Se7en (1995)

Vanaf heden op Netflix. Tijd voor een herziening.

Zag dat deze op Netflix stond, en aangezien dit naar mijn mening de beste film ooit gemaakt is in mijn favoriete genre, gelijk maar weer even bekeken. Het grote nadeel van deze film is dat het plot nogal leidend is en dat vooral de eerste keer bekijken een diepe indruk maakt (op mij dan). De film weet als geen ander een grimmige duistere sfeer neer te zetten vol ellende, niemand in de stad is heilig van de makelaar tot aan de FBI. Films als The Dark Knight hebben op dit gebied duidelijk afgekeken bij Se7en. Cinematografisch staat het als een huis. De manier waarop de film zo onder je huid weet te komen zonder de uitvoering van de moorden in beeld te brengen heb ik bij geen enkele andere film zo sterk gezien als bij Se7en. De slachtoffers worden wel zeer expliciet in beeld gebracht en er word veelvuldig gebruik gemaakt van foto’s om dit aan te sterken, waardoor je toch het gevoel krijgt je de moord haast meegemaakt hebt. Dit alles zorgt voor een grimmige, duistere en mysterieuze film die vol ellende lijkt te zitten.

Qua acteerwerk valt er over smaak te twisten. Spacey speelt de sterren van de hemel in deze film en weet zijn karakter zeer indrukwekkend neer te zetten. Freeman is ook in vorm en ondanks dat Pitt ietwat overdreven is in deze film voegt dat juist iets toe vind ik. Hierdoor wordt tenminste duidelijk hoe het karakter van zijn personage in elkaar zit. Nou kan het natuurlijk zijn dat dit niet je favoriete acteurs zijn, maar ook dan blijft de film de moeite waard. Er zit wel veel (naar mijn mening sterke) dialoog in de film waardoor de acteurs minstens zo dragend voor het niveau van de film zijn als de sfeer en de beelden.

Het plot van deze film is eigenlijk de belichaming van de sfeer die er neergezet wordt. Het is één doffe ellende, in alle opzichten en volgens iedereen, en ze hebben nog gelijk ook.

Op alle vlakken haalt deze film zo’n hoog niveau dat ik niet anders dan 5 sterren kan geven. De sfeer en het plot zijn ongeëvenaard binnen het genre en het acteerwerk en de dialogen behoren ook zeker tot de top 5. Voor mij (tot nu toe) de beste thriller ooit gemaakt (ondanks de wat mindere ‘herkijkbaarheid’).

Net weer even een keer gezien. verhoogd naar 4.5.

Vandaag na jaren herzien .wat een meesterlijk thriller is dit toch.

Deze film blijft na 25 jaar nog steeds staan als een huis. Als ik een klein minpuntje mag benoemen dan is dit het acteerspel van Pitt. Dit viel me destijds niet zo op.

Toch een aardige film met als thema de zeven hoofdzondes: hoogmoed, hebzucht, lust, nijd, onmatigheid, woede en gemakzucht. Deze zondes hebben aan begripskracht niets verloren: ja, hoogmoed, hebzucht, lust, nijd, onmatigheid, woede en gemakzucht zijn nog steeds aan de orde van de dag. Het heeft iets van universele kracht. Alle eer is aan Aquino die dit schema van menselijk kwaad heeft uitgewerkt op een manier dat nog steeds zeer actueel is.

Aquino geloofde in teleologisch begrip van ons menszijn. Ieder mens heeft een dispositie om zijn menselijkheid te actualiseren: Om te worden wie we zijn. En wat is een mens? Een mens is een rationeel dier, met nadruk op rationeel. Een mens dat zich actualiseert zal zich rationeel ontplooien. En een rationeel mens, aldus Aquino, is een mens dat zich in dienst stelt aan het gemeenschappelijk goed, en in gemeenschap treedt met God door te participeren in wat van intrinsieke waarde is: liefde voor God en liefde voor de Naaste.

De mens is door God gemaakt en als zodanig is de mens goed. Al onze natuurlijke begeertes zijn dus, aldus Aquino, geschonken door God: onze begeertes en onze verlangens wijzen naar het goede toe, naar iets wat werkelijk waardevol is. Namelijk, onze begeertes wijzen ons de weg naar de voltooiing van onze natuur. Zo wijst onze begeerte naar voedsel naar het feit dat het leven waardevol is: het helpt ons in leven te blijven. En zo wijst onze begeerte naar seks naar het feit dat gemeenschap tussen de sekses goed is: het helpt ons open te blijven staan voor nieuw leven. Onze verlangens zijn dus van waarde, als ware door God geschonken, en wijzen reeds al naar iets transcendent: het koninkrijk Gods.

Maar wij zijn niet slechts geschapen naar het evenbeeld Gods, wij zijn ook gevallen. Wij mensen keren ons tegen onze natuur: onze verlangens voeren we door tot het absurde, tot zoverre dat we ons keren tegen onze menselijkheid, en vervallen tot het dierlijke, het irrationele. Zo eten we niet meer om onszelf in leven te houden of om de maaltijd te delen, maar slechts om het eten zelf. We hebben seks niet meer om de liefde te vieren, of om open te staan voor het nieuwe leven. Het realiseren van ons verlangen en onze begeerte wijzen ons dan ook niet meer de weg naar Gods koninkrijk, maar worden - door ons - slechts nog als doel op zich gezien. We leven dan in dienst van de verlangens, als slaaf van onze begeertes.

Zo zegt Aquino dat een mens zo goed is als wat hij liefheeft. Als hij boven alles God en zijn medemens liefheeft, ja dan, is hij te redden. Maar als een mens slechts nog drugs, seks en eten liefheeft dan vervalt hij tot een onwaardig schaduw leven. En dit brengt ons tot de film. In de film zien we hoe zeven figuren hun menselijkheid verliezen, hoe ze tot slaaf van hun verlangen worden. En eigenlijk zijn deze figuren belichamingen van de samenleving als geheel. De advocaat die tot alles bereid is om rijk te wezen, de vrouw die liever sterft dan lelijk is, de pedofiel die niks van zijn leven wilt maken, de prostituee, enzovoorts. Het zijn allemaal uitvergrote versies van onszelf, ons gemakzucht, onze hebberigheid en onze lust.

In bredere zin is de film dan ook een kritiek op de samenleving: deze zondes gebeuren overal en niemand doet er iets aan. Overal vervalt de mens tot een onvrij leven, een leven van lust en van banaliteit. Kunnen we de wereld niet verbeteren? Kunnen we de samenleving weer tot een gemeenschap maken? Of is de samenleving niet meer te redden? De film lijkt uiteindelijk te suggereren dat de wereld niet te redden is, maar dat we er wel voor moeten blijven vechten. Ook al realiseren de mensen hun eigen natuur niet meer, zijn ze gebonden aan hun dierlijkheid en niet de ratio, het is onze plicht om hoop te koesteren (één van de drie kardinale deugden).

Welnu, een punt van kritiek.

Allereerst, de film geeft een veel te pessimistisch beeld van de wereld en de mens. Inderdaad een leven van lust en begeerte is niet de best mogelijke levensvorm. Maar we moeten niet vergeten dat in heel veel vormen van lust en begeerte een verlangen naar iets heel moois schuilt. Het geeft ook genot en liefde en vriendschap. Zelf eet ik ook weleens een maaltijd te veel, maar dat doe ik niet om aan mijn menselijkheid te ontsnappen maar juist omdat ik verlang naar een thuis, naar dat ene gezellige avondje van vroeger, etc. Juist omdat ik terug verlang naar die momenten waar ik het meest mijzelf was, vol liefde, ga ik soms over de schreef. De film had minder fel moeten oordelen over de slachtoffers, ook zij waren mens, en hadden een verhaal te vertellen.

Ik zelf ben geen Christen, maar stel je gelooft het allemaal: Dante, Aquino, de Canterbury tales, dan geloof je dus ook dat God de wereld in zijn genade zal bevrijden. Waarom dan zo pessimistisch allemaal? We zijn toch in de handen van een liefdevolle God? En dan, ten tweede, nog een ander punt van kritiek: het einde is inconsistent.

Die slechterik pleegt gruwelijke moorden zodat mensen zich bewust worden van het kwaad van de zondes. Eigenlijk is hij als de jonge detective: allebei hebben nog de hoop dat de wereld beter kan worden. De wereld kan zich nog uit dit moeras van kwaad trekken. De slechterik probeert dit op een Realpolitik-wijze te doen: al het kwaad is toegestaan, als het maar in dienst staat van het groter goed. De jonge detective daarentegen wilt de wereld verbeteren binnen de orde van de rechtstaat. Maar als de slechterik werkelijk de zondes wilt stoppen, mensen wakker wilt schudden, waarom maakt hij dan eigenhandig een nieuwe zondaar? De slechterik vermoordt de vrouw van Pitt zodat Pitt de slechterik zal vermoorden. Dan hebben we inderdaad zeven doden naast zeven zondes. Maar één van die doden is juist zonder zondes en dat is de vrouw van Pitt. Dat is gek: een onschuldige dode. En daarnaast is er een ongestrafte zondaar. Pitt belichaamt de wraak, maar de slechterik straft Bratt Pitt helemaal niet met de dood. Sterker nog, Pitt's zonde, wordt juist beloond met zijn wraak. Als de slechterik zich zo verzet tegen de zondes in deze wereld: waarom straft hij dan de onschuldige, en beloont hij de zonde?

Uhh, nee. Het einde is juist en vooral niet inconsistent, deridder. Verre van. De serie-moordenaar offert zichzelf op ten dienste van zijn "kunstwerk" (de se7en hoofdzonden). De laatste van die zonden is de wraakzucht, waar de jonge detective, David Mills, aan ten prooi valt.

Weer eens een keertje herzien. Goede beklemmende film met een naar sfeertje. Enige minpuntje vind ik het acteerwerk van Pitt.

Gek genoeg nooit eerder van gekomen om deze klassieker eens te bekijken maar zonder de 'nostalgische' waarde die anderen er misschien aan hechten (die 'm al wel uit de jaren '90 kennen) maakt deze film blijkbaar toch iets minder indruk.
Ik vond de viezige, regenachtige sfeer die helemaal past bij het verhaal wel goed neergezet maar meer dan een redelijk vermakelijke seriemoordenaar-detective werd het voor mij niet.

Ik had het spannender gevonden als de detectives er zelf achter hadden moeten komen dat de zeven hoofdzonden het patroon vormden voor de moorden. Nu was dat na de eerste moord eigenlijk al bekend en was er nog weinig verrassing over qua verder verloop.

De achtervolging halverwege vond ik wel spannend in beeld gebracht en zo ook de scène in de politiewagen tegen het einde met de creepy tevreden Spacey.

Vanaf het moment dat 'John Doe' zich aangeeft op het politiebureau, is het (in ieder geval anno 2021) duidelijk wat er gaat gebeuren - zeker gezien precies 'envy' en 'wrath' nog over zijn - en zodra op het einde de pakketbezorger aan komt rijden met een pakketje is het ook duideijk hoe.

Daar had ik dan ook wat meer antwoorden op bepaalde vragen verwacht, maar gek genoeg was dat gewoon al het einde, precies zoals je het verwachtte, zonder extra's en zonder verdere uitleg van allerlei 'toevalligheden' die de gehele film voorbij waren gekomen.
Zo is het mij bv. nog steeds niet duidelijk hoe alles nou precies zó opgezet was dat deze 7 moorden precies in de laatste 7 werkdagen plaatsvonden van Somerset? En ook precies op het moment dat Mills (die toch echt nodig was voor het afmaken van John Doe's levenswerk) naar de betreffende stad was gekomen, die precies in deze moordzaak terecht kwam? Er wordt nooit uitgelegd waarom hij hier nou per se naartoe wilde verhuizen en ook niet hoe John Doe dit kon voorspellen. Terwijl die al zeker een jaar bezig was met de voorbereidingen, aangezien de 'sloth' moord toen het slachtoffer gevonden werd op de dag af al een jaar bezig was? Wat was de connectie? Waarom (en vooral hoe) kwam hij nou precies op dit moment en precies bij deze detectives uit?
Het leek me dat de antwoorden op al dit soort vragen nou juist dé grote ontknoping zouden vormen, maar die bleef mijns insziens nu uit.

Wellicht kan iemand die misschien iets beter heeft opgelet deze vragen nog beantwoorden, anders moet ik 'm toch zelf nog een keertje opzetten om erachter proberen te komen.

Nu ik m terugkijk....beetje doorsnee eigenlijk. Spacey en Freeman acteren goed, Pitt meh, plotje is toch wel ondertussen iets te vaak gebruikt, niet alleen in films (bone collector) maar ook in veel series. Niet veel bijzonders eigenlijk. Einde blijft natuurlijk wel top. Maar een plaats in de top 10 of zelfs top honderd...dat zie ik er echt niet in.

Kom ik even binnen met 2*...Zwaar overschatte film die ik destijds ook al "niets bijzonder vond. Vooral een hinderlijk , irritant koppeltje Pitt en Freeman , Donut en Brownie... Freeman ( vol met filosofische flauwekul) op de automaat en Pritt klungelt maar wat. Amateurtoneel .Zonde van het best aardige verhaal.

Btw mensen die hem toen zagen en met 4 en 5 sterren gooiden komen daar na wederom zien op terug 2,5 ster de meesten.

ja ik zag dat toen al dat Pritt een "l.llo is en niet kan acteren.

Ik blijf het jammer vinden dat we hier niet kunnen filteren op toegekende sterren (zoals bij IMDb gewoon gezocht kan worden op beoordelingen van één punt tot tien).

Hier worden sommige films (waaronder ook deze) gemiddeld zó hoog gewaardeerd dat ik ook wel eens een afwijkende mening zou willen zien, daarvoor moet je dan diep in de geschiedenis gaan graven... Lijkt me geen probleem om zo'n functionaliteit toe te voegen.

Ik weet niet op welke series je doelt, maar ik ken geen series uit die tijd met een dergelijk thrillerscenario. The Bone Collector is uit 1999, en is één van de vele rip offs die deze film opleverde. Ik denk dat dit juist duidelijk maakt hoe origineel en invloedrijk Se7en destijds was.

Sinds lange tijd nog eens herzien, en ik ga verhogen met een halve *. Bijna alles is vrij perfect aan Finchers tweede film (of eerste, Alien 3 is door hem namelijk 'onterfd'). De duistere visuele stijl. De smerige moorden (die we niet te zien krijgen, wat een perfecte keuze is). Het originele verhaal over de hoofdzonden. Het fantastische geluid/sounddesign. Een uitstekend script waarin elk klein detail belangrijk is. Maar vooral dat hopeloos donkere sfeertje dat wordt opgewekt door onder andere de constante regenbuien. Het is niet helemaal een cynische film, al was het maar door de eindmonoloog van Morgan Freemans personage, maar het komt toch dicht in de buurt, en dat werkt het hopeloze sfeertje goed in de hand.

Het enige minpunt is eigenlijk Brad Pitts personage. Normaal vind ik hem altijd goed, maar hij speelt hier één van zijn minste rollen. Het einde had nog impactvoller kunnen zijn als zijn personage iets sympathieker in het verhaal was geschreven (de hele rit in de auto, en het daaropvolgende einde, blijft overigens desondanks briljant). 4.5*, Finchers meesterwerk.

Op en top detective!

De setting, de sfeer, de rust in de film, het hele verhaal, echt goed!
Deze film houd je vast van begin tot eind, met een gruwelijke ontknoping.

Ook de cast is geweldig gekozen, waarbij ik mij totaal niet (en nooit) ergerde aan Brat Pitt. Naast de "rust zelve" (Freeman), moet gewoon een iets wat drukker personage staan. Twee Freemans zou niet werken, zeker niet als de 3e, Kevin Spacey, ook nog een op het toneel verschijnt.
Daarbij mag best wel wat meer rekening gehouden worden dat dit een film is van 25+ jaar geleden en dat dit toen totaal geen afwijkend beeld is van acteerprestaties in bepaalde rollen.

Het enigste wat naar mijn mening "nog beter" had gekund was het onderzoeken naar de moorden.
Ook al waren de moorden geen bekende en random gekozen als ze maar aan het "7 zonden" profiel voldeden, het zou nog meer spanning met zich meebrengen wanneer ze de volgende stap van de moordenaar op het spoor zouden komen. Nu werden ze simpelweg gebeld of getipt dat er weer een lijk was, het ging eigenlijk vanzelf.
Dit zou ook iets meer ruimte kunnen geven aan Kevin Spacey, die pas echt in beeld komt tegen het einde.
Waarbij zijn eerder mank lopen als nog onbekende gedaante, ineens was verdwenen, Usual Suspects hint?

Een film die na 25 jaar nog steeds boeiend is, spannend is en dus nog steeds met gemak mee kan (of zelfs veelal beter dan wat er is) is een topper!

Erg goed!
9
4,5*

Mijn no.2 film, en wat voor een film met de 7en zonden als de hoofdmoot van het verhaal die gewoon super is en ook echt creepy is. De cast is ook erg sterk, Morgan Freeman als ouwe rot en Brad Pitt als de energieke rookie en die 2 spelen erg goed en ook de rest met name degene die ze zoeken De sfeer die wat ik al zij echt creepy is en het feit dat het constant regent maken hem nog sterker, ik zeg het vaker maar kijk deze film in het donker dan komt hij nog meer tot zijn recht.

Als dit geen meesterwerk is, weet ik het niet meer.....

Herziening

Se7en is nog steeds een aardige misdaadthriller die, na meer dan 10 jaar nadat ik hem voor de eerste keer zag, wel behoorlijk aan kracht heeft ingeboet. Hoewel het verhaal nog steeds ingenieus in elkaar zit was de finale minder mind-blowing dan ik mij kon herinneren. Je ziet deze eigenlijk al aankomen wanneerer over de zwangerschap verteld wordt, wat uiteraard alleen gedaan werd om het slot nog dramatischer te maken. Ook het feit dat de twee detectives oog in oog met de moordenaar hadden gestaan zonder dat ze het zelf door hadden voelde vandaag de dag als een minder grote verassing.

Kijk je naar mijn beoordeling, dan zie je dat ik nog steeds tot op zekere hoogte te spreken ben over, volgens velen, "een van de beste films ooit gemaakt'', maar mijns inziens voelt de genialiteit van Se7en vandaag enigszins achterhaald aan, wanneer je je realiseert hoeveel sterke misdaadthrillers er door de jaren heen bij gekomen zijn. Dit werk van David Fincher is in die zin in mijn ogen dan zeker ook niet tijdloos. Eerst dacht ik dat dit aan mijzelf lag doordat dit inmiddels mijn tweede kijkbeurt betrof, maar ook mijn vriendin, die Se7en nog niet eerder gezien had, deelde deze mening. Dat dit in de jaren 90 een van de beste films was die de wereld ooit gezien had, wil niet zeggen dat dit ook anno 2021 nog steeds het geval is.

3,5*

Ik zou graag een paar misdaadthrillers willen zien die nog beter zijn. Kan je mij 2 of 3 titels geven?

Prisoners en I Saw the Devil zijn twee goede voorbeelden die nu bijvoorbeeld bij mij te binnen schieten.

What’s in the Box?: The Terrifying Truth of ‘Se7en’ - The Ringer

***Aantal overbodige posts verwijderd***

Maar om dan meteen alles weg te halen vind ik ook vrij rigoureus eerlijk gezegd. Er stond echt wel iets tussen dat als een mening over de film gezien kon worden.

En: "Sjors en Sjimmie" ...whahaha!

Was op TV en weer eens gekeken. Vond het destijds een coole film maar al heel lang niet gezien. Nog steeds een goede film maar ik zie nu wel dat het allemaal te toevallig is. Dat de moordenaar het allemaal te goed geplant heeft. Dat verkoopt nu niet meer zo goed. Vervelend donker filter op de lens waardoor alles... donker lijkt. Behalve het licht van de zon dat je bij elke regenbui ziet. En wanneer je de stad uit rijdt kom je in de woestijn? Maar toch weer helemaal uitgekeken en het einde was nog steeds hetzelfde. Over 20 jaar weer eens kijken... dan de 50k versie........

Deze had ik nog nooit gezien, maar hij wordt alom bejubeld en als een soort prototype voor een hoop suspensefilms na de eeuwwisseling gezien. Voor de tijd (1995) zal het best een pittige thriller zijn geweest en ik zie duidelijk dat een Saw hier wel een hoop plotjes uitgevist heeft, maar toch kon het mij allemaal niet overtuigen als meesterwerk. De spanning wordt wel degelijk opgebouwd en de creepy sfeer met volop regen en donkere ruimtes en smerige foto's werkt goed, alleen haalt het slechte acteren van Brad Pitt dat dan weer onderuit, dit was toch wel een groot minpunt. (en een groot verschil met Saw1 waar constant zo'n nare sfeer hangt). Palthrow ben ik al helemaal geen fan van, maar die deed het nog aardig en was ook niet al teveel in beeld. Er zat zowaar ook nog een creepy schrikmoment in met Sloth, dat was wel zeer effectief .
De verwijzing bij The Batman waar Se7en ook wordt aangehaald door recensenten snap ik nu wel.
Maar voorlopig geen behoefte om deze vaak te gaan kijken.

Voor mij de beste film die er ooit is gemaakt.

Gister voor de tweede keer gezien, wat een geweldige film.

Het einde blijft, ook al weet je het en is het minder creepy als de eerste keer toen ik hem zag, origineel en geweldig.

Deze 10 staat nog steeds als een huis.

Gister voor de tweede keer gezien, wat een geweldige film.

Het einde blijft, ook al weet je het en is het minder creepy als de eerste keer toen ik hem zag, krachtig en orgineel.

Deze 10 staat nog steeds als een huis

Niet de allerbeste film die ik van dit tweetal (Pit, Freeman) heb gezien. Het lag zeker niet aan de acteerprestaties maar aan het script. Hier en daar onlogisch danwel overdreven en tergend langzaam.Het einde was tenenkrommend. Heb mijn beoordeling vooral gebaseerd op de overtuigende wijze waarop deze heren hun rol hebben ingevuld. Voor de rest vond ik het niet veel.

Goede film

Se7en is een prima film dat goed geregisseerd is door David Fincher. Mijn twee favoriete aspecten van de film zijn de stijl en de muziek. De constante regen, de grimmige sfeer en ouderwetse kleding vond ik samen goed met elkaar gaan en geeft de film veel karakter. De muziek is ook heel passend maar maakt sommige scenes veel meer spannend. Het klinkt heel ''foreboding'' op bepaalde momenten maar kan ook heel luid zijn zoals in de laatste scene. Het camerawerk is ook best goed. De laatste scene is waar het camerawerk het veel meer impact geeft. Tijdens de moord scenes was het ook fijn en maakte het bijvoorbeeld de sloth scene heel innemend. Wat snel opvalt is dat de film donkere cinematografie heeft en dat beviel me wel. Ik kan duidelijk zien dat Blade Runner een inspiratie bron was wat dit betreft. Acteerwerk is fijn van de cast maar wat ik opvallend vond was iets met Brad Pitt. Hij acteert niet geweldig eerlijk gezegd maar het werkt onbedoeld goed voor de film. David Mills is een agent met weinig ervaring dus de aparte acteerwerk van Pitt werkt wel raar genoeg. Ik ben best zeker dat het niet zijn intentie was namelijk.

Se7en is een goede film. Niet meer en niet minder dan dat.

Deze film had ik echt al meer dan tien jaar niet meer gezien dus het werd hoog tijd voor een herziening. Als je deze film eenmaal hebt gezien dan weet je sommige gedeelten jaren later nog.

Se7en gaat over twee detectives die een reeks gruwelijke moorden onderzoeken die gebaseerd zijn op de zeven hoofdzonden. Terwijl ze de moorden onderzoeken worden ze steeds dieper meegesleept in de duistere wereld van de moordenaar.

Fincher doet zo'n beetje alles goed met deze film, maar het grootste pluspunt vind ik dat je als kijker het verhaal ingezogen wordt zoals je zelden meemaakt. Het is zo ontzettend realistisch neergezet en dat gecombineerd met een beklemmende sfeer en uitmuntend acteerwerk, dat je even het idee hebt dat het allemaal recht voor je neus plaatsvindt.

Het einde is natuurlijk beroemd en berucht tegelijkertijd, maar wel een van de beste ooit. Als je deze film nog nooit hebt gezien, meteen doen. Een van de beste thrillers ooit gemaakt.

Halfje verhoging, 4.5*