Captain Fantastic (2016)

Mooi!

Het siert regisseur Matt Ross dat hij met deze film enkele platgereden paden mijdt. Met dit verhaal (wereldvreemde hippies komen in contact met de echte wereld) had hij nochtans voldoende opties om makkelijk te scoren. En ja, de personages zijn ook wel over-the-top (noem ze gerust freaks), maar ik had nergens het gevoel naar een stel onnozele karikaturen te kijken. Ross maakt er echt mensen van vlees en bloed van. Los daarvan: wie allergisch is voor geitenwollensokken, skipt deze film toch maar best

De samenstelling van het gezin is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Als ik goed tel zag ik zes kinderen. En alsof dat nog niet genoeg is leken de twee oudere meiden erg goed op elkaar, net als de twee jongere meiden. Voor de acteurs (die ik overigens niet kende, meestal een goed teken) wordt het zo extra lastig om goed uit de verf te komen. En toch is er een mooie chemie tussen de verschillende personages. Knap!

Jammer genoeg kent de film ook enkele uitschuivers. Letterlijk zelfs, in het geval van de scène op het dak. Al bij het gekletter van de dakpannen weet je hoe het zal aflopen. En je wéét dat je je daarna mag verwachten aan een emo-momentje. Voorts vond ik de opbouw van de film in het algemeen net iets te voorspelbaar. Een luchtig eerste uur en een serieuzer slot: dat hebben we al vaker gezien.

Maar écht uit de bocht vliegen doet de film nooit. Integendeel. Kende het verhaal even een minder moment, dan bleef het gewoon genieten van de knappe fotografie. De natuurbeelden zijn adembenemend mooi, maar zelfs een scene in een doordeweekse supermarkt wordt een visueel snoepje met Stéphane Fontaine achter de camera.

Het had wat mij betreft nog wat langer mogen duren, en dat zeg ik niet vaak over een film van twee uur! 4.5*

Viggo Mortensen is echt een top acteur!
Knappe film met een fantastische boodschap zonder belerend te worden. Top!

Leuker dan verwacht. Ik vind het verhaal wel boeiend, de humor mag ik wel, de kleine kinderen vind ik schattig, de roodharige meisjes zijn een elfachtige verschijning en ik kan me vinden in het back to nature idee, al zou ik nooit een dier slachten. Ik eet geen vlees . Goed camerawerk, goed acteerwerk en mooie muziek. Ik ben niet heel erg geraakt, maar al met al vind ik het zeker een voldoende waard. Fijn om gezien te hebben! 3,5*

Als de vader uit 'Knielen op een Bed Violen' (2005) niet de Bijbelse God maar Noam Chomsky als lichtend baken in de opvoeding neemt. Viggo Mortensen speelt een pater familias die zijn zes kinderen opvoedt in een rigide 'back to basic' leefstijl, vanuit waarden als: zelfvoorzienend in plaats van afhankelijk van de commercie, een ironisch kritische houding naar autoriteiten en de bourgeoisie, en ontplooiing van de eigen individualiteit in plaats van opgaan in de grauwe massa. Ultieme vrijheid maar met een totalitair randje. Hoe moreel is een opvoeding waarin de eigenheid van kinderen wordt gestimuleerd maar dat vervolgens een vervreemdend werkt voor hun toekomstige rol in de samenleving? 'Captain Fantastic' (2016) lijdt een beetje aan wat meer van dit soort Amerikaanse formulefilms tegenwerkt: het beoogde morele vraagstuk wordt in de film zelf opgelost. De hoofdkarakters maken een rechtlijnige psychologische ontwikkeling door en leren iets van de reis die ze met elkaar hebben doorgemaakt. Wat begon met een schitterende ambigue scène - een jongeman ziet een hert sterven als een rite of passage voor zijn mannelijkheid - verwordt tot een aaneenschakeling van scènes waarin het ene sentimentele tearjerker-momentje het einde lijkt aan te kondigen, maar vervolgens de opmaat blijkt naar het andere sentimentele tearjerker-momentje.

Oeh, dan zou ik The Glass Castle (2017) maar helemaal laten zitten, Donkerwoud...

Al zie ik dat Bbarbie juist die weer beter vond, tot mijn grote verbazing. Misschien moet jij het dan toch maar beslechten

Godsamme, nu ben ik nieuwsgierig...

Deze film kan gezien worden als een lesje in opvoeding. De kinderen, fanatiek opgevoed door hun erudiete vader, een fantastisch Viggo Mortensen, komen er wel. Of toch niet? Vader kan zich veel pedagogieke vrijheden veroorloven met die schatten van kinderen, zo hangt het hele gezin halverwege het verhaal aan een touw aan een steile berghelling. Doodeng, onverantwoord, maar toch zetten juist dit soort scenes aan tot introspectie. Wat is dan wel een goede opvoeding? Afijn. De dood van hun moeder zet een roadtrip a la little miss sunshine in gang, die het harmonieuze gezinsleven onder druk zet.
Alhoewel soms op het randje qua sentiment, vliegt het meestal net niet uit de bocht. Zo wordt een scene waarin het hele gezin 'sweet child o' mine zingt' (jawel guns n roses) in plaats van larmoyant memorabel. Een dikke verdienste van de acteurs. Deze film heeft de potentie om te blijven hangen, misschien nog eens te herzien met kinderen of geliefden. Hipsters let op... captain fantastic kan ook gezien worden als het bewijs dat een baard van een paar maanden je ouder maakt.

Als drama absoluut niet serieus te nemen, als komedie werkt het echter heel aardig, mits je niet in een kritische bui bent.

Intelligente film die aantrapt tegen de moraliserende westerse (Amerikaanse) maatschappij. Over hoe wij onze kinderen opvoeden, over onze slechte voeding gewoontes, over het geloof, over de consumptie maatschappij, over mentale ziektes. Kortom een film met een boodschap. Dit alles verpakt in een soort roadmovie met een hippie familie waarvan de vader een heel eigen kijk op het leven heeft. Veel grappige momenten, mooie muziek en goed gefilmd levert dat een film op die je bij blijft en die je nog eens terug wilt kijken.