About Time (2013)

About time sluit wel wat aan bij de topper Groundhog Day (Film, 1993). Iets minder kolderiek weliswaar, maar wel één waarbij ook (die typische Britse) humor aanwezig is en het romantische gedeelte ook de nodige aandacht krijgt. Geen romcom pur sang, daarvoor is hij toch te serieus en biedt het verhaal voldoende draagkracht. Er zijn ook wel duidelijke boodschappen te trekken uit het plot waardoor de film toch een zeker niveau behaalt.

Zeker genoten van deze film. Prima rol overigens van in de eerste plaats Domhnall Gleeson die als onervaren kluns zijn grote liefde tracht te vinden. De film verveelt niet en heeft wel een aantal mooie scènes. Schattige en luchtige film die de aandacht blijft behouden, mede door het goede acteerwerk en de chemie onderling.

Interessante moraal om het leven te nemen zoals het is, en waarbij tegenslagen nu eenmaal bij het leven horen. Blijkbaar ook van de makers van Notting Hill en Love actually, awel ja, daar heeft het wel wat van weg. En ook de time trival is hier een fijne bijkomende factor (waar je je niet te veel moet indiepen wat kan en niet kan).

Negatieve vooroordelen door de poster die me aan als The Notebook doet denken, en door de sf-insteek die zelden m'n ding is; maar: heel aangename verrassing !

Het tijdreizen is weinig meer dan een aanzet tot een aantal grappige scenes, en zowel de humor als de acteurs doen het prima.

Jammer dat het tweede deel van de film eerder richting drama gaat. De 'moraal van het verhaal' was hier totaal overbodig, en houdt About Time toch weg uit m'n persoonlijke top 100.

Tim [Domhnall Gleeson] is net 21 geworden en krijgt van zijn vader [Bill Nighy], een rentenierende voormalige Universiteitsprofessor, te horen dat hij vanaf nu beschikt over de mogelijkheid om te reizen in de tijd, met de beperking dat hij dat alleen kan doen binnen zijn eigen leven en dat hij niet in de toekomst kan reizen. Tim ziet zijn kans schoon om gemaakte fouten recht te zetten of gemiste kansen alsnog te grijpen, maar leert dat hij daarmee nog steeds niet zijn eigen lot kan bepalen. Curtis bevolkt de film met de excentrieke, kleurrijke personages die je van hem verwacht en McAdams is ronduit charmant als Tims grote liefde. Het niet onaardige basisidee is echter wat mager uitgewerkt waardoor de samenhang lijkt te ontbreken. Tom Hollander is vermakelijk als de extreme brompot bij wie Tim een kamer in Londen huurt en er zijn amusante, zelfspottende cameo’s van Richard Griffith en Richard E. Grant. In één van haar eerste substantiële filmrollen is Margot Robbie te zien als Tims aantrekkelijke nicht.

één van de beste films die ik in jaren heb gezien. Als je goed gaat nadenken over dat tijdreizen kun je jezelf wat vragen stellen, maar wat geeft het als het verhaal eromheen goed in elkaar zit.