Manchester by the Sea (2016)

Een vakkundig drama.

Normaal trek ik dit soort films wat moeilijker. Het heeft echt kracht in de regie nodig om deze bij mij tot een goed einde te brengen. Gelukkig is Lonergan zo'n regisseur, die een redelijk standaard plotje toch nog goed kan afleveren in een film van 137 minuten.

Ik keek van tevoren al tegen de speelduur op van 137 minuten. Dat zijn meestal van die films die heel erg potentieel willen zijn en daarom een zwaar verhaal vertellen en daar dan vervolgens uitgebreid de tijd voor nemen. Manchester by the Sea is gelukkig niet zo'n film, die dat soort zaken niet prominent in beeld brengt.

Affleck in een erg sterke rol. Ik heb hem al eerder sterk zien acteren, maar hier overtreft hij zichzelf echt volledig. Ik moet toch echt wat meer met Afflech gaan kijken, want hij laat hier op een indrukwekkende wijze zien dat hij dit soort films goed kan spelen.

Qua regie is het allemaal ook best sterk. De uitvoering dan, want bij vlagen laat het visuele gedeelte van de film het wat afweten. Maar Lonagan weet een groot deel van de film interessant te houden. De dialogen zijn vaak scherp en de beelden boeiend.

Het verhaal is niet het meest origineel. Ik vreesde al even omdat het weer die standaard onderwerpen raakt die we al vaker zijn tegengekomen. Maar de manier waarop daarmee wordt omgegaan is gelukkig best boeiend en weet te boeien voor een groot deel van de speelduur.

Hier en daar kakt de film wat in met wat saaiere stukjes. Het is visueel ook met weinig detail gebracht en redelijk deprimerend. Dat op zichzelf best passend is bij zo'n film als deze, maar de kaalheid van de film gaat op den duur wel opvallen helaas.

Alles is wel heel erg troosteloos gebracht vond ik. Dat is wel een dingetje waar veel van dit soort films naartoe neigen. Maar gelukkig valt dat wat minder op, en bovendien is het nooit overdreven dus heel veel kan ik er niet voor aftrekken.

Film steunt soms wel op het goede acteerwerk van Affleck, zonder hem was het wellicht meer naar een 3,0* gegaan. Afflech is een grote schakel in de film. Maar de regie zelf is ook gewoon kundig in een prima, klassiek verteld verhaal. Het is wel deprimerend, maar een echte impact geeft het dan weer niet. Desondanks een goede film.

Zo'n gevoel heb ik ook bij deze film, en meer van dit soort films. Maar dat deprimerende vertaalt zich voor mij uiteindelijk meer in saaiheid. De film lijkt af en toe wel deprimerend te willen zijn, maar tegelijkertijd lijkt het ook niet echt emotioneel te willen worden. De camera kruipt niet dicht op de huid van de personages, het acteerwerk is ook weer niet zo groots dat de gevoelens echt voelbaar worden, de setting is allemaal wat saaiig, de regie flets. Het resultaat is een film die wel deprimerend wil zijn, maar nergens echt impact heeft.

Het was vrijdagavond toen ik deze film zag, en nu bijna 4 dagen later kan ik nog altijd de woorden niet vinden om dit magnifieke meesterwerk te vatten. Was Nietzsche de filosoof met de hamer dan is Kenneth Lonergan de cineast van de gruzelementen en een miniem straaltje licht. Uhh, voorlopig laat ik 't hierbij, maar ... ik kom terug.

Blijft toch behoorlijk hangen deze film, na een nachtje slapen.

Deed me op meerdere vlakken denken aan In the Bedroom (2001) - MovieMeter.nl

In het begin had ik wat moeite met de camera die letterlijk op een afstand blijft, net zoals met de koele figuurlijke afstand tussen de hoofdfiguren, maar vervolgens kruipt deze film toch onder je huid. Er is niet echt een plot maar eerder een opeenvolging van ingrijpende levensgebeurtenissen. Een film als een mokerslag in slow motion.

Het is zeker geen slechte film, maar Manchester by the Sea moet het hebben van een paar erg indringende momenten. Er zit zeker voldoende drama in en het acteerwerk is overwegend goed. Maar we zitten wel heel erg midden in het gewone leven, dat nu niet uitblinkt in dynamiek. Zo beweegt de film langzaam door het verhaal en zakte de interesse toch een paar keer weg. Het was toch niet helemaal wat ik ervan verwacht had, ondanks dat ik een paar scenes echt onder de indruk was.

Jammer. Te traag en gaat nergens heen. Duurde ook nog eens veel te lang. Casey Affleck wel een dikke voldoende!

een goede film, een man met zware bagage moeilijk in staat om normale banden aan te gaan.

Film waar weinig moeite in is gekropen. Elk personage krijgt voor drie levens drama over zich heen, ze hebben het er allemaal erg moeilijk mee, kijken verdrietig, af en toe schieten ze een keertje uit hun vel en dat is het dan zo'n beetje. Visueel is het routineus, ook de soundtrack maakt geen indruk en verder heeft deze film niks te bieden.

Perfect materiaal om prijzen te pakken met andere woorden.

Matthew Broderick zat ook al in You Can Count On Me, een drama van dezelfde regisseur. Een aanrader, BTW.