Midnight in Paris (2011)

Ja, hoor... De NPO zendt deze film vanavond uit, voor de vierde keer binnen 2 jaar. 🙄

Ondanks dat ik best een "fan" ben van Owen, vind ik hem voor deze film eigenlijk, "net niet". Hij doet zijn vaste rolletje die hij normaal naast Ben Stiller speelt en kan zich daar niet van losmaken in deze toch ander soort comedy. (ik snap eigenlijk niet waarom woody hem heeft gecast) verder is het echt wel een fijne film met mooie vrouwen en leuke terugblikken naar de 20ies in Parijs.

Omdat ik binnenkort voor het eerst in mijn toch al vrij lange leventje naar Parijs ga, leek het me een aardig idee deze film eens te bekijken. Om in de stemming te komen, begrijp je wel? Drie maal raden waar ik van thuiskwam. Van een koude kermis. Jawel. Eendimensionale personages, voorspelbare Zeg 'ns AAA-humor (niet ten nadele van Kenneth Herdigein) en een belegen moraal (vroeger was heus niet alles beter; geniet van het heden) die er blijkbaar niet dik genoeg bovenop lag en door Owen in een dialoog nog even wordt uitgelegd aan zijn schone Parisienne. Ik wist dat Woody Allen niet bepaald constant is, maar dat hij tot zo'n gedrocht in staat was had ik niet verwacht.

Wel nog steeds zin om naar Parijs te gaan.

“A man in love with a woman from a different era. I see a photograph!”

Midnight in Paris is een mindere film uit het uitgebreide oeuvre van Woody Allen. Ik kan zijn films meestal zeer waarderen door de scherpe dialogen, mooie observaties, leuke acteurs en luchtige toon waarop hij omgaat met het fenomeen schuld en boete. Jammer genoeg is Midnight een beetje nietszeggend en een tikkeltje pedant. Net zoals het karakter Paul (heerlijk gespeeld door Michael Sheen) wil Allen even laten zien hoeveel hij weet over Parijs, haar geschiedenis en historische figuren.

Helaas komt hij niet verder dan wat oppervlakkige observaties en maakt hij van onder meer Hemingway, Scott Fitzgerald, Picasso en Salvador Dali meer karikaturen dan mensen van vlees en bloed. Het verhaal kabbelt rustig voort maar welk punt Allen wil maken blijft onduidelijk. Wat deze film wel de moeite waard maakt zijn de fijne acteerprestaties van onder andere Wilson, Sheen, McAdams, Cotillard, Seydoux en de zichtbaar lol belevende Brody, de prachtige cinematografie en natuurlijk Parijs als decor. Want als ode aan Parijs is deze film zeker geslaagd. Helaas is het voor de rest erg middelmatig.