American Beauty (1999)

Blijft sterk.

Ondanks dat de film wel wat kritische support heeft moeten inboeten, blijft American Beauty toch hoge toppen scheren. Allicht dat het "doorsnee" publiek zich iets minder ergert aan de wat cynische humor die tegenwoordig de kritische censuur niet meer zou passeren.

Zo'n kleine 20 jaar later is de film wel iets minder speciaal dan dat ik hem voor het eerst zag. Ondertussen ook wel een 10K films extra gezien, dat speelt zeker mee, maar de film zelf is toch ook wel een beetje verouderd her en daar. Al blijft Mendes wel vooral z'n momenten kiezen, die er qua cinematografie en soundtrack dan opvallend uitspringen.

Acteerwerk is verder erg sterk, met een carriere-bepalende rol voor Spacey. Ook leuk dat de film wel een wijsvingertje ophoudt hier en daar, maar het ook niet té serieus neemt, met een einde dat aardig over de top gaat en vooral leuke cinema biedt. Sterke film dus, nog steeds.

4.0* en een uitgebreide review

Na in de afgelopen 17 dagen 6 Todd Solondz films te hebben gezien (herzien) paste deze er mooi achteraan.

Lang geleden dat ik hem zag, het blijft een geweldige film.

Wat een fantastische film is dit toch. Op zoveel lagen. Nu ga ik net doen of ik er verstand van heb, maar cinematografisch, filosofisch, realistisch, geweldig. De gewone man die plotseling beseft dat ie maar een slaaf is van het systeem en een vrouw die juist alles ervoor over heeft om het systeem in stand te houden. Ondanks dat het geen actie film is zat ik toch op het puntje van mijn stoel bij wijze van spreken. Jammer dat Kevin Spacey voor de bus is gegooid en nu in rechtszaken is beland. Kinderen indoctrineren om van geslacht te veranderen is blijkbaar nog van een ander kaliber dan seks met ze te hebben.

In een buitenwijk of "Suburbia" staan veel jonge woonhuizen die nogal op elkaar lijken. De voortuintjes met keurig gesnoeide rozelaars en een wit tuinhek staan voor een veilig, burgerlijk leventje. De bewoners zijn tweeverdieners die het behoorlijk voor mekaar hebben. Achter de façade van het glimlachende modelgezinnetje kan echter wrevel schuilgaan. Er is veel sleur en weinig passie; kleine ongenoegens en ruzietjes stapelen zich op.

De voice-over van Kevin Spacey omkadert het verhaal een jaar later vanuit het hiernamaals. Het wordt dus een kroniek van een aangekondigde dood. De chronologie wordt doorbroken door Lesters dagdromen en door de videofragmenten van een voyeur. De climax kent crosscutting tussen simultane gebeurtenissen.

De personages zijn gelaagd en ondergaan een verandering. Ze hebben hun eigenaardigheden en herkenbare eigenschappen. Lester begint als cynicus, maar komt in z'n midlifecrisis terecht; Carolyn gelooft in zelfhulpboeken en positief denken; de kolonel is een rechtse zak. Ze komen tot inzicht, of slaan juist helemaal door.

De dialogen zijn spitsvondig, met enkele sterke one-liners. (I wanna look good naked!) Erg leuk zijn de gesprekken van de twee vroegwijze tienermeisjes, met de nodige leugentjes, overdrijvingen en stopwoordjes. De acteurs geven iets komisch aan hun rol, zonder er typetjes van te maken.

Vloeiende camerabewegingen, heldere lijnen en kleuren kenmerken de visuele stijl. De rozenblaadjes symboliseren de oplaaiende passie. Een vondst is het plastic zakje dat danst in de wind, dat illustreert hoe schoonheid in alledaagse dingen kan liggen. De muziek van Thomas Newman gebruikt speelse ritmes en de warme klanken van een marimba.

Heel mooie film, geweldig geacteerd vooral van Kevin Spacey

American Beauty is op alle fronten een fantastische film. Het verhaal is scherp, realistisch en uitmuntend vertolkt. Kevin Spacey is geweldig maar de rest doet gewoon qua acteerwerk niet onder. Verhaaltechnisch zijn het allemaal zaken waar ieder mens op zijn eigen manier mee heeft te dealen. Sommige scenes krijgen hierbij een haast kunstzinnig karakter en de gekozen muziek erbij het klopt allemaal. Fantastisch!!