Meningen
Hier kun je zien welke berichten Prudh als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Zardoz (1974)
Sean Connery in een rode onderbroek, mannen in tepelonthullende tuinpakken en vrouwen in harempakjes bevolken deze uiterst kitscherige wereld van John Boorman... Een wereld waarin niemand meer seks heeft bovendien. Zardoz (de titel alleen al!) heeft de tand des tijds niet doorstaan. Wat een jaren 70-kitsch druipt hier vanaf.
Zardoz deed me bij tijd en wijlen aan A Clockwork Orange denken, vooral omdat zowel die als deze film de toekomst uiterst gedateerd visualiseren. Echter, waar ACO excellereert in sfeer en duistere karakterontwikkeling, blijft Zardoz steken in de lachwekkende gedragingen van de zogenaamde übermenschen. In de kostuums, gepaard met de dialogen en rituelen blijf ik een gedateerde kijk op de toekomst zien, ongeacht de boodschap die de film wil overbrengen. In dat opzicht lijkt dit veel meer op Dune dan op A Clockwork Orange... En dat moge voor zich spreken.
Tegen het einde ontspoort Zardoz al helemaal, met als hilarische climax de massale sterfscène. Maar eigenlijk is al vanaf het prille begin, waar Zardoz zijn intrede doet, duidelijk waar dit heen gaat. Als we vervolgens een zin voorgeschoteld krijgen die ons duidelijk moet maken dat de penis kwaadaardig is, in tegenstelling tot het geweer, dan is de hilariteit compleet. Vanwege de intense kitsch dus een zeer grappige film.
Het gebruik van Beethoven kan ik overigens altijd waarderen!
Zashchitniki (2017)
Alternatieve titel: Guardians
Wat hierboven staat vat de film uitstekend samen. Heel slechte rip off van Marvel, met de serieux van DC, maar niet de SFX of het script om alles maar één seconde serieus te kunnen nemen. Domme personages, niet-uitgewerkte backstory, onbedoeld grappige dialogen.
En een vent die in een beer kan veranderen en met een minigun schiet.
In Rusland zelf vonden ze dit overigens ook niet te pruimen. De film flopte er en werd neergesabeld door publiek en critici. Niettemin: het loont de moeite om 'm te zien.
Zatôichi Abare-himatsuri (1970)
Alternatieve titel: Zatoichi at the Festival of Fire
Pff, wat een schijtfilm. Er gebeurt geen donder, en als er al wat actie komt is dat zo nep... Raar dat hier zoveel delen van zijn zeg.
Het absolute minimum, plus een extra halfje voor de nichterige pooier die godzijdank echt een homo bleek te zijn in plaats van de grootste miscast ooit.
1*
ZMD: Zombies of Mass Destruction (2009)
Zou dit leuk zijn?
Een beetje. ZMD kijkt weg als een klassieke zombiehorror met een snufje maatschappijkritiek. Klinkt als? Inderdaad. Grootste verschil is de luchtige ondertoon van deze film, maar erg grappig wordt helaas het niet vaak. De humor is doorgaans te plat om leuk te zijn en dat is jammer voor een komedie. Anderzijds wordt de kritiek in het werk van Romero vaak zoutloos gepresenteerd, zodat de insteek van ZMD een kleine verademing is. Dit hoeven we in ider geval niet té serieus te nemen.
Regisseur Kevin Hamedani probeert temidden van een zombieplaag commentaar te leveren op de bekrompenheid van de Amerikaanse geest. Homo's en arabieren werden na 9/11 klaarblijkelijk enorm verguisd binnen de VS (van die eerste groepering snap ik dat niet helemaal). Hamedani's onderliggende boodschap is vast leuk voor de Democraten, maar als nuchtere Europeaan gaat het wat aan mij voorbij. De spiegel die de filmmaker zijn landgenoten wil voorhouden is niet naar ons gericht; dat veel (christelijke) Amerikanen bekrompen zijn, dat weten we zo onderhand wel.
In de film probeert een homo binnen zijn eilandgemeenschap uit de kast komen en een Iraans meisje gaat gebukt onder de vooroordelen over haar afkomst. Zodra de zombies iedereen naar de keel grijpen raakt de poep natuurlijk de ventilaor. Iedereen voor zichzelf. Het allerleukste aan deze prent is dat het, zodra puntje bij paaltje komt, gewoon een ouderwetse zombiefilm is. Uitmuntende make-upeffecten en lekker veel gore. Er wordt zelfs een gezicht van iemands hoofd getrokken. De humor van ZMD zit hem daarom niet in de absurde, maar stiekem gewoon erg flauwe situaties, nee, de smerige en pijnlijke stukken zijn het allergrappigst. Ik zag dit nog wel als kandidaat voor de Night of Terror, maar die is al gevuld met andere leuke films.
Jammer genoeg laten de regie en het acteerwerk te wensen over. De amateuristische cast krijgt onvoldoende steun van Hamedani, waardoor het af en toe een soepzooitje wordt. Zo kijken twee personages die tegelijkertijd in beeld komen allebei een andere kant op, terwijl ze tegen dezelfde persoon praten die tegenover hun staat. En zo meer van soortgelijke foutjes. Erg storend is het overigens niet echt; die onvolmaaktheden voeden de cultstatus die de regisseur duidelijk voor ogen had. Dat predikaat zal de film waarschijnlijk nooit krijgen, maar vermakelijk is hij wel.
Zmruz Oczy (2002)
Alternatieve titel: Squint Your Eyes
Bijzonder wel. Met het verhaal en haar personages kon ik bar weinig en de plot is uiterst minimaal. Waanzinnig is de fotografie met veel horizontaal lijnenspel. En ook bijzonder is dat elk shot prachtig is uitgedacht, met schilderachtige kadrering, terwijl de film zo ongeveer op één plek afspeelt. Op narratief vlak dus iets te uitgekleed (titel wordt goed uitgelegd), maar het mooie plaatjes kijken verveelt niet.
Zombi Holocaust (1980)
Alternatieve titel: Zombie Holocaust
maar ben ik ook echt een fan van deze `troep`.
En troep, dat is het. Maar wel leuke troep. En de bozerikken in deze film maken ook een hoop troep. Maar ook leuke troep. Troep in troep dus. Wat een rommeltje
Vanwege de aardige opzet. de armetierige cast en de Joseph Mengele-praktijken een prima behapbaar stukje nonsens. Het onfunctioneel naakt werkt sfeerverhogend, evenals de gore, hoewel vooral dat laatste wat aan de matige kant bleek. Ook een paar hilarsiche foutjes overigens, zoals de zombies die de ene keer strompelen, maar de andere keer zeer behendig over obstakels heenspringen, of slechte make-up effecten. Leuk in de categorie slecht dus.
Zombibi (2012)
Alternatieve titel: Kill Zombie!
Heb me wonderwel kostelijk vermaakt. Een Nederlandse zombiekomedie met Marokkanen en Surinamers in de hoofdrol zonder dat het te multiculti, flauw of moralistisch wordt. Viel me alleen daarom al mee, al mag er wel bij gezegd worden dat de duidelijke profilering van de meeste castleden toch zonde is. Nu een keer tijd voor een Nederlandse zombiekomedie zonder mocro's of New Kids, maar gewoon met... mensen. Of gewoon een echte Nederlandse zombiehorror, minus de komedie dus. Zombibi is verder wat gemakkelijk en gehaast af en toe, de zombies zijn niet eng en niet alle grappen zijn even leuk, maar gezien het budget en de mogelijkheden is hier behoorlijk veel uitgehaald. Het gros van de grappen komt bovendien gewoon wel aan. Het had verder wel viezer gemogen, maar dan had geen hond het gefinancierd of uitgebracht. En toch is het ook merkbaar dat de regisseurs beide zombie- en horrorfan zijn. Ten slotte sterft er iemand in Zombibi zoals ik nog nooit iemand zag sterven in film, gaat de lachers op de hand krijgen. De film zal vanwege de doelgroepmarketing door velen vast neergesabeld worden (ergens wel begrijpelijk), maar ik ben benieuwd hoeveel mensen Zombibi oprecht slecht gaan beoordelen.
Zombieland (2009)
Behoorlijke tegenvaller. De zombiefilm is zo langzamerhand één van mijn favoriete (sub)genres geworden, vooral vanwege de combinatie met het apocalyptische thema. Vandaar dat de volgende ware woorden zijn:
De zombies kwamen echt pas in beeld wanneer de film makers dat wilden, op zich niet erg, maar valt enorm op, en dat haalt het 'realisme' of de illusie van een zombie apocalyps enorm weg.
De focus van de film ligt zoveel op comedy dat de zombies helemaal niet meer beangsitgend zijn, maar gewoon wat hersenzoekende ondoden die dienen om zo snel en grappig mogelijk afgemaakt te worden. Eng hoeft het natuurlijk niet te zijn, maar er mag wel een beetje dreiging van zombies afkomen. Dit is daarom alleen horror omdat er veel bloed vloeit. Omdat er geen hoofdpersonages doodgaan en omdat ze ook niet in benarde situaties terechtkomen, blijft het een aaneenschakelijking van grapjes. De vier hoofdfiguren zijn voor een komedie ook eigenlijk niet leuk; alleen Harrelson mag zich lekker uitleven. De rest is vooral bedoelt voor het plichtmatige romancetje.
De zombiesurvivalregels zijn een aardige toevoeging, maar ik zou ze niet allemaal meenemen als het ooit zo ver komt. Wat dat betreft speelt Shaun of the Dead veel leuker met de genreconventies en het is een evident dat Edgar Wright en Simon Pegg veel meer met het genre ophebben dan de makers van Zombieland. Ook het recentere Dance of the Dead speelt beter met de regels van de Zombiepocalypse.
Het voordeel aan deze film is dat het tempo en de aaneenschakeling van grapjes hoog liggen en ook wel de gore-effectjes. Ik zou 2,5* geven, maar omdat mijn held Bill Murray weer zo cool is krijgt hij er drie.