Captain Fantastic (2016)

Degelijk.

Soms best grappig, maar als drama toch wat te slap om echt onder de huid te kruipen. Zeker het eerste gedeelte is niet speciaal genoeg om het zwaarwichtige van het tweede gedeelte voldoende emotie te geven. Komt dan nog eens een einde aan het einde. Op het moment dat voor mij de film zo goed als gedaan was, komt nog een soort van feel good-epiloog waarbij men eindigt met het beste van beide werelden.

Dat doet het 'm niet voor mij, misschien ook omdat de film thematisch niet echt binnen mijn interesses ligt. Verder wel aardig geacteerd door Viggo Mortensen en co. Het is een rol die hem wel ligt.

3

heel mooie film, met heel wat humor een ongelukkig verhaal verfilmd, ook fantastisch geacteerd van de kinderen

Prachtige film. Al een aantal keren gezien.

Aan de ene kant krijg je de afkeerwekkende kant te zien van deze levensstijl .

En toch ook wel de oprecht romantische kant . Zoals de Club van 27 romantisch is .

En dat is knap om beide kanten te belichten .de balans was goed .

Viggo lijkt geheel op zijn plaats ik deze rol . De kids spelen best goed .

En van een beetje hippie instelling is nooit iemand verkeerd geworden .

Ik was eerst bang voor vals sentiment , maar dat is er gewoon niet. Prachtige film 4*

Indrukwekkende film. Ethische rollercoaster. De kijker langzaam omhoog takelend. En dan alle kanten op denderend.

Opgelegde vrijheid? Idealen tegen elke prijs? De film wringt, schuurt. En blijft verrassen. Tot voorbij het einde. Kleine maar grootse film. Gaat dat zien. 4 sterren.

Tot voor korte een onbekende titel maar door het tv-overzicht bij me in beeld gekomen en daarom maar eens geprobeerd. Wat te verwachten wist ik niet helemaal, dat het een aparte film was vermoedde ik wel en dat levert Captain Fantastic dan ook wel.

Het verhaal moge bekend zijn en is wellicht vergelijkbaar met het door mij onlangs geziene The Ballad of Jack and Rose. Een gezin, zelfvoorzienend, hun way of life, eigen logica en begrip omtrent. En dat toch wel op harmonieuze en innemende wijze. Maar zoals zo vaak in dergelijke films valt er uiteraard iets waardoor de familie de veilige habitat moet verlaten voor een ontmoeten met de echte wereld. En het moet gezegd, dat leventje, niet met zoveel kinderen, maar wel het simplistische er van, lezen bij een kampvuur in plaats van hersenloos naar je iPhone staren, ik snap die gezochte idylle van Ben en Leslie wel, en uiteraard ook nog in een prachtige omgeving wat dat betreft.

Eenmaal onderweg krijgen we natuurlijk een heel ander beeld te zien en wordt er aangestuurd op vervreemding van de maatschappij. Maar is die maatschappij die algemeen geaccepteerd is nu zoveel beter? Ik betwijfel het. Toch valt de wereld massaal over Ben met machtswellust schoonvader Jack als eerste die Ben wel erg graag een kopje kleiner zou zien. Het moet gezegd dat Ben in bepaalde zaken ook niet echt genuanceerd is en op het botte af eerlijk en direct. Maar ook daar valt weer van te zeggen dat het tenminste eerlijk is in tegenstelling tot anderen. En Ben heeft een stuk slimmere en fatsoenlijke kinderen groot gebracht dan die twee kinderen van zijn schoonzus

Wat een nare, verwende, ongeïnteresseerde kutkotters zijn dat joh. Verpest door een te slap handje en de geneugten van welvaart. En dan hem vertellen dat hij niet goed met zijn kinderen om gaat en dat de kinderen naar school moeten. Het einde kan ook niet anders omschreven worden als een ode aan familie, de band die je smeed, de liefde en normen en waarden die je als ouders bij brengt aan je kinderen. En niet de individuen die je bij ontbijt of avondeten toevallig aan tafel tegen komt.

Humoristisch is toch wel de wijze waarop de agent wordt afgewimpeld. Of dat koppie van de jongste als het boek The Joy Of Sex cadeau krijgt. Net zo bijzonder is ook de begrafenis. Hallo begrafenis, dag begrafenis! Sowieso bezit de film een eigenzinnige sfeer en muziek, een mix die het prima doet. En behalve een blik op de dromen, hoop en idealen van deze bijzondere familie, houd deze film misschien ook wel een beetje een spiegel voor met betrekking hoe de mens vroeger was. Zelfredzaamheid, autodidactisch en creatief om maar eens wat noemen terwijl we nu lui, gemakzuchtig en ongeïnteresseerd zijn. Ja achteraf schuilt er in Captain Fantastic nog heel wat meer dan gedacht en daarom is dit een aparte en bijzondere film.