
Zardoz (1974)
Verenigd Koninkrijk / Ierland
Fantasy / Sciencefiction
105 minuten
geregisseerd door John Boorman
met Sean Connery, Charlotte Rampling en Sara Kestelman
In de verre toekomst is de aarde verdeeld in twee kampen: de barbaren en de mensen met mentale krachten die over de barbaren heersen. Zed is een barbaar die gebruikt wordt door de mensen met mentale krachten om over de barbaren te kunnen heersen. Op een bepaald moment komt Zed er achter dat hij misbruikt wordt en hij zint op wraak.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=5YfozUcVRAk
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Zardoz deed me bij tijd en wijlen aan A Clockwork Orange denken, vooral omdat zowel die als deze film de toekomst uiterst gedateerd visualiseren. Echter, waar ACO excellereert in sfeer en duistere karakterontwikkeling, blijft Zardoz steken in de lachwekkende gedragingen van de zogenaamde übermenschen. In de kostuums, gepaard met de dialogen en rituelen blijf ik een gedateerde kijk op de toekomst zien, ongeacht de boodschap die de film wil overbrengen. In dat opzicht lijkt dit veel meer op Dune dan op A Clockwork Orange... En dat moge voor zich spreken.
Tegen het einde ontspoort Zardoz al helemaal, met als hilarische climax de massale sterfscène. Maar eigenlijk is al vanaf het prille begin, waar Zardoz zijn intrede doet, duidelijk waar dit heen gaat. Als we vervolgens een zin voorgeschoteld krijgen die ons duidelijk moet maken dat de penis kwaadaardig is, in tegenstelling tot het geweer, dan is de hilariteit compleet. Vanwege de intense kitsch dus een zeer grappige film.
Het gebruik van Beethoven kan ik overigens altijd waarderen!

Het coole idee erachter vind ik dat de übermenschen vanuit hun idealistisch wereldje 'the outlands' controlleren. Ze brengen geweld door de exterminators te voorzien van wapens en hun te indoctrineren (dmv een zware stem) dat elkaar uitroeien goed is.
Maar er bleek net zoals in het verhaal van The Wizard Of Oz dat er een eenvoudige mens/ üntermensch (Sean Connery) het tot in het magische land bracht.
Uiteindelijk maakt het hele gebeuren van de indringer, iedereen duidelijk uit de gemaakte hemel, dat de mens overwint (tegenover de onsterfelijkheid).
Ik moest ook vaak denken aan A Clockwork Orange hoewel dit eerder over een wereldbeeld gaat. Mooie fantastische denkwijze die achter deze film schuilgaat. Indrukwekkende muziekscènes eveneens (als Zed in de crystal, de onsterfelijkheid zit).
Verder vind ik het verhaal (voor zover er verhaal is) zeer slecht en vooral moeilijk te volgen. Ik heb deze film laatst nog eens met een vriend van me gekeken, en op een gegeven moment kraamt ie uit; "this movie makes NO sense at all". Erg waar. Toch heeft de film wat. Maar je moet fan zijn van Connery om geduld genoeg te hebben zodat je de film kan uitzitten. 1 ster.
OK, Sean Connery weet de aandacht naar zich toe te trekken met zijn rode onderbroek, maar de theologische vragen die de film oproept (is het God die de mensen beweegt, of de mensen die God beweegt) en de vraagstukken over leven en dood, die de film een stuk zwaarder maken.
Hoe en waarom Zed naar de Vortex gaat is lang onduidelijk, maar John Boorman vergeet dit niet op te lossen in een prachtige climax.
Een cultklassieker van jewelste en een vergeten parel uit de filmgeschiedenis!
4,5*
De film is ook vreemd door vele merkwaardige overgangen en zeer verdichte verhaaltjes, Eigenlijk is het theater.
Het verhaal was wel aardig af en toe over de top en absurd.
Het acteren... Tja dedeb ze het zo slecht in '74.
Asl je van Sf films uit die tijd houd vind je dit ook wel aardig.
Asl je van Sf films uit die tijd houd vind je dit ook wel aardig.
Als je alle Sci-Fi's uit de jaren '70 over één kam scheert wel ja.

dan moet toch iets goeds aan zijn..half sterrretje er bij
Arty-farty avontuur met psychedelische ondertoon. Niemand minder dan Sean Connery tekende voor de hoofdrol. Vrijwel alles aan deze chaotische fantasyfilm is beneden de maat, maar Connery lijkt erin te geloven. Vanwege enige cultwaarde nog de moeite van het kijken waard, maar daar is alles ook wel zo’n beetje mee gezegd. Het Koninklijk Concertgebouworkest verzorgde de klassieke score.
Onvoldoende.

Het Koninklijk Concertgebouw verzorgde de klassieke score.


Zardoz is een zeer vreemde en best moeilijk te volgen film. Dat hij daardoor door een boel mensen laag gewaardeerd wordt is logisch, maar er zit veel meer in deze film dan dat je op het eerste oog ziet.
OK, Sean Connery weet de aandacht naar zich toe te trekken met zijn rode onderbroek, maar de theologische vragen die de film oproept (is het God die de mensen beweegt, of de mensen die God beweegt) en de vraagstukken over leven en dood, die de film een stuk zwaarder maken.
Hoe en waarom Zed naar de Vortex gaat is lang onduidelijk, maar John Boorman vergeet dit niet op te lossen in een prachtige climax.
Een cultklassieker van jewelste en een vergeten parel uit de filmgeschiedenis!
4,5*
Mooie recensie. Om de een of andere reden zag ik er lang tegen op om deze te zien maar het is gewoon écht leuk niet alleen op pulp niveau maar ook wel op filosofisch niveau, echt een unieke film: only in the 70's had dit gemaakt kunnen worden. Rampling zag er fit uit trouwens. Zou een mooie double bill met Flash Gordon (1980) kunnen vormen dan is mijn filmavond geslaagd!

Erg fijn dit!

Jammer. Het is wel beter dan Excalibur, maar ik denk dat het boek beter was

En dat is dan nog maar de opening. Zoals Boorman het zelf uitlegt “It is one of those films that went from being a failure to a classic without ever passing through success”, en dat heeft ongetwijfeld een heleboel te maken met hoe volkomen absurd het geheel is. Dan zou je iets kunnen zeggen als dat het alleen mogelijk is om er iets van te begrijpen in de context van de jaren-70 - maar juist dat lukte toen kennelijk ook al niet, want anders was de film toen ook niet zo geflopt, ondanks dat het budget ook al zo minimaal was.
Terwijl er toch zoveel aan te waarderen valt. De volstrekte mafheid van het verhaal al, vanzelf - dat ligt er dik genoeg bovenop, maar er zit ook een duidelijke boodschap en een diepere laag in. Visueel is er ook een heleboel - experimenteel, vernieuwende techniek in het beeld, wat toen bijvoorbeeld hoogst ongebruikelijk was - filmen met een groot diafragma, en met een met opzet veroorzaakt flauw contrast. Of bijvoorbeeld de truc waarmee Connery een diamant als beamer gebruikt. Wellicht allemaal ondergesneeuwd naast Connery's kinky badpakje-met-bijpassende-munitiegordels.
Behalve Connery ook nog een piepjong uitziende Rampling - hoewel ik zo even uitgerekend heb dat ze toen 'al' 28 was. Maar al wel helemaal die uitstraling. En die komt er zeker in de laatste minuut nog even perfect door. Alleen om die scene al verdient de film een absolute cultstatus - zoals Connery en Rampling daar stoicijns in de camera zitten kijken. Geniaal gewoon.
Er schijnt overigens ook een DVD met commentaar van Boorman te zijn, die zoek ik nog - dat lijkt me zeker interessant.