
The Last King of Scotland (2006)
Verenigd Koninkrijk / Duitsland / Verenigde Staten
Drama / Historisch
121 minuten
geregisseerd door Kevin Macdonald (I)
met Forest Whitaker, James McAvoy en Gillian Anderson
In de jaren 70 wordt een Schotse arts per toeval door Idi Amin, destijds de nieuwe dictator van Oeganda, aangesteld als diens persoonlijke arts. Amin had namelijk vroeger bij het Britse leger getraind en een voorkeur ontwikkeld voor Schotten. Hij droeg regelmatig kilts en wilde een leger oprichten om Schotland onafhankelijk te maken. Aanvankelijk is de arts vereerd om deze positie te bekleden, maar al snel komt hij in gewetensnood, vanwege de vele gruwelijkheden die de dictator aanricht.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=R_W7PC6NnN4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Ik hoop dat ze dadelijk met de versoepelde ontslagregeling die recensist er direct uit schoppen en z'n naam en woonplaats openbaar maken..

Ik had hoge verwachtingen van deze film. Misschien wel daardoor viel de film wat tegen. Maar echt slecht vind ik 'm niet.


Wat een creep die Amin! Whitaker speelt zeer overtuigend! Ik bleef ook steeds op mijn hoede...want dat het niet alleen bij lachen zou blijven was al duidelijk. Terechte winnaar van de Oscar van 2007 (hoewel ik O'toole in Venus niet heb kunnen beoordelen). En wat een mooie vrouw zeg die Anderson!
McAvoy is goed gecast. Ik zag hem vandaag al in The last station. Goeie acteur (met fantastische billen!)
Indrukwekkende film!
Een terechte Oscar voor een magistrale Whitaker.
Dat Forest Whitaker een formidabele gedaanteverandering neerzette, is inmiddels ruimschoots bekend. Het verhaal, door de ogen van een buitenstaander, die gecharmeerd was van Idi Amin als charismatisch leider en waarin de gruweldaden van de toenmalige dictator worden beschreven, wordt interessant opgebouwd en is gebaseerd op de roman (onder dezelfde titel) van Giles Foden. Oeganda kende de donkerste periode uit haar geschiedenis (1971-1979) en het schrikbewind kosstte honderdduizenden doden. Naast Whitaker toont ook James McAvoy zijn solide acteervermogen en ontwikkelt zijn personage van een avontuurlijke jongeling (fijntjes lachend) tot vertrouweling.

mooie film, en inderdaad als je de geschiedenis over Idi kent, is deze film ook veel mooier.
5
De geschiedenis van Afrikaanse landen - hoe gruwelijk ook - kan me nooit echt boeien. De naam Iddi Amin had ik ooit eens op televisie gehoord, maar men had me niet moeten vragen wie hij was en wat hij betekende voor zijn land.
In dat opzicht ben ik een beetje wijzer geworden na het zien van deze film. Amin was een dictator, gedreven door paranoïa en mede daardoor erg onvoorspelbaar. Dat laatste zorgt voor de nodige frivoliteit, want de Schotse dokter - hoewel voorzien van de nodige naïviteit - vind ik nogal platjes.
Forest Whitaker is zonder meer de trekpleister van deze film. Ik denk dat de meesten het wel eens zijn dat hij hier een stevige performance neerzet. Hij komt niet altijd slim over en net dat maakt hem zo gevaarlijk. Van dat gedeelte van z'n persoonlijkheid heb ik echt genoten.
James McAvoy's prestatie bevindt zich al meteen een paar treden lager. Het zou moeten zijn dat hij beperkt is door dat Schotse accent, want naar mijn gevoel had eender welke andere acteur zijn rol kunnen overnemen.
Ook Gillian Anderson loopt er maar voor spek en bonen bij. Haar rol had feitelijk geschrapt kunnen worden, haar uiterlijk ten spijt.
Verder is The Last King Of Scotland een typische weerspiegeling van de Afrikaanse rumoertoestanden zoals ik daar een beeld op plak. De beelden zijn vaak chaotisch en voorzien van behoorlijk wat kleuren, ondersteund door typische Afrikageluiden. De speelduur had niettemin zeker niet langer mogen duren.
3
Uiteraard hoeft dit niet ten koste te gaan van de boodschap. Het is dan ook een goede prestatie van de regisseur om de kijker te laten zien wat voor overgang de paranoïde dictator heeft doorgemaakt. Daar horen vervolgens ook de complimenten voor Whitaker bij, die hem erg sterk neerzet als onvoorspelbare gek.
Zo nu en dan wordt het een beetje te actiematig (zoals op het vliegveld) of te dramatisch (het zijplotje met de vrouw en de martelscènes), en dat doet toch een beetje afbreuk aan de film, die zo twee verschillende gezichten krijgt die ik niet bij elkaar vind passen.
Niettemin een alleraardigste film, die een zekere boodschap goed weet uit te dragen zonder irritant te worden.
De dictator Amin uit Oeganda. Zelf had ik er nog niet van gehoord dus ik wist er nog helemaal niets van. Amin is een man die aansluit in het rijtje van Mugabe en alle anderen. Een zwaar beladen onderwerp uiteraard.
Qua opzet van de film deed het me veel denken aan Hotel Rwanda. Ook leek de setting en het principe er erg veel op. In de kern vond ik het bijna dezelfde films, maar daar kan ik heel ver naast zitten uiteraard en dit is iets wat stof kan doen opwaaien.
Het verhaal van deze film is heel simpel. Het is wel eens waar op feiten gebaseerd, maar het stelt niet veel voor. Daarbij komt dat The Last King of Scotland eigenlijk niet weet te boeien. Er komt niets meer van de grond dan oppervlakkige dialogen en een paar erotische scènes.
Het begin is uiterst vermakelijk. De busreis heen en de ontmoeting met de andere vrijwilligers is plezant om naar te kijken. De daarop volgende vriendschap met Amin is gewoon saai om naar te kijken! Tot slot ontstaat er twist. Dat staat als een paal boven water. Door de werkelijk triest uitgewerkte gewetenswroeging is het einde ook een teleurstelling. Desalniettemin gaan de twee uur in een gewoon tempo voorbij.
Forest Whitaker zet in deze film een goede prestatie neer. Hij weet een zeer creepy en onvatbaar personage neer te zetten. De stemmingwisselingen en de daarbij gebruikte emotie spatten van je beeldscherm af. De wrede man die als een goed persoon naar buiten probeert te treden is werkelijk fenomenaal neergezet. Petje af.
Van James McAvoy ben ik nooit echt fan geweest. In zowel X-Man als Narnia vond ik hem tegenvallend en teleurstellend. Ook hier weet hij niet te boeien met zijn spel. Ik had geen enkel moment het idee dat hij met de overtuiging die in de rol past aan het spelen was. Zonde zonde zonde.
Verder zijn er niet echt acteurs noemenswaardig. De gehele film draait om deze twee personages.
Tot slot is Oeganda een mooi land wat je kan weergeven. Daar is dan ook uitgebreid gebruik van gemaakt. Mooie beelden van de kinderen die achter de auto aanrennen. Cliché, maar leuk om te zien. Zoals ik al aangaf vond ik het heel veel op Hotel Rwanda lijken, vooral in het visuele vond ik daar heel veel gelijkenis in.
Al met al vind ik dat de film hier te hoog gewaardeerd wordt. Hij was geinig, maar meer ook niet. Misschien boeit hij een volgende keer meer.
3*
Forrest Whitaker laat goed zien hoe onvoorspelbaar Idi Amin moet zijn geweest, maar angstaanjagend? .
Ik vind dat het feit dat Amin zo onvoorspelbaar was, hem erg angstaanjagend maakte als persoon/leider. De schrik moet er bij de omstaanders altijd ingezeten hebben, want het hing er altijd vanaf in welke bui Amin was. Mix die overspelbaarheid met zijn impulisviteit en je hebt gewoon een heel angstaanjagend persoon

Wel een heel interessante episode overigens. In de jaren zeventig lijkt Oeganda nog niet zo vervallen en kapotgeschoten als nu. Het verhaal van de dokter is verzonnen, maar wel heel slim bedacht. Garrigan en Amin bouwen een heel mooie, interessante relatie op. Het is al vaak gezegd, maar wat zetten beide acteurs een fantastische rol neer. Wat heb ik genoten van het spel tussen die twee. Het begint wat humoristisch, maar het wordt steeds grimmiger. Op de achtergrond valt het land steeds verder uit elkaar. De gestoorde dictator is de trekpleister van The Last King Of Scotland, maar eigenlijk zijn er weinig onderdelen van de film die niet of weinig de moeite waard zijn. Overall een fantastische film over een mooi, kansrijk initiatief dat steeds meer de vormen van een nachtmerrie aanneemt. Interessant stukje Afrikaanse geschiedenis ook.
Prachtige film over de dictator Idi Amin, die hier wordt gespeeld door Forest Whitaker.
En terecht heeft hij daar een Oscar voor gekregen, want wat hij hier laat zien is werkelijk subliem. Zoals Whitaker in zijn rol opgaat is zelden gezien. Alle trekjes van Amin heeft hij werkelijk echt aan zich eigen gemaakt. Een prachtprestatie.
En prachtig ook is het scenario, gebaseerd op ware feiten, die niet zo mooi zijn natuurlijk, onder Amin's regime zijn immers zo'n 300.000 mensen vermoord.
Maar dat wordt ook in deze film getoond, en terecht moet men zulke onderwerpen niet uit de weg gaan.
James McAvoy, die me niet zo goed bekend is, doet het hier aardig, en het is misschien wel een goede keuze een niet zo bekend acteur te kiezen voor die rol.
Ook wel goed was Gillian Anderson, in een zeer kleine rol, en ik heb zo'n vermoeden dat haar naam werd gebruikt om de verkoop aan de kassa een beetje te stimuleren bij het verschijnen van de film. Al is dat niet echt nodig, de film is zonder haar ook de moeite om zien.
Nog een actrice die ik niet wens te vergeten is Kerry Washington, die in de film een niet onbelangrijke rol speelt als een van Amin's vrouwen, en haar rol wordt steeds belangrijker naarmate de film vordert, maar wat er met haar gebeurt, ga ik echt niet verklappen.. zelf de film maar eens bekijken zou ik zeggen.
Let wel.. de film bevat soms wel gruwelijke scènes en is zeker geen familiefilm !!
Ook deze film voor een tweede maal bekeken, het blijft een indrukwekkend verhaal, waar gebeurd
Maar nog indrukwekkender is de prestatie van Forest Whitaker, subliem wat hij hier doet!!
Die van Whitaker uiteraard. Geweldige acteur, die zoals vaker, helemaal opleeft in een rol, in zulke mate dat het gewoon eng wordt af en toe. Tuurlijk is zijn personages niet bijster origineel; je weet eigenlijk op voorhand wel wat voor ontwikkelingen zijn personage ongeveer door gaat maken, maar wel erg overtuigend en bij vlagen angstaanjagend neergezet.
Rest van de film is eigenlijk niet al te bijzonder. De (korte) intro is eigenlijk al vrij stompzinnig en ondoordacht, met het hele ''ik wijs een land op de wereldbol aan en daar ga ik heen''. Niet dat ik gehoopt had dat het heel uitgebreid behandeld werd, maar begin dan gewoon niet aan zoiets. Verder een flinke dosis voorspelbaarheid, ''romantische'' subplotjes die vrij redundant waren, en een wat matig einde, waarin de film een wat Hollywoodiaans accent krijgt . Enkele goede scenes, zoals de toespraak scene vrij aan het begin en meerdere scenes met Whitaker redden de film gelukkig nog.
Even getwijfeld tussen 2,5* en 3,0*, maar door Whitaker geef ik hem het voordeel van de twijfel. Kleine 3,0* dus.

Goede cast, acteerprestaties die uitermate geloofwaardig zijn / overkomen (met name van
Forest Whitaker & James McAvoy), geweldige opbouw van spanning en een beklemmende
sfeer die je pas loslaat als de film afgelopen is.
Naar mijn mening hebben we hier dan ook te maken met een geslaagde filmproductie, die
in ieder geval bij mij een zeer bevredigend gevoel heeft achtergelaten.
4 dikke sterren van mijn kant voor The Last King of Scotland (2006).
Ami is overigens in ballingschap gestorven na zijn afzetting en is twee jaar later herbegraven in Oeganda. De typische jubel/haat relatie is voor dit soort landen herkenbaar.
Ik heb ook gekeken naar de verwijderde scenes. Twee ervan hadden van mij er best in gemogen al miste ik ze niet in de film. De bokspartij (het begin van Ami) is eruit gehaald. Daarvoor in de plaats een praatje met de vader en de moeder van de net afgestudeerde "James McAvoy". Zodat de film feitelijk een hoofdrol is voor hem dan voor Ami en mogen ze van mij betreft alle twee de hoofdrol hebben. Een ander toch wel mooi stuk dat is verwijderd is het maken van de gifpillen. In de film merk je wel dat het om gifpillen gaat, maar ik vond de scene toch mooi gemaakt.
The Last King of Scotland komt bij mij in het rijtje van Hotel Rhanda en in mindere mate Blood Diamond.

...
Indrukwekkende film. Het scenario is uitstekend, hoewel het de kijker afschermt van de realiteit van de duizenden doden die onder het regime van Amin vielen (de schattingen lopen uiteen van 100.00 tot 500.000 volgens wikipedia).
Zeer interessant stuk geschiedenis, dat wat mij betreft beter gebracht had kunnen worden met scherp (in plaats van schimmig) camerawerk, een iets minder grote dosis psychedelisch aandoende Afrikaanse muziek en een andere hoofdrolspeler (voor Garrigan).
3*
De opkomst van de president wordt fijn neergezet en zijn persoonlijkheid en gemoedstoestand is erg intabiel. Grootheidswaanzin werd hem verweten, maar ook paranoïa en wispelturigheid. Bij momenten erg innemend en goedlachs, maar een paar tellen later bulderend en meedogenloos. De echte gruwel blijft achterwege tot het einde met die vleeshaken en bij de afgehakte ledematen van zijn laatste vrouw.
Ik hou wel van films met een Afrikaans sfeertje. Hotel Rwanda was ook zo’n eye-opener, net als Cry Freedom over Zuid-Afrika. The last king of Scotland is niet zo sterk als Hotel Rwanda, maar zeker de moeite waard om mee te pikken. McAvoy mag dan misschien net niet overtuigen, Whitaker maakt het meer dan goed.