The Last King of Scotland (2006)

die forest whitaker speelt de sterren van de hemel,wat een geweldig acteur is die man!!!

Een 2 sterren van de Veronica gids (net als bij The Boondock Saints en vele andere toppertjes).
Ik hoop dat ze dadelijk met de versoepelde ontslagregeling die recensist er direct uit schoppen en z'n naam en woonplaats openbaar maken..

Forrest Whitaker laat goed zien hoe onvoorspelbaar Idi Amin moet zijn geweest, maar angstaanjagend? Ja, die karaktereigenschap op zich misschien, maar de werkelijke wreedheden van deze dictator zie je niet echt. Meer het contrast tussen de gewone mensen en het jet-setleven van de president en zijn directe omgeving.

Ik had hoge verwachtingen van deze film. Misschien wel daardoor viel de film wat tegen. Maar echt slecht vind ik 'm niet.

Sterk drama dat naarmate de tijd verstrijkt steeds beter wordt,sterke rollen van MacAvoy en Whitaker,die in het begin van de film Amin speelde en het na een half uur gewoon werd.

Charming. Magnetic. Murderous

Wat een creep die Amin! Whitaker speelt zeer overtuigend! Ik bleef ook steeds op mijn hoede...want dat het niet alleen bij lachen zou blijven was al duidelijk. Terechte winnaar van de Oscar van 2007 (hoewel ik O'toole in Venus niet heb kunnen beoordelen). En wat een mooie vrouw zeg die Anderson!

McAvoy is goed gecast. Ik zag hem vandaag al in The last station. Goeie acteur (met fantastische billen!)

Indrukwekkende film!

Dat Forest Whitaker een formidabele gedaanteverandering neerzette, is inmiddels ruimschoots bekend. Het verhaal, door de ogen van een buitenstaander, die gecharmeerd was van Idi Amin als charismatisch leider en waarin de gruweldaden van de toenmalige dictator worden beschreven, wordt interessant opgebouwd en is gebaseerd op de roman (onder dezelfde titel) van Giles Foden. Oeganda kende de donkerste periode uit haar geschiedenis (1971-1979) en het schrikbewind kosstte honderdduizenden doden. Naast Whitaker toont ook James McAvoy zijn solide acteervermogen en ontwikkelt zijn personage van een avontuurlijke jongeling (fijntjes lachend) tot vertrouweling.

Geweldige kijkervaring, vooral als je de geschiedenis een beetje "kent"

Forest Whitaker speelt zijn rol zo bijzonder goed in deze film, kan haast niet beter, hij was de idiale acteur om Idi Amin na te spelen, geweldige prestatie!
mooie film, en inderdaad als je de geschiedenis over Idi kent, is deze film ook veel mooier.

5

Doorsnee.

De geschiedenis van Afrikaanse landen - hoe gruwelijk ook - kan me nooit echt boeien. De naam Iddi Amin had ik ooit eens op televisie gehoord, maar men had me niet moeten vragen wie hij was en wat hij betekende voor zijn land.
In dat opzicht ben ik een beetje wijzer geworden na het zien van deze film. Amin was een dictator, gedreven door paranoïa en mede daardoor erg onvoorspelbaar. Dat laatste zorgt voor de nodige frivoliteit, want de Schotse dokter - hoewel voorzien van de nodige naïviteit - vind ik nogal platjes.

Forest Whitaker is zonder meer de trekpleister van deze film. Ik denk dat de meesten het wel eens zijn dat hij hier een stevige performance neerzet. Hij komt niet altijd slim over en net dat maakt hem zo gevaarlijk. Van dat gedeelte van z'n persoonlijkheid heb ik echt genoten.
James McAvoy's prestatie bevindt zich al meteen een paar treden lager. Het zou moeten zijn dat hij beperkt is door dat Schotse accent, want naar mijn gevoel had eender welke andere acteur zijn rol kunnen overnemen.
Ook Gillian Anderson loopt er maar voor spek en bonen bij. Haar rol had feitelijk geschrapt kunnen worden, haar uiterlijk ten spijt.

Verder is The Last King Of Scotland een typische weerspiegeling van de Afrikaanse rumoertoestanden zoals ik daar een beeld op plak. De beelden zijn vaak chaotisch en voorzien van behoorlijk wat kleuren, ondersteund door typische Afrikageluiden. De speelduur had niettemin zeker niet langer mogen duren.

3

Top film!!

James McAvoy is een goede acteur. Ik wist het al natuurlijk, maar door X-Men: First Class, werd het echt bevestigd. Ik heb helemaal niets met X-Men, maar hij en Michael Fassbender spelen zo goed, vind 'm helemaal geweldig. Dus wat voor film dan ook, vind alles goed als ik 'm zie. Dit ook. Dat accent is onweerstaanbaar, hij en Forest zetten elk hun beste been voor, waarna het verhaal zich ontvouwt. Erg prettig is dit natuurlijk allemaal niet, maar het wordt in beeld gebracht met een finesse die lang, nog heel lang, blijft nasidderen.

Prima Afrikaans dictatorfilmpje dat de drama's die zich daar hebben afgespeeld weer uit een hele andere invalshoek probeert te belichten dan films als Hotel Rwanda (echt drama) of Blood Diamond (Hollywood verhaaltje). The Last King of Scotland maakt er een soort biopic van, maar dan niet door de ogen van Ida Amin, de man achter al het kwaad, maar door de Schotse arts gespeeld door McAvoy. Deze aanpak vond ik erg 'prettig', de film komt dan ook nooit moralistisch over door allerlei emoties naar de kijker af te vuren in de vorm van verhongerende kindertjes of afgerukte ledematen. Dat hebben andere films al eerder gedaan en ik moet zeggen dat ik dan liever naar een film als The Last King of Scotland kijk. Sterker nog, de film doet zo nu en dan wat vrolijk aan, vooral in het begin met de geweldige Afrikaanse soundtrack, de heerlijke tropische beelden en de kleuren die lekker sprekend zijn.

Uiteraard hoeft dit niet ten koste te gaan van de boodschap. Het is dan ook een goede prestatie van de regisseur om de kijker te laten zien wat voor overgang de paranoïde dictator heeft doorgemaakt. Daar horen vervolgens ook de complimenten voor Whitaker bij, die hem erg sterk neerzet als onvoorspelbare gek.

Zo nu en dan wordt het een beetje te actiematig (zoals op het vliegveld) of te dramatisch (het zijplotje met de vrouw en de martelscènes), en dat doet toch een beetje afbreuk aan de film, die zo twee verschillende gezichten krijgt die ik niet bij elkaar vind passen.

Niettemin een alleraardigste film, die een zekere boodschap goed weet uit te dragen zonder irritant te worden.

Forrest Whitaker is 1 van de beste akteurs die ik ooit gezien heb. Super. Moi verhaal, mix van fictie met realiteit. Schitterende prent.

The Last King of Scotland

De dictator Amin uit Oeganda. Zelf had ik er nog niet van gehoord dus ik wist er nog helemaal niets van. Amin is een man die aansluit in het rijtje van Mugabe en alle anderen. Een zwaar beladen onderwerp uiteraard.
Qua opzet van de film deed het me veel denken aan Hotel Rwanda. Ook leek de setting en het principe er erg veel op. In de kern vond ik het bijna dezelfde films, maar daar kan ik heel ver naast zitten uiteraard en dit is iets wat stof kan doen opwaaien.

Het verhaal van deze film is heel simpel. Het is wel eens waar op feiten gebaseerd, maar het stelt niet veel voor. Daarbij komt dat The Last King of Scotland eigenlijk niet weet te boeien. Er komt niets meer van de grond dan oppervlakkige dialogen en een paar erotische scènes.
Het begin is uiterst vermakelijk. De busreis heen en de ontmoeting met de andere vrijwilligers is plezant om naar te kijken. De daarop volgende vriendschap met Amin is gewoon saai om naar te kijken! Tot slot ontstaat er twist. Dat staat als een paal boven water. Door de werkelijk triest uitgewerkte gewetenswroeging is het einde ook een teleurstelling. Desalniettemin gaan de twee uur in een gewoon tempo voorbij.

Forest Whitaker zet in deze film een goede prestatie neer. Hij weet een zeer creepy en onvatbaar personage neer te zetten. De stemmingwisselingen en de daarbij gebruikte emotie spatten van je beeldscherm af. De wrede man die als een goed persoon naar buiten probeert te treden is werkelijk fenomenaal neergezet. Petje af.
Van James McAvoy ben ik nooit echt fan geweest. In zowel X-Man als Narnia vond ik hem tegenvallend en teleurstellend. Ook hier weet hij niet te boeien met zijn spel. Ik had geen enkel moment het idee dat hij met de overtuiging die in de rol past aan het spelen was. Zonde zonde zonde.
Verder zijn er niet echt acteurs noemenswaardig. De gehele film draait om deze twee personages.

Tot slot is Oeganda een mooi land wat je kan weergeven. Daar is dan ook uitgebreid gebruik van gemaakt. Mooie beelden van de kinderen die achter de auto aanrennen. Cliché, maar leuk om te zien. Zoals ik al aangaf vond ik het heel veel op Hotel Rwanda lijken, vooral in het visuele vond ik daar heel veel gelijkenis in.

Al met al vind ik dat de film hier te hoog gewaardeerd wordt. Hij was geinig, maar meer ook niet. Misschien boeit hij een volgende keer meer.

3*

Ik vind dat het feit dat Amin zo onvoorspelbaar was, hem erg angstaanjagend maakte als persoon/leider. De schrik moet er bij de omstaanders altijd ingezeten hebben, want het hing er altijd vanaf in welke bui Amin was. Mix die overspelbaarheid met zijn impulisviteit en je hebt gewoon een heel angstaanjagend persoon

Onderhoudende film, maar ook niet meer dan dat. Heb hem vorige week voor de 2de keer gezien en dat is ook wel de laatste keer. Idi Amin speelt zeer geloofwaardig, maar het verhaal vind ik een beetje dunnetjes. Vooral het einde.

Amin onvoorspelbaar? Welnee. Als je naar zijn pijpen danst, gebeurt er niks met je. Doe of zeg je dingen die hij niet leuk vind, ga je er aan. Wat dat betreft is Idi Amin geen uitzondering. Afrika is de laatste decennia sowieso al een zootje en The Last King Of Scotland is daar een episode van.

Wel een heel interessante episode overigens. In de jaren zeventig lijkt Oeganda nog niet zo vervallen en kapotgeschoten als nu. Het verhaal van de dokter is verzonnen, maar wel heel slim bedacht. Garrigan en Amin bouwen een heel mooie, interessante relatie op. Het is al vaak gezegd, maar wat zetten beide acteurs een fantastische rol neer. Wat heb ik genoten van het spel tussen die twee. Het begint wat humoristisch, maar het wordt steeds grimmiger. Op de achtergrond valt het land steeds verder uit elkaar. De gestoorde dictator is de trekpleister van The Last King Of Scotland, maar eigenlijk zijn er weinig onderdelen van de film die niet of weinig de moeite waard zijn. Overall een fantastische film over een mooi, kansrijk initiatief dat steeds meer de vormen van een nachtmerrie aanneemt. Interessant stukje Afrikaanse geschiedenis ook.

Ook deze film voor een tweede maal bekeken, het blijft een indrukwekkend verhaal, waar gebeurd
Maar nog indrukwekkender is de prestatie van Forest Whitaker, subliem wat hij hier doet!!

Aardige film, die gedragen wordt door de fenomenale prestatie van één acteur.

Die van Whitaker uiteraard. Geweldige acteur, die zoals vaker, helemaal opleeft in een rol, in zulke mate dat het gewoon eng wordt af en toe. Tuurlijk is zijn personages niet bijster origineel; je weet eigenlijk op voorhand wel wat voor ontwikkelingen zijn personage ongeveer door gaat maken, maar wel erg overtuigend en bij vlagen angstaanjagend neergezet.

Rest van de film is eigenlijk niet al te bijzonder. De (korte) intro is eigenlijk al vrij stompzinnig en ondoordacht, met het hele ''ik wijs een land op de wereldbol aan en daar ga ik heen''. Niet dat ik gehoopt had dat het heel uitgebreid behandeld werd, maar begin dan gewoon niet aan zoiets. Verder een flinke dosis voorspelbaarheid, ''romantische'' subplotjes die vrij redundant waren, en een wat matig einde, waarin de film een wat Hollywoodiaans accent krijgt . Enkele goede scenes, zoals de toespraak scene vrij aan het begin en meerdere scenes met Whitaker redden de film gelukkig nog.

Even getwijfeld tussen 2,5* en 3,0*, maar door Whitaker geef ik hem het voordeel van de twijfel. Kleine 3,0* dus.

''Zeer intense film.''

Goede cast, acteerprestaties die uitermate geloofwaardig zijn / overkomen (met name van
Forest Whitaker & James McAvoy), geweldige opbouw van spanning en een beklemmende
sfeer die je pas loslaat als de film afgelopen is.

Naar mijn mening hebben we hier dan ook te maken met een geslaagde filmproductie, die
in ieder geval bij mij een zeer bevredigend gevoel heeft achtergelaten.

4 dikke sterren van mijn kant voor The Last King of Scotland (2006).

Opnieuw bekeken en opnieuw een dikke 4. Ben sowieso een liefhebber van de Afrikaanse cultuur vooral omdat ze vaak zo kleurrijk zijn. Dat is deze film zeer zeker en de Afrikaanse invloeden zijn hier bijzonder aanwezig. Kleurrijk, luchtige muziek, zon en daarbij een uitstekend verhaal van de dictator Ami die uitstekend wordt vertolkt door Oscar winner Forest Whitaker. Misschien had zijn beveiliger wel de beste bijrol moeten krijgen. De film is deels op waarheid berust. In de extra's op deze mooie blu ray zien we de echte Ami en zijn verhaal. Hij werd bijgestaan door Britse artsen maar niet door een snotneus zoals in deze film. Ook dat de tweede vrouw een affaire had met een blanke man is onzin. Wel dat zij zwanger was van een ander en op gruwelijke wijze is vermoord. Dat deze film voor 16+ is komt vooral door het laatste ijzingwekkende scene waar sommigen misschien zelfs nare dromen van kan krijgen.

Ami is overigens in ballingschap gestorven na zijn afzetting en is twee jaar later herbegraven in Oeganda. De typische jubel/haat relatie is voor dit soort landen herkenbaar.

Ik heb ook gekeken naar de verwijderde scenes. Twee ervan hadden van mij er best in gemogen al miste ik ze niet in de film. De bokspartij (het begin van Ami) is eruit gehaald. Daarvoor in de plaats een praatje met de vader en de moeder van de net afgestudeerde "James McAvoy". Zodat de film feitelijk een hoofdrol is voor hem dan voor Ami en mogen ze van mij betreft alle twee de hoofdrol hebben. Een ander toch wel mooi stuk dat is verwijderd is het maken van de gifpillen. In de film merk je wel dat het om gifpillen gaat, maar ik vond de scene toch mooi gemaakt.

The Last King of Scotland komt bij mij in het rijtje van Hotel Rhanda en in mindere mate Blood Diamond.

Sterke en beklemmende film. Veel gebruikers hier blijken nog nooit van Idi Amin te hebben gehoord, maar in de zeventiger jaren was zijn naam synoniem met machtsmisbruik, wreedheid en zelfs (vermeend) kannibalisme (Amin zelf: "I don't like human flesh. It's too salty for me"); ik zal niet zeggen dat hij qua "roem" op één lijn met bijvoorbeeld Stalin of Pol Pot kon worden gesteld, maar a household name als meedogenloze dictator was hij toch wel. Misschien komt het dáárdoor dat ik na afloop van deze film toch een licht gevoel van teleurstelling had: de ontwikkeling van het verhaal zelf was tamelijk voorspelbaar, en ondanks de aanwezigheid van een tweetal gruwelijke scènes (de afgehakte ledematen en de dokter die aan zijn borst wordt opgetakeld) had ik me eigenlijk op nog groter verschrikkingen voorbereid (maar dat kan ook komen doordat deze film vooral het begin van Amins heerschappij belicht: wellicht zou een portret van zijn latere jaren nog een stuk grover kunnen en moeten zijn). Hoe dan ook, uiteindelijk natuurlijk toch behoorlijk indrukwekkend met een uitstekende (maar misschien niet helemaal Oscar-waardige) hoofdrol.

Goede film (het verhaal zit goed in elkaar en het behandelt interessante aspecten van onze relatie met Afrika) die gaandeweg steeds spannender wordt.

Oscar voor Forest Whitaker...En onze aspecten met Afrika zijn dan maar alleen geld geven in een bodemloze put, nog steeds anno 2016.
...

@ Nino_1993 : Het westen gaf niet alleen geld. De dictator Idi Amin was ook door het westen gedoneerd (in dit geval door engeland).

Indrukwekkende film. Het scenario is uitstekend, hoewel het de kijker afschermt van de realiteit van de duizenden doden die onder het regime van Amin vielen (de schattingen lopen uiteen van 100.00 tot 500.000 volgens wikipedia).

Heb ongelofelijk veel genoten van het acteerwerk van Forest Whitaker. Hij speelt het zo fascinerend dat ik er urenlang naar kan kijken.

Ik heb me nogal geërgerd aan het zelfgenoegzame, inwisselbare acteerwerk van McAvoy. Een gemis ten opzichte van een excellerende Whitaker (ja, met die Oscar kan ik wel inkomen).
Zeer interessant stuk geschiedenis, dat wat mij betreft beter gebracht had kunnen worden met scherp (in plaats van schimmig) camerawerk, een iets minder grote dosis psychedelisch aandoende Afrikaanse muziek en een andere hoofdrolspeler (voor Garrigan).

Goed, maar verre van groots. Daarvoor wist dit politieke verhaal me nooit echt te pakken en kende ik ook de achtergronden niet zo goed over Idi Amin. Uitstekende acteerprestatie van vooral Forest Whitaker. James McAvoy zijn rol is ingetogen en goed, maar ik had liever iets meer verhaal over het grotere geheel willen zien en wat minder over het persoonlijke verhaal tussen dictator en dokter, al was het boeiend genoeg. De film duurt met 2 uur ook lang genoeg, maar ik ben allang blij dat het bij 2 uurtjes blijft. Tegenwoordig slaan dit soort films al snel naar een 140, 150 minuten door.

3*

The Last King of Scotland had ik al een tijd klaarliggen, maar het kwam er maar niet van. Het is een degelijke film met een geweldige rol van Forest Whitaker, maar ik viel niet van m'n stoel van enthousiasme. De film is een soort van historische fictie, grotendeels gebaseerd op de werkelijke Idi Amin en zijn dictatuur in Uganda, maar dan vanuit het beeld van de fictieve Schotse arts James Garrigan (McAvoy). En wat mij betreft werkte dat vertelperspectief niet zo, voornamelijk omdat McAvoy niet zo'n overtuigend of interessant figuur speelt; wel is het zo dat op deze manier de werkelijke aard van Amin pas stap voor stap wordt getoond. Een man die onvoorspelbaar en manipulatief is, en hartelijkheid afwisselt met bruut geweld als hij ook maar enig onraad ruikt - ingebeeld of niet. Helaas zien we wat mij betreft te weinig van Amin, en te veel van Garrigan. Maar naast de fantastische acteerprestatie van Whitaker als Idi Amin blijft het verder wat mat, ondanks de exotische locatie en potentieel spectaculaire gebeurtenissen (veel geweld in een chaotische omgeving, de verwording van Idi Amin tot paranoide dicator, de kaping bij Entebbe). Niet slecht, maar mijn verwachtingen werden niet waargemaakt. Ik dacht eerst aan 3.0*, maar Forest Whitaker acteert er nog een halve ster bij: 3.5*.

Idi Amin Dada staat bekend als één van de gruwelijkte dictators op het Afrikaanse continent. Vrij bekend persoon, maar bij het grote publiek toch nét niet. Forest Whitaker zet een geweldige performance neer als Idi Amin en werd er terecht voor bekroond op de Oscars. De film zelf vertelt het verhaal van van het fictieve personage van de jonge Schotse dokter Gilligan die per toeval het pad kruist van Idi Amin. Nog voor hij het beseft raakt hij verstrikt in het web van de spin en is er geen weg meer terug.

De opkomst van de president wordt fijn neergezet en zijn persoonlijkheid en gemoedstoestand is erg intabiel. Grootheidswaanzin werd hem verweten, maar ook paranoïa en wispelturigheid. Bij momenten erg innemend en goedlachs, maar een paar tellen later bulderend en meedogenloos. De echte gruwel blijft achterwege tot het einde met die vleeshaken en bij de afgehakte ledematen van zijn laatste vrouw.

Ik hou wel van films met een Afrikaans sfeertje. Hotel Rwanda was ook zo’n eye-opener, net als Cry Freedom over Zuid-Afrika. The last king of Scotland is niet zo sterk als Hotel Rwanda, maar zeker de moeite waard om mee te pikken. McAvoy mag dan misschien net niet overtuigen, Whitaker maakt het meer dan goed.

Briljante film.
Goed verhaal.
Een must-see, als je een film liefhebber bent en het genre weet te respecteren.

Erg indrukwekkend film naar bepaalde beslommeringen rond dictator Idi Amin.

Wat opvalt is de prima tweedeling. Het avontuurlijke enthousiasme van de jonge Garrigan beginnend met het avontuur van zijn leven natuurlijk. Ik moet er zelf niet aandenken naar zo'n hol als Oeganda, of Afrika for that matter, te gaan al is het alleen maar vanwege de warmte. Nobel is het wel om in een dergelijke tak te gaan helpen en daar heb ik dan ook zeker bewondering voor.

Het eerste deel kenmerkt zich met een bepaalde vrolijkheid, de nieuwe leider, het enthousiasme en een uitgelaten acterende Whitaker, iets waar je als kijker gemakkelijk in mee gaat. Charisma blijkt hij ook zeker te hebben getuige zijn feestje en de manier waarop hij de dokter binnenhaalt en inpalmt. Kolderieke momenten, zoals de buikkramp, worden gekenmerkt met een bepaalde achterdocht richting mensen en angst voor zijn vijanden, een gevoel dat zich als een lek steeds verder uitbreid en de sfeer aantast. Mensen die lachen op commando, dwang in de richting van bepaalde keuzes, mensen die plotseling verdwijnen, de angst en onderdrukking waarmee zijn vrouwen behandeld worden. De situatie escaleert vervolgens totaal na de mislukte aanslag op de auto waarna Whitaker zijn veiligheid en bepaalde zaken overdraagt aan zijn rechterhand, een empathie loze en sadistisch kijkende gorilla waarvan je weet dat het een turn for the worse is. Achterdocht, controle, martelingen en natuurlijk wat hij met zijn 'ontrouwe' vrouw laat doen, het is een finale beeld van Amin die volledig doorgeslagen is en definitief niet spoort. Na een vrij sadistische marlingen op het vliegveld weet Garrigan uiteindelijk te ontkomen.

Wat gezegd moet worden, Garrigan is een fictief persoon, losjes gebaseerd op een Engelse militaire/huurling die een tijd tot Amin's vertrouwelingen behoorde. De film weet behoorlijk het boek van Giles Foden te benaderen hoewel daar toch nog wat meer nadruk ligt op wat Amin allemaal met zijn vijanden deed, en de martelscene op het vliegveld is dan weer niet correct, die vind namelijk niet in die hoedanigheid plaats. Desalniettemin wordt het verhaal en de sfeer meer dan goed benaderd. Verder is het allemaal goed in beeld gebracht, prima rol van McAvoy en natuurlijk die zweterige kop met die achterdochtig licht manische oogopslag van Whitaker, FAN-TAS-TISCH!!!

De achtergronden van Idi Amin als dictator van Oeganda was mij onbekend. Het politieke verhaal is interessant om te volgen, al laat het hier en daar wat kansen onbenut. Zo is de focus van het verhaal vooral gericht op de relatie tussen de dokter en de dictator. Sterk acteerwerk van Forest Whitaker die de rol van de dictator overtuigend weet neer te zetten. 7/10