Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017)

Jeetje, wat een film. Geweldige personages vol vooroordelen die dan toch weer beter of anders blijken te zijn. Een film vol persoonlijk drama, voor alle betrokkene, het gedrag van een gemeenschap en het gedrag wat vooroordelen en opvoeding met zich mee brengt. Briljante film in die zin, beetje coming of age. Een film ook met een lach en een traan want het drama en de bijzonder scherpe dialogen houden elkaar prima in evenwichtig. Gisteren nog bij Cell 211 geplaatst wat is niet meer cliche deze tijd, nou deze film is alle behalve cliche. Beste rollen ook van Harrelson, McDormand en vooral Rockwell die ik echt geweldig vind.

Echt een geweldige film.

eigenlijk wou ik deze film gaandeweg het kijken niet goed vinden , ik ergerde me oa aan het personage van Frances McDormand waar ik ondanks haar verdriet nauwelijks feeling mee kon krijgen .

dat had natuurlijk te maken met haar onsympathieke karakter wat in een flink deel van de film naar mijn mening te veel over the top ging .
dan komt er een scene naar voren waaruit blijkt dat ze eigenlijk als single mother gefaalt heeft ,en ze het eigenlijk zichzelf aanrekend dat haar dochter is vermoord het grootste gemis is dat dit verder niet meer behandelt word .

Sam rockwell's karakter word aanvangkelijk nog irritanter neergezet , die typische zuiderlijke stereotypering was me een doorn in het oog temeer omdat ook alle zwarte personages unaniem als lieve engeltjes werden vertolkt , gelukkig word zijn karakter later een stuk realistischer en dat red de film van de ondergang .

het zijplotje met McDormand ex is prima maar waarom is het nodig om zijn nieuwe vriendin zo kinderlijk te potretteren ? is dat om een soort middelvinger naar hem en zijn zogenaamde ontrouw te tonen , alsof hij het nu niet een stuk beter had getroffen (mijn gedachte ) .

gemengde gevoelens bij deze prent maar kan niet ontkennen dat de film boeiend is en redelijk in elkaar steekt met goed spel van de acteurs en actrices .
het onverwachtte open eind had ik gemengde gevoelens bij maar goed .

Deze eindelijk ook eens bekeken en vond hem wel goed. Ondanks de langere speelduur wist hij toch te boeien van begin tot einde. Dit mede door Frances McDormand, maar de rest van de cast deed het ook prima.
Het verhaal boeide ook, alleen en beetje van het einde. Ik had dit toch liever anders gezien.
Mocht het einde anders geweest zijn, had ik hem nog een halve ster meer gegeven, maar nu was hij toch ook wel de moeite om gezien te hebben.

Naast de geweldige Frances McDormand in de hoofdrol is voor mij het script en de uitwerking van de personages de grote troef in deze film. De film begint als een modern antwoord op Mississippi Burning maar gaandeweg toont het personages die niet per se slecht of goed zijn maar wel mens. Dat achter veel acties een achterliggend motief zit. Dat dingen die goed bedoeld zijn, wel eens voor slechte gevolgen kunnen zorgen. En evengoed andersom.

Terwijl de film een standaard drama lijkt te zijn, ontwijkt het net alle clichés. Nochtans lijkt het daar in het begin niet op, zodat de film mooi aantoont dat schijn bedriegt.