Un Long Dimanche de Fiançailles (2004)

Ja, Flipman, maar dat is al erg lang geleden. Reden dus om hem nog een keer te gaan bekijken, want hij staat me niet meer voor de geest. Bedankt voor de tip.

Ik weet nog ongeveer hoe ie verloopt maar of ie zo'n zelfde impact kan maken als deze film is dan nog maar de vraag. Ik heb beide wel op Blu-ray dus misschien kan ik ze binnenkort 's gaan vergelijken !

Overigens is Un Long Dimanche de Fiançailles alleen in Frankrijk op Blu-ray uitgebracht maar wel met Engelstalige ondertitels.

Nog steeds de moeite. Mooi en stijlvol, al mist het soms wat sfeer om meer punten te mogen ontvangen. Desondanks blijft dit een interessante film.

De films van Jean-Pierre Jeunet zien er visueel wel heel mooi uit vind ik. Films als The City Of Lost Children zien er fantastisch uit. Ook deze is weer bijzonder mooi gefilmd. Zijn laagst gewaardeerde film tot nu toe is Alien Resurrection, maar zelfs die vond ik echt niet slecht. Jeunet is gewoon een hele degelijke regisseur waarvan je bijna zeker weet dat wanneer hij een film maakt, dat het een mooie word. Zijn beste tot nu toe, Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain, heb ik nog steeds niet gezien

Een hernieuwde samenwerking tussen Jeunet en Tautou, en beduidend minder goed beoordeel dan Amélie, toch wat mij betreft absoluut niet een mindere film.

De stijl van Jeunet is andermaal in alles voelbaar en vergelijkbaar met Amélie. Een schilder- en sprookjesachtige verhaal wordt andermaal vertelt met de innemende Tautou als verteller/draaipunt van het hele verhaal. Op fantasievolle wijze wordt haar speurtocht naar haar vermiste verloofde Manech gevolgd, een verhaal dat zich ontwikkeld tot een regelrecht mysterie en net als in Jeunet's vorige film een kust en te keur aan vreemdsoortige snuiters, mensen met rare manieren brengt, allemaal weer even kolderiek gebracht. Een behoorlijke komische noot wordt opnieuw geraakt. Verschil met Amélie is uiteraard de setting, waar de laatste genoemde toch een regelrecht fantasievol bedenksel is, kenmerkt Un long dimanche...zich juist met een fantasievol verhaal tegen een maar al te echte en donkere achtergrond. En wordt die achtergrond, 'La guerre', een beetje goed en overtuigend gebracht, potverdikke heej...

Waar het verhaal rond Mathilde zich afspeelt rond een met zachte kleuren overladen idyllische streek/boerderij, kenmerkt de oorlogssituatie zich in al zijn rauwheid en realisme. De scenes, vooral de aanval, zijn groots van opzet en zien er naar mate het einde duister en spookachtig uit, om je adem bij in te houden. Desolate kapot gebombardeerde streek, de loopgraven, wadend door het water, de uitzichtloosheid en tenslotte de geweldige en beklemmende scene met alle gewonden in de zeppelinhangar, het is om te smullen zo mooi en overtuigend. Een beste wel mooie tweedeling qua cinematografie wordt gecreëerd op die wijze. Ik vraag me af hoe een film zou worden die alleen maar om 'la guerre' zou draaien...

Een mysterie/speurtocht vervolgt zich, door de bovengenoemde tweedeling, die van links naar rechts gaat, soms slecht nieuws dan weer goed nieuws oplevert, meerdere keren op dood spoor dreigt te raken, maar ondanks dat je weet dat er vast nog wel wat gaat gebeuren, vooral intrigeert. Verhaaltechnische raakt de cirkel op mooi wijze rond, realistisch niet perse, innemend en mooi wel. De acteurs doen hun best, Tautou, Ulliel die overtuigend Manech neerzet, Cottilard een vurige femme fatale en Engel des wrake, heerlijk hoe ze Commandant Lavrouye te grazen neemt, Albert Dupontel, Ticky Holgado 'meneer de vos' ook het vernoemen waard, alleen kan mij iemand vertellen wat Jodie Foster in deze film doet? Een Franse film met alleen maar Franse acteurs waar een Amerikaan in voorkomt die dergelijke vloeiend Frans spreekt...? Bijzonder gewaarwording. Als ze nu Canadees was dan zou ik het nog enigszins snappen...

Afijn, Un long dimanche...mooie stijlvolle film zo ook de aftiteling met de acteurs geportretteerd op 'oude'foto's, uitstekende settings en decor, interessant verhaal en prima acteerprestaties, en wat mij betreft een halve punt of punt extra vanwege de uitemuntende oorlogsscenes. Mooie film, dat zonder meer...

Uiteraard vanwege audrey Tautou, maar ook omwille van de stijl en aanpak worden er vergelijkingen gemaakt met Jeunet's vorige productie Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain (2001). In tegenstelling tot de meesten beviel deze "Un Long Dimanche de Fiançailles" me beter. Niet zozeer inhoudelijk en ook niet omdat ik zo wild ben van de vermoeiende/drukke en tegelijk luchtige stijl van Jeunet, maar het loopgravenfront in de Eerste Wereldoorlog zag er echt prima uit. Een oorlogsfilm kun je dit niet noemen, maar die aantal scènes zijn echt wel een referentie. Deze film wordt door mij dan niet vergeleken noch vereenzelvigd met de oerklassiekers All Quiet on the Western Front (1930) of Paths of Glory (1957) omdat deze twee échte oorlogsfilms zijn.

Erg accurate oorlogstaferelen dus, met de nodige aandacht voor details - denk bijvoorbeeld aan de rij blinden die getroffen werden door een chloorgasaanval, de ratten die vanonder de brits komen of de lauwe soep die alweer niet tijdig tot bij de frontlinie raakte. Ook het niemandsland en eerste loopgraven zagen er erg reëel uit. Ook op andere vlakken visueel een mooie film. Het contrast van het niemandsland met de bloeiende bloemenweide een aantal jaren later (of het onbezorgde leven aan de vuurtoren) kan niet groter zijn. De natuur herstelt zich ...

Inhoudelijk net te beperkt. Om niet te zeggen oninteressant, want na een tijdje kon het me echt niet meer boeien dat ze liep te zoeken naar haar dood gewaande verloofde. Elk zijn verhaal en versie, maar dat repetitieve karakter van de film was iets te langdradig. Eigen aan een bemodderde oorlog en aan een meute Fransozen met allemaal een moustache onder hun reukorgaan, maar ik wist na een tijdje niet meer wie wie was. Dus mijn aandacht verslapte wel wat. Desalniettemin zeer zeker van genoten en respect voor het oeuvre en inzichten van Jeunet. Een nipte 4,0* omwille van het thema of een dikke 3,5* zoals u wil ...

Zeer late reactie; Ik las dat de Engelsen weggemaaid werden door de Duitse mitrailleurs. En de Engelse bevelhebbers maar roepen dat ze ten aanval moesten..Kanloos Zoek het maar op..50.000 Engelse doden in een paar dagen!! Daar ontstond veel ophef en ontzetting over in Engeland.

Prima oorlogsdrama met een goed bedacht verhaal.

Zonder de misplaatste humor af en toe was het naar mijn mening echt een topfilm geweest, de humor haalt het realisme naar beneden naar mijn mening, maar een mooi verhaal en goed geacteerd.