Layer Cake (2004)

Dodelijke saaie film. Niet eens uit kunnen kijken.

Weer eens even wat Britse misdaad proberen. De laatsten uit dat genre was de goed bevallen The Gentleman van Ritchie en het ronduit matige Gangster Number One van McGuigan. Het was hopen dat Layer Cake de eerste kon benaderen en de tweede achter zich laten. En dat lukte maar daar is ook al meteen veel mee gezegd.

Een uitgebreide cast, het nodige aan geweld, vlotte oneliners, een overvloed aan boeven, drugs en connecties. Ja...hier is opzich wel een Ritchie in te zien, en dan leg ik de nadruk op 'te zien' want het niveau wordt nergens bereikt. Aardig is Craig in zijn rol als soort gentleman bad guy die eigenlijk na een laatste klapper uit de business wil stappen maar bewust of onbewust in grote problemen terecht komt. Aardig is vooral de toestand in het restaurant en de geschiedenis tussen Morty en Freddie. Aardig zijn ook zeker de momenten waar Cody en zijn maat bij betrokken zijn zoals het verhoor van de junkies en de politie inval.

En dan zou ik al bijna de prachtige Sienna Miller vergeten maar behalve dat heeft Layer Cake het net allemaal niet. Daar komt bij dat het verhaal met alle partijen net wat te rommelig en onoverzichtelijk is dat ik me wel eens afvraag over wie ze het nu weer hebben. Begrijp me goed dat het niet onder de maat is of dergelijke, sterker Layer Cake is opzich degelijk te noemen, met zorg gemaakt en met lekkere muziek als Depeche Mode en The Cure. Maar het is het toch allemaal net niet op een paar leuke momenten na. Afijn, desondanks is het een aardige film voor een keer, maar daar houdt het voor mij wel op.

.

Nee, dit vond ik niets. Visueel allemaal wel prettig belicht en een aardige soundtrack die enkele prima momentjes oplevert, maar het wat rommelige verhaal en de personages wisten me niet te boeien. Ik vind er ook te weinig interessants in zitten. Een alledaags filmpje dat ook gebracht wordt alsof dit om het nieuwe evangelie gaat, soms veel te ernstig van toon. En dan weer luchtig, maar dat past niet goed. Minder dan twee uur maar de film duurt te lang voor m'n gevoel. 1,5*.

Een film die erg goed begint, boeiend is, sterk...en mij na een dik uur mateloos begon te vervelen. Het interesseerde mij geen ruk meer hoe het zat, wie wie is , waarom en waarom niet. Dat is het manco van maffia/ drugsverhalen.

je moet een blocnote in je hand hebben om het allemaal te volgen...en duurde lang....pff

Echte kracht zit in eenvoud een verhaal wat een kleuter begrijpt. De beste Westerns hebben de meest simpele verhalen.; good guy en een bad guy. En beken ik, ik heb niks met Craig.

Weet je ik vond er geen reet aan , ontzettend oninteressant....flink door gezapt in sprint naar het einde..

Ik heb ergens gelezen dat regisseur Matthew Vaugn mogelijk kandidaat is om de regie van de nieuwe James Bond film op zich te nemen. Zou men, te oordelen op de stijl van Layer cake terug de karikaturale toer op willen gaan ? In elk geval heeft Vaugn het genoegen gehad om Craig te regisseren in zijn pre Bond tijdperk en toen al zag je die stoïcijnse, harde Craig met een vleugje romantiek (pikant detail ; het personage van Craig in Layer cake heeft geen naam) dat hij ook in het personage van James Bond stak. Heeft Vaugn hiertoe bijgedragen en is dit de mogelijke beloning ?

Voor het overige valt er weinig nieuw te rapen van Layer cake. De film past precies in het straatje van de Ritchie of McGuigan films. Pseudo slimme, nodeloos complexe storytelling met een hippe art design, flashy reclame stijl montage en beeldvoering en een uiterst aangename poppy soundtrack. Vind ik LC een tikkeltje beter dan de rest wegens het einde (fataliteit als cynische eindnoot in tegenstelling tot obligate happy ends van de anderen).
Leuk, aardig maar poef : direct weer weg.

Helemaal top als je van Richie houdt en valt voor films zoals Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998). Ja, goed geacteerd, mooi gefilmd, allemaal waar. Maar zoals in andere reviews aangegeven: houdt de afstandsbediening maar bij de hand om de film steeds te kunnen pauzen of terug te spoelen. Of nog beter: neem er een blocnote bij om aantekeningen te maken. Niet te volgen. Te veel verhaallijnen, te veel karakters, de dialogen gaan te snel en elke dialoog is van belang. Er zit geen rustruimte in de film. Elk zijverhaaltje blijkt weer cruciaal te zijn. Ik heb een grondige hekel aan dat soort films. Ik was alleen maar bezig om de film te kunnen begrijpen en kwam dus helemaal niet 'in de film'. Een verspilde avond. Zonde. 1 ster. En dan ben ik ruimhartig.