Général Idi Amin Dada: Autoportrait (1974)

Heet deze film niet General Idi Amin Dada..? Anyway, ik vind het een boeiende documentaire. Een portret van Idi Amin waarin hij zichzelf (onbedoeld) belachelijk maakt.

'Leuk' weetje:

Director Barbet Schroeder has characterized the film as a "self-portrait" by Amin. While Schroeder and cameraman Nestor Almendros were given unprecedented access to Amin's daily life, the documentary makes it plain that many of the events (including the residents of a garrison town turning out en masse to greet Amin) were staged particularly for their benefit. In several sequences, Amin actively directs the cameraman to particular points of interest, at one point shouting to "film that helicopter!"

However, Amin's influence as a "director" went beyond the actual filming of Idi Amin Dada. As per his agreement with Amin, Barbet Schroeder made two versions of his documentary : the first, an hour-long cut, was released in Uganda and delivered directly to Amin, who was apparently pleased with the result. The second version was released only outside Uganda and contained an additional half-hour of footage and narration.

According to Schroeder, Amin dispatched his agents in Britain to watch the film and write down a full transcript of its contents. Amin soon sent a letter to Schroeder requesting additional cuts to the film, but Schroeder refused. In response, Amin rounded up almost 200 French citizens living in Uganda and confined them to a hotel surrounded by the Ugandan army, supplying them with Schroeder's home telephone number and explaining that their release was conditional on Schroeder's acquiescence. In the face of this dilemma, Schroeder made the requested cuts, replacing the 2½ minutes of excised footage with title cards crediting the gaps to Amin. On Amin's fall from power, Schroeder restored the missing material, and most versions seen today contain the full footage.

Toch maar eens op zoek gaan naar deze documentaire over de 'King of Scotland'.

Gewoon te koop voor zo'n 15 euro:

http://www.dvdplanet.com/product_listing.asp?productid=23778

Bij de extra's:

2001 video interview with director Barbet Schroeder; Transcription of Idi Amin's requested cuts to the film.

Mijn 1200e stem is voor Idi Amin zoals hij zichzelf wilde laten zien. Een beeld van wat er voor iemand in een kwetsbaar land aan de macht kan komen. Ondanks de enorm trieste achtergrond vaak erg grappig.

Amin wil bijvoorbeeld de kracht van het leger laten zien, maar de vele beelden komen eerder over als soldaatje spelen door hobbyisten dan als een serieus leger. Met als hoogte/dieptepunt zijn oefening om de Golanhoogte op Israel te veroveren die we in beeld zien. Amin ziet zichzelf als groot leider, maar zijn toespraken en antwoorden beginnen vaak met wat algemene cliche's en niet zelden raakt hij helemaal verstrikt in zijn eigen onsamenhangende gedachten. Als op een bijeenkomst met artsen een moeilijke vraag krijgt over operaties die buiten de officiele kanalen plaatsvinden komt er een antwoord over de gevaren van te veel drinken. En dat de artsen de mensen daar voor moeten waarschuwen,

Het feit dat Amin maar een paar cuts in de film wilde en er verder achterstond, sterker nog: zelf het idee aandroeg voor de meeste scenes geven meer een beeld van de persoon dan een ongeautoriseerde documentaire had kunnen doen. En dat beeld is bizar.

Boeiende filmische curiositeit.

3.5*

Uiterst maffe documentaire. Zoals Starbright Boy al zegt, het effect is juist veel sterker door het feit dat de film blijkbaar (grotendeels) het zelfbeeld weergeeft dat Amin aan de buitenwereld wilde uitdragen. De complete mentale ontsporing van deze bijzonder gevaarlijke man wordt des te krachtiger uitgedrukt; de beste manier om een idioot te ontmaskeren voor wat hij is, is om hem zelf ongeremd aan het woord te laten. Ook de tastbare sfeer van doodsangst onder zijn onderdanen geeft de film een zeer aparte nasmaak mee. Let op de scene waarin Amin accordeon speelt op een 'feestje' - de gezichten van de 'feestgangers' spreken boekdelen.

Een mooi tijdsbeeld van een eigenlijk archetypische alleenheerser.

Verantwoording van een dictatoriaal regime via onsamenhangende revolutionaire theorieën, het niet dulden van tegenspraak en het creëren van angst, het komt allemaal voorbij. De getoonde kabinets"vergadering" is in dat opzicht veelzeggend. De sterke nadruk op militaire macht maakt het beeld compleet.

En natuurlijk de grootheidswaan. De man is in meerdere disciplines sportkampioen en legt aan artsen uit wat ze moeten doen. Een en ander leidt daardoor tot hilarische momenten, die rechtstreeks in een film als The Dictator kunnen worden opgenomen. Mooiste voorbeeld is waarschijnlijk wel de scène in het zwembad

De kracht van het beeld: Amin komt hier vaak over als een amicale oom die elk feestje kan opleuken met zijn plezierige humeur en grappen en grollen. Daarnaast moest hij natuurlijk wel hard optreden -achter de schermen- want alleen met grappen en grollen kom je er niet als je dictator wilt worden.

De soms bijna gezellige kneuterigheid geeft een bizarre touch aan deze docu. Amin ontpopt zich ook als visionair als hij spreekt van een zwarte president voor de USA en als feminist hij vertelt dat Uganda het meeste vrouwelijke (hotel ?) managers van Afrika heeft....4 maar liefst aan de andere kant zijn bijv. zijn uitspraken mbt Israel weer bizar (eng).

3.5*

Een man met een reddeloos persoonlijkheidscomplex zien functioneren in een positie van leiderschap is even fascinerend als dat het vervreemdend werkt. De regisseur had ervoor mogen kiezen om veel minder te interveniëren met anderstalige voice-overs.

Complexe persoonlijkheid, charismatisch... toch 'slachter van Afrika' genoemd.