Meningen
Hier kun je zien welke berichten Alathir als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
C'era una Volta il West (1968)
Alternatieve titel: Once upon a Time in the West
Hier is al 88 bladzijden over deze klassieker geschreven dus ik ga gewoon snel mijn mening wat neerpennen.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik het eerste anderhalfuur een beetje tegen mijn zin aan het kijken was. Het verhaal kon me amper interesseren en het was enorm langgerekt. Ik besloot dus om hem een andere dag af te kijken. Het werden geen dagen maar het heeft misschien 2 weken geduurd voor ik verder keek.
De stijl en sfeer van Leone waren al wat meer bezonken en ik merkte dat ik er ondertussen meer appreciatie voor had. Het is overigens mijn eerste film van Leone (de film is namelijk meer dan dubbel zo oud als ikzelf). Dat deuntje op de mondharmonica viel in de eerste helft van de film ook een beetje teveel in herhaling. Nu ik terugkeek wist ik het wel, dit is eigen aan deze film en iets wat je niet snel vergeet. Toch blijf ik erbij dat het iets te langgerekt is allemaal, maar als je eenmaal in de flow zit, ga je niet meer op een klok zitten kijken natuurlijk.
Cabin Fever (2002)
Lekker smerig, lekker gory, lekker sick en soms nog eens lekker sexy ook! Ja, best een gestoord boeltje deze Cabin Fever van wie kan het ook anders Eli Roth. Dit moge dan zijn debuutfilmpje zijn geschoten met erg weinig budget. Gewoon een een hutje in een bos vinden en draaien maar zal ie gedacht hebben. Ik hou wel van dit soort films. Hostel is beter maar dit is ook gewoon een horrorklassieker eigenlijk. Origineel concept ook. Ik had eerst iets gelijkaardigs aan The Cabin in the Woods verwacht maar dit bleek toch iets anders te zijn.
Ook grappig om te zien hoe de personages veranderen van karakter in de film. De ene gaat van de gay look naar de badass, de andere gaat van retarded over naar nog vrij intelligent en de laatste kerel met zijn wit haar die krijgt boontje komt om zijn loontje. De meiden zijn wel erg sexy en dat zullen de meeste mannen graag zien.
Caché (2005)
Alternatieve titel: Hidden
Haneke. Toch een erg aparte regisseur. Dat was eigenlijk na 1 film al duidelijk. Nu dus mijn tweede van hem. Deze vond ik wel beter dan Funny Games US. De eerste helft is wel enorm traag en statisch gefilmd. Er zit amper dynamiek in deze film. De overgangen zijn nergens vloeiend en het is in mijn ogen echt geen thriller. Deze film is weer een geval apart. Het gaat meer over mensen die zich schuldig voelen. Schuld bestaat in allerlei vormen. Iedereen sust zijn geweten op een andere manier.
In geen geval te vergelijken met Lost Highway. Het concept is hetzelfde maar hier is geen sfeer, geen soundtrack, geen dynamiek en ook niet de magie van een subliem plot. Maar er zijn hier ongetwijfeld liefhebbers van dat zie je aan de score.
Call of the Wild, The (2020)
Alternatieve titel: Het Wilde Avontuur
Aangename "familie"film. Echt het letterlijke verhaal van het gezegde: "wat een hondenleven". Gelukkig voor Buck is hij zowel empathisch, sterk en slim. De rest van de sleeploeg overleeft het niet.
Dan Stevens, erg aanwezig in mijn avatar, speelt een halvegare zot. Een beetje karikaturaal misschien, maar hij kan echt alles spelen. Harisson Ford doet het ook prima als vereenzamende man. En Omar Sy is altijd leuk in films.
De CG van Buck vond ik best goed gedaan. Natuurlijk zie je dat het geen echte hond is en dat is jammer, al is het duidelijk dat dit niet allemaal had gekund met een echte hond. De expressie is soms wat te opvallend en wat te menselijk, maar al bij al vond ik dat niet storend. Gewoon snel aanpassen, maar niet iedereen kan dat.
Call, The (2013)
Ook ik deel zo ongeveer de meningen van hierboven.
The Call is een sterke en spannende film. Het einde is zeker minder. Jordan (Halle Berry) die haar phone laat vallen, het naar beneden gaan was misschien nog een logische stap maar wanneer ze haar phone terug heeft, kon ze evengoed terug de ladder op klimmen en de politie verwittigen. Ook meer in het begin waar ze die ene meid verraadt door terug te bellen vond ik minder, maar zie ik door de vingers . Ik vond ook dat er over het einde niet zo heel veel nagedacht is aangezien ze die pervert toch zeker gaan vinden en wat dan? Dan zijn Jordan en Casey toch ook schuldig aan een misdaad denk ik, hoewel het om een moordenaar gaat, gaat het hier toch wel niet volgens het boekje. De politie gaat Michael heus wel vinden. Helaas dus iets teveel toevalligheden in een film die, hoewel iets of wat voorspelbaar is, toch zeer vermakelijk blijkt te zijn. Uitstekend voor een avondje na een werkdag.
Camino: A Breaking Bad Movie, El (2019)
Beetje overbodig misschien maar wel een genietbare film. Aaron Paul vind ik een toffe acteur. Een beetje een tweede Paul Walker voor mij. Misschien door de Need For Speed film, misschien door de naam Paul. Nee, BB is een goede serie en het verhaal was mooi afgesloten voor Walter White. Voor Jesse Pinkman was dat wat minder het geval (meen ik me te herinneren) dus ik vind het een leuke extra.
De regie is nog steeds van de bekende Gilligan. Zeker sterk gefilmd en doordat het een film is had hij duidelijk ook meer foefjes in huis dan hij in een doorsnee aflevering gebruikt. Het verwijzen naar andere films wordt tegenwoordig wel heel hip lijkt het wel en dat probeert ook Gilligan te doen met een soort van Leone scène erin te steken.
El Camino heeft het vrij trage tempo van de serie maar ik heb niet het gevoel me verveeld te hebben. De film ging vlot voorbij. Ik denk ook dat iemand die de serie niet gezien heeft, deze film ook kan kijken.
Camp X-Ray (2014)
Verrassend sterk. Ik snap dat het een film is die niet voor iedereen is weggelegd vanwege de ingetogen sfeer en de traagheid van de film.
Ik vond het echter beter dan ik had gedacht. Gewoon random aangeklikt en aardig verrast over de kracht van deze film. Het geeft toch een heel andere kijk op terrorisme en Guantanamo Bay.
Het verhaal is misschien erg simpel en je zou kunnen zeggen ook voorspelbaar van aard. Sommigen zullen hier vast bij zeggen: er gebeurd niks in deze film. Dit is een film die het moet hebben van de kracht van de dialogen en de sfeer die de eenzijdige locatie biedt. De uitzichtloosheid van de gedetineerde en het groeiende schuldgevoel van een vrouwelijke soldaat gespeeld door Kristen Steward zijn de centrale thema's van deze film.
Als je even went aan de snelheid van de film en echt in de juiste sfeer zit dan zal je deze vast goed vinden. Ik vond het ook een mooi einde hebben. Beetje jammer dat deze film niet zo'n groot publiek aantrekt eigenlijk want het thema is eigenlijk actueler dan ooit.
Canal, The (2014)
The Canal is een trage film. De hoofdpersoon was de enigste die me niet ambeteerde qua acteerwerk. Was zelfs uitstekend geacteerd. De nanny Sophie speelde vond ik heel vreemd haar rol, ze kwam niet echt overtuigend over. Dat kind praatte zo irritant, laat staan dat het op de vader en de moeder leek. Ook die vrouw Alice had een te duidelijk Nederlands accent, dat paste niet. Een toch wel vreemd gezin eigenlijk.
Ik dacht een enge film tegemoet tegaan, helemaal niks van gemerkt. De film won nochtans BloodGuts UK Horror Awards als engste film. Ik ben wel een beetje teleurgesteld door het einde, de gebeurtenissen zijn best vreemd te noemen en waarom dit alles gebeurd blijft eigenlijk vrij onduidelijk.
Onvoldoende door de traagheid van de film, de vervelende personages en het einde is maar iets raar. Hij doodt zijn 'vriendin' van het werk die hem kuste, eerst zie je een fragment waar ze die schim ziet en daarna ziet ze niks? (overigens ook een vreselijke stem deze vrouw) Zijn dode vrouw Alice die haar ongeboren kind baart? Say whut en dan nog in een riool, die vrouw werd begraven? De politieman die de kleine red uit het water, maar geen moeite doet voor de vader zodat deze ook verdrinkt? Daarna zit die vader in de muur van het huis naar de kleine te kijken?
Cape Fear (1991)
Cape Fear, toch niet echt zo angstaanjagend als je zou denken. Hoewel de film boeiend genoeg blijft om te blijven kijken, is lang niet elke scène even leuk. De scène van het toneel is wat mij betreft de beste scène, hoewel ik het einde ook nog wel kan waarderen. Het is misschien wat over-the-top, net als de muziek maar het is juist zoiets dat me langer zal bijblijven. Ik denk bijvoorbeeld aan de keukenscène die geniaal is. Ook grappig hoe zijn eigen sigaar DeNiro bijna de dood injaagt op een andere manier dan je zou denken. Mooi ook hoe ze elkaar uiteindelijk proberen te 'stenigen' zoals Nolte eerder in de film zei dat dat 2000 jaar geleden de manier was om een vete uit te vechten. En dat is toch nog steeds hetgeen een topfilm onderscheidt van een doorsnee thriller. Zeker de moeite waard om is gezien te hebben.
Capital in the Twenty-First Century (2019)
Alternatieve titel: Le Capital au XXIe Siècle
Ik ken wel behoorlijk wat van hoe het financieel systeem in elkaar zit, toch worden bepaalde zaken op een wat andere kijk belicht die ik niet direct zo al had bekeken. Het is zeker wel de moeite en deze documentaire neemt je mee doorheen verschillende periodes van hoge ongelijkheid. Franse Revolutie, de wereldoorlogen en de stagflatie van de jaren '70. Het gevaar van inflatie zorgt nu ook voor verder stijgende ongelijkheid en de mensen polariseren ipv de multinationals te belasten. Het is allemaal een en, en, en verhaal uiteindelijk. Er zijn veel zaken die beter kunnen maar dat we voor grote uitdagingen staan is duidelijk.
Captain Fantastic (2016)
Captain Fantastic is helaas niet fantastisch, maar het is wel origineel. Het is een film die de huidige maatschappij op een bepaald niveau weet te bekritiseren. Of dat Ben (Viggo Mortensen) zijn manier van opvoeding beter is, is natuurlijk discutabel. Captain Fantastic is in mijn ogen geen komedie, ik heb een paar keer moeten glimlachen... Er zit zeker drama in, maar het deed me niet zoveel, Ben zelf kon het precies ook nogal weinig schelen had ik de indruk.
Een minpunt, vind ik, is dat we weinig over de relatie tussen de moeder en Ben te weten komen. Er hadden gerust wat flashbacks in de film mogen zitten of de film had kunnen beginnen met meer achtergrond omtrent de relatie van de moeder met haar kinderen en met Ben. Haar dood leek er weinig toe te doen op deze manier en dat is jammer. Verder is de film wel redelijk vermakelijk en wordt er goed geacteerd (zelfs de kinderen doen het goed).
Cara Oculta, La (2011)
Alternatieve titel: The Hidden Face
Damn, geweldige thriller dit. Simpel concept maar heerlijk uitgewerkt. Die soundtrack ook briljant. Goh, veel beter als dit gaat het niet worden. Heb me er erg mee vermaakt. Ik twijfel een beetje tussen 4.5* of gewoon het maximum. Ik vind dat het die 5* verdiend want de film kent een zeer goede suspense en sfeer en ik had het einde ook anders voorspeld. Ergens een plekje geven in mijn top 10 zodat ik de film misschien bij andere mensen op die manier bekend maak.
Cargo (2017)
Een wat aparte film door het onderwerp. Niet erg alledaags maar het jammere is dat het allemaal nogal weinig uitgewerkt wordt.
Het gaat zelfs zover dat we enkel adhv een tattoo te weten komen wie de vader is van de kleine Vivo? De film wilt wat teveel, zeker het subplot met Wim Willaert en zijn geliefde Said is een misser voor de film. Ook moet iedereen een dikke Kerstmanbaard hebben om blijkbaar een geloofwaardige visser te zijn.
Coulier wilt wat teveel in korte tijd doen en zijn film krijgt hierdoor wat te maken met een lichte identiteitscrisis. Het had beter enkel en alleen over de visserij gegaan. Waarom gaat het zo slecht, hoe gebeurt de visvangst, hoe verkopen ze, hoe gaan ze om met concurrentie? Hoe zien ze hun vader zodat zijn dood meer impact zou hebben gehad. Nu lag de arme stakker een halve film in een ziekenhuisbed wat te ademen.
Heel jammer dat de film niet meer bij de kern blijft in plaats van nodeloze zijverhalen te vertellen. Hier had zeker meer in gezeten.
Carlito's Way (1993)
Eindelijk weer een goede film na 2 slechte. Ik heb slechts 1 kleine pauze genomen dus keek als een trein. Gelijkaardig aan Scarface qua sfeer en regie, hoewel Al Pacino hier niet dat irritante accent van Scarface heeft. Absoluut een film die wel zijn tijd neemt. Het is echter al snel duidelijk dat Tony Montana langer in het geheugen zal zitten dan Carlito Brigante. Misschien juist door dat accent haha. Het is allemaal minder theatraal dan in Scarface en ik ben er nog niet over uit welke ik nu juist het beste vind.
Al Pacino is hier erg sterk en Sean Penn ook hoewel zijn haar echt op weinig trekt. Echt een clown van een advocaat. De laatste drie kwartier begint het steeds spannender te worden en in het laatste halfuur loopt de spanning op tot een climax. Het einde vond ik een beetje vreemd maar anders zou ik zeggen dat het cliché was dus eigenlijk was dit een geschikter einde dan wanneer ze de trein konden nemen en nog lang en gelukkig leefden. Topfilm!
Carrie (1976)
Amai, dit had ik helemaal niet verwacht. Wat een briljante film! Sissy Spacek is al helemaal geweldig in haar rol. Ja, de remake heb ik niet gezien maar hoewel ik Chloë Grace Moretz wel degelijk vindt, lijkt het me onmogelijk om deze klassieker zelfs maar te evenaren. Vooral om de sfeer op te wekken en uit de kleren gaan zal ze vast ook niet. Niet dat dat hoeft, maar het geeft toch duidelijker de kwetsbaarheid van Carrie weer.
Echt horror zou ik het niet noemen maar zoals de meeste Stephen Kings is het verhaal origineel. De Palma geeft een ijzersterke sfeer aan zijn film en preuts is het ook allemaal niet.
Het is niet simpel om een band te creëren met een filmpersonage in een 90 minuten tijd, maar na een kwartier voel je al mee met Carrie. Ook de andere personages krijgen al meteen een duidelijk karakter mee. Tommy Ross blijkt een toffe pé te zijn en zijn vriendin Sue wilt Carrie helpen. Beetje jammer dat ze geen scène samen met Carrie heeft. Dat lijkt me het grootste minpunt. Chapeau ook voor de lerares die zo voor Carrie opkomt. Beetje jammer dat ze ook om het leven komt net als Tommy. Ook Laurie Piper is erg geloofwaardig in haar rol, heb dat eens als moeder zeg
Ik had deze al verschillende keren bijna opgezet en het was de jaren '70 periode die me tegenhield. Daaraan zie je maar dat elke film anders is ondanks de periode. Deze Carrie is vrij tijdloos. Genoten!
Carriers (2009)
Behoorlijk matig. Totaal ongeloofwaardig dat ze ongeïnfecteerd blijven terwijl ze letterlijk naast elkaar in de auto zitten. En zo'n onnozel mondkapje gaat echt niet werken. Als de infectie via contact wordt doorgegeven vergroot je net de kans van besmetting want je raakt het masker constant aan met het op en afzetten. Echt veel heeft de film dan ook niet te bieden vond ik. Een roadmovie is het maar er gebeurt eigenlijk weinig. Juist het achterlaten van je geliefde alsof het je niets kan schelen is dan weer een scène die misschien wat langer bijblijft.
Casablanca (1942)
Casablanca. Ik moet zeggen dat ik er meer van had verwacht. Tweede Wereldoorlog interesseert me zeker, maar dit is vooral een romance. Ik ging echter helemaal niet mee in het liefdesverhaal. Er hing weinig aantrekkingskracht in de lucht. De driehoeksverhouding werkt maar gedeeltelijk. Dit heb ik al beter gezien in andere films.
Ik vind ook dat we maar weinig sfeer krijgen van Casablanca. Het begin was best goed maar daarna blijven we grotendeels in dat eentonige café van Rick. De muziekscènes zijn aangenaam, dat zeker, maar voegen niet altijd iets toe. Er is ook een nummer dat nostalgie oproept voor Rick en Ilsa hun tijd in Parijs. Ik was daar niet bij dus dat nostalgische gevoel kwam voor mij niet mee. De beste scène is ongetwijfeld de Marseillaise.
Ik vind het hele verhaal ook maar weinig boeiend. Simplistisch gezien gaat het over een koppel dat een visa nodig heeft om naar Amerika te kunnen reizen. Dit visum krijgen ze uiteindelijk. Precies alsof je op het gemeentehuis iets aanvraagt, een internationaal paspoort bv, maar je vergeet je handtekening en moet nog eens terugkomen. Nooit gedacht dat iemand hier een film over zou maken, maar in 1942 dachten ze in oorlogstijd duidelijk aan zulke zaken.
Casanova (2005)
Matig verhaaltje toch wel. Ik had meer verwacht van deze film van Lasse Hallström. Het verhaal van Casanova was me niet bepaald bekend, ik weet wat een casanova is maar daar stopt het dan ook. Het ziet er ook naar uit dat, nu ik me even wat ingelezen heb over de man, dat er heel vrijelijk wordt omgesprongen met wie Giacomo Casanova werkelijk was. Hij was een violist en deed aan occultisme, hij was betrokken bij vrijmetselarij en de Rozenkruisen. Zijn rivaal was een zekere Cagliostro. Dit komt niet in de film voor dus wat dat betreft is het ook maar zwak. Nochtans zijn de acteurs erg bekend. De mooie Sienna Miller kan zeker een film dragen, net als Heath Ledger, maar het script is helaas te zwak. Jeremy Irons schmiert er op los als bisschop Pucci. Voor een Casanova film verwacht je ergens ook wel een romantische film en wat bloot. Van beide was hier echter geen sprake.
Casino (1995)
Een topfilm vind ik het niet, daarvoor is de film te lang, het verhaal niet speciaal genoeg en de spanning te minimaal. Het begon al meteen met een enorme resem aan personages die ingeleid werden. Ook de voice-over deed het voor mij niet helemaal. De typische gangstertypetjes komen hier zeker in terug. Joe Pesci op kop met z'n stemmetje.
De soundtrack lag me ook niet altijd even goed, soms natuurlijk wel een aantal leuke klassiekers zoals Fleetwood Mac, Otis Redding, The Rolling Stones, etc.
Casualties of War (1989)
Misschien voor mij wel de beste Vietnam-film die ik tot op heden heb gezien. In ieder geval vind ik hem beter dan Platoon, Apocalypse Now, Full Metal Jacket, The Deer Hunter of Rambo. Dat komt omdat ik altijd graag zo dicht mogelijk bij de personages sta en dat was hier het geval. Bovendien weet De Palma vaak te overtuigen met zijn regie en is ook de muziek meer dan geslaagd.
Sean Penn speelt hier wel echt een onuitstaanbare sergeant. Uiteraard chapeau dat hij het zo goed doet. Op dat vlak is de Michael J. Fox hier makkelijker te vervangen door een andere acteur. Niet dat hij het slecht doet uiteindelijk. De film betreft een kwestie waar ik volledig achter Michael J. White stond. Wat me wel stoorde is de uitkomst van de rechtszaak. Sean Penn verdiende zeker ook levenslang. Hij pleegde exact dezelfde misdaden als korporaal Clark. Opvallend is inderdaad de mindere recensies bij deze film ondanks toch een mooie score in het algemeen. Van mij krijgt ie 4*.
Catch Me If You Can (2002)
Tja, leuk om eens gezien te hebben maar ik kreeg er ook geen wauw-gevoel van. Ik kende voor deze film niks van meneer Abagnale Jr en ben er gewoon ingegaan zonder dat ik eigenlijk wist over wat het precies ging. De film heeft wel een duidelijk kenmerkend deuntje dat meermaals terugkomt in de film, vandaar dat dit misschien als een modern classic wordt beschouwd. Helaas vond ik er helemaal niets speciaal aan, het was gewoon een onderhoudend verhaal met een saaie Tom Hanks en een jonge charmismatische DiCaprio. Verveeld heb ik me echter helemaal niet en origineel was deze film zeker ook.
Cellular (2004)
Nogal op zijn overdreven Amerikaans, maar wel vermakelijk. Het zit vol met actie en het tempo is vrij vlot. Hier en daar kakt het zelfs een beetje in ondanks de korte speelduur. Chris Evans probeert zijn leven te beteren om Jessica Biel terug voor zich te winnen. Hij doet echter niet wat ze van hem gevraagd heeft, hij doet iets veel zotter. Op het eind krijgt dit zelfs niet echt aandacht meer, opvallend voor een Amerikaanse productie.
Kim Basinger ken ik niet echt goed genoeg. Ik weet dat ze wel een soort van sekssymbool was in de jaren 80 vooral. Deze rol paste haar wel. Ik vond haar eigenlijk niet overdreven acteren. Ze heeft ook de moeilijkste rol. De credits vind ik ook nog het vermelden waard. Leuk gevonden.
Censor (2021)
Matig. Het tempo is ook nogal wisselend wat het soms wat saai maakt. Het verhaal is een beetje vaag, vooral qua achtergrond. Beetje een paranoiathriller met hier en daar wat gore. Hoofdrolspeelster kende ik niet, ze doet dat wel redelijk. Ik vind het moeilijk om dit te beoordelen. Het heeft een paar momenten die goed zijn, langs de andere kant boeide de film me niet al te veel. Style over substance is minder mijn ding, alsook paranoia.
Central Intelligence (2016)
Het verhaal vond ik nog wel ok, beter dan de grappen zelf. Ik heb een aantal keer moeten grijnzen maar nooit lag ik dubbel. Het grappigste vond ik Aaron Paul die het 1x niet kon laten om 'bitch' te zeggen, best geweldig. Moet je natuurlijk Breaking Bad voor gezien hebben. en de bloopers moest ik wel om lachen, de film jammer genoeg niet echt. Zowel The Rock als Hart doen aan overacting, ze willen grappig zijn maar het komt er echt niet uit.
Persoonlijk zou ik hem niet aanraden, maar omdat het een komedie is en er niet veel goede komedies meer gemaakt worden, zou ik zeggen give it a go.
Changeling (2008)
Goede film van Eastwood. Na het eerste halfuur was ik wel voornamelijk geërgerd aan het optreden van de politie en de dokter. Ik kon mijn oren niet geloven. Zelden eerder heb ik zo'n gevoel van onrecht en hypocrisie meegemaakt in een film. Als dat de bedoeling was, dan is dat sterk gedaan maar ik ben er niet helemaal van overtuigd. Het is natuurlijk wel gebaseerd op waargebeurde feiten maar in welke mate is de film aangepast vraag ik me af. Wat hier gebeurde is wel heel straf. Dat kind "Arthur" of de jongen die Walter Collins zijn leven probeert in te pikken zijn motieven zijn zeer vaag. Ik dacht echt in het begin van wat bezielt deze mensen?
Gelukkig was ik geboeid genoeg om me hierover te zetten en werd ik steeds geïnteresseerder naar de afloop. De afloop was prima en ik hoop dat er in deze tijd ook nog mensen zijn die zo vechten als Angelina in deze film doet, onafhankelijk voor wat ze vechten. De sfeer en soundtrack pasten mooi in de setting van de jaren '30. Ook de kleding zag er gepast uit net zoals de auto's, de radio en de telefoons. De rollerskates op de werkvloer had ik nooit eerder gezien. Zoiets zou nu niet meer kunnen. Al bij al dus toch een goede film waarbij ik me afvraag hoeveel ik hem nu moet geven. Het begin vind ik wat twijfelachtig maar nergens verloor ik de aandacht ondanks dat het een lange film is. Ook de villain van deze film speelt zijn rol uiterst geloofwaardig, hoewel je vanaf de eerste seconde dat hij in beeld komt, meteen doorhebt van er is iets niet pluis met deze vent. Ik vind het heel moeilijk om een juist cijfer op deze film te plakken, maar ik denk dat 4* mijn beleving van de film het best beschrijft.
Changeling, The (1980)
Het eerste uur is erg sfeervol en was best nog wel spannend. Ik geloof echter dat bij herziening deze film onherroepelijk een stuk minder zal zijn, waardoor ik mijn score automatisch een halve ster ga verlagen. Persoonlijk vond ik de muziek zeker één van de grote pluspunten net als het camerawerk dat de griezelige uithoeken van het huis razendsnel in beeld brengt. Dit in tegenstelling tot de pace van het verhaal dewelke in het begin erg traag was.
Ik ben nu wel nergens van verschoten dus of je dit echt als horror zou klasseren, ik weet het niet. Voor mij was het meer een thriller (zeker in de beginfase). Na het eerste uur slaat het helemaal om en krijgen we een speurtocht. Het verhaal was best boeiend en het zat uitstekend in elkaar waarbij de titel op het einde verklaard wordt. The Changeling is dus zeker de moeite als je deze nog nooit gezien hebt.
Chant du Loup, Le (2019)
Alternatieve titel: The Wolf's Call
Matig. Hunter Killer was een stuk beter als je een echt goede duikbootfilm wil zien. De Vlaamse film Torpedo moet ik nog bekijken. De romance in deze film is misschien vrij kort maar voegt niks toe aan het verhaal. De duikbootactie is redelijk maar ik werd er niet bepaald in mee gezogen. Qua tactisch schouwspel was Greyhound beter. Hier ontbreekt denk ik ook een soundtrack. Tijdens de sonar is dat natuurlijk onmogelijk maar af en toe wat muziek moet toch kunnen? Na het zien van deze film zou ik toch mogen hopen dat de procedures hiervoor veranderd worden. Ik veronderstel niet dat dit een waarheidsgetrouwe film is maar moest zoiets kunnen gebeuren, en ik verbaas me tegenwoordig over niks meer, dan is de wereld goed gezien.
Chaos Walking (2021)
Na de films van Star Wars gezien te hebben dacht ik van eens kijken wat Daisy Ridley nog heeft gemaakt en toen ik ook nog eens bij deze film zag dat het geschreven was door Patrick Ness, voor mij bekend van A Monster Calls wou ik het wel eens zien. Deze film is helaas niet zo sterk, het is wel origineel maar het concept van mannen hun gedachten steeds te kunnen horen is wel angstaanjagend en in de film soms een beetje vervelend. Wennen is het zeker. Toch is het uiteindelijk geen slechte film maar het is ook nergens super. Toch een behoorlijke cast dus daaraan merk je wel dat het script en concept wel interessant waren.
Chef (2014)
Vermakelijke film, niet alles is even goed en niet direct mijn type humor. Ook is niet alles even geloofwaardig oa de ouders komen wel heel goed overeen, lijkt wel een koppel, maar ze zijn echter gescheiden. Ik vond dat er maar weinig te lachen viel, al bij al wel een feelgood movie waarin je een hongergevoel ontwikkeld. De muziek was lekker swingend. Kortom heb ik me nog wel goed vermaakt, maar een topfilm is dit zeker niet.
Chernobyl (2019)
Erg interessante serie met een aantal zeer sterke afleveringen. Juist aflevering 4 vond ik persoonlijk wat minder. De ontknoping is wetenschappelijk en dat vond ik erg tof. Je kan er natuurlijk ook niet omheen. De hoofdrolspelers doen het erg goed. Een must-see.