Invasion of the Body Snatchers (1978)

Ook grappig dat de acteur van het originele 1956 ook hier eventjes te zien is

Al een jaar lang zit ik aan het verhaal van deze film en die van het origineel te denken. Ik zou het als volgt samenvatten: een (buitenaards) organisme bestrijkt de aarde en infecteert de massa. Het resultaat is een braaf volgzaam persoon zonder emotie. De overheid grijpt het fenomeen met beide handen aan en gebruikt zijn waakhond (politie) om elke opstand de kop in te drukken. Een enkeling verzet zich maar het is vechten tegen de bierkaai. Niemand wil luisteren en je wordt als gek (wappie) verklaart. In Nederland zouden we dan al snel zeggen: doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.

Waarom wordt hier geen re-remake van gemaakt? Speciale effecten kunnen er een stuk beter uit zien en van mij part gooi je er een paar LGBT'ers in. Zo'n peul begint tenslotte onzijdig, daar kan je nog van alles van maken!

macrobody Er zijn al minstens twee remakes van, geen van beiden goed ontvangen en ook geen van beiden hits. Body Snatchers (1993) en The Invasion (2007)

starbright boy Inderdaad. Elke 15 a 20 jaar dus het is weer tijd voor een nieuwe

Vond het origineel uit 1956 met zijn setting in een kleine leefgemeenschap stukken sterker. Dit was soms teveel van het goede (bijvoorbeeld hele mensenmassa's met dat onnodige zombie-gekrijs). Het duurde vooral allemaal te lang voor wat er te vertellen viel.

Aanrader in dit genre: The Day Mars Invaded Earth (1963).

Dit is de beste versie van Jack Finney's scifiroman. De sfeer van paranoia wordt opgeroepen met wankele en subjectieve cameravoering, met duisternis en geschreeuw. Een vondst zijn die beelden doorheen een gebarsten voorruit. De toonclusters van jazzpianist Denny Zeitlin dragen bij aan de paniekstemming.

Het gevoel dat je niet meer weet wie je kunt vertrouwen, paste bij de Koude Oorlog. Het idee dat iemand vervangen kan worden door een buitenaardse dubbelganger, spreekt nog steeds tot de verbeelding. Het is de aanleiding voor grapjes, speculaties en samenzweringstheorieën. De mooiste rollen zijn voor Donald Sutherland en de volwassen Veronica Cartwright.

Vroeger al eens gezien, vond hem toen leuk, maar nu, voor de tweede keer, nee, ik vond er niet veel meer aan.

jeetje,ja je kan niet tegenop op zo veel.

en je moet op een dag gaan slapen hoop echt dat ze hiermee een goeie remake maken.

Had er toch hogere verwachtingen bij, Invasion of the Body Snatchers kon mij maar matig overtuigen. Het idee achter de film is zeker een fascinerend uitgangspunt, maar de uitwerking was niet soepel genoeg. Het duurde te lang en leek nooit echt spannend te worden. Hoewel de beelden erg jaren zeventig en mooi waren, maakte de film een verouderde indruk. The Exorcist is voor mij een klassiek voorbeeld van een film, waar de tijd nauwelijks vat op heeft gehad. Invasion of the Body Snatchers steekt daarbij bleekjes af.

Na vele jaren nog eens herzien, blijft voor een film uit '78 nog zeer vermakelijk om te zien.

Niet erg spannend omdat het verhaal vrij open is maar het is vooral de sfeerschepping en de setting die me hier erg beviel. Ook de misschien wat lange speelduur vond ik niet hinderen, het verhaal loopt vlot en het acteerwerk zeker niet slecht. Vond tot hier toe geen enkele remake beter en denk ook niet dat dat een meerwaarde zou geven, of ze moeten er een flinke dosis gore aan toevoegen

3,5*

Best goed
Invasion of the body snatchers is een goede film met een redelijk leuk verhaaltje. IK vond dat er een aardige sfeer was in de film en het voelde allemaal mysterieus. De film is een remake van een film uit 1956 die ik nog niet heb gezien. Zal ik ook zeker een kijkbeurt geven maar ik had deze eerder gezien omdat hij werd gedraaid in Cinerama. Terug naar de film. De film focust op 4 karakters die realiseren dat er iets goeds mis is. Ik vond het niet echt helemaal eng maar ik was wel benieuwd hoe het zou eindigen. Het einde is zeer goed en redelijk verontrustend. De opening scene was heel goed en is eigenlijk de perfecte start voor zo alien invasie film. Het is niet bepaald onconventioneel maar anders denk ik dat je dan een hele andere film wilt hebben. Mijn favoriete aspect van de film was om te raden wie nu een body snatcher is geworden. Dit is zeker effectief bij een eerste viewing maar ik zal dat wel missen bij herzieningen. Kaufman doet een goed werkje en ben zeker benieuwd naar zijn andere films. Ik las ook dat er een kritiek van consumentisme is in deze film en ik begreep dat wel nadat ik de film had bekeken. Dit kwam nooit echt in mij op aangezien ik de film meer beschouwde als gewoon een invasie movie. Interessant is het wel moet ik zeggen en misschien zal ik er meer over denken bij de herziening.

Een dikke 4.

Degelijke film met een soms beperkte uitwerking. Ik denk dat de film vooral steken laat liggen op creativiteit. De keuze om de wat dramatischere kant van het verhaal te verkiezen boven de spannende kant vind ik ook een misser, aangezien de film daardoor kansen laat liggen. Het concept, ondanks dat dit een remake is, vind ik best interessant en origineel. Kaufman doet er alleen weinig mee en gebruikt het als achtergrond om de ernst van de situatie te benadrukken. Sutherland houdt zich overigens best staande in de hoofdrol en enkele sequenties springen ertussenuit. Denk maar aan de aanrijding waar al die mensen lineair achteraan rennen. Best creepy. Dat zijn de momenten waar een film als deze het van moet hebben. De slotfase vond ik wat matigjes, al blijft het einde iconisch. Al bij al vond ik de film net wat te lang doorgaan terwijl het de beklemmende toon niet vast kan houden. Een klein beetje zonde, al is deze film absoluut niet slecht.

Uitstekende versie van de film uit de jaren 50. Niet alles loopt even synchroon, maar de grote lijnen zijn wel gelijkaardig. Net als in de basisfilm is er een onbehagelijk gevoel dat je bekruipt. Het mysterie en de psychologische terreur is sterk aanwezig en is zeer goed uitgewerkt. Het concept is dan ook ijzersterk en je kan je dan afvragen - The Matrix speelt daar ook op in met zijn blauwe of rode pil - in welk soort wereld je wil leven. Wil je écht leven met al zijn gebreken, of verkies je een harmonieuze fake wereld waarbij je niet jezelf bent, maar ook niet tot dat besef komt.

Prima rol alweer van Donald Sutherland. Die eindscène alleen al, legendarisch! Maar de gehele cast is eigenlijk indrukwekkend met ook Brooks, Limoy en Goldblum. De film duurt inderdaad langer dan het origineel, komt daarom misschien iets langdradiger over, maar voor mij werkte het prima. Een film die onder je huid kruipt, zo heb ik ze graag.

Adapt and survive

Invasion of the body snatchers is een horrortitel waar je veel minder vaak van hoort dan klassiekers zoals Psycho en The Exorcist. In mijn geval moest ik hier echt tegenaan lopen voordat ik besloot hier op een druilerige zondagavond naar te gaan kijken. Je moet er ook maar net in de stemming voor zijn vind ik. Dit is een film van bijna 50 jaar oud waardoor je deze wel in de juiste tijdsgeest dient te bekijken. Tegelijkertijd zie ik dit ook als een tijdscapsule die je voor even terug naar de jaren 70 teleporteert, en alleen dat al is een ervaring op zich.

Neemt niet weg dat ik hier niet altijd even gemakkelijk doorheen kon komen. Het verhaal loopt met name in het begin erg traag terwijl deze toch vrij dunnetjes is, en effecten zien er even vaak indrukwekkend, als ook knullig uit. Een moment wat huiveringwekkend moest zijn en een hond met een mensengezicht betrof, werkte bijvoorbeeld eerder op mijn lachspieren dan dat ik aan de bank genageld zat.

Het was bijzonder om bekende acteurs zoals Donald Sutherland en Jeff Goldblum zoveel jaren jonger te zien, en daarnaast vond ik Brooke Adams werkelijk een betoverende verschijning om te zien. En los van het feit dat effecten vaak hulpeloos gedateerd zijn geraakt zitten er ook nog steeds veel indrukwekkende momenten in. Als je stilstaat hoeveel tijd en energie er gestoken moet zijn in bijvoorbeeld de geboorte van de klonen kan ik niet anders dan hier diepe bewondering voor hebben. Al helemaal als je kijkt naar de vaak goedkope gedigitaliseerde monsters die je in veel producties ziet vandaag de dag. Dit maakt dat de film bij mij mij, zelfs bijna 50 jaar sinds de film uitgekomen is, nog steeds een bepaalde mate van respect afdwingt.

3,5*

Help! Help! There coming! Listen to me!

Filmpje waar ik al een tijdje naar uitkeek en gisteren met veel plezier voor ging zitten, na het tegenvallende Crash, voor een beetje griezel op de late zaterdag.

En dit zit binnen enkele momenten al snor. Vanuit het heelal druppelt er iets dreigends binnen, het volk uiteraard onwetend, en de sfeer met fijne muziek is op dat moment al van goed niveau. Voeg daar een prima Sutherland aan toe en je hebt al heel wat. Dat het verhaal in de basis niet zoveel voorstelt is wat mij betreft bijzaak want de verschijnselen, 'he's not the same', liegen er niet om en zijn snel van de partij. Wat dat betreft wordt er geen tijd verspild binnen deze toch wel vrij lange film met een maar al te iconische titel. En het moet gezegd dat deze eigenzinnige film perfect een bepaald soort ongemakkelijkheid weet te vangen met zijn experimentele muziek en het paranoia achtige concept van Big Brother is watching you, de vraag is alleen wie Big Brother is. Het is vooral sfeer dat we krijgen met zo en dan een schrik moment zoals de schreeuwende man op de motorkap van Bennell's auto, ook weer iets met een aparte vibe wat dat betreft.

Om nog maar te zwijgen van het The Thing-achtige momentje wanneer er vier peulen tegelijkertijd uitkomen en bezig zijn te volgroeien. Als de film al minpunten heeft dan zouden dat bijvoorbeeld de altijd nerveuze en drukke Jeff Goldblum kunnen zijn, of de lengte van de film, of de best wel langzame opbouw naar het ruiken van onraad. Het blijft natuurlijk tot de helft allemaal suggestief, gebasseerd op paranoia zonder echt hard bewijs. Het zijn dingen die mij niet perse storen binnen een film met een lekkere eigenwijze Sutherland en Brooke Adams die niet verkeerd is. Tevens is er de herkenbaarheid ten opzichte van The Faculty en is er natuurlijk nog de aanklacht die waarschijnlijk gaat over goedgelovigheid, het hersenspoelen door regering en/of media en schaapjesgedrag.

Ik zou al bijna vergeten dat dit een remake betreft waarop je dan automatisch ook weer geïnteresseerd bent in de voorganger. Maar goed, het mag verder duidelijk zijn dat deze Invasion of the Body Snatchers mij ontzet goed heeft gesmaakt.

Zo midden september begint het altijd; de dagen worden korter en donkerder, het weer guurder. En daarmee start mijn zin om vaker dan gemiddeld een horrorfilm erin te gooien. Zo geschiedde ook deze week, en wat is Invasion of the Body Snatchers een heerlijke genre-klassieker. Hij stond al een tijdje vrij van boven in mijn lijstje, en de film stelt allesbehalve teleur. Ten eerste is er sfeer in overvloed, vanaf die unheimliche openingsscène in de koude, zwarte ruimte, tot de vormgeving van San Francisco in de jaren '70, de dreigende muzieknoten en het allesoverheersende gevoel dat het eigenlijk vanaf de eerste minuut al 'te laat' is. Bij elke scène die verstrijkt krijg je als kijker steeds meer dat noodlottige gevoel dat er niets meer aan de situatie gedaan kan worden. De figuranten in de achtergrond gedragen zich continu vreemd en onmenselijk. De sfeer die hierdoor wordt geëvoceerd is sterk en griezelig. Het duurt misschien een tijdje vooraleer de film écht op gang komt, maar de sfeerzetting is feilloos, en de film heeft die opbouw wel echt nodig om maximaal impact te maken in de tweede helft. Die is ook sterk, wanneer de hele situatie blijft ontaarden en ontsnapping niet meer mogelijk lijkt. Het einde is ongelooflijk iconisch; ergens verwacht je het onbewust wel, maar het kwam toch nog als een schok binnen bij mij. Het is in toon en sfeer een ideaal sluitstuk van de film. Het is vooral heel sterk dat de film zich in een drukke grootstad en deels in het daglicht afspeelt, en toch continu zo'n dreiging weet uit te stralen. Waar in films als The Thing of Alien de afgelegen locatie een rol in de spanning speelt, draait Invasion of the Body Snatchers dat gegeven eigenlijk helemaal om, en dat kom je minder vaak tegen. Beetje een anachronistische uitspraak natuurlijk, The Thing en Alien komen beide na deze film pas uit en vooral eerstgenoemde haalt hier duidelijk wel een beetje inspiratie, maar toch.

Horror was wat mij betreft nooit zo goed als in de jaren '70, en ook deze film wordt gekenmerkt door die typisch groezelige, bijna naturelle manier van filmmaken. Alsof het zomaar echt aan het gebeuren is, ook al is de premisse vrij ver van je bed. Vormgeving en sfeer zijn echt hele sterke pluspunten, en wat zet Donald Sutherland een fantastische rol neer. Met zijn karakteristieke kop, intense ogen en dikke snor is hij geen heel prototypische fysieke 'held', maar dat maakt de invulling van de rol enkel interessanter. Brooke Adams en Jeff Goldblum zijn ook sterk.

Dikke 4*, mooie aftrap van het 'griezelseizoen'.

Review Moviemeter horror challenge 2024: Ik had al vaker over deze film gehoord, volgens mij heeft het wel iets van een cultstatus, wordt vaak in één adem genoemd met andere klassiekers als ik mij niet vergis. Boy, kwam ik even van een koude kermis thuis, wat een flutfilm vond ik dit zeg. Mogelijk heeft het met het feit te maken dat het al een aantal decennia terug is gemaakt, maar ik vond het acteerwerk rommelig en totaal niet natuurlijk. Ik vond Jeff Goldblum vervelend, waar ik hem vaak wel kan waarderen. Ik vond het geluid hinderlijk en gewoon hoe de hele film in elkaar gezet is. Lange zit dus voor mij, waarbij eigenlijk het enige dat ik kon waarderen de herkenbare scene is met Donald Sutherland, gelukkig is dat ook gelijk de laatste scene geweest. Zo zie je maar weer, iedereen heeft een eigen smaak, want ik kan werkelijk waar niet begrijpen waar de hoge waarderingen voor deze prent vandaan komen! Ben denk ik een keer of 10 wakker geschrokken van het knikkebollen, alhoewel dat mogelijk ook te maken kan hebben met mijn korte nacht

De 4K van Arrow Video heb ik een tijd geleden gekeken.

Echt een hele gave film vind ik dit, sommige effecten doen mij ook denken aan John Carpenter's: The Thing.

Dit thema met een invasie van een plantachtig buitenaards wezen dat zich dupliceert.

Ik vind de effecten vanaf het begin al erg geweldig.

De subtiliteit met die planten is gewoon echt geweldig in beeld gebracht. En ook het wantrouwen in de gemeenschap en mensheid, wie je werkelijk kan vertrouwen terwijl iedereen je ervan af wilt houden.

Ja voor mij een van de beste alien/invasion films.

Al is dit een remake van het 1956.

Voor mij is dit echt een meesterwerk!

Geweldig. De film begint langzaam maar er dreigt constant een bepaalde spanning. Ik heb zitten genieten. Ook leuk om een jonge Donald te zien. Als ik aan die man denk zie een oude man met een witte baard voor me. Leuk om hem zo eens te zien. Terug naar de film ik raad hem iedereen aan, ga gewoon zitten en geniet. Op alle vlakken fantastisch.

Beetje jammer dat het einde wordt verpest door de gekozen foto hier bij de film.