The Changeling (1980)

Sfeervol, inderdaad... leuk haunted house verhaal gekoppeld aan een onderzoek naar een moord in het verleden . Denk niet aan Insidious en andere van die moderne spookfilms, want het tempo is gezapig, en het ziet er erg oldskool uit. Ook zul je je geen bult schrikken. Maar als je graag een mysterieuze sfeer hebt met stemmen en enge geluiden, en op een eerder plotgedreven spookfilm uit bent, kan deze aan de behoeften voldoen. Verre van een topper maar ik vond het een uitstekend verhaal.

Super heerlijke geesten-film, waar je lekker voor moet gaan zitten, maar liefst niet alleen... . 5*

Met het gevaar om met mijn drie en twintig kalenderjaren belerend over te komen kan ik me goed voorstellen dat de wat jongere mensen op deze site dit maar saai zullen vinden, want zelfs zei die dit een meesterwerk noemen zullen moeten toegeven dat dit zelfs voor 1980 best een gedateerde film is. Het is dat het eind jaren 70 schreeuwt, met toch wel een lichte dip van paranoia trillers ala Polanski en Marathon Man, maar op het gebied van sfeer en verloop ligt het meer tussen de originele Haunting en House on Haunted Hill van begin jaren 60 in. Maar mijn god wat was het heerlijk om tussen al die bombastische, dertien in dozijn formule filmpjes eens iets te zien waar zich niet om de 5 minuten een verplicht schrikmoment voor doet en personages het nodig vinden om aan een stuk door te schreeuwen zonder dat er enige moeite gedaan lijkt te zijn om de kijker een idee te geven waarom we het erg zouden moeten vinden dat deze, veels te serieuze, figuren opgejaagt een andere dimensie ingetrokken worden door de eeuwige onzichtbare kracht. Een suggestieve spanningopbouw van ruim anderhalf uur met een grootste klassieke climax, zoals hier, werkt voor mij dan toch een stuk effectiever. Komt bij dat Scott gewoon een heel fijn acteur blijft, hier niet op het best van zijn kunnen, maar zelfs op de automatische piloot speelt hij mening tijdgenoot van het doek. Opvallende cameravoering ook. Cool! (3,5*)

Tja deze kon me wel boeien van het begin tot het einde al was het gelijk veel minder spannend toen het mysterie was opgelost, hetgeen naar mijn mening toch iets te vroeg gebeurde. Lekkere sfeer, goed camerawerk en ik hou wel van dit soort speurtochten. De seance vond ik eigenlijk de interessantste scène samen met de onthulling van het drama die aan het hoofdpersonage aan hem als spookbeelden uit het verleden werden getoond. Uitstekend acteerwerk van George Scott, de andere personages dragen eigenlijk weinig bij tot het geheel. Ik had gehoopt dat ze toch meer met dat meisje hadden gedaan dat eveneens de spookbeelden zag alsook het overleden dochtertje van het hoofdfiguur. De overgang van de ene scène naar de andere vond ik vaak nogal bruusk alsof ze soms al te snel aan elkaar werden gemonteerd. Meer flash backs en herinneringen aan vrouw- en dochterlief hadden dit een betere film gemaakt. Scènes blijven soms onnodig lang duren. Einde vond ik nogal slap. Heb ervan genoten, maar dit had toch een stuk beter gekund. Een 6 vind ik te weinig, een 7 te veel. 6,5/10. Ik ga 3 sterren geven.

Een prima spookhuis filmpje.

Heeft me vanaf het begin gelijk wel weten te boeien. Vooral een erg lekkere mysterieuze sfeer was bij dit filmpje goed aanwezig, ook audiovisueel was echt top. Mooie zweefde camerabeelden door het huis en waarbij op de achtergrond lekker creepy pianomuziek word gespeeld, uitstekend.

Het verhaal was ook dik in orde en wist hierdoor ook mijn aandacht goed bij de film te houden.

Echt eng of spannend vond ik het helaas niet worden (op de seance scéne na, die wel behoorlijk goed en spannend was.) maar dit filmpje moet het vooral hebben van de sfeer.

Al met al een dikke 3,0*

En dit is ook gelijk met 900e stem

Goeie film over een man die een groot, oud huis betrekt nadat zijn vrouw en dochter verongelukt zijn. Misschien niet bijster origineel, maar wel goed en vooral sfeervol uitgevoerd. Een goeie opbouw en ook een prima plot dat langzaam vorm krijgt. Mooi camerawerk en een aantal spannende scenes.

"That house is not fit to live in. No one's been able to live in it. It doesn't want people."

Nadat ik nogal teleurgesteld was door The Amityville Horror wilde ik deze oktober toch nog een goede film over spookhuizen zien, en toen vond ik The Changeling.

Een oudere man verliest tijdens een tragisch ongeluk zijn vrouw en kind en besluit daarna om te verhuizen en de draad weer een beetje op te pakken. Hij betrekt een groot oud landhuis en probeert verder te werken aan de muziek die hij aan het componeren is. Maar dan beginnen er mysterieuze dingen te gebeuren in het huis...

Hoewel ik George C. Scott eigenlijk iets te oud vond voor de rol (of zijn gezin is iets te jong, licht eraan hoe je het bekijkt) vond ik hem wel erg sterk spelen. Vooral tijdens de emotionele scènes en confrontaties doet hij het wel goed. Bang lijkt Scott echter nergens en dat is toch een dingetje als je in een horror-film speelt. Verder is het acteerwerk allemaal ook zeker niet slecht, Trish Van Devere wist namelijk wel erg goed angstig te spelen.

De film begint met een sterke introductie. Een tragisch voorval waarna we worden voorgesteld aan het prachtige interieur van het landhuis. Langzamerhand komen er vreemde geluiden en kleine onverklaarbare dingetjes waarna op onderzoek uit wordt gegaan. Eigenlijk is The Changeling dan al niet echt horror meer, maar meer een bovennatuurlijke thriller (mystery dus), omdat ik naast horror-fanaat ook een liefhebber van goede mystery-films ben vond ik dat helemaal niet erg. Maar ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent als je had gerekend op een echt enge film. Nadat eenmaal bekend is hoe alles in elkaar zit is de film een stuk minder spannend, maar weet toch nog te boeien. Vooral de reactie van de senator aan het einde op zijn familiegeschiedenis vond ik erg sterk gedaan, dat had mogelijk nog meer uitgelicht kunnen worden.

De tweede helft van de film deed me enorm aan The Ring denken (het Japanse origineel) en het is voor mij duidelijk dat Kôji Suzuki naast Poltergeist ook van The Changeling wat dingen heeft afgekeken. (Het lijk in) de put namelijk en de manier waarop een man en en vrouw samen een geschiedenis proberen te achterhalen, hier dan van een huis en niet van een videoband, zijn duidelijk aan elkaar verwant.

De film is mooi opgenomen, alhoewel misschien een beetje gedateerd voor die tijd (de film straalt de jaren '70 uit). En de muziek mocht er ook zeker wezen, zowel de soundtrack van Rick Wilkins als de pianomuziek die vooral in de eerste helft aanwezig is.

Een Changeling (Nederlandse benaming Wisselkind) is trouwens een wezen uit Europese folklore. Elfen, Kabouters en Kobolden zouden namelijk kinderen uit hun bed stelen en vervangen door een soortgenoot die de vorm van het gestolen kind heeft aangenomen. De oorsprong van deze mythe rust in bijgeloof rond het ontstaan van gehandicapte en misvormde kinderen in de middeleeuwen. De Engelse benaming word ook gebruikt om een wees die is verwisselt met een overleden kind aan te duiden.

Het had misschien beter gekund maar al met al vind ik The Changeling een goede mystery over een spookhuis-geschiedenis. Vond deze toch wat beter als het eerdere genoemde Ringu maar de sfeer en uitstraling was bij films als Poltergeist toch vele malen beter.

Goede film, maar met blijkbaar toch te hoge verwachtingen ingegaan want uiteindelijk viel het me toch een klein beetje tegen.

Het voornaamste probleem wat ik met spookhuisfilms heb: waarom kunnen spoken wel hele huizen doen laten schudden maar niet gewoon meteen zeggen waar het daadwerkelijk om draait? En ik vond de uitleg rond de changeling uit de titel toch wat gezocht, hoewel gebaseerd op folklore en zelfs ware gebeurtenissen. Ik had ook graag meer verbanden gezien met de dood van zijn gezin. Knap trouwens dat hij gewoon in dat huis kan blijven wonen terwijl hij weet dat het er spookt.

Daar staan tegenover een uitstekende sfeertekening met zeer goed acteerwerk, en ook erg fijn: geen jumpscares of verplicht aandoende setpieces.

3,5*

Verrassend aardig haunted house filmpje. Wie er al een aantal heeft gezien, zal hier niet zoveel nieuws ontdekken, maar dat hoeft ook helemaal niet. Jammer dat de muziek te nadrukkelijk aanwezig is, maar Medak maakt er wat van met zijn camera. Aparte hoekjes en bewegingen die dat grote huis behoorlijk ongezellig maken. Hij schakelt na verloop van tijd ook vrij soepel van bovennatuurlijke pesterijtjes naar plotontwikkeling, zodat het een ferme basis heeft voor de finale, waar het weer los kan gaan. Dat ding staat niet voor niets op de poster. Die scène begint vooral erg goed. Tekenend voor de gehele film, het zit eenvoudigweg erg solide in elkaar. Een ander hoogtepuntje is de séance. Haalt het niet bij die uit El Orfanato, maar zeker het vermelden waard.

Het eerste uur is erg sfeervol en was best nog wel spannend. Ik geloof echter dat bij herziening deze film onherroepelijk een stuk minder zal zijn, waardoor ik mijn score automatisch een halve ster ga verlagen. Persoonlijk vond ik de muziek zeker één van de grote pluspunten net als het camerawerk dat de griezelige uithoeken van het huis razendsnel in beeld brengt. Dit in tegenstelling tot de pace van het verhaal dewelke in het begin erg traag was.

Ik ben nu wel nergens van verschoten dus of je dit echt als horror zou klasseren, ik weet het niet. Voor mij was het meer een thriller (zeker in de beginfase). Na het eerste uur slaat het helemaal om en krijgen we een speurtocht. Het verhaal was best boeiend en het zat uitstekend in elkaar waarbij de titel op het einde verklaard wordt. The Changeling is dus zeker de moeite als je deze nog nooit gezien hebt.

Een fijne en bovengemiddelde sfeervolle spookhuis-film uit de jaren '80. Waarbij vooral het eerste gedeelte als componist John Russell het victoriaanse huis betrekt zeer goed is. Het verhaal weet helaas het einde niet goed af te ronden, wat waarschijnlijk komt doordat het bijna verplichte happy eind. Minder waren ook de zijplotjes die wel aangehaald worden maar niet verder uitgewerkt; de dood van zijn vrouw en kind, het ongeluk van het meisje met de kolenkar, het dochtertje dat haar kamertje boven de put had. Ach, een kleinigheid want verder is het een prettige bovennatuurlijke thriller waar veel horrorfilms van nu aan schatplichtig zijn!

Prima prent, niet eng maar het verhaal is erg leuk opgezet. Voor de tweede keer gezien vandaag en vind George C. Scott een erg prettige acteur. De rest van de cast ook prima.

Het is niet dat de film enorme sterke punten heeft maar is zeker onderhouden.

Onbegrijpelijk dat zo een saaie film zo een hoge waardering krijgt. Maar er gebeurt echt helemaal niets in de film. Nietssssss.

De film komt nogal traag op gang en spannend vond ik het niet, laat staan eng. Er gebeurd veels te weinig.

Een voldoende.

Toegegeven, ik dacht nog nooit iets van de Hongaarse regisseur Peter Medak te hebben gezien, toen ik The Changeling uitzocht. Dat bleek echter niet te kloppen: afleveringen van Breaking Bad, Carnivàle, House M.D. en zelfs eentje van The Wire. Bepaald geen prutskoning dus, al bleek ik zijn Species II (1998) ook te hebben gezien, en dat was op zijn beurt weer iets minder denderend. Maar: soms doet een acteur of filmmaker tussendoor iets voor het geld, of wordt iets door externe omstandigheden niet wat je ervan had gehoopt. En zowel Scorsese als Amenábar roemen de film als een van de engste (en hun favoriete) horrorfilms ooit gemaakt. Ik ging The Changeling dus hoopvol in, en werd niet teleurgesteld. Hoogstens in mezelf, dat het een eeuwigheid duurde voordat ik herkende dat het George C. Scott was in de hoofdrol. Als ze hadden gezegd dat het de nooit doorgebroken oudere broer van Michael Douglas was, had ik het zo geloofd.

De gemiddelde horrorfan van nu heeft hier misschien niet direct meer wat te zoeken (helaas), maar wie oudere goed gemaakte horrors waardeert of meende alle classics al gezien te hebben (maar deze niet), die kan zich aan The Changeling moeilijk een buil vallen.

3,5*

Brand new 4k restoration of the film

En dik terecht. Ik zie de 4k graag tegemoet.

Een film die het vooral van de erg sterke sfeer moet hebben, soms deed de film mij zelfs denken aan The Shining maar weet niet het zelfde niveau te halen.

Nee, het is geen meesterwerk maar het is toch wel genieten en makkelijk doorheen te komen. Een film met veel rustige scenes, maar tegelijkertijd een film die de aandacht vast weet te houden en dat is een prestatie op zich.

Soms is minder juist meer.

Ik waardeer dit soort oude horror wel, mensen misschien nog aanraders?

3,5*

De film is een heuse ouderwetse griezelfilm met een simpel maar doordacht verhaal en bevat alle klassieke elementen uit het spookhuisgenre. Heel pakkend verteld. Met een mysterie en een familiegeheim. Spannend.
George C. Scott is de geplaagde bewoner op zoek naar gemoedrust. Stoicijns, autoritair en heel mannelijk met stiekem een vleugje zachtmoedigheid. Zijn personage is tenslotte muziekleraar en componist van klassieke muziek. Dan mag dat. Leuke rol. Andere personages zijn er ook. Ze zijn essentieel voor het verhaal, maar minder uitgewerkt. Hun aanwezigheid is van een andere orde. Ze zijn dan ook niet zoals George in praktisch elke scène aanwezig.
De rust en bezinning waar George na een traumatische beleving naar op zoek is vindt hij niet in zijn nieuwe woning. Hij wordt flink bezig gehouden. Door vreemde geluiden die zijn slaap verstoren. Door het openen en sluiten van deuren. En door meer van dat werk. De film gebruikt de klassieke elementen en doet dat heel behoorlijk.
De sfeer is kil en duister en heeft iets melancholisch. Goed camerawerk helpt bij het visualiseren van die sfeer. De manier waarop het trappenhuis als spil van het labyrintische huis steeds in beeld wordt gebracht is prachtig. Zo is een balletje dat langzaam stuiterend de trap afrolt, in plaats van een simpel balletje dat de trap afrolt, een dreigend en griezelig fenomeen en een fantastisch kunststukje. Poeh.
Fijne oude griezelfilm.

Degelijk, maar meer ook niet. Mooi camerawerk, goed spel, sfeerrijk en vooral een prachtige locatie, namelijk dat enge huis. Het verhaal zelf heeft toch heel wat ongeloofwaardige toestanden zoals het opbreken van de vloer in een bepaald huis, maar ook de personages krijgen buiten de hoofdrolspeler te weinig invulling. Ik denk aan zijn vrouw en kind, maar ook andere personages. George C. Scott was getrouwd met de actrice Trish Van Devere tot aan zijn dood (1999). Het was zijn derde huwelijk ( 1972-1999). Hij was vooral bekend om zijn fenomenale rol in Patton (1970). 6,5/10

naargelang de hoge score's vond ik dit een teleurstellende film. 1*

Vreselijk gedateerde en behoorlijk saaie spookhuisfilm die 40 jaar geleden misschien eng was voor blozende maagden, maar die vandaag slechts hoobgelach en verveling opwekt.

Mwa.

The Changeling is een relatief groots opgezette spookhuisfilm die zich ook echt op het spookhuis zelf concentreert en dat kan ik enkel en alleen prijzen. In de huidige tijd waarin dit soort films bijna uitgestorven zijn qua creativiteit proberen regisseurs tevergeefs veel drama aan spookhuisfilms toe te voegen, maar dit weet nauwelijks te werken. Dat maakt The Changeling alvast beter.

Helaas is deze film niet veel meer dan dat, want de spanning zit er niet echt in. Het huis biedt een geweldige kans voor wat sfeer en dreiging, maar veel verder dan een mooi ingericht huis komt het niet. Wat ik vooral miste was wat angst en paranoia. Het huis is te licht, alles is te overzichtelijk en de dreigingen komen nooit echt indrukwekkend in beeld. Ook enkele andere elementen die essentieel zijn missen gewoon.

Een goede soundtrack mist bijvoorbeeld. Nu is het net wat te melig waardoor spanning vooral wordt weggetrokken in plaats van toegevoegd. Scott speelt een goede rol, maar speelt tevens een saai uitgewerkt personage. Dat is de fout van de regisseur en de schrijvers, niet van Scott, die oprecht zijn best doet. Het is gewoon jammer dat hij zo weinig meekrijgt dat hem interessanter maakt dan andere personages binnen horrorfilms.

Verder kent deze film een aantal sterke scenes, waarvan de meest memorabele uiteraard opgenoemd kunnen worden door horrorliefhebbers en liefhebbers van deze film. Dat deze film een inspiratie vormt voor toekomstige films mag duidelijk zijn, maar dat maakt The Changeling helaas niet meteen beter. De spanning blijft namelijk ontbreken, daar blijft de regie gewoon voortdurend in haken.

Wel kent het sfeervolle stukjes, een nuchter verhaal en een focus die zich lekker op de horror houdt in plaats van allerlei onnodige dramaelementen toe te voegen. Dit maakt de film meteen een stuk kijkbaarder, en is de relatief lange speelduur geen enkel probleem. Ze hebben een mooie locatie uitgekozen, voldoende mysterie toegevoegd en een degelijke cast, maar als het dan op horror aankomt, faalt de film en dat is jammer. Verder niet slecht, maar ook niet echt goed.

Komt in oktober op 4k uhd uit bij Severin.

Shocktober #7

Dit blijft een van de betere haunted house films. Eentje die zowel scoort qua sfeer als met het verhaal. Daarmee stijgt het toch boven vele soortgenoten uit. Goede rol ook van veteraan Scott.

Mooie blu ray uitgave van Secons Sight

4* blijft staan.

o man deze spookfilm ontbreete nog in mijn verzameling in weet niet juist wanneer ik deze heb gezien zal ongeveer rond deze tijd geweest zijn was toen al gek op film en haha spoken geesten in het begin vond ik hem wel wat aan de saaie kant en was ik van plan om gewoon weg te gaan maar deze veranderde opeens toen deze man een beeld kreeg van een klein jongetje en de spanning bleef maar verder gaan zonder een moment van het onderwerp dat deze film is bedoelt te veranderen in iets gewoon te saai. wat was ik blij dat ik deze kon kopen sfeer angst spanning o ja dat was een film naar mijn hart en hoewel ik van horror films hou en geesten en griezel en soms wat bloed houw ik erg veel van deze films geen vliegend geesten geen lijken die opeens uit de kast vallen of zo maar gewoon heerlijke spookfilm de dode zijn er wel en ook de geesten maar ze zijn onzichtbaar voor dat allen te kunnen van genieten zou ik eeuwig willen leven net als de films

Deze Horror film, die ik lang geleden eens gezien heb (ik kon me eigenlijk alleen de zelf bewegende rolstoel op het einde nog herinneren) op de televisie, stond eigenlijk niet op het programma om gisteravond te bekijken (eigenlijk wilde ik de Erotiek / Komedie film "Fantasm Comes Again (1977)" kijken), maar door een tragische dood (een zelfmoord) in de familie (een neef), vond ik dat niet echt gepast en heb ik deze maar gekeken.

In dit verhaal draait het om componist en professor John Russel (George C. Scott), wiens vrouw Joanna (Jean Marsh) en jonge dochtertje Kathy (Michelle Martin) bij een gruwelijk auto ongeluk in de sneeuw om het leven komen voor zijn ogen. Na een aantal maanden probeert hij zijn leven op te pakken. Hij gaat weer les geven en vestigt zich in een groot huis in Seattle dat al een poos leeg staat in de hoop daar de rust te vinden om te kunnen componeren. Het huis herbergt echter een duister verleden die het graag met John lijkt te willen communiceren. Geïntrigeerd door de verschijnselen gaat hij op onderzoek uit.

"The Changeling" van regisseur Peter Medak is een redelijke horrorfilm, die goed in elkaar steekt. Het gegeven van gebeurtenissen die zich afspelen in een afgelegen, immens huis dat mensen de stuipen op het lijf jaagt is weliswaar niet nieuw, maar de diverse vertakkingen van het verhaal zorgen voor een bevredigend resultaat. En de grote plus in deze film is natuurlijk Oscar-winnaar en hoofdrolspeler George C. Scott.

Regisseur Peter Medak slaagt erin om meteen in het begin van de film de aandacht van de kijker te pakken. Door een dramatisch ongeluk, in beeld gebracht in slow motion, staan we ineens heel dicht bij het hoofdpersonage John Russell. Hij is muziekcomponist van beroep en trekt zich naderhand terug in een enorm groot huis, dat al vele jaren leeg staat. Zo manoeuvreert het huis, dat behekst blijkt, zich in de hoofdrol en zien we tegelijkertijd een man op leeftijd die een groot verlies probeert te verwerken. In het herenhuis heeft zich zeventig jaar eerder eveneens een menselijk drama afgespeeld, namelijk een jongetje, te weten Joseph Carmichael (Voldi Way), die niet kan lopen en die vermoord wordt door zijn vader Eugene Carmichael (James B. Douglas) in bad (best heftig in beeld gebracht). Een drama dat lijkt op de tragische gebeurtenis die John Russell in het begin van de film overkwam.

"The Changeling" is een ouderwetse horrorfilm, zonder al teveel schrikeffecten (een piano die zichzelf speelt, luide dreunen die steeds om 6 uur in de ochtend gedurende 30 seconden te horen zijn, waterkranen die uit zichzelf lopen, een gezicht in het badwater, deuren die opengaan als er niemand is, ramen die spontaan kapot gaan, een weggegooide bal die weer terugkomt en een oude muziekdoos op de zolderkamer speelt een lied dat John Russell in de ochtend heeft gecomponeerd) en bloederige scènes (nul komma nul). Desondanks weet de film de aandacht te houden en dat heeft veel te maken met het geheim dat het huis herbergt en waar de getormenteerde John Russell achterna zit. Hij raadpleegt ook de plaatselijke historische vereniging en wordt daar door het personeel, te weten Minnie Huxley (Ruth Springford), geïnformeerd dat het niet de bedoeling was dat mensen in dat huis zouden wonen.

John Russell wil namelijk innerlijk tot rust komen, maar wordt daarbij keer op keer uitgedaagd door het huis dat zijn eigen geesten heeft die geen rust kunnen vinden. Het drama dat zich in het huis heeft afgespeeld staat in direct verband met een enorme som geld, een erfenis, een kind dat verwisseld werd en een gerespecteerde senator die zijn hele leven met een verschrikkelijk geheim rondloopt. Het huis heeft ontelbaar veel kamers en al snel blijkt dat je alles hoort als je alleen in het huis bent. Het duurt dan ook niet lang voordat de hulp van een medium wordt ingeroepen, die op indrukwekkende en spannende wijze op zoek gaat naar de geest(en) die rondwaren.

Al deze ontwikkelingen worden met veel vaardigheid behandeld door regisseur Peter Medak. Hij is een beetje te dol op groothoekopnamen (zijn keuze aan lenzen zorgt ervoor dat alle kamers er omhullend uitzien), maar hij heeft een goede en basale benadering van de angstaanjagende verschijnselen. Dit is een horrorfilm met smaak. Het spannendste moment van de film is te zien op het einde als een kleine rolstoel uit zichzelf beweegt en iemand begint te achtervolgen (inclusief de trappen af). En het einde opzicht was ook best aardig en verrassend, als blijkt dat het huis niet John Russell moet hebben, maar de oorspronkelijke bewoner, te weten Senator Joseph Carmichael (Melvyn Douglas), de man die al die jaren rondloopt met een geheim en uiteindelijk sterft door een hartaanval.

De cast doet het verdienstelijk en George C. Scott is eigenlijk een vreemde eend in de bijt, omdat hij steeds onbewogen en nergens bang voor is en hij handelt ook bijna altijd beheerst. Hij is het soort man dat alleen kan terugkeren naar een spookhuis in het donker en in een verlaten put (in een tienerslaapkamer) kan klimmen waar de botten van de oorspronkelijke geest zijn gevonden en rondsnuffelen naar meer aanwijzingen (het vinden van een medaille). George C. Scott speelt het personage van John Russell zo rationeel, normaal en beheerst dat ik nooit het gevoel had dat hij echt in gevaar was. Desondanks is het natuurlijk altijd fijn om George C. Scott in een film te zien. Verder deed Trish Van Devere als Claire Norman het verdienstelijk, waar John Russell bevriend mee is en die hem ook het huis aanbeveelt, en ook Melvyn Douglas als Senator Joseph Carmichael.

Al met al is "The Changeling" een degelijke en ouderwetse Horror film, met de nadruk op tragedies die grote invloed hebben op een mensenleven.

Gecondoleerd Theunissen.

Mooie old-school horror met een laag tempo en een mysterieus plot. The Changeling tapt uit het vaatje van de jaren zeventig, dat eerst de tijd neemt op gang te komen en pas diep in de finale tot een echte climax komt. Het is hier wat jammer dat het plot relatief snel duidelijk is, maar het eindspel ziet er goed uit. Geen grote verassingen hier. Dit is gewoon een degelijke film met een echt spookhuis in de hoofdrol.