Adams Æbler (2005)

Aparte en behoorlijk zwartgallige prent. Zondermeer vermakelijk, alhoewel ik niet helemaal weet wat ik er van moet denken. Een aantal scènes waren zo bizar dat het gewoonweg geestig werd. Mikkelsen is toch wel een acteur van formaat. Voor nu 3*, maar dit is zeker een film die snel in aanmerking gaat komen voor een tweede kijkbeurt.

Na Men & Chicken en Green Butchers de derde Anders Thomas Jensen film die ik in korte tijd zag. En ik ben fan (geworden). Mijn type zwarte humor, weirde types, maffe verhalen, helemaal geweldig.

Ik heb Election Night (korte film, 10 minuten) en Flickering Lights ook nog in huis, dus die ga ik deze of volgende week ook nog kijken. Nu al zin in.

Films met een mystieke religieus getinte sfeer hebben me steeds al aangetrokken. Als ze dan nog eens uit Denemarken komen en Mads Mikkelsen van de partij is, dan ben ik er helemaal bij. Deze Adam's apples stond al eventjes op mijn lijstje en stelde me dus ook niet teleur. In de eerste plaats al met een erg leuk concept dat Bijbels geïnspireerd is op het verhaal van Job die danig op de proef werd gesteld, maar God nooit verloochende.

Die lijn wordt in de film doorgetrokken naar de dominee Ivan waarbij een geweldige Mads Mikkelsen een sterke prestatie neerzet met Ulrich Thompson (Adam) in zijn zog. De twee zijn goed op elkaar ingespeeld en de soms verbijsterde verbaasde ietwat domme blik van Adam is ontzettend fijn om naar te kijken. Ivan daarentegen is de goedgelovige naïeveling die elk kwaad ombuigt en minimaliseert, tot grote ergernis van Adam. Ook de andere personages zijn geweldig met de dokter op kop met zijn enthousiaste anamnese van zijn patiënten.

Wat de film verder erg vermakelijk maakt is de subtiele humor, de no-nonsense aanpak van Jensen om in schijnbaar normale situaties iets absurds te brengen. Al was het maar de discussie over de koffiebiscuits terwijl de dame haar hart uitstort of ze een abortus wenst of niet. Het zit hem soms ook in de kleine dingen zoals het muziekdeuntje in de auto, één of andere gezichtsexpressie of de droge humor die gebracht wordt. Al deze situaties van drama, humor en mysterie worden perfect gemixt tot één geheel. In mijn ogen een absoluut toppertje! Mooi!

Na Blinkende Lygter (2000) en De Grønne Slagtere (2003) is dit de derde film in de 'Anders Thomas Jensen trilogie' en ik vond hem het beste van deze drie. 'Wat een humor, af en toe behoorlijk grof, en dan die muziek; geniaal!

Wat een heerlijke film. Kippenvel als ik weer een parel als deze tegenkom. Subtiel en over de top tegelijk. Geweldig eind, prachtig. Zwaar genoten!

Wat is dit een mooie film zeg. Onvoorstelbaar dat ik die nog nooit eerder gekeken had. Ik zag hem nu pas omdat ik al de Anders Thomas Jensen films aan het kijken ben. Echt hele mooie films heeft die gast gemaakt.

Oké,...een gokje, bij de kringloop, niet helemaal wetende wat te verwachten, en op ruim een uur ook echt zoiets van WTF, maar dan toch dat laatste half uur. Desalniettemin overheerste verbazing van waar ik nu eigenlijk naar heb zitten kijken.

De synopsis mag bekend zijn met het hoogst tegenstrijdige maar niet onlogische idee van misdaad en een soort van taakstraf. Toch is het verschil tussen de babbelzieke priester Ivan en de norse neonazi Adam enorm te noemen. Voeg daar het aparte tweetal Gunnar en Khalid aan toe en je hebt al het nodige dat de wenkbrauwen doet fronsen. Een appeltaart bakken en een boom beschermen, die onderhevigd is aan iets dat Bijbelse plagen lijken, zijn de taken die Nazi Adam zo in de schoot vallen maar niet meteen de meeste aandacht krijgen. Het lijkt zich eerder te richten op een soort ontmaskering van Ivan die hij op steeds meer leugens betrapt of ontkenning betreffende scheve dingen die onder Gunnar en Khalid spelen. Sterker de ontmaskering lijkt eerder op een soort van vernietiging af te steven en deze film die om geloof, kwaad en goedheid zou draaien lijkt alleen maar onbegrijpelijker te worden en verder van mij af te staan.

Maar dan toch; in het laatste half uur gebeurt er iets bijzonders, iets dat zelfs nu twee dagen later nog steeds doorwerkt en me de film met terugwerkende kracht steeds beter laat vinden. Over het onderwerp geloof, kwaad en goedheid kan gediscussieerd worden, maar voor mij zijn die woorden te eendimensionaal om te omschrijven wat er gebeurt en waar het omdraait uiteindelijk. Ik zou eerder het woord lotsbestemming van stal halen, dat alles als een soort Zwitsers uurwerk in elkaar steekt, rond elkaar draait, en dat de meeste onwaarschijnlijke dingen invloed op elkaar hebben en zaken voor elkaar krijgen die bedoeld zijn zo te gebeuren. Want waar Adam, olifant in de porseleinkast, in eerste instantie als een soort Nemesis Ivan naar de afgrond duwt is het tegelijk hij die met alle gevolgen die hij meeneemt het leven redt van Ivan, en dat zelf op onwaarschijnlijke wijze, lotsbestemming dus. Hij ontpopt zich zelfs bij het wegvallen van Ivan als leider die de twee andere onbenullen, Khalid en Gunnar, van ergere dingen weerhoudt. Op hele mooie wijze zit daar natuurlijk ook een stukje leering, wijsheid en groei aan vast. De neonazi is toch opslag een beter mens geworden. [
Welkom dat de film gezien moet worden als soort microkosmos voor het opdoen van levenswijsheid.

Humoristisch vind ik het niet altijd echt, hoewel de film te boek staat als zwart komedie. Toch de dokter die opstapt omdat de abnormale patiënt hem teveel wordt is wel erg leuk, net als de overval. Sowieso zijn er veel kleine verwijzingen naar de Bijbel, het geloof, een appelboom, de plagen, de naam Adam, en er wordt een kleintje geboren, zal ik er vast ook nog wel een paar gemist hebben. Er wordt goed geacteerd door zowel Mikkelsen als Thomsen en Nicholas Bro, om toch maar weer te eindigen met het buitengewone verloop van deze film die toch vooral bevreemdend is het eerste uur, om het laatste half uur in een stroomversnelling naar een bizar einde toe te werken. En in eerste instantie ben ik gul met vier sterren, en dat is vanwege het verrassende einde waar opeens alles op zijn plek viel. Benieuwd of dat op termijn met een herkijk zo blijft.

Ik heb mijn score aangepast omdat ik soms nog steeds terug denk aan deze film! Hij is echt geniaal..

dat stukje dat Ivan in zijn hoofd word geschoten en precies die tumor eruit heeft geschoten