Contratiempo (2016)

Of nee, toch niet. Iedereen kent wel de Duitse leraar, zo'n gevoel kreeg ik ook een beetje bij deze film, waarbij steeds maar weer blijkt dat de vork toch net anders in de steel zit. Dat is vervelend, maar in dit geval vooral slaapverwekkend doordat dit zo'n film is waar je vanaf seconde 1 al aan voelt dat het zo'n film is. Sommige twists zie je van mijlenver aankomen, sommige niet maar die zijn ofwel ongeloofwaardig, ofwel weten ze gewoon in het geheel niet te imponeren. En het is flauw als je als regisseur ook echt ergens een beeld van toont en achteraf blijkt dat niet waar te zijn.

Jammer, want visueel wel een prima film. Sfeervol, fijn gespeeld, goed gemonteerd en de film kijkt vlot weg.
2,5*.

Nogal hooggespannen verwachtingen, want een erg hoge score hier. Dat kan dan vanzelf eigenlijk alleen maar tegenvallen.

En dat doet het dan helaas ook. Want hoewel het mysterie zelf best lang duister blijft, zitten er net wat teveel gaten in het verhaal. En erger, er wordt veel te veel gepraat, en dat levert een erg statisch spel op. Alsof het een toneelstuk is.

Van de acteurs ben ik dan ook niet zo weg. Misschien vooral door het nogal ratelende stemgeluid van (vooral) Ana Wagener. Dat staat gauw tegen, en dan duurt de film best lang.

Die filmmuziek lijkt mij iets typisch Spaans, of toch niet?

Misdaadmysterie. Zeer inventief en origineel verhaal met enkele leuke plottwists en een knaller van een eindplot. Genre “wie wat waar waarom wanneer en hoe”. Tot op einde blijf je met vragen zitten, maar uiteindelijk krijg je op alles een antwoord. Chapeau voor een Spaanse productie. Hollywoodwaardig. Genoten. Zo mogen er wel meer gemaakt worden. Geboeid gekeken van begin tot einde. En zoals de leuze zegt: “eerlijk duurt het langst”…

Zit deze nu 45 minuten te kijken vanaf het begin had ik het idee dat ik deze film al eens eerder had gezien. Dat klopt ten dele: ik heb de Italiaanse remake uit 2018 in de bioscoop gezien! Beetje jammer dat ik de slottwist al zie aankomen, dat maakt het lastig om deze te beoordelen. De remake was in ieder geval niet zo best...

Film wordt onnodig moeilijk gemaakt. De twist voel je al ruim van te voren aankomen.

Op zich een prima film met redelijk acteerwerk.

Adrián [Mario Casas] staat terecht voor de moord op zijn minnares Laura [Bárbara Lennie]. Hij bereidt zijn verdediging voor met hulp van expert Virginia [Ana Wagener]. 100 minuten lang horen we steeds veranderende versies van het verloop van de moord, maar uiteindelijk blijkt de vork natuurlijk weer heel anders in de steel te zitten. Alfred Hitchcock beschouwde het gebruik van gelogen flashbacks als één van de grote zondes in de filmkunst maar Paulo denkt dat hij daarmee een intelligent misdaadmysterie heeft bedacht. Nou... nee dus. Goed camerawerk van Xavi Giménez en de sfeervolle score van Fernando Velázquez zijn de enige pluspuntjes. Om onbegrijpelijke redenen nog eens (in het Italiaans) verfilmd in 2018 als The Invisible Witness.

Uiteindelijk een steen sterke mysterie /thriller film wat ik niet zag aankomen. Ik vond die film in het begin maar vaag en ongeloofwaardig , maar later blijkt dit het verhaal te zijn die hij zo verteld. Uiteindelijk is de film in realiteit totaal anders gegaan en is op het einde pas duidelijk wat er echt is gebeurd. Na de gehele film gezien te hebben vond ik hem erg sterk !

De perfecte misdaadfilm? Nou, ik weet het nog zo niet. Regisseur Oriol Paulo houdt het spannend tot in de finale, waarbij hij onderweg laat zien dat elk verhaal uiteindelijk een mogelijke versie is van een onkenbare waarheid. De verleden tijd wordt als het ware geschreven, in scène gezet door diegenen die het kunnen betalen. Niettemin is de werkelijkheid niet maakbaar, hoezeer de advocatuur dat ook wil laten geloven.

Geen oninteressante bijgedachten zijn het, bij een bloedstollende film die het grote gebaar niet schuwt, net zoals de soundtrack bombarie niet uit de weg gaat. De toeschouwer zit bijgevolg vanaf de eerste minuut aan het beeld gekluisterd en tuimelt blindelings in het vakkundig opgezette cinematografische spelletje, om aan het einde van de rit – hoe kan het ook anders? - bedrogen uit te komen. Jazeker, dat is een kunst, maar is dit wat we van het misdaadgenre willen: een onoplosbaar kluwen, in een het ootje genomen worden binnen een plot die zich niet laat ontrafelen behalve wanneer het scenario alles netjes voorkauwt?

Enfin, 'Contratiempo' is ambachtelijke cinema van de hoogste orde, maar verheffend? Nee dus. Doe mij maar ‘The Usual Suspects’ – elegantie, humor, suspense doch met relativering, veel liever dat dan deze zweterige les zedenleer...

2,75*

Een soort moderne Spaanse Rashômon. Het uitgangspunt is dus niet bepaald origineel, de setting en uitwerking scoort wat dat betreft beter. Dat deze film om plotwisselingen draait, zie je natuurlijk al van verre aankomen. Dat geldt ook voor de advocate, die niet aan de kant van de hoofdpersoon blijkt te staan. De manier waarop ze tegen hem sprak was gewoon te ongeloofwaardig. Dat laatste woord slaat ook op het einde, duidelijk een plotwisseling teveel.

Verder is het wel vermakelijk en degelijk opgenomen. 2*.

Een mooi geschoten film,en een origineel verhaal,toch wel.
al vind ik die Adrian maar matig acteren,je kunt toch wel wat geloofwaardiger spelen,als je toch niks hebt gedaan,toch?

Een super verhaal van de advocaat,hoe het gebeurt zou kunnen zijn!! een mooi plotwist!!!

4 sterren voor mij