te spelen met het concept. Het zorgt geregeld voor leuke scènes. De sympathieke personages en de aangename sfeer maken het helemaal af. Groots hoeft het allemaal niet te zijn, maar soms zit het meer in de kleinschaligheid.
Het is alleen jammer dat 'About Time' op den duur te serieus wordt, waardoor de wisselvalligheid zich laat zien. De relatie tussen Tim en Mary wordt ook te vlak uitgewerkt; wat zijn eigenlijk hun overeenkomsten? Maar als je daar doorheen kunt kijken, dan komt de boodschap over vergankelijkheid en het koesteren van kleine momenten best aan.
Al met al een aardige romcom die het vooral moet hebben van de eerste helft.
3,0 Sterren.
Absentia (2011)
Redelijke film, op zich wordt er wel oké geacteerd en het verhaal heeft wel iets mysterieus.
Grootste mankement is denk ik dat er de hele film naar een bepaalde climax toegewerkt wordt, maar die uiteindelijk helemaal niet komt. De film gaat als een nachtkaars uit.
2,0 Sterren.
Accepted (2006)
Redelijke comedy met standaard personages. Overigens wel aardig geacteerd.
Hier en daar wat leuke scènes die voor een glimlach zorgen, maar dat is het dan ook wel weer.
2,5 Sterren.
Accountant, The (2016)
"Why would your clients follow you? You're an accountant."
Naar aanleiding van de gematigde recensies ben ik hier zonder verwachtingen ingegaan, maar ik ben in positieve zin erg verrast.
Ben Affleck mag in deze film komen opdraven als accountant, maar wel één met een twist; de beste man is namelijk autistisch en een getrainde moordenaar. Ik weet niet hoe natuurgetrouw zijn portrettering is van de stoornis, maar het is te zien dat hij middels - eigenaardige - tics en gedragingen tegenover mensen zich goed inleeft. Het levert een interessante karakterstudie op die boeiend blijft.
'The Accountant' lijkt overvol te raken van de verscheidene subplots die nauwelijks met elkaar verbonden zijn. Toch zit er een bepaalde samenhang in, waardoor elk puzzelstukje op den duur op zijn plek valt. Het is te merken dat Gavin O'Connor rustig zijn tijd neemt om het verhaal te vertellen, maar geenszins wordt het langdradig. Daarvoor blijven de personages en het verloop intrigeren.
Het geheel hangt weliswaar net iets te veel aan elkaar van toevalligheden die op het juiste moment ingezet worden. Desondanks mag dat de pret niet drukken, omdat er voor de kijker meer dan genoeg overblijft om van te genieten. De sfeer blijft dreigend en de harde actiescènes worden spannend in beeld gebracht.
Al met al een degelijke actiefilm die helaas te streng wordt afgerekend.
3,5 Sterren.
Ace Ventura: Pet Detective (1994)
Het is alweer een tijdje geleden dat ik deze film heb gezien, maar ik kan me goed herinneren dat ik me hiermee goed vermaakt heb. Jim Carey speelt z'n rol geweldig.
Ik geef 'm vooralsnog 3, 0 sterren.
Ad Astra (2019)
"I will remain calm. I will remain focused."
Met het werk van James Gray ben ik vooralsnog onbekend, maar dit is een indrukwekkende introductie.
Er wordt een beeld geschetst van de nabije toekomst waar de mens aldoor bezig is om de ruimte te kolonialiseren. Na aanhoudende energiegolven die de aarde teisteren wordt Roy McBride op een geheime missie gestuurd, omdat zijn verdwenen vader daar wellicht iets mee te maken heeft. Het levert een meeslepende ruimtereis op.
Hoe verder Roy reist, des te dieper hij in de problemen komt. De emotionele weerslag hiervan dompelt je als kijker onder in een aantal intrigerende, filosofische vraagstukken. Middels de beslommerde voice-over was ik ook heerlijk aan het mijmeren over het wel en wee van Roy. Brad Pitt schikt zich helemaal onder aan de film, met als resultaat een sterke, doch ingetogen performance. Zo kwetsbaar heb ik hem denk ik nog nooit gezien; de gelijkenissen met zijn eigen leven zullen hier ongetwijfeld een rol in spelen.
Op deze wijze blijft 'Ad Astra' almaar resoneren. Weliswaar zou je kunnen stellen dat de som van alles in deze opzet nogal mager overkomt, maar er komt zoveel meer bij kijken. Het geheel is namelijk een waar lust voor het oog en wisselt visuele spektakelstukken af met intieme momenten. Het fijne is ook dat bepaalde dingen - bewust - onderbelicht blijven, opdat je eigen verbeelding in werking kan treden. Wat mij betreft past dit perfect bij de toon van deze film.
Al met al een enorm beklijvende Sci-Fi. Vaak klaag ik over een lange speelduur, maar hier had ik graag nog even in willen vertoeven.
Dikke 4,0 sterren.
Adam Chaplin (2011)
Erg tof filmpje.
Van wat ik uit verscheidene berichten gelezen heb, heeft Emanuele De Santi zo een beetje alles gedaan. Hij heeft in ieder geval bij elk onderdeel van de film wel een vinger in de pap gehad. Van de script, regie en het acteerwerk tot aan de score en special effects aan toe, een manusje van alles zou je kunnen zeggen. En dat me zo een imposant lijf, gewoon geen woorden voor.
Wat mij erg goed bijgebleven is, is de sfeer en de look van de film. Van de regendruppels tot aan de bad guys aan toe. Voor een low budget film ziet het er naar mijn mening erg gedegen uit. Sommige Hollywoodproducties komen hier nog geen eens bij in de buurt.
Om vooral de gore niet te vergeten, want de hoeveelheid aan bloed dat in deze film vergoten wordt is niet normaal. En het wordt wel erg spectaculair in beeld gebracht. Beetje op een anime-achtige wijze. Ik moest op sommige momenten zelfs aan Dragonball Z denken, want hoe Adam soms tekeer gaat met zijn vijanden kun je wel met Goku en de stijl van Dragonball Z vergelijken.
Voor de geïnteresseerden, ik las dat er een nieuwe techniek is ontwikkeld voor deze film genaamd H.A.B.S. (Hyperrealistic Anime Blood Simulation), waardoor het bloed er realistischer uitzag.
Wat ik wel jammer vond is dat het verhaal iets te langgerekt werd, er zat iets teveel dialoog in naar mijn mening. Gelukkig maakt de actie en gore alles goed.
Al met al een erg geslaagde film waar de gore liefhebbers zich zeker thuis bij zullen voelen.
Ik ben benieuwd waar Emanuele De Santi hierna mee zal komen. In ieder geval een naam om in de gaten te houden.
Dikke 3,5 sterren.
Adam Project, The (2022)
"We've watched too many movies!"
De tweede samenwerking tussen Shawn Levy en Ryan Reynolds is niet vernieuwend, maar wel vermakelijk genoeg.
Reynolds speelt hier een gevechtspiloot die vanuit 2050 terugreist naar het verleden om het één en ander recht te zetten. Dit loopt zoals verwacht niet helemaal soepel, omdat hij in het verkeerde jaar terechtkomt. Daarbij ontmoet hij nog eens zijn jongere zelf als bijdehante puber.
Veel tijd wordt er gelukkig niet vuilgemaakt aan het uitleggen van het tijdreis concept, waardoor er des te meer ruimte overblijft voor komische momenten tussen de oude en jonge Adam. Getuige de manier waarop Walker Scobell acteert, zou hij zo door kunnen gaan als de jongere versie van Reynolds. De dynamiek tussen deze twee is dan ook uitermate geslaagd te noemen.
De actie is voor de rest prima, maar steekt nergens echt bovenuit; wat een generieke soldaten. Ik vind de beredenering van de bad guy eveneens erg vlak. Het familiedrama is dan weer wel fijn om te zien, vooral vanwege de bijrollen van Mark Ruffalo en Jennifer Garner.
Al met al is 'The Adam Project' een luchtig tussendoortje. Meer kan je eigenlijk niet verwachten van Netflix.
3,0 Sterren.
Adams Æbler (2005)
Alternatieve titel: Adam's Apples
Normaal hou ik niet echt van zwarte comedies, maar hier heb me meer dan mee kunnen vermaken.
Sowieso die Ivan is echt geweldig hoe positief hij tegen alles aankijkt en zijn (droge) manier van redeneren.
Verder ook erg geslaagd door de opmerkelijke personages en situaties, zoals: met een pistool de vogels en de kat uit het boom schieten en de koekjes.
Dikke 4,0 sterren.
Adult Swim Yule Log (2022)
Alternatieve titel: The Fireplace
"This is not straight-to-dvd shit."
Deze titel zag ik voorbij komen in het HBO Max topic en uit interesse maar eens opgezet.
Je kent vast wel die urenlange video's waarin beelden te zien zijn van een knus en knisperend haardvuur. Zo lijkt 'Adult Swim Yule Log' ook te beginnen, maar al gauw betreden de eerste personages het toneel van de blokhut. Een koppel denkt een romantisch weekend tegemoet te gaan, echter wordt dat ruw verstoord door een moordenaar die op de vlucht is.
Ik moet zeggen dat het concept erg tof is. Als kijker ben je door de vaste camerapositie - in het begin - net een soort van vlieg op de muur. Je blijft je afvragen hoe de vork in de steel zit, omdat je slechts beperkt zicht hebt. Op deze wijze lijk je in een soort van toneelstuk te zijn beland. Naarmate de film vordert, wordt het alsmaar gestoorder.
De spanning wordt aardig opgebouwd en de cast doet het naar behoren. Het probleem is alleen dat Casper Kelly te veel ideeën wil implementeren, waardoor de film alle kanten opschiet. De verscheidene elementen hangen namelijk als los zand aan elkaar en veel word je er niet wijzer van. Ik denk dat de lange speelduur de film te parten speelt. De effecten hadden eveneens beter gekund.
Al met al een redelijke horror die wat mij betreft veel bondiger had gemogen om beter uit de verf te komen.
Dikke 2,5 sterren.
Adventureland (2009)
Op zich wel een vermakelijk filmpje dat lekker weg kabbelt.
De film straalt ook echt dat jaren 80-feel uit dat met name door de soundtrack afgemaakt wordt.
Ook een erg leuke cast, die Margarita Levieva als Lisa P. mag er echt wel zijn. Alleen jammer van Kristin Stewart, haar hoofd staat me echt niet aan.
De spaarzame humor is goed gedaan, alleen jammer dat dit er niet meer in zat. Het neigde meer naar de drama/romantiek.
Kleine 3,0 sterren.
Afflicted (2013)
Alternatieve titel: Ends of the Earth
"This is the trip that I've been waiting to do my entire life."
Dit is totaal niet wat ik ervan verwacht had; ik dacht namelijk een generieke found footage film te zien, maar wat zat ik er even naast zeg.
De opzet is erg leuk en is een eigenzinnige take op een gegeven dat niet meer zo vaak gebruikt lijkt te worden in films. Dit komt mede door het aanstekelijke acteerwerk van de regisseurs die de opvallende keus hebben gemaakt om zelf de hoofdrollen te vertolken. Langzaam maar zeker wordt zo het mysterie ontrafeld, hoewel je daar als kijker vrij snel achter bent. Toch deert dat niet echt, omdat het verloop gewoonweg solide is.
Wat dat betreft kon ik het verfrissende camerawerk wel waarderen, omdat er een aantal toffe P.O.V. shots getoond worden. Met name de opeenvolging van gebeurtenissen verraste mij, omdat bepaalde dingen zowat - letterlijk - uit de lucht komen vallen. Ik heb geen idee hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen met het beperkte budget, maar ze hebben er werkelijk alles uitgehaald. Het resulteert zich dan ook in een mooie mix tussen horror en actie.
Al met al een welkome verrassing in een uitgemolken genre. 'Afflicted' bewijst gelukkig dat men wel iets origineels kan neerzetten. Ik ben alweer benieuwd naar het volgende project van dit veelbelovende regisseursduo.
3,5 Sterren.
Afro Samurai (2007)
Alternatieve titel: Afuro Zamurai
Van het weekend deze serie maar eens gezien en was wel aardig moet ik zeggen. Samuel L Jackson heeft een geweldige stem en verder zijn de scènes heel mooi in elkaar gezet en zitten er ook goede actie in. Ik had gelezen dat er in 2008 een 2de seizoen komt, ben benieuwd. Ik las trouwens ook dat één aflevering iets van 1 miljoen dollar kostte om te maken.
Ik geef 'm 3, 5 sterren.
Afro Samurai: Resurrection (2009)
Alternatieve titel: Afuro Zamurai - Yomigaeri
otsuru(van de eerste film) de zusje van jinno was en die was toch dood, wie is sio dan of heb ik wat gemist
Volgens mij is dat een ander zusje.
Any way, ik vond dit deel iets minder dan deel één. Misschien zelfs wat overbodig. Je ziet dezelfde personages weer voorbij komen enz.
Maar desondanks wist het mij wel te vermaken. Sowieso ziet het er grafisch er mooi uit en weer Jackson als Afro plus RZA die de muziek verzorgt. Dat zorgt voor een degelijke anime film.
3, 0 Sterren van mij.
After the Dark (2013)
Alternatieve titel: The Philosophers
"This is not philosophy anymore."
Ondanks de vele negatieve berichten, toch maar meegepakt in de bios in de hoop positief verrast te worden. Helaas is het niet veel soeps.
Op zich kent de film een interessant uitgangspunt en laat je als kijker nadenken - dan wel filosoferen - over de geschetste situaties waarin de studenten zich moeten zien te redden. Hoewel bepaalde dingen niet echt te redeneren zijn, kon ik er voor het grootste gedeelte in meegaan. Hierbij helpt het dat de cast niet onaardig speelt. Tevens komen de schakelingen tussen het klaslokaal en de 'Apocalyps' prima over.
Alleen is het jammer te noemen dat 'The Philosophers' op een gegeven moment ten onder gaat aan z'n eigen premisse; het wordt gewoonweg te bont gemaakt met oppervlakkige keuzes waarbij de logica ver is te zoeken. Wat dat betreft slaat de uiteindelijke clou nergens op en laat je helemaal met een leeg gevoel achter.
Al met al matig. Best zonde, want met een beter script had hier meer ingezeten.
2,0 Sterren.
After Yang (2021)
"That the end is also a beginning?"
Kogonada had mij erg verrast met 'Columbus'. Derhalve ben ik blij dat zijn tweede film in dezelfde lijn ligt.
In 'After Yang' zie je hoe zogenoemde 'techno sapiens' in dienst staan van de mensheid. Zo ook bij Jake en Kyra die zo een robot in huis halen om hun geadopteerde dochter Mika als oudere broer bij te staan en haar bij te brengen over haar Chinese achtergrond. De band die ze opbouwen is dusdanig sterk dat het gezin helemaal van slag is als Yang het op een dag begeeft.
De - filosoferende - zoektocht die hieruit volgt om Yang weer te laten functioneren, zet aan tot nadenken. Op een observerende wijze exploreer je als kijker thema's over onder andere rouw en wat het betekent om mens te zijn. Deze existentiële vragen worden lichtelijk aangekaart, waardoor er nog veel voor eigen interpretatie overblijft.
Kogonada weet op een buitengewone manier het geheel in meerdere kleine momenten op te delen; oogstrelende shots en kaders. De details die hieruit voortvloeien zijn werkelijk fascinerend te noemen. Dit zorgt voor een bijzondere kijkervaring die tegelijkertijd beklijvend en vervreemdend is. Het is simpelweg heerlijk om je even onder te dompelen in zo een meditatieve sfeer. De betoverende score maakt het helemaal af.
Al met al levert Kogonada weer een prachtige film af. Ik ben stiekem alweer benieuwd wat hij van plan is met zijn derde film.
Dikke 3,5 sterren.
Aftershock (2012)
Het is jammer te noemen dat de film een opbouw van dik 30 minuten kent, bij de meeste horrors wordt dit meestal beperkt tot 10 à 15 minuten. Ik had dan ook het gevoel in het begin naar een andere film te kijken, waarbij de personages mij niet boeiden. Overigens kon de cameo van Selena Gomez weggelaten worden, dat stelde niks voor.
Gelukkig neemt Aftershock wel een hoger tempo aan als de aardbeving eenmaal begint. Hierbij zitten aardig wat leuke kills in vol met gore. Hier en daar wat clichés, maar ik vond het wel interessant om te zien dat er min of meer een soort van drama element aan werd meegegeven in de vorm van hoe men zou reageren in zo een situatie.
De film kent een verrassend eind die ik niet zag aankomen.
Al met al toch best leuk om eens een keer gezien te hebben, je moet alleen wel even door de enigszins lange opbouw zien te komen.
2,5 Sterren.
Aftersun (2022)
"They're just tired and everything is tired. Like you're sinking. I don't know. It's weird."
Dit is duidelijk zo een film die je even op je moet laten inwerken.
In deze coming-of-age volg je de jonge vader Calum die samen met zijn elfjarige dochter Sophie vakantie viert in Turkije. Het gaat er allemaal vrij gemoedelijk aan toe, maar ondertussen lijkt er wel iets te sluimeren op de achtergrond. Door het herbekijken van oude vakantievideo's tracht de twintig jaar oudere Sophie te achterhalen wat er met haar vader is gebeurd.
Ik vond het enigszins lastig om in de film te komen. Voor mijn gevoel leek ik voor het grootste deel naar gefragmenteerde filmpjes te kijken waarin vader en dochter standaard vakantieactiviteiten ondernemen. Hierdoor kon ik moeilijk een connectie krijgen met de personages, ondanks het aardige spel van Paul Mescal en Frankie Corio; een geloofwaardige vader-dochterrelatie.
Door enkele subtiele hints met de regie merk je dat er meer aan de hand is met Calum. Dit wordt slim gevangen in de vorm van dan wel een gesprek over de toekomst of het weergeven van hun spiegelbeeld. Op deze wijze probeer je als kijker deze verzameling van scherpe en onscherpe herinneringen beter te begrijpen, zoals je eigenlijk op je eigen jeugd terugkijkt. Met als hoogtepunt - voor mij - de karaokesessie en uiteraard het einde.
Al met al is 'Aftersun' een sfeervol coming-of-age dat je geduld flink op de proef stelt, echter brengt Charlotte Wells het wel met een bepaalde charme.
Dikke 3,0 sterren.
Age of Adaline, The (2015)
"Let go."
Op basis van de trailer had ik hier meer achter gezocht.
Op zich is het gegeven best intrigerend te noemen; een soort van variant op The Curious Case of Benjamin Button (2008). Het zorgt voor een interessant begin waarin je als kijker kennismaakt met de protagoniste die haar geheim op alle mogelijke wijzen verborgen probeert te houden.
Helaas maakt 'The Age of Adaline' zich er te makkelijk van af door flashbacks te introduceren die zowat niets toevoegen en ook nog eens worden ondersteund door een geforceerde voice-over. Hierdoor ontstaat er een vrij leeg en bovenal vergezocht geheel dat het zeker niet moet hebben van enige karakterontwikkeling.
Qua verloop is dit namelijk niet meer dan een standaard liefdesverhaaltje dat vanzelfsprekend erg voorspelbaar is, aangezet door het nodige melodrama. Het mag eigenlijk geen verrassing zijn dat het uitgangspunt voor het gemak even wordt 'vergeten'. Het is dat Blake Lively de film aardig weet te dragen, maar het is toch echt laatkomer Harrison Ford die - tevergeefs - zijn beste kant laat zien.
Al met al een matig dramatisch vehikel waar zo veel meer in had gezeten. Nu kabbelt het hele gebeuren maar wat voort zonder enigszins bijzonder te willen worden.
Dikke 2,0 sterren.
Age of Dinosaurs (2013)
"What the hell was that? Big dinosaurs."
Een Jurassic Park rip-off, alleen dan in de stad. En nog geen eens zo slecht eigenlijk, zeker als je er rekening mee houdt dat dit filmpje afkomstig is van The Asylum.
Qua verhaal is het verwaarloosbaar en dit is dan ook meer als kapstok bedoelt om mensen weg te laten rennen van dinosaurussen. Een leuke verrassing was het om Jillian Rose Reed te zien, die ik ken van de tv-serie Awkward. Zij maakte het nog dragelijk.
Daarnaast zitten er weer een hoop kenmerkende dingen in voor een Asylum-productie, namelijk: slechte SFX, dialogen die nergens over gaan, foute humor enz. Zo ging ik geregeld stuk om de nieuws reporter in haar helicopter die overdreven serieus verslag probeerde te doen van wat er allemaal gebeurde. Gelukkig werd zij opgepeuzeld door een dinosaurus, serves her right voor slechte verslaggeving.
Wel ben ik het met BlueJudaskiss eens dat het camerawerk er best fatsoenlijk uitziet.
Al met al een geinige Asylum film om eens gezien te hebben. Je moet er niet te veel van verwachten en je komt de avond wel door.
2,5 Sterren.
Aggression Scale, The (2012)
"Find the fucking kids."
Uit enkele berichten lees ik dat dit veel weg heeft van Home Alone en op zich kan ik hier wel in mee gaan, dit is inderdaad de horrorversie van Home Alone.
Helaas heeft de film wel een lange aanloop nodig waarin vrij weinig gebeurt en als het dan eenmaal losgaat gebeurt er niet bijster veel op een paar brute kills na. Daarnaast had ik ook meer gore verwacht als ik op sommige berichten af moet gaan.
Tevens is het ook erg ongeloofwaardig dat zo een jonge knaap als een combinatie van Rambo/MacGuyver vanuit het niets vallen kan opzetten en vrij gemakkelijk volwassen kerels kan uitschakelen. Zijn achtergrondverhaal had iets beter uitgediept kunnen worden, al kom je er wel gauw achter dat hij een gevaar voor de maatschappij is.
Al met al een redelijke film die door de korte speelduur wel oké wegkijkt, alleen is het jammer dat de moorden een beetje tam zijn. Ik had het smeriger verwacht, zeker gezien het feit dat deze film van horror regisseur Steven C. Miller afkomt en hij niet onbekend is met gore in zijn films.
Kleine 2,5 sterren.
Ahí Va el Diablo (2012)
Alternatieve titel: Here Comes the Devil
Teruggekeerde kinderen...
Ik ben redelijk bekend met het werk van regisseur Adrián García Bogliano en weet dat zijn films hoogstens opmerkelijk zijn te noemen. Wat dat betreft is dit geen uitzondering.
Het gegeven is best leuk; sowieso hebben kinderen in een horror altijd iets engs over zich. Al komt het in het begin wel over als een drama waarin vrij weinig lijkt te gebeuren, mits je de - subtiele - hints oppikt. Daar ligt meteen de grootste kracht van de film. Ik denk dat Bogliano min of meer de kijker in slaap wil sussen om vervolgens keihard toe te slaan.
Het is dan ook meer een psychologische horror waar de nodige bloed en gore weg is gelaten, alhoewel er wel één scène van dat kaliber erin zit. De film moet het meer hebben van de langzame spanningsopbouw en de vele close-ups, wat voor een beklemmende sfeer zorgt. Hierbij is het interessant om te zien hoe er met seks wordt omgesprongen; door enkele dialogen en handelingen wordt het als een zonde geportretteerd. In ieder geval een extra laag om over na te denken m.b.t. het geheel.
Al met al een intrigerende horror die niet is weggelegd voor iedereen, maar de liefhebber zal het kunnen waarderen.
3,5 Sterren.
Air (2023)
"A shoe is just a shoe until someone steps into it."
En ook Ben Affleck waagt zich aan de trend met biopics.
In deze biopic zie je hoe de iconische Air Jordan tot stand is gekomen. Hiervoor volg je Sonny Vaccaro, een basketbalexpert die bij de basketbaldivisie van Nike werkt. Dit is de achilleshiel binnen Nike en er zijn zelfs plannen om de gehele divisie op te doeken. Het tekenen van aankomend talent Michael Jordan moet de uiteindelijke redding worden.
De uitkomst kent iedereen uiteraard al, maar de reis daarnaartoe is best de moeite waard. Het resultaat is een vlotte film die de tijdsgeest van de jaren '80 prima vangt en gevuld is met veel humor. Voor mijn gevoel gingen bepaalde dingen wel net iets te makkelijk, waardoor de nodige spanning soms ontbreekt. Daarbij had ik ook meer willen weten over de achtergrond van Vaccaro.
Aan de degelijk spelende cast is het te danken dat de film enigszins een eigen smoel heeft; fijn om Chris Tucker in zo een rol te zien. Met name in de geweldige dialogen komt dat tot uiting. Des te jammer dat men te veel grossiert in clichés, alhoewel de regie en soundtrack er zeker mogen zijn. Zelf had ik graag meer creatieve uitspattingen willen zien.
Al met al is 'Air' een luchtige biopic voor tussendoor.
3,0 Sterren.
Airborne (2012)
Come die with me.
Afgaande op de lage score en de niet positief gestemde berichten had ik een erg slechte film verwacht, ik moet zeggen dat het me reuze is meegevallen.
Het verhaal heeft potentie, maar de uitwerking had beter gekund. Wel zit er een aardig mysterieus sfeertje in gedurende de film en het acteerwerk is nog best degelijk te noemen. De verscheidene - weliswaar stereotype - personages zijn best vermakelijk. Verrassend om Mark Hamill hierin te zien, die lijkt de laatste tijd ook alleen maar in B-films te spelen.
Het enige waar ik wel minder tevreden over was, is het einde. Die leek namelijk uit de lucht gegrepen te zijn, het sloeg naar mijn mening nergens op. Misschien was het budget wel op en moest de film z.s.m. afgerond worden.
Al met al best oké om eens gezien te hebben, het kan veel erger.
Kleine 2,5 sterren.