Meningen
Hier kun je zien welke berichten Prudh als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Laberinto del Fauno, El (2006)
Alternatieve titel: Pan's Labyrinth
Eindelijk gezien, na lang wachten. En jammer genoeg een kleine (let wel: kleine) tegenvaller. Zoals eerder aangehaald had er best wat meer nadruk gelegd kunnen worden op het fantasy element, in plaats van het drama. Samen met Ofélia ontsnappen aan haar realiteit en onderduiken in de wereld der Faunen, dat waren de mooie stukken uit de film. Faunen en elven, padden en baby-eters: zelfs de wereld die niet voor iedereen zichtbaar is kent zijn ellende. Hoe tragisch is het om te vluchten naar een koninkrijk waar de zon nooit schijnt? Erg fijn dat Del Toro het perspectief immer grimmig houdt...
Het 'realistische' gedeelte is overigens zeer degelijk. Lekker recht voor zijn raap, niet voor de tere ziel. Voor mij liep een knaapje van een jaar of negen de bioscoop uit, zichtbaar aangedaan. Mama had denk ik niet verwacht wat er zou ontvouwen op het grote scherm... Verwacht dan ook geen Disney of Ghibli sprookje, de leeftijdsgrens staat in deze niet voor niets zo hoog.
Van alle personages is de grote veroorzaker van leed, de kapitein, nog wel het meest intrigerend. Erg mooi dat zijn vader zo aanwezig is, maar toch in het ongewisse wordt gelaten. Je kan als kijker alleen maar gissen wat hem zo gevormd heeft. Heerlijk ook hoe hij een tweede borrel wilt nemen, ondanks zijn 'lekkage'... Mercedes komt op een mooie tweede plaats, er ging een luid gejuig op in de bios toen zij haar heldinnendaad beging. Dat geeft toch aan dat de film niemand onberoerd liet.
Verder zag de film er prima uit. De CGI vond ik hier en daar wat karig, maar niets om over te klagen. Ook de muziek draagt zijn steentje bij, het slaapliedje zit al een paar dagen in mijn hoofd... Uiteindelijk is El Laberinto dus een mooi stukje film, maar niet zo magisch als ik had gehoopt. 3,5*
Ladri di Biciclette (1948)
Alternatieve titel: The Bicycle Thief
Heb de film gister ook gezien en even een dagje laten bezinken. Gister zou ik denk ik ook 3,5 hebben gegeven, maar kom nu wel tot de 4. Punten die ik eerst bekritiseerde, zoals het plotse einde, vind ik nu juist erg sterk. Waarom zou het verder gaan, het drama is voltooid na de vernedering voor hemzelf en de impact hiervan op zijn zoon.
Verder gewoon een erg mooie film - alle verwoede pogingen van de man, zijn zoontje op sleeptouw, het feit dat de fiets zo belangrijk is voor het gezin. Dat zoontje is trouwens echt een tof kereltje, een eigenzinnige wijsneus. Zoals ik zei: 4*
Last Airbender, The (2010)
Alternatieve titel: Airbender
The Last Airbender is grandioze film zonder de grandeur. De basis is aanwezig, maar daar wordt niets mee gedaan. M. Night Shyamalan die zo prat ging op het vertellen van verhalen in zijn ook al weinig geslaagde Lady in the Water gaat hier pas echt schromelijk de mist in. Zit hij zo dicht op zijn eigen verhaal dat hij de mislukking van het complete plaatje niet inziet? Of richtte hij zich louter op twaalfjarigen en liet een ouder publiek hem koud? Soms lijken zijn intenties even duidelijk: een episch opzet qua plot, animaties en muziek, maar alles faalt door compleet gebrek aan coherentie. Op papier zit er vast logica in het verhaal, op film wordt plotvoortgang als een vanzelfsprekendheid gezien. De kijker moet zelf de gaten maar vullen. Iets met een kuil graven voor een ander? Ik hoop dat Shyamalan er nog uit kan kruipen. Ten slotte zijn de acteurs nog een roestige kroon op dit werk, Patel en Shoub uitgezonderd. Een ietwat milde score (nou ja) voor het idee erachter en wat goede decortjes hier en daar.
Last Hard Men, The (1976)
Een western die pas tegen het vurige einde echt zindert. Daarvoor een matte bedoening. Ik heb Heston nog nooit op een goede rol kunnen betrappen (wat een vlakke acteur is dat toch!) en zelfs Coburn is niet zo goed als hij had kunnen zijn in deze rol. In tegenstelling tot het soortgelijke Patt Garrett and Billy the Kid mist hier de directe confrontatie die de tweestrijd rechtvaardigt om spannend te zijn. Er had in ieder geval meer kat-en-muis-spel in The Last Hard Men kunnen zitten. Het blijft nu beperkt tot achter elkaar aan hobbelen tot de finale. Een zwake uitwerking van een verhaal dat veel potentie had dus. Het directe geweld is gelukkig wel erg fijn. Bloed is goed en brand is heet. Het einde is grillig, spannend en kent eindelijk wat tweestrijd. Omdat ik daar wel op het puntje van mijn stoel zat toch nog een aardige score, de rest beklijft amper.
Last King of Scotland, The (2006)
Snap niet dat ik een van de weinige lijk te zijn die dat vind.
Vreest niet, ik snap ook niet waarom Withaker als hoofdpersoon wordt geroemd. Geroemd worden mag hij wel, de rol was immers goed, maar dan wel voor beste mannelijke bijrol.
Vreselijk alleen dat Pathé Groningen de film draait in een mensonwaardige zaal, alwaar de beenruimte krapper is dan de achterbank van een Fiat 500. Het aantal passagiers dat die auto maximaal kan vervoeren komt overigens dicht in de buurt van de betreffende zaalcapaciteit. Verdwaasde eenlingen moesten moeite doen om nog plaats te vinden in de schemering van de trailers. Pathé: schaamt u!
Gelukkig was The Last King of Scotland ondanks de fysieke ontbering goed te doen. Hier en daar licht voorspelbaar, maar desalniettemin zaten er spannende momenten in. En aan het begin zelfs grappige. Bovendien erg fijn dat er vanuit McAvoys standpunt werd verteld, zodat de focus van de film niet zozeer een moralistische aanklacht tegen Amins daden werd, maar een thriller over een dokter die uit de grote knuisten van Amin wil blijven.
3,5* lijkt me een mooie score.
Last Legion, The (2007)
Het is een echte kinderfilm als je het mij vraagt:
Dat gevoel bekroop mij ook constant. De doelgroep kan niet ouder zijn dan een jaar of 16. Beetje knokken, vrouwelijk oogsnoep. Plotgaatje meer of minder? Moah. Enorm simpel en slap kooksel dit.
Last Stand, The (2013)
Deze film is fucking gaaf. Een heel dikke vier sterren. Voor dat wapenarsenaal, maar ook omdat de hele film western ademt. En omdat alles en iedereen wordt doodgeschoten. En omdat Schwarzenegger de sherrif is (oneliner alert). Als een kind zo blij de bios uit.
Lage scores zeer onterecht. überdegelijke actiefilmrevival waarin geen shot te veel zit. En hoezo traag op gang? De film heeft een fantastisch tempo juist. Rustige boardertown met een ouwe sherrif die voor een laatste maal in actie komt omdat de bandieten zijn stadje misbruiken. Had zo een John Wayne-film kunnen zijn dit, maar nu modern met een toprol van Arnie. Schwarzenegger bewijst trouwens wel dat acteren niet als fietsen is. Heerlijk houtig spel.
Låt den Rätte Komma In (2008)
Alternatieve titel: Let the Right One In
Naar verwachting een heel erg mooi fimpje, waarin alles zo ongeveer wel klopt. Indrukwekkend geschoten, zeer goed spel van de kinderen, een aandoenlijk, maar eigenlijk toch grimmig verhaaltje en een mooie score om het af te maken.
Vooral de relatie tussen Eli en Oskar die ontstaat vanuit een soort kinderlijke onschuld (hoewel één van beide heel zo onschuldig niet is natuurlijk) is lief. En ondanks dat dit heel even een kinderfilm lijkt te worden, maken de horrorelementen Let The Right One In tot een soort kinderfilm voor volwassenen.
Maar niet alleen de horrorelementen, ook het verhaal en de plot maken dit slecht geschikt voor kinderen. Echt een prachtige uitwerking van de personages die veel overlaat aan de kijker. De oude man bijvoorbeeld, is hij de voorganger van Oskar? Of zijn Oskar en Eli echt verliefd? Ik vind dat laatste het leukste, maar het einde van de film doet net zo goed dat eerste vermoeden.... Veder is het fijn dat de achtergrond van Eli niet wordt uitgediept. Haar leeftijd valt enkel naar te gokken, net zo goed als haar intenties.
Ook was het interessant om elders in dit topic te lezen dat Eli in het boek een jongen was vroeger. Er wordt daarnaar slechts af en toe een suggestie gedaan in de film, maar het siert Let the Right One In dat zoiets net als veel andere elementen erg in het midden wordt gelaten. Niks komt rauw op je bordje, er moet eerst gekauwd worden.
Ten slotte wordt er echt fantastisch met de conventies omgesprongen. Bijvoorbeeld hoe er met de slachtoffers wordt omgesprongen (die vrouw die per ongeluk ook vampier wordt ), of wat er gebeurt als een vampier onuitgenodigd je huis binnenkomt... Uiteindelijk is dit dus een fraai geschoten en puur filmpje met een duister randje. Of deze terecht won op afgelopen IMAGINE Festival weet ik nog zo net niet, maar een aanrader is het zeker.
Layer Cake (2004)
Alternatieve titel: L4yer Cake
Wellicht wat teveel. Iets teveel personages en plottwists. De elkaar in rap tempo opvolgende veranderingen en de door elkaar lopende verhaallijnen vormen een wat overgestyleerd geheel. Hip doen for the sake of it. Maar de coolheid van Ritchie wordt helaas nooit gehaald, wellicht doordat deze film een stuk minder luchtig is. De strak geplande sequenties in Layer Cake hebben door de serieuze toon geen ademruimte.
Verder zit er wat weinig spanning in. Craig zit de hele film lang in een behoorlijk lastig pakket, een pakket waarbij angstzweet roerig zou gaan druipen bij menig gangster. De druk wordt echter nimmer zo groot dat zijn oksels natte plekken vertonen, zodat de kijker evenmin in staat van beroering wordt gebracht. Het is eerder braaf afwachten wat de scriptschrijver nu weer bedenkt.
Technisch gezien is het wel een fijne film om naar te kijken. Een paar mooie shotjes, lekkere editing. Pluspunten. Helaas werden de oren wat minder geprikkeld dan de ogen, weinig muziekale klappers meegekregen. Laat ik de score afronden naar drie sterren, die naar beide kanten kan worden bijgesteld.
3*
Left Behind (2000)
Bleh, jammer dat het uitgangspunt (the rapture) compleet wordt ondergesneeuwd door een idiote plot. Ik weet niet of deze film louter voor een evangelistische doelgroep gemaakt is, maar ik kan me weinig voorstellen dat andersgelovigen hier wat mee kunnen. Veel nare moraaltjes die je op de EO nog niet eens tegenkomt (kent iemand de digitale tv-zender Family 7?). Jammer, ik dacht eigenlijk dat we met de personages achter zouden blijven nadat god alle goede christenen naar zich toe had geroepen. Een periode van zeven ellendige jaren op aard waarin wat zondaars gestraft worden.
Maar niets is minder waar. De overblijvers zijn voor een groot deel natuurlijk uiterst brave mensen die pas te laat de goedheid van god inzagen. Ja zo ken ik er ook nog wel een paar, maar mijn medelijden krijg je niet. Wat zou er gebeuren als een groot percentage van de mensheid zomaar naar de hemel wordt geteleporteerd? Ik mis de nasleep, maar die wordt amper belicht. Zal wel in deel twee gebeuren, maar ik kan me goed voorstellen dat die film ook zeer plotgedreven en moralistisch is. Niets voor mij dit. Nou hou ik sowieso niet van gepredik, maar dit is wel heel bont. Waar is het vuur, de chaos en de pijn?
Oh ja, verder is het kwalitatief ook prut. Dat je het weet.
Legend of Zorro, The (2005)
Wat een misbaksel van een film. Half gaar liefdesdrama tussen zorro and wife, plus hun kind/circus artiest/zwaardvechter/comedian ertussen. Dan komt zorro nog een keer of drie in actie, zichtbaar ingestudeerd en gestyleerd. Er is niet eens geprobeerd de gevechten een beetje realistisch te maken. Neem daarbij de afschuwelijk slechte grapjes (maak dan geen komedie, echt waar....) en je houdt maar bar weinig leuks over. 1,5*
Legion (2010)
Een goed voorbeeld van hoe het niet moet. Een kruising van een zombiefilm met wat actie, maar dan bijbels. Even lijkt dit nog wat te worden. Ook al zijn de dialogen stupide, onsamenhangend en onlogisch, als er vanuit het duister een ijscotruck komt aangereden dan wordt er toch sfeer geschapen. Koplampen zijn even de enige verlichting in de woestijn en het deuntje dat normaal menig kinderhart sneller laat kloppen is nu juist ijzingwekkend. Als vervolgens ook nog een enorme freak uitstapt is de pret compleet. Jammer dat die van belachelijk korte duur is. Bam knal pets, ijscoman dood. En meteen vallen de lelijke CGI op. Wat is er toch mis met make-up?
De film verzandt vervolgens in een ongeïnspireerde thriller. De spanning is weg, net als het laatste beetje geloofwaardigheid. De mensheid is bezeten door engelen en dít is het beste wat ze kunnen? Buiten een beetje wachten op, tja, waarop eigenlijk? De tweestrijd tussen de engelen Michael en Gabriel is eveneens bespottelijk. Stereotiepe macho's met grote vleugels (volgens de geluidseffecten zijn die van metaal, niet van veren). De plot wordt afgeraffeld alsof de schrijver geen zin meer had in dit project. Wat een bagger. Dit had een stuk spannender en sfeervoller gekund en gemoeten.
Lemming (2005)
Net als Harry un Ami Qui Vous Veut du Bienvond een film met veel the apathische karakters. Daardoor compleet oninteressant. Ik vind het niet erg als personages hun lijdensweg ondergaan, maar Moll lijkt een zwak te hebben voor grijze muizen die alleen maar ja en amen zeggen terwijl ze met een stok geprikt worden. Hij trekt daarnaast ook nog teveel tijd uit voor veel simpele zaken. Dat kan als sfeerschepping aangemerkt worden, ik noem het saai (in Lemming in ieder geval). Ondanks twee kutfilms van deze regisseur ben ik stiekem wel benieuwd naar zijn volgende... Komt vooral door Cassel en het verhaal denk ik (zolang de hoofdpersoon daar ook maar niet zo lijdzaam is).
Life Aquatic with Steve Zissou, The (2004)
Ja die Wes Anderson doet het wel voor me. Deze film in ieder geval. Echt een meesterwerkje! Heerlijk geacteerd door vooral Murray (één van mijn favoriete acteurs, zo niet dé favoriete acteur), Goldblum en de rest ook. De decors zijn inderdaad erg mooi gemaakt, vooral die cut-out van de boot! De verhaallijn vond ik trouwens helemaal niet zo belangrijk voor de film, de belevenissen zijn leuk genoeg om de film te blijven volgen. En de personages zijn stuk voor stuk interessant om te volgen. Prachtfilm, 4,5*!
Life of Brian (1979)
Alternatieve titel: Monty Python's Life of Brian
Na drie keer kijken zie ik eindelijk hoe grappig deze film toch is. Holy Grail en Meaning of Life zijn hilarisch, maar op de een of andere manier vond ik deze qua humor wat achterblijven. Toch is niets minder waar, dit is op en top Pythonees. Eén dingetje blijft me wel dwars zitten: de aliens die plotsklaps verschijnen voor een kortstondige, interzonnestellaire strijd. Dat gaat ver over de top. Verder heb ik me wederom bescheurd om Biggus Dickus en Incontinentia Buttocks (en schiet weer in de lach tijdens het typen). Wat een tophumor.
Little Miss Sunshine (2006)
Ook erg genoten van deze film. Vond het begin al gelijk erg scherp, maar was ook nog wat bang voor te gemaakte "rare figuren". De film werd hierna echter alleen maar leuker. Heerlijke droogkomische taferelen met die bus, verschrikkelijk moeten lachen om het einde, maar toch waren het ook nog eens "echte" mensen.
Dat 'echte' mensen vond ik juist niet. Hoewel helemaal niet storend, waren ze vrijwel allemaal stereotiep (muv mams en dochterlief). En daarmee bedoel ik dat hun verschillen dusver waren doorgevoert dat geschillen onvermijdelijk waren. Gemaakt zoals je zelf al aangeeft.
Die geschillen echter waren grappig. Soms zelfs hilarisch. En ook de zwarte randjes van de film bleven de komische tint behouden. Wat ik wel jammer vond aan de uitvoering van de personages was hun voorspelbaarheid. Na het begin van de film, ongeveer totdat ze het ruime asfalt van de Amerikaanse highways kozen, kon je bij de meeste familieleden voorspellen wat er met ze ging gebeuren.
Gelukkig kon dat niet bij dat kleine meiske. Wat een leuk kind! Altijd enthousiast en vrolijk, er niet onder te krijgen. Ondanks de harde realiteiten van de 'grote mensen wereld' blijft ze lief en hoopvol. Dus eigenlijk kinderlijke onschuld pur sang. Hoogtepunten hiervan uitten zich wanneer ze haar broer ging troosten, en natuurlijk de Little Miss Sunshine peagant!
De peagant. Wow! Natuurlijk krijg je hier verwachtingen van, maar dit? No way! Wat een climax van een film! Ik heb echt met open mond zitten kijken. Soms was die mond open van verbazing, soms van een bulderende schaterlach! De opgedutte trutjes, de foute, foute presentator, de rigide host, de white trash pedo! YES!
Leuke film, zeker aan te raden. Dikke 3,5 in de pocket.
N.B. Is Road Movie geen betere genre aanduiding dan drama?
Live Free or Die Hard (2007)
Alternatieve titel: Die Hard 4.0
Oh yeah, wat een heerlijke actiefilm. Zonder enige verwachting totaal weggeblazen worden in de bioscoop is nooit verkeerd. En natuurlijk, de film is een aaneenreiging van clichés. Natuurlijk, de actie is zwaar over de top. Natuurlijk is het geheel zo onwaarschijnlijk als de pest. Maar McClane schopt weer heerlijk kont, alles in puin achterlatend. Alles moet en gaat kapot, het liefst door explosies. Een actiefilm zoals een actiefilm bedoeld is, zonder scrupules. Lekker luchtig, (ondanks de voorspelbaarheid) spannend en vaak er grappig. Ruime 4 sterren.
4*
Lone Survivor (2013)
Ik houd absoluut van Amerikaanse legerpropaganda gepaard met extreme militaire krachtpatserij (zo genoot ik van sci-fi-meuk als Battle LA en Battleship en vind ik ook het einde van Captain Phillips stoer), maar MIJN GOD dit is misselijkmakend. Dat gedoe met dat jochie: lol! Wat een serieus bedoelde kolder is dit. En wat een grap dat er mensen hier nog 'jij snapt er niets van' plaatsen onder berichten die de onzin van deze film in twijfel trekken of becommentariëren.
Die Peter Berg heeft een prima positie op de payroll van het Amerikaanse leger, doet 'ie goed.
Long Dimanche de Fiançailles, Un (2004)
Alternatieve titel: A Very Long Engagement
Niet zo leuk. Tatou weet me niet mee te krijgen op haar zoektocht, mede doordat deze langs teveel personages voert. Lastig om ze allemaal uit elkaar te houden, waardoor de focus op het in theorie simpele verhaal teveel overhand krijgt. Het wordt er nodeloos ingewikkeld door. Verder wat koddige details in het plot, hoewel ze me uiteindelijk niet echt raakten, aangezien ik weinig betrokkenheid had met Tatous personage. Daarbij duurt de film net iets te lang en is die gele filter enorm lelijk.
Lord of the Rings: The Return of the King, The (2003)
Stem verlaagd met 1*
Ziet er allemaal prima uit, maar het maakt allemaal lang niet zoveel indruk meer als eerst. Beetje overgedramatiseerde dialogen, zwaar irritante grapjes en one liners en de actie is ook niet meer zo 'cool' als ik me kon herinneren. 3,5 lijkt me een mooi cijfer, ook al kan ik niet zoveel met deze film. Ik vrees dat de voorgaande delen ook moeten lijden onder verlaging bij herziening, al zit dat er nog niet echt aan te komen...
Lost in Translation (2003)
mwa, of er zijn gewoon veel mensen die wel wat in deze film zien.
Lijkt me een stuk waarschijnlijker.
Want deze film bevat best wat humor en zeker romantiek. In zekere zin ook nog wel spanning, hetzij in mindere mate. De film draait vooral op de chemie tussen Murray (wat een kerel!) en Johansson, maar ook op hun eenzame momenten in Tokyo, die in Murrays geval eerder grappig zijn dan triest. Het is best te begrijpen dat mensen een film als deze saai vinden, omdat er verder weinig anders wordt afgebeeld dan dat, maar gebruik daar geen debiele argumenten voor. Ik heb hem nu twee keer gezien en twijfel nog steeds tussen 3,5 of 4 sterren. Voorlopig maar 3,5* dan.
Lost Room, The (2006)
Het uitgangspunt is de totaalscore waard, maar de uitwerking bij lange na niet. Moralitische zoetsappigheden, clichés, vreemde/geforceerde plotontwikkelingen/-gaten, een uitermate slechte climax, losse eindjes, slechte acteerprestaties, jammer. Als het script iets zorgvuldiger uitgewerkt was geweest had The Lost Room gemakkelijk één tot anderhalve ster meer kunnen verdienen. Dat het acteerwerk te wensen overliet kan ik nog wel door de vingers zien bij een groots opgezette B-serie, de rest helaas niet.
Lung Foo Moon (2006)
Alternatieve titel: Dragon Tiger Gate
Oh yeah. Een zwierige camera legt tegen het kitscherige aan een groep Chinezen in commandooutfit vast. Verhip, daar treden ook nog eens een hoop witte mannetjes naar binnen. Wit vs zwart, kung fu. Dat gaat leuk worden.
Dat werd het ook, maar daarna verzandt deze film in heel vervelend geneuzel, weinig knokkeratie en lelijke CGI. De kitsch neemt de overhand Het drijven op een plot is niet goed in dit soort films (zie vergelijking met Shawfilms hierboven). Dragon Tiger Gate zinkt daarom ook gewoon. Sommige decors kunnen verder echt niet en de CGI is foeilelijk. Stom en voorspelbaar soapgeneuzel sneeuwen de coole actie onder. Alleen het einde was wel weer ok. Action Tiger Palm Style. Fuck yeah.
Lyrisch Nitraat (1991)
Alternatieve titel: Lyrical Nitrate
In een artikel van André Habib wordt dit staaltje assemblage uit de doeken gedaan als een ode aan de ambiguïteit van film als onvergankelijk drager van een verleden tijd terwijl het materiaal (nitraat en later acetaat) op zichzelf enorm vergankelijk is. De film is een melancholisch eerbetoon aan oude cinema, de manier waarop er toen naar gekeken werd en het verval ervan door de jaren heen. Dit wordt in zes thematische vlakken verdeeld, met als laatste stadium filmbeelden die door de tijd zwaar beschadigd zijn, zoals ook in de vrij sterke synopsis hierboven staat. Ik heb deze film nog niet gezien, maar het artikel ("Ruin, Archive and the Time of Cinema: Peter Delpeut's Lyrical Nitrate") is bijzonder interessant om te lezen.