Zardoz (1974)

Hij is echt gedateerd, maar blijft je bij. De eerste keer dat ik de film zag, stond het einde niet op mijn video. Ik was helemaal gefrustreerd, want ik moest weten hoe het afliep. Die impact heeft de film wel op je. Jaren later, zag ik hem nog eens, met het slot. En dat vond ik bijzonder goed. Dat slot was het beste van de film.

Sean Connery in een rode onderbroek, mannen in tepelonthullende tuinpakken en vrouwen in harempakjes bevolken deze uiterst kitscherige wereld van John Boorman... Een wereld waarin niemand meer seks heeft bovendien. Zardoz (de titel alleen al!) heeft de tand des tijds niet doorstaan. Wat een jaren 70-kitsch druipt hier vanaf.

Zardoz deed me bij tijd en wijlen aan A Clockwork Orange denken, vooral omdat zowel die als deze film de toekomst uiterst gedateerd visualiseren. Echter, waar ACO excellereert in sfeer en duistere karakterontwikkeling, blijft Zardoz steken in de lachwekkende gedragingen van de zogenaamde übermenschen. In de kostuums, gepaard met de dialogen en rituelen blijf ik een gedateerde kijk op de toekomst zien, ongeacht de boodschap die de film wil overbrengen. In dat opzicht lijkt dit veel meer op Dune dan op A Clockwork Orange... En dat moge voor zich spreken.

Tegen het einde ontspoort Zardoz al helemaal, met als hilarische climax de massale sterfscène. Maar eigenlijk is al vanaf het prille begin, waar Zardoz zijn intrede doet, duidelijk waar dit heen gaat. Als we vervolgens een zin voorgeschoteld krijgen die ons duidelijk moet maken dat de penis kwaadaardig is, in tegenstelling tot het geweer, dan is de hilariteit compleet. Vanwege de intense kitsch dus een zeer grappige film.

Het gebruik van Beethoven kan ik overigens altijd waarderen!

De kitscherige uitwerking van de film geeft juist nog een extra absurde waarde aan de film (ook al is die vaak lachwekkend). Dat vind ik goed omdat je hierbij, je publiek al meteen doorverwijst naar hun absurde inbeeldingsvermogen. En het wérkt! (hoewel hier toch nog veel mensen domme vragen stellen waarom die S.C. in hemelsnaam in een rode tanga moet rondlopen: who cares?)

Het coole idee erachter vind ik dat de übermenschen vanuit hun idealistisch wereldje 'the outlands' controlleren. Ze brengen geweld door de exterminators te voorzien van wapens en hun te indoctrineren (dmv een zware stem) dat elkaar uitroeien goed is.

Maar er bleek net zoals in het verhaal van The Wizard Of Oz dat er een eenvoudige mens/ üntermensch (Sean Connery) het tot in het magische land bracht.
Uiteindelijk maakt het hele gebeuren van de indringer, iedereen duidelijk uit de gemaakte hemel, dat de mens overwint (tegenover de onsterfelijkheid).

Ik moest ook vaak denken aan A Clockwork Orange hoewel dit eerder over een wereldbeeld gaat. Mooie fantastische denkwijze die achter deze film schuilgaat. Indrukwekkende muziekscènes eveneens (als Zed in de crystal, de onsterfelijkheid zit).

Over Zardoz kan ik eigenlijk alleen maar zeggen; pfffffffffffff. If it wasn't for Connery, dan had ik deze bagger al na 10 minuten uitgezet. Maar aangezien ik een groot Connery-fan ben, heb ik op een bizarre manier toch genoten van de film.

Verder vind ik het verhaal (voor zover er verhaal is) zeer slecht en vooral moeilijk te volgen. Ik heb deze film laatst nog eens met een vriend van me gekeken, en op een gegeven moment kraamt ie uit; "this movie makes NO sense at all". Erg waar. Toch heeft de film wat. Maar je moet fan zijn van Connery om geduld genoeg te hebben zodat je de film kan uitzitten. 1 ster.

Zardoz is een zeer vreemde en best moeilijk te volgen film. Dat hij daardoor door een boel mensen laag gewaardeerd wordt is logisch, maar er zit veel meer in deze film dan dat je op het eerste oog ziet.
OK, Sean Connery weet de aandacht naar zich toe te trekken met zijn rode onderbroek, maar de theologische vragen die de film oproept (is het God die de mensen beweegt, of de mensen die God beweegt) en de vraagstukken over leven en dood, die de film een stuk zwaarder maken.
Hoe en waarom Zed naar de Vortex gaat is lang onduidelijk, maar John Boorman vergeet dit niet op te lossen in een prachtige climax.

Een cultklassieker van jewelste en een vergeten parel uit de filmgeschiedenis!

4,5*

gisteren nog maar eens bekeken. de film is zonder twijfel lachwekkend maar blijft intrigeren door de vele vele ideeën waar mee het is vol gestampt. genoeg voor meerdere films lijkt mij.
De film is ook vreemd door vele merkwaardige overgangen en zeer verdichte verhaaltjes, Eigenlijk is het theater.

Vond het wel wat, echt een 70er jaren Sf film.
Het verhaal was wel aardig af en toe over de top en absurd.
Het acteren... Tja dedeb ze het zo slecht in '74.
Asl je van Sf films uit die tijd houd vind je dit ook wel aardig.

Als je alle Sci-Fi's uit de jaren '70 over één kam scheert wel ja.

Het is een behoorlijk mislukte film, maar met een leuk idee en een paar hele aparte beelden.

Dit is echt hilarisch YouTube - Trailer for Zardoz (1974)

Dit is nóg hilarischer: YouTube - 8bit Zardoz intro

Cooooool!

Dit is weer zo'n film waar vreselijke leuke reviews zijn geschreven op http://www.imdb.co m/title/tt0070948/reviews
dan moet toch iets goeds aan zijn..half sterrretje er bij

Connery’s cult.

Arty-farty avontuur met psychedelische ondertoon. Niemand minder dan Sean Connery tekende voor de hoofdrol. Vrijwel alles aan deze chaotische fantasyfilm is beneden de maat, maar Connery lijkt erin te geloven. Vanwege enige cultwaarde nog de moeite van het kijken waard, maar daar is alles ook wel zo’n beetje mee gezegd. Het Koninklijk Concertgebouworkest verzorgde de klassieke score.

Onvoldoende.

Het Koninklijk Concertgebouworkest, bedoel je?

Hahaha. Verdomd. Editen maar.

Ietwat geforceerd betekenisvolle film met archetypen die nauwelijks werken. Het doet nogal belachelijk aan allemaal. Ergens snap ik de aantrekkingskracht van Zardoz nog wel, maar vond het allemaal te minimaal om goed te zijn. De gewichtige gesprekken en de getrokken parallellen met het heden zijn te obvious en te veel op de voorgrond. Het zit een vermakelijke film in de weg. Wel een mooi einde trouwens, net zoals een aantal andere momenten. Bijzondere afslag in de carriere van Boorman, die hij hierna nog verder inzette. Niet oninteressant, maar allerminst geslaagd. 2 sterren.

Yep, ouwe bagger. Sean probeert maar proberen is natuurlijk niet genoeg. Voor de cultliefhebbers een must, voor de tweede en laatste keer dat ik hem heb gezien.

Ik zie her en der staan, dat deze film de tand des tijds niet heeft doorstaan, maar volgens mij is de 'camp'-sfeer ook in 1974 al het uitgangspunt geweest. Ik kon hier niet zoveel mee. Misschien af en toe wel interessante vraagstukken, maar niet op een interessante manier benaderd. Of het moet over de nut en noodzaak van referenda gaan.

Dat Boorman Zardoz heeft kunnen maken met een budget van één miljoen (Connery's honorarium van twee ton inbegrepen), is ongelofelijk knap.

Mooie recensie. Om de een of andere reden zag ik er lang tegen op om deze te zien maar het is gewoon écht leuk niet alleen op pulp niveau maar ook wel op filosofisch niveau, echt een unieke film: only in the 70's had dit gemaakt kunnen worden. Rampling zag er fit uit trouwens. Zou een mooie double bill met Flash Gordon (1980) kunnen vormen dan is mijn filmavond geslaagd!

"The gun is good...the penis is evil..." onbedoeld hilarisch en misschien waar vanuit het oogpunt van overbevolking maar ehm hoe zit het dan met de puddingbuks?

Ik heb in mijn leven zo’n 6000 films gezien, maar echt heel weinig zo bizar en origineel als deze. Heerlijk vreemd werkje dat op een aantal punten de spijker lekker op de kop slaat. Deed mij bij vkagen denken aan High-Rise.

Erg fijn dit!

Een hilarisch, vreemd, op het einde absurd, maar door de aanwezigheid van Sean Connery(altijd goed) en de toch wel knappe en altijd met betoverende blik: Charlotte Rampling, is het toch een speciale unieke rit door een geflipte futuristische wereld. 'I kill for Zardoz', en dat deed hij ook...;) Wie hem gezien heeft weet wat ik bedoel . "The gun is good...the penis is evil..." inderdaad, onbedoeld hilarisch. Als je van foute actie/SF films houdt vanuit de jaren 70' en van Sean Connery moet je deze zeker gezien hebben.

Tja wat moet ik hier nu weer mee? Een film met een gigantisch stenen hoofd dat door de lucht vliegt, vuurwapens uitspuugt en ondertussen "het pistool is goed, de penis is slecht" uitkraamt. Sean Connery die als Zed in hoge leren laarzen en een rode lendendoek (of was het een luier?) met bijpassende bretels of een trouwjurk rondloop en opgewonden raakt van Charlotte Rampling.(wat geheel begrijpelijk was!) Een samenleving verdeeld tussen de 'Eternals' een hippie-achtige-commune vol mensen die zich vervelen en aan bizarre groepsseance doen en Neanderthalachtige Brutals die schieten om te doden. Een soundtrack die bestaat uit variaties op Beethovens 'Allegretto', zijn er citaten uit de Griekse mythologie, een kamer vol klassieke beeldhouwwerken en citeert de hoofdpersoon Nietzsche en moet letterlijk God doden. En dan is er nog een supercomputer de Tabernakel, die ongemakkelijk klinkt, een beetje zoals HAL 9000 die vies probeert te praten. Nou welkom in de wereld van Zardoz! Jammer is dat de film van John Boorman wel aantrekkelijk met 'een goed Science fiction'-gevoel begint maar zich tegen het einde meer en meer verliest in zijn eigen plot en verdrinkt in tanende hippiefilosofie. Oftewel zoiets als het pessimisme van de jaren zeventig over overbevolking, milieuvervuiling en de uitputting van grondstoffen. Het verbazingwekkende is dat de film zoveel meer vreemde en rare gebeurtenissen bevat, dat er meer "WTF?" momenten per minuut zijn dan misschien wel elke andere film uit de jaren '70. Dit was absoluut een vreemde en maffe curiositeit uit Hollywood! Ja echt... dit werd gemaakt om groots uit te brengen in bios! Tja je kan wel raden dat veel mensen dat niet trokken! Toch was dit wel een zeer verdienstelijke film!

Ik trok Excalibur niet vanwege het amateurisme, en datzelfde probleem speelt bij Zardoz. Prima om grote onderwerpen als onsterfelijkheid, werkelijkheid en Bergsoniaanse ideeën over menselijke goddelijkheid te behandelen. Maar dat zou al uitdagend zijn om als kijker te volgen zonder jaren zeventig psychedelica, goedkope productie, slecht geluid en bij vlagen bijzonder slecht acteerwerk. Het resultaat is nu een beetje het vervreemdende van het laatste deel van 2001 vermengd met de pulp van Flash Gordon.
Jammer. Het is wel beter dan Excalibur, maar ik denk dat het boek beter was

Connery wilde kennelijk heel graag van zijn Bond-imago af, anders valt zijn aanwezigheid in dit curiosum toch niet te verklaren. Zardoz is een New Age SF die laveert tussen filosofische vraagstukken en silly moments en uiteindelijk zijn het vooral de laatsten die me het meest zullen bijblijven. Het beeld van 007 in bruidsjurk komt naar boven, een still die vast geregeld van stal werd gehaald bij verjaardagen en dergelijke van Sir Sean, en de verbanning van "Friend" aan de eettafel had niet misstaan in een Monty Python film. Ik dacht trouwens meer dan eens Eric Idle of Graham Chapman te ontwaren tussen de cast. En dan zijn de redelijk uitzinnige art direction met een hoofdrol voor uit de kluiten gewassen boterhamzakjes en de bijzondere kostuums (van mevrouw Boorman) nog niet eens genoemd. Pure cult kortom, allemaal behoorlijk low-budget natuurlijk, en het is leuk dat een dergelijke film gewoon kon worden gemaakt door gerenommeerde vaklui, maar dat maakt het nog niet goed.

The Penis is evil! The Penis shoots Seeds, and makes new Life to poison the Earth with a plague of men, as once it was. But the Gun shoots Death and purifies the Earth of the filth of Brutals. Go forth, and kill! Zardoz has spoken.

En dat is dan nog maar de opening. Zoals Boorman het zelf uitlegt “It is one of those films that went from being a failure to a classic without ever passing through success”, en dat heeft ongetwijfeld een heleboel te maken met hoe volkomen absurd het geheel is. Dan zou je iets kunnen zeggen als dat het alleen mogelijk is om er iets van te begrijpen in de context van de jaren-70 - maar juist dat lukte toen kennelijk ook al niet, want anders was de film toen ook niet zo geflopt, ondanks dat het budget ook al zo minimaal was.

Terwijl er toch zoveel aan te waarderen valt. De volstrekte mafheid van het verhaal al, vanzelf - dat ligt er dik genoeg bovenop, maar er zit ook een duidelijke boodschap en een diepere laag in. Visueel is er ook een heleboel - experimenteel, vernieuwende techniek in het beeld, wat toen bijvoorbeeld hoogst ongebruikelijk was - filmen met een groot diafragma, en met een met opzet veroorzaakt flauw contrast. Of bijvoorbeeld de truc waarmee Connery een diamant als beamer gebruikt. Wellicht allemaal ondergesneeuwd naast Connery's kinky badpakje-met-bijpassende-munitiegordels.

Behalve Connery ook nog een piepjong uitziende Rampling - hoewel ik zo even uitgerekend heb dat ze toen 'al' 28 was. Maar al wel helemaal die uitstraling. En die komt er zeker in de laatste minuut nog even perfect door. Alleen om die scene al verdient de film een absolute cultstatus - zoals Connery en Rampling daar stoicijns in de camera zitten kijken. Geniaal gewoon.

Er schijnt overigens ook een DVD met commentaar van Boorman te zijn, die zoek ik nog - dat lijkt me zeker interessant.