Carrie (1976)

Na vele jaren weer eens gezien en op de gedateerde kleding, kapsels etc na is het een prima film. Naar de huidige maatstaven wellicht wat traag qua actie/tempo.

Mja.

Op zich geen slechte film, maar ik mis iets. Misschien dat het mij net iets te gedateerd aanvoelt of zo. Niet dat Brian De Palma veel steken laat vallen, integendeel. Hoewel een erg makkelijk scenario, met weinig scènes en een erg duidelijk en voorspelbaar verloop, kan hij zich best uitleven in het proberen opbouwen van de spanning. Bij de eerste gesprongen lamp is evenwel duidelijk dat het licht op het bal ook zal uitgaan.

De Palma brengt het wel goed. Het bal zelf vind ik ook best goed gedaan. Sissy Spacek is een zeer geslaagde cast - van Piper Laurie ben ik een stuk minder onder de indruk. De film gaat m.i. een stukje te ver door, want na het bal heb je eigenlijk de climax al gehad. Alles wat daarna komt is mosterd na de maaltijd.

2,5

These are Godless times...

Tja, als King collector kon deze niet aan de verzameling ontbreken maar tegenkomen bij de kringloop wilde maar niet, dus dan maar via marktplaats samen met een paar andere titels voor een zacht prijsje. Zien deed ik de film al eens heel lang geleden, net als het lezen van het boek, wat ik er destijds van vond zou ik zo niet meer weten behalve dat het waarschijnlijk bevreemdend was. Het zien van de remake met Grace Moretz en het lezen van het boek vorig jaar werkte als katalysator om deze versie in handen te krijgen want dan eindelijk lukte.

Wat een verhaal trouwens, als het waar is waar het wel op lijkt, het eerste boek van King die hij eigenlijk weg gegooid had, zijn vrouw stuurde het manuscript echter achter zijn rug om naar een uitgever die er brood in zag ondanks dat er niet een brede markt leek voor dit soort horror. Maar verdomd, wat een succes, en binnen twee jaar een film. Het verhaal mag verder bekend zijn hoewel de film ten opzichte van het boek wel iets meer met begin en einde een eigen koers kiest. Saliant detail uit het boek is toch wel dat de drie jarige Carrie het al eens stenen op het huis liet regen. Het is een reden waarom moeder gekker dan een godsdienst waanzinnige is en het meisje zo hard straft. Toch iets waar net wat te gemakkelijk aan voorbij wordt gegaan. Het geheel begint zoals bekend onder de douche met deze maar al te bekende scene and things to come. Het kind valt niet te benijden met de hardheid van het puberleven in volle omvang, om vervolgens thuis van de regen in de drup te geraken want moeder is toch wel next level met haar straffen en ideeen. En het moet meteen gezegd dat Spacek de rol van het rare meisje uitstekend past maar dat Piper Laurie mogelijk de beste rol van haar leven speelt als doorgedraaide moeder.

Het konijn omtrent Carrie en haar mogelijkheden is vrij snel uit de hoge hoed komt, daar tegenover staat de geste van een aantal leerlingen met gewetenswroeging die een goede daad willen doen richting Carrie en daar alleraardigst inslagen ware het niet dat het tussen Carrie en de grootste mispunt Chris een kwestie blijft wanneer deze bom precies afgaat. Ondertussen bouwt de film rustig verder op verschillende punten zoals de verandering van sommige mensen ten opzichte van Carrie en uiteraard de veranderende machtsverhouding tussen moeder en dochter met natuurlijk een fenomenale, zeg maar gerust fantastische finale, en wat wordt dat toch goed opgebouwd. Wat een shot druipend van het bloed met die waanzinnige blik in de ogen, bizar! Dit allen begeleid door een meer dan mooie soundtrack van Pino Donaggio, derde keer dat ik deze man tegenkom deze week, om andermaal het erg goede acteerwerk van Spacek en Laurie te benoemen waar Travolta en Nancy Allen vooral gedurende de scene in de auto als hersenloos overkomen, valt mogelijk ook te wijten aan scenario en regie en is wellicht één van de echte minpunten in de film.

En zo bevalt mij deze versie van Carrie meer dan, en vind ik het echt een sterke film ondanks het stukje karakterontwikkeling dat we in het begin missen en dat Carrie de halve stad na de tijd ook nog met de grond gelijk maakt om tenslotte in de armen van Sue te overlijden waarvan ze voelt dat die het toch zeker niet verkeert bedoelde, maar goed dat zijn keuzes en daar lijdt de film op zich niet ontzettend veel pijn aan want deze film is lekker zat want de regelmatig gehandhaafde sinistere toon is heerlijk.