Hacksaw Ridge (2016)

Zonder verwachtingen eens naar deze gekeken en hij viel eigenlijk veel beter mee dan gedacht. Dit soort films is meestal niet mijn ding, maar bij deze film ben ik toch blijven kijken. Ik vond het wel goed gebracht.
Ook de cast deed het zeker niet slecht. Garfield is niet m'n favoriete acteur, maar deed het hier zeker niet slecht.
Wel een lange film, maar saai werd het nooit.
Toch wel aangenaam verrast door de film.

Toch een wonderbaarlijk verhaal over deze Desmond T. Doss. Indien naar waarheid gebracht, is deze hulde wel op zijn plaats.
Film begint behoorlijk traditioneel, zelfs wat clichématig, om dan over te gaan in menigvuldige, gruwelijke oorlogsscenes, die toch wel indruk maken.
Rauw en ongepolijst. Een sterk punt voor Gibson dat hij de horror van de oorlog niet verbloemt.
Sterke film met even sterk acteerwerk.

Hele vette oorlogsfilm, in het begin moet het ff op gang komen,gruwelijke beelden.

Viel me niet mee dit heldenepos over de heer Doss. Kan er niet helemaal de vinger opleggen hoe en wat. Het begint al bij het hoofdpersonage waarvan ik in eerste instantie door zijn accent en taalgebruik vermoedde dat hij ze niet allemaal op een rijtje heeft. Bovendien is het iemand waarmee ik mij nauwelijks kan identificeren. Enfin, het is allemaal best mooi in beeld gebracht maar het doet mij weinig.

Wat mij betreft zeker geen instant classic oorlogsfilm. En ook van de heer Gibson heb ik betere films gezien.

Tussen de horror challenge even een toppertje meepakken ? Mwah, dat dacht ik...maar kon de hoge verwachtingen gezien de goede recensies overal toch niet waar maken. Ik vond de aanloop wel heel lang uitgesponnen naar de slag om Okinawa waarbij de aandacht niet continu aanwezig was. De redenen zijn simpel : kon duidelijk veel korter en de identificatie met het hoofdpersonage Doss is zwak.
Wanneer de slag om Okinawa eindelijk in beeld komt, wordt het wat interessanter...maar ook niet meer dan dat. Zoals mijn voorganger al heeft aangekaart : heel die actiescènes ( die overigens uitstekend in beeld werden gebracht ) doen weinig of niks met de kijker. Gewoon een gemiddelde score! 6/10

Zwakke vertolking van het hoofdpersonage, die in zekere zin in de aanloop van de film op de toeschouwer z'n zenuwen gaat werken door zijn vreemde opvattingen en dito gedrag. Het lijkt onwaarschijnlijk dat deze feiten zich echt voorgedaan hebben en met dat idee kijk je de hele film uit.
Overigens geen grote realisatie van Gibson. Effecten en gruwelijke afslachtingen zijn heel erg realistisch in beeld gebracht, maar na gelijkaardige bloederige scènes zoals in "Saving Private Ryan", kijkt de filmliefhebber daar niet meer van op.
Nee, ondanks dat de feiten echt gebeurd zouden zijn, lijkt het toch een film met heel wat onwaarschijnlijkheden, die bovendien nog wat meer in de picture gezet worden door een knullig hoofdpersonage, die steeds onwennig zijn rol vervulde.
Jammer eigenlijk. 2,5.

Wat een absurd hoog gemiddelde voor dit wanstaltige gedrocht gedrenkt in amerikaans superioriteitsgevoel en religieuze propaganda, kots.

Absoluut 5 sterren.
Hoofdpersonage speelt een fantastische rol. Het feit dat dit verhaal waargebeurd is maakt het bijzonder.
Zeer sterkte en realistische gevechten. Absoluut de moeite waard om te kijken!
De loop naar de actie duurde lang, maar vond dit absoluut niet storend. Je kreeg een goed beeld van Doss op deze manier.

Stay true to the story toch? Alle films bevatten atheïstische overtuigingen dus maak je niet druk als het eens een keer afwijkt, bovendien was je vanaf minuut 1 al gewaarschuwd.

Onzin. Bovenal houdt een overtuiging bevatten iets heel anders in dan een opvatting uitdragen door de regisseur.

Een meer neutraal ingestoken film waarbij de kijker zelf mag nadenken in plaats van aan alle kanten een bepaalde richting op gestuurd te worden zou een verademing zijn. Goed voorbeeld van hoe het ook kan is The Thin Red Line.

Niet de eerste oorlogsfilm en denkelijk ook niet de laatste. De focus ligt hier op het hoofdpersonage Desmond Doss. De echte Doss kreeg als eerste gewetensbezwaarde een eremedaille. Boeiend verhaal en mooi dat de man geëerd wordt, maar ik wil op de eerste plaats een goeie film zien natuurlijk. Voor een film over iemand die geen geweer wil vasthouden zit er nogal wat geweld in deze film.

Het verhaal is vrij stramien qua verloop. Origineel is het niet echt. De troef is dan ook de veldslag die blijft duren en voldoende actie meegeeft. De cast is niet zo sterk. Garfield valt wel mee, al is dat vooral omdat de rest zeker inwisselbaar is. Gibson weet wat hij doet als regisseur, maar hij heeft al betere films gemaakt. Een goeie oorlogsfilm dus, maar het mocht wat meer zijn om het rijtje op te vallen. Aan het recente Dunkirk bvb kan deze film alvast niet tippen.

Nee, geen fan van deze film. Hacksaw Ridge doet een aantal dingen wel goed. De veldslag wordt wel redelijk sterk neergezet, maar er zijn ook wel een aantal dingen die me tegenstaan. Andrew Garfield irriteert me als Amerikaanse hillbilly, maar aangezien hij geen echte zuiderling is, moet ik natuurlijk bevestigen dat hij wel een goed acteur is. Wie niet goed is, zijn Sam Worthington (eeuwig saai) en Vince Vaughn. Vince begint toch wel als de slechtste drill instructor ooit in deze film. R. Lee Ermey maakte indruk in zo'n dergelijke rol, maar Vaughn dreunt pijnlijk slechte teksten op. Nee, dan zie ik liever acteurs als Hugo Weaving, die ijzersterk is en uiteindelijk het verschil maakt tussen een voldoende of onvoldoende.

Ik heb wel bewondering voor mensen die weigeren wapens aan te raken. Ook als het religieuze redenen heeft, maar hier hangt al dat religieuze geprevel me wederom snel de keel uit. Doss is een wat lastig figuur daarom. Natuurlijk terecht bejubeld, maar als de Amerikaanse soldaten voor de laatste keer de berg bestormen en wachten tot Doss klaar is met bidden, is toch wel een afknapper van jewelste. Al die religieuze shit mag Gibson best achterwege laten.

Ik heb hartelijk om deze film gelachen. Wat een aanfluiting. Het ene cliche naar de andere. Bravo hoor.

Geweldige film! Mooi verhaal, mooi gefilmd, terwijl ik niet van oorlogsfilm houd en uiteraard weer Mel Gibson als regisseur! Absoluut een 5, tjah, smaken verschillen! ;O))

Met deze film bewijst Gibson weer dat het een geweldig regisseur is. Jammer dat hij voor deze film zo'n tien jaar geen film gemaakt heeft. Ondanks dat hij toch iets te graag een religieuze boodschap door de strot van de kijker wil duwen, blijft hij voor mij toch vooral een kunstig filmmaker.

Hacksaw Ridge gaat over een jonge knaap die, zonder daarbij een wapen ter hand wil nemen, het leger in wil om zijn land te dienen en ook omdat hij niet wil dat iedereen het leger in gaat behalve hijzelf. Het eerste gedeelte van de film gaat dan ook over zijn training en de reactie van zijn collega's op het feit dat hij geen wapen wil gebruiken. Ook zien we hoe hij zover is gekomen dat hij nooit van z'n leven meer een wapen wil gebruiken. In die scenes zien we een erg sterke rol van Hugo Weaving als Desmonds vader.

Het tweede gedeelte van deze film gaat over de slag bij Hacksaw. Voor het eerst sinds tijden kreeg ik weer flashbacks naar SPR vanwege de keiharde actie en bloederigheid. Toch blijft alles bijzonder goed te volgen, gewoon erg sterk regisseerwerk.
Sowieso is de hele film een sterk staaltje regisseerwerk. Het is namelijk een goed geschreven film, bevat uitstekend camerawerk en een erg goede cast.
Garfield doet het erg goed als hoofdpersoon, zelfs zijn romance met Palmer die in de film verweven zit is prima te pruimen.
Al met al een erg goede oorlogsfilm, dikke vier sterren.

Matig.

Altijd wel interessant, zo'n filmpje over een figuur waar ik nog nooit van gehoord heb. Ook Hacksaw Ridge is in dat opzicht interessanter dan het werkelijk is.
Want het religieuze gewauwel vormt geen geslaagde combinatie met de trainingen en nadien ook de oorlog. Erg opgeklopt en sentimenteel. Tot in den treure toe, ondanks dat het verhaal van Doss wel degelijk heel heroïsch is.

Andrew Garfield acteert best oké en ook Luke Bracey als macho van dienst kan er wel mee door. De rest is behoorlijk tegenvallend, met Vince Vaughn als absoluut dieptepunt. Compleet ongeloofwaardig is die in deze film.

Visueel tovert Mel Gibson dan weer goede zaken dan weer lelijke zaken op het scherm. Bepaalde oorlogstaferelen zijn redelijk expliciet, maar dat kan ik wel hebben. Een oorlog zonder leed en gruwel is ongeloofwaardig. Wel opvallend is de lelijke CGI.

2,5

wat een film ! meesterwerk van mel gibson ! prachtig in beeld gebracht met ongelooflijke acteerprestaties !
ik lees hier dat sommige deze film amper een 3 geven ! sja dat zijn in mijn ogen mensen die niets van film kennen en die dringend nog eens naar bambi moeten kijken !

en jij kent iets van film ! je kan beter naar bambi kijken

'Mericaaaa

Eerste halfuur was echt verschrikkelijk, zo zoet, ik had hem bijna uitgezet. Daarna word het niet veel beter.
"One more... one more'' scene was echt verschrikkelijk in combinatie met de muziek. Het is een zoetsappig propaganda filmpje.

Waar zit hier de propaganda?

Garfield was super in deze film. Gemaakt voor deze rol durf ik wel te zeggen.
Ik was erg onder de indruk van de film.

Hoewel ik mijn bedenkingen heb over een hoofdrolspeler die alleen maar een soort van monotoon fluisteren kan produceren, is de film als geheel toch wel indrukwekkend en overwegend realistisch. Mel Gibson bewijst met deze film wederom een echte vakman te zijn. Met een andere hoofdrolspeler (of Garfield die gewoon normaal kan praten) en een aantal kleine aanpassingen had de film 5 sterren gekregen. Nu een 8,5.

Jupiter73, het praten hoorde bij de rol van Doss, vanwege de sterk ingetogen persoonlijkheid. Het komt misschien wat irritant over maar net zoals vele andere zaken waar ik mij normaal ook meer aan zou storen - zoals de sterke klemtoon op God en de Amerikaanse waarden die van het scherm druipen - worden deze op een zodanig sterke manier gebracht dat deze mij toch wisten mee te nemen in het verhaal. Wat er ook moge gezegd worden van Gibson, deze film is verrassend sterk.

Gregory804, ja mee eens.

Goeie film!

Eind 2016 zat ik bij Hacksaw Ridge in de bioscoop en ik werd compleet weggeblazen door de impact van de film, zeker het laatste uur. Het werd mijn film van het jaar en ik vond het nu wel eens tijd om 'm thuis een nieuwe kijkbeurt te geven. Een tikje huiverig, want dit soort titels maken in de bioscoop toch meer indruk dan thuis, ook al bekeek ik de film op Bluray en met een prima geluidsset. Maar ik moet gelukkig toegeven dat die 'angst' ongegrond was, de film was wederom zeer indrukwekkend.

Wel vond ik de aanloop naar de grootschalige actie een tikje langdradiger dan de eerste keer, maar saai of storend werd het zeker niet door het hele overtuigende acteerwerk van Andrew Garfield die geknipt is voor zijn rol. En ook Teresa Palmer is prima als zijn tegenspeelster. Maar de film wordt pas echt absolute top als Mel Gibson zijn visie op oorlog weer mag tonen. Samen met Saving Private Ryan is dit gewoon het beste staaltje rauw oorlog in beeld brengen dat ooit is gemaakt. Wat een absolute hel en hoe overtuigend krijg je dat in beeld. De geluidseffecten gaan ook door merg en been. De film is natuurlijk wat clichématig en speelt in op het patriottistische Amerikaanse heldengevoel dat zo in dat land doordrenkt zit, maar dat heeft ook wel weer z'n charme. Het gelovige sausje over de film is weer niks voor mij, maar het paste gewoon goed in het verhaal en dan valt er prima mee te leven. Hopelijk kan Gibson de komende jaren nog meer van dit soort kwaliteit afleveren.

Ik twijfel tussen 4,5* behouden of een halfje verlagen, maar het laatste uur zit weer zo in mijn hoofd dat de score niet wordt aangepast.

4,5*

Niet slecht, zeker als je vrede neemt met de laag Amerikaanse superioriteit en religieuze propaganda. Maar het vlotte best wel, en de heroïek werd goed in beeld gebracht. Goed balans tussen het eerste deel (de aanloop naar) en het tweede deel (de uiteindelijke slag) voor mij. Het kon misschien een tikkeltje minder lang weliswaar. Verhaal is niet geheel mijn ding, maar kan er voor mij wel door. Top 250 materiaal is het echter zeker niet.

Wat een waardeloze rommel, snap niet dat deze film zo'n hoog gemiddelde heeft. Normaal ben ik fan van oorlogsfilms met als favoriete Blackhawk down en Saving private Ryan maar deze film voelde met vlagen aan als een B film.
Veel scenes die uit andere oorlogsfilms/series gejat zijn, irritante domme hoofdpersonage, GCI niet van deze tijd.
Overmatig gebruik van gore wat te geforceerd aanvoelde om een poging schokkend te zijn maar ik het eerder komisch begon te vinden.
Tenenkrommende scenes waardoor ik deze film niet serieus meer kon nemen zoals het op een ronaldo achtige manier een granaat wegschoppen.
Een scene waar je de hoofdpersonage ziet verstoppen onder een lijk als 2 Japanners langslopen, maar op het moment dat die Japanners letterlijk net een seconde gepasseerd zijn en uit beeld zijn kruipt de hoofdpersonage onder zn schuilplaats vandaan.
Of een scene waarin je het hele landschap bezaait ziet liggen met lijken, en dan een scene erna zijn al die lijken opeens weg en zo kan ik nog wel even doorgaan..
2 sterren voor het eerste deel van de film wat ik nog redelijk goed vond.