Meningen
Hier kun je zien welke berichten kappeuter als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
About Schmidt (2002)
kappeuter (crew films)
Prachtige film, die tegelijkertijd zowel humoristisch als bloedserieus is. De acteerprestatie van Nicholson is subliem.
Een van de beste zwarte komedies.
Abre los Ojos (1997)
Alternatieve titel: Open Your Eyes
kappeuter (crew films)
Lekker weirde film, met een knappe Penelope Cruz.
Het is een verhaal waar je tijdens de film steeds minder van snapt. Je blijft je steeds afvragen hoe de film zal eindigen.
Het einde is eigenlijk heel logisch, als je goed hebt opgelet, maar ik vond 't ook wel een beetje een dooddoener..
Abril Despedaçado (2001)
Alternatieve titel: Behind the Sun
kappeuter (crew films)
Bijzondere film.
Behind the Sun vertelt een universeel verhaal over tradities, familiebanden, (wan)hoop, angst en liefde. Betoverend mooi.
Het verhaal wordt erg krachtig verteld, ik heb geen overbodige scenes gezien.
Met geniale camerastandpunten en prachtige plaatjes.
Abyss, The (1989)
Alternatieve titel: Afgrond
kappeuter (crew films)
Nu pas voor het eerst gezien...
Een wonderlijk verhaal. Een soort Close Encounters op de bodem van de oceaan.
Daarbij ook de bemanningsperikelen en interne strubbelingen die we ook zien in de Alien(s) films. Die perikelen zijn soms wat kolderiek en soapachtig, maar het drukt de pret niet.
Ik zag de langere cut, daarin zie je wel veel herhaling van soortgelijke scènes en het is ietwat langdraderig.
Overtuigende rollen van Ed Harris en Mary Elizabeth Mastrantonio. De rest van de cast in wat onbeduidender in eendimensionale bijrollen.
Op momenten is de film best spannend. Het einde is erg over the top, maar wel mooi.
De special effects kunnen er nog best mee door. De film voelt verder wel enigzins gedateerd aan.
Ace Ventura: Pet Detective (1994)
kappeuter (crew films)
Nu eindelijk pas gezien. Dit is duidelijk een film uit de gekke bekken periode van Jim Carrey.
Ik vond 'm niet zo leuk als Liar Liar en Dumb and Dumber. Het verhaal in zo'n bewust flauwe film is van ondergeschikt belang maar het vermaakte me maar ten dele. En ik ben nog wel een liefhebber van flauwe komedies...
Ik miste hier toch duidelijk iets. Het niveau van de grappen had omhoog gekund en de dialogen hadden scherper gemogen. Maar wellicht had ik deze film in 1994 leuker gevonden.
Adam Project, The (2022)
kappeuter (crew films)
Fikse tegenvaller.
Die flauwe grapjes en maniertjes van Ryan Reynolds zijn vermoeiend in deze onevenwichtige film, waar elke spanning ontbreekt. Je vraagt je af wat het voor film was geweest als bijv. Brad Pitt de hoofdrol had gehad.
The Adam Project is weer zo'n lege Netflix huls, een potpouri aan bij elkaar geraapte invloeden en ideëen. Wederom ontbreekt een ziel. De schieterij en gevechten zijn van een kinderlijk dom niveau. Op voorhand is al duidelijk dat ze geen enkele protagonist een centje pijn zullen doen.
De jonge Walker Scobell doet het heel aardig en doet een beetje denken aan Haley Joel Osment.
Catherine Keener in een heel merkwaardige rol in een zetel in een futuristisch vliegtuig.
Ik ben altijd dol op tijdreizen in films, maar hier wordt het wel heel onaantrekkelijk gepresenteerd.
Het voorspelbare einde zorgde voor een kleine glimlach.
Adams Æbler (2005)
Alternatieve titel: Adam's Apples
kappeuter (crew films)
Adams Æbler combineert op sublieme wijze een serieus verhaal over leven en dood met zwarte humor.
Ik vind het verhaal best indrukwekkend.
Je kunt er bijna op rekenen, want dit is opnieuw een briljante rol van Mads Mikkelsen! Weer een erg tragikomische rol. Hij speelt hier een erg fascinerend persoon.
De film ziet er schitterend uit. Het camerawerk is subliem en de locatie waar de film is opgenomen is erg sfeervol.
Jammer alleen dat het laatste half uur het verhaal compleet over the top gaat, maar helaas niet op een grappige manier. Het einde is gelukkig wel weer geestig.
Is dit ooit in NL uitgebracht?
Nu te huur in de videotheken.
En te koop als onderdeel van de Anders Thomas Jensen Collector Box
Adieu les Cons (2020)
Alternatieve titel: Bye Bye Morons
kappeuter (crew films)
Dupontel maakt originele films over excentriekelingen en verschoppelingen.
Adieu les Cons is een film in de stijl van de films van Anders Thomas Jensen, met in het begin een expliciete ode aan Being John Malkovich (de rotonde scène).
Virginie Efira is een actrice die ik graag zie en erg waardeer. De blinde man is een maf typetje dat in zo'n film echt iets toevoegt. Luchtig vermaak in een knotsgek verhaal, daarom het ideale tussendoortje.
Op dit moment 7,3 op IMDb; krijgt in het Belgische weekblad Humo 0,5*.
In dit geval beter niets van HUMO aantrekken.
7,0 nu overigens.
Adieu Philippine (1962)
Alternatieve titel: Desideri nel Sole
kappeuter (crew films)
Dit is me helaas behoorlijk tegengevallen.
Het eerste uur is nog best aardig. Nogal van de hak-op-de-tak, maar best leuk om te zien.
Heel fris gefilmd en met het nodige plezier.
Na het eerste uur wordt het alsmaar minder. Er zit dan vrijwel geen verhaal meer in en de personages hangen maar wat rond . De beroemde danscène is een hoogtepunt.
Ik vond het laatste uur echt een zware zit en een enorme domper, daarom kom ik niet verder dan 2*
Adventureland (2009)
kappeuter (crew films)
De 80s, een pretpark; een lekker overzichtelijke setting. Een aantal tieners die hun weg naar volwassenheid vinden.
Geweldige hoofdrol van Jesse Eisenberg
Hij mag van mij nog jaren dit soort rollen blijven spelen.
Leuke personages. Bijvoorbeeld de pretparkmanager en zijn vrouw. Hilarisch als hij als Theo Koomen commentaar gaat leven bij dat kermisspel.
En dan nog de soundtrack van Yo La Tengo. Fijn bandje.
Heel anders dan Superbad trouwens. Veel volwassener.
Adventures in Babysitting (1987)
kappeuter (crew films)
Leuke typische 80s Hollywood film.
Het regiedebuut van Chris Columbus, die jaren later de eerste twee Harry Potter films regisseerde. En het frappante is, het roodharige jongetje in deze film lijkt sprekend op het roodharige jongetje in de Potter films...
Elisabeth Shue moet hier voor 17 doorgaan, maar in werkelijkheid was ze al 24... Maar enfin, storend is het niet.
Ik vind Elisabeth Shue in Leaving Las Vegas trouwens een stuk aantrekkelijker.
Advocaatje Leef Je Nog? (2004)
kappeuter (crew films)
Wat een geniale documentaire is dit zeg!
Dit is de Conseguenze dell'Amore onder de documentaires. Een heel diepgaand portret van een eigenzinnige en intelligente man. Eenzaamheid is een groot thema, en verder komen veel filosofische gedachtegangen voorbij. De een na de andere prachtige uitspraak komt uit Bovens mond. De film zit vol oprechte dramatiek. Gecombineerd met het fenomenale camerawerk van Ton Peters (Diep!) en de prachtige muziek van Jeroen Goeijers levert dit een prachtige kijkervaring op met veel mooie shots.
Regisseur Jeroen Berkvens is een man met visie. De opbouw van de documentaire is erg mooi en volgens mij is er goed nagedacht en gesproken over camerastandpunten en mooie visuele details en metaforen.
4,5 sterren, een van de beste documentaires die ik de laatste tijd zag.
Geinig trouwens om Bovens hier bij het politiebureau bij mij om de hoek zien te parkeren (Politiebureau Tolsteeg).
Affaire de Goût, Une (2000)
Alternatieve titel: A Question of Taste
kappeuter (crew films)
Dit is de beste Franse film die ik tot nu toe gezien heb.
Briljante psychologische thriller met een adembenemende machtsstrijd.
Meesterlijk geacteerd door Giraudeau.
African Queen, The (1951)
kappeuter (crew films)
in mijn streven om ooit de gehele imdb top-250 gezien te hebben was het vanavond tijd voor #94...
#158 nu!
Mee eens. Avonturenfillm uit de oude doos. Leuk om eens gezien te hebben.
In het begin van de film met ongeschoren Bogart, voorraad drank en woedeuitbarstingen moest ik even aan Kapitein Haddock denken. Jammer dat hij zich al snel door Hepburn gaat gedragen.
In de film is het gin, maar in werkelijkheid dronk Bogart wel degelijk whisky:
imdb trivia: Sources claimed that everyone in the cast and crew got sick - except for Humphrey Bogart and John Huston, which they attributed to the fact that they basically lived on imported Scotch. Bogart later said, "All I ate was baked beans, canned asparagus and Scotch whiskey. Whenever a fly bit Huston or me, it dropped dead."
After Hours (1985)
kappeuter (crew films)
Knap gemaakt. Verrassend, bizar en briljant verhaal.
Griffin Dunne is erg goed. Hij deed me trouwens af en toe aan Dustin Hoffman denken.
After Yang (2021)
kappeuter (crew films)
Nogal aandoenlijke, lieve, maar ook brave film.
Alles ziet er yin en yang in balans uit, tot in de perfectie. Alles is in harmonie. Ook de personages zijn kalm tot in het extreme. Emoties worden weinig getoond.
Dat maakt het tegelijk ook wat saai. Ik houd op zich wel van sobere en ingetogen sciencefiction films, maar dit vond ik wel een beetje te veel van het goede.
Het universele thema van rouw is wel mooi uitgebeeld.
De personages lijken wat in een sleur te zitten, met name Colin Farrell's personage. Ik had met hem te doen. Zijn relatie met zijn vrouw is bijna zakelijk.
Het geluk lijkt ver weg, maar hoe verder de film vordert, komt het geluk toch in kleine dingen naar voren, en raakt het universele thema's; over de zin van het leven, de diepgang in ons contact met onze dierbaren en dierbare herinneringen aan degene die we zijn verloren.
Het had voor allemaal mij net iets pittiger gemogen, ook in de vormgeving, maar het heeft zeker ook wel wat, zo'n kalme film.
Aftersun (2022)
kappeuter (crew films)
Ik ben gek op registrerende films en ik ben gek op films die langzaam onder je huid kruipen of films met subtiele gebaren, maar hier werkte het voor mij toch niet zo goed als ik had gehoopt.
Ik vind Frankie Corio's rol erg mooi. Zij is voor mij het stralende middelpunt van deze film.
De vaderrol spreekt me niet zo aan. Wat er precies in zijn hoofd rondgaat komen we niet te weten.
Ik had verwacht en gehoopt nog iets meer te zien van de volwassen Sophie en een kijkje in haar heden te krijgen. Maar dat blijft allemaal achterwege.
De manier van filmen vond ik niet zo speciaal of bijzonder mooi.
Je hebt soms films die vakanties registreren waarbij je bijna voelt dat je er aanwezig bent en bijna zintuigelijk waarneemt wat je ziet aan zon en zee en menselijke interacties, dat vind ik hier maar ten dele geslaagd.
Agatha and the Truth of Murder (2018)
kappeuter (crew films)
Originele vertolking van Ruth Bradley als Agatha Christie. Nogal nerdy op een leuke manier.
Het uitgangspunt is best origineel; een fictieve invulling van de gebeurtenissen rond de feitelijke vermissing van Agatha Christie voor 11 dagen in 1926.
Het verhaal is echter verder wel een vrij standaard Agatha Christie whodunnit, waarin Agatha Christie nu eens zelf in 'real life' op onderzoek uitgaat en een zaak wil oplossen, nadat een beroep op haar is gedaan om te helpen.
Ik vind dit soort verhalen leuk. Het zijn altijd de gebruikelijke en herkenbare ingrediënten: een groot landhuis, een moord, een grote erfenis, familieleden die in onmin met elkaar leven, de usual suspects en tot slot de unusual suspects, waar dan meestal de dader bij zit.
Het zit voor mij een beetje tussen 3 en 3,5* in. Omdat de murder mystery vrij plichtmatig afgewikkeld wordt ga ik voor 3*.
Agents Secrets (2004)
Alternatieve titel: Secret Agents
kappeuter (crew films)
Totaal niet spannend en een veel te lang uitgerekt suf verhaaltje.
Het ziet er ook nog eens uit als een doorsnee tv-film.
Monica Bellucci heeft hier een erg trieste uitstraling, alsof ze elk moment in huilen kan uitbarsten.
Eigenlijk nog best een hoog gemiddelde, voor zo'n teleurstellende film.
Agoniya (1981)
Alternatieve titel: Agony
kappeuter (crew films)
Agoniya viel me nogal tegen.
Ik had een prachtig epos verwacht over een van de meest bewogen tijden uit de Russische geschiedenis. De film is wel groots opgezet en visueel is de film ook best in orde, toch wil de film teveel simpelweg de historische feitjes behandelen, zonder een goed uitgewerkt scenario en een goed dramatisch verhaal.
De enige persoon die enige karakteruitdieping gegund wordt, is Raspoetin. Sterker nog; de halve film gaat over het wel en wee van deze man. Ik wist dat de man een nogal obscuur figuur was, en niet helemaal zou sporen, nou, in deze film wordt de nadruk daar nogal op gelegd. Helaas is hij niet zo'n boeiend personage. Volgens huidige maatstaven zou je 'm als junk kunnen aanmerken.
Raspoetin krijgt heel weinig aansluiting bij het volk, althans, in deze film wordt zijn rol nogal gemarginaliseerd. Was het dan vooral de enorme angst van de tsarenfamilie die hen een waas voor de ogen bracht? Dan is de moord een wanhoopsdaad, vooral omdat men niet wist waar het gevaar vandaan kwam.
Jammer dat het leven van de tsarenfamilie niet centraal staat in deze film. Je komt al bij al niet veel over ze te weten. Een gemiste kans, want het gegeven is zeer interessant; een eeuwenoude macht die op instorten staat. Kortom, ik had graag wat meer symboliek en thematiek van Der Untergang in deze film teruggezien.
Visueel heeft de film wel degelijk wat in petto. Mooie locaties en mooie shots. Bepaalde buitenshots deden me denken aan Doctor Zhivago. Ook zitten er in de film authentieke journaalbeelden verwerkt, die het verhaal een nog meer documentaire uitstraling geven. De namen en functies van de verschillende personages verschijnen zelfs opzichtig in beeld.
Ontzettend jammer dat Agony niet de diepgang heeft en de vertelkracht bezit van Idi i Smotri. Klimov is hier duidelijk een minder doeltreffend regisseur. De extreme focus op Raspoetin rechtvaardigt niet een film van een dergelijke tijdsduur. Wat de man beweegt, wat zijn motieven zijn en waarom hij zo belangrijk gevonden wordt, komen we niet te weten. Hij is in de film nota bene eigenlijk continu onder invloed van drank danwel het spoor bijster in zijn eigen warrige en verpeste psyche. Ik kon me totaal niet in hem verplaatsen.
De film bestaat uit 2 delen. Het eerste deel vind ik overduidelijk veel beter en met name veel beter van opbouw dan het tweede deel.
Na het eerste deel gezien te hebben had ik nog hoop dat er in het tweede deel een tandje bijgeschakeld werd, en dat de film gericht naar een climax zou werken. Helaas, dit tweede deel stelde me erg teleur. Het grootste manco van de film is onmiskenbaar het matige script. De dialogen zijn erg merkwaardig en lijken vaak nergens over te gaan. Ook wil de film te veel historische figuren in de film proppen, waardoor er nauwelijks sprake is van karakteruitdieping, laat staan karakterontwikkeling.
Op de Moskwood dvd zitten als extra authentieke journaalbeelden van de tijd waarin de film speelt. Het is een apart idee om zulke oude beelden te aanschouwen, en helemaal het bekijken van beelden van de tsarenfamilie, die later zo gruwelijk uitgemoord werd. Er staan ook beelden van Peter de Grote op.
Ik wist helemaal niet dat er dergelijke beelden bestonden!
De beeldkwaliteit van die journaals is trouwens heel redelijk.
Ailes de la Colombe, Les (1981)
Alternatieve titel: The Wings of the Dove
kappeuter (crew films)
Opmerkelijke film met een heel vreemde sfeer. Wat stroperig verteld en met merkwaardige personages. De rol van de mysterieuze Dominique Sanda is intrigerend. Zij maakt deze film voor mij de moeite waard.
In haar jonge jaren vind ik Isabelle Huppert minder overtuigend. Ze voldoet hier wel, maar maakt niet echt indruk.
Venetië lijkt in deze film opvallend leeg. Dat draagt bij aan de desolate sfeer die in de film hangt.
Aime Ton Père (2002)
Alternatieve titel: A Loving Father
kappeuter (crew films)
Veel beter dan ik had verwacht.
Het verhaal leek me wat vergezocht, maar het pakte gelukkig goed uit.
Het is geen meesterwerk, maar er zitten enkele indrukwekkende scenes in, die me bij zullen blijven.
Een aantal confronterende gesprekken in de auto tussen vader en zoon zijn van grote klasse.
Aimée & Jaguar (1999)
kappeuter (crew films)
Wow, wat een schöne film zeg!
De sfeer in de film is erg goed getroffen. De art direction is erg bijzonder en komt authentiek over.
Het verhaal is wat rommelig, maar dat komt wel overeen met de levens van de hoofdpersonages die ook chaotisch zijn.
Wel hadden de overgangen tussen de scènes wat minder abrupt mogen zijn en de montage had beter gekund.
Dit is een film die vooral gedragen wordt door de sublieme acteerprestaties.
Wie er duidelijk bovenuit steekt is Maria Schrader. Zij is een prachtig actrice. Ze weet als een kameleon de veranderende (oorlogs)sferen en dreigingen te weerspiegelen in haar karakter.
Haar kracht is dat ze kwetsbaarheid moeiteloos weet af te wisselen met jovialiteit en levensvreugde. Ik heb genoten van haar spel en haar uiterlijke verschijning. Ik wil graag meer van deze actrice zien.
Naar het einde toe wordt de film wat minder afwisselend, maar ik heb van begin tot eind geboeid zitten kijken.
De meest excentrieke uitingen en personages in Aimée & Jaguar doen in sommige scènes denken aan de films van Fassbinder.
Ik doel daarbij vooral op de vriendinnen van Felice in combinatie met de trendy en rokerige uitgaansgelegenheden.
Air (2023)
kappeuter (crew films)
Fantastische 80s sfeer en dito soundtrack.
Ook al weet je de uitkomst het is toch nog heel boeiend om de totstandkoming en ontstaansgeschiedenis van de historische deal in detail te zien.
Erg goede cast, die is perfect gekozen.
Je leert ook nog eens wat over de verhoudingen van de schoenen- en kledingmerken destijds. Toen Nike nog een betrekkelijk klein merk was en Converse bij basketbal de dienst uitmaakte.
Het is wel een gewaagde en opmerkelijke keus om Michael Jordan niet prominent in beeld te tonen, je ziet hem eigenlijk alleen op archiefbeeld.
Ik hoop dat Prime Video vaker met dit soort leuke titels komt in de toekomst.
AKA (2002)
kappeuter (crew films)
Tot de aankomst in Parijs vond ik de film goed en interessant, maar vanaf Parijs vond ik er niks meer aan. Weg opbouw, en het verhaal ging vanaf dat moment zwalken en de acteerprestaties begonnen me ook steeds meer tegen te staan. Dan heb ik het uiteraard niet over Matthew Leitch, die acteert geweldig.
Alaska (1989)
kappeuter (crew films)
Ontzettend goede 'halve speelfilm' die aanvoelt als 90 minuten.
De film begint een beetje als b-film en je denkt, waar gaat dit heen. Vanaf het tweede verhaal komt er meer verdieping in de film. Wat een prachtige blik van Maeve van der Steen steeds. Haar gezicht staat constant op onweer.
Het script van Mike van Diem heeft een plot om u tegen te zeggen; het zit zeer ingenieus in elkaar, en toch is het goed te volgen. Ik heb er van genoten en er zitten erg veel leuke details in de film verwerkt die slaan op gebeurtenissen elders in de film.
Mooie rol van Willem Nijholt ook. Jammer dat hem niet meer filmrollen gegund zijn.
Alexandra's Project (2003)
kappeuter (crew films)
Ik vind de film tot en met ongeveer driekwart van de film goed. Daarna vanaf het moment dat Steve begint te snikken een stuk minder. De acteerprestaties van beide hoofdrolspelers vind ik vanaf dat moment matig; vooral dat potje janken van Steve; erg slecht geacteerd.
De scene bijna op het einde dat hij zit te geilen op de video van zijn vrouw vind ik erg idioot. Zeer onlogisch, na alles wat er gebeurd is. Dat zal allemaal wel ironisch bedoeld zijn door de schrijver maar ik vind het knap stom.
Alice (1990)
kappeuter (crew films)
Erg goede Allen film.
Ik was weer eens op het verkeerde been gezet door de poster, en magere beoordelingen hier (hoewel maar weinig stemmen).
Alice heeft een leuk verhaal. Het script zit goed in elkaar. De film heeft een prettige licht sarcastische kritische blik op het high-society leven.
Ik begin Farrow beter te waarderen. Dit is in ieder geval een van haar betere rollen. Ook de bijrollen zijn goed, de film heeft een heel behoorlijke cast.
Ik heb erg van de film genoten.
All Inclusive (2023)
kappeuter (crew films)
Toch wel leuk hoor. Zonnige ontspannende film.
Ja het is duidelijk geïnspireerd op White Lotus en ja het is niet zo goed en zo sterk, maar dat is logisch.
Ik vind het leuk om de perikelen van dit echtpaar en hun gezinnetje te zien.
Genoeg humor en met de aantrekkelijke Jennifer Hoffman.
Ik gunde Tibor Lukács' personage wel iets meer geluk. Hij is een enorme stuntelaar, dat geeft wel eens plaatsvervangende schaamte.
Het is ook nogal een rare timing van zijn vrouw om de bom in het begin van de vakantie te droppen, maar het levert wel een interessant uitgangspunt op voor deze film.
Ik hoopte op een hereniging en verzoening, maar dat zat er blijkbaar niet meer in...
All or Nothing (2002)
kappeuter (crew films)
Bijzonder goed drama.
De indringendste film van Mike Leigh die ik tot nu toe gezien heb.
Ik heb nooit eerder een film gezien met zoveel ongelukkige mensen. Mensen die niet meer op een normale manier met elkaar kunnen communiceren. Er is veel onderhuidse spanning en frustratie.
De film komt heel levensecht over. Een uitermate knappe prestatie van Leigh.