
Alexandra's Project (2003)
Australië
Thriller / Drama
111 minuten
geregisseerd door Rolf de Heer
met Gary Sweet, Helen Buday en Bogdan Koca
Steve maakt op de dag van zijn verjaardag ook promotie op zijn werk. Wanneer hij thuiskomt treft hij een verlaten, donker huis aan. In de verwachting dat zijn vrouw Alexandra met zijn twee kinderen een verrassingsfeestje hebben georganiseerd, gaat hij op zoek naar de verborgen gasten. Hij vindt niets, behalve een videoband met het etiket 'Speel me'.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=7lidoWS2fRQ
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Wel een erg trage film. Het duurt een half uur tegen dat de man thuis komt, dus moet je wel wat geduld hebben. Ook eenmaal dat hij dan het bandje speelt, zet hij het ook nog een paar keren op pauze, dus af en toe voelt de film wel wat lang gerokken aan ('k had soms zelf zin om op de play knop te drukken).
'k was dus wel benieuwt wat er allemaal op het bandje stond, maar door de trage sfeer werkte dit soms wel wat op de zenuwen.
Misschien is een tweede kijkbeurt aangewezen, omdat je dan wat meer op de details zal letten en minder op het bandje.
Het verhaal was anders wel origineel en terwijl het verhaal loopt ontdek je ook waarom de vrouw zoiets doet. De film zou 'k onder drama en psychologische thriller plaatsen.
De acteerprestaties waren naar behoren en toch wel een hoedje af voor de vrouw die bijna 3/4 van de film halfnaakt in beeld komt. Dus wel niet echt een film om met kleine kinderen te bekijken

Een aanrader? Ja, alleen er rekening mee houden dat de film traag is.
Goed voor 3 sterren.
Die man wordt behoorlijk te kakken gezet door zijn.
Goede spannende sfeer ook.
3,5 ster
Het verhaal leek me heel goed, maar toen ik de film ging kijken, vond ik hem zeer traag. En opzich kan dat wel mooi zijn, maar bij deze film werkte het voor mij averechts. Ik heb hem op een gegeven moment stop gezet. Ik ga hem nog wel afkijken, maar ik viel nu gewoon in slaap. Mijn partner heeft hem wel afgekeken en zei, dat het toch een goede film werd. Omdat de film mij niet boeide geef ik 2 sterren.
Dan moet je de film eerst maar eens afkijken, alvorens je een 2 geeft.
Laatste kwartiertje zakt het helaas toch in. De ontknoping rondom de buurman vind ik matig en spot teveel met de logica om in de mood te kunnen blijven, met name wat betreft de reactie van Steve op de hele situatie.
En wat Alexandra allemaal flikt pfff.. kidnapping, de hoer spelen, kanker veinzen, hm .. je moet er maar vanuit gaan dat Steve ook echt zo'n agressor is want je ziet er weinig van, alleen maar via de woordelijke beschuldigingen door Alexandra die voor hetzelfde geld al paranoia/geschift als de neten was. Zo hoef je het dus niet per se te zien als voorgekauwde maatschappijkritiek op de onderdrukkende en bedriegende echtgenoot.
Goed voor pasgehuwden om deze samen te zien

Wat ik zo fascinerend vond was dat je geen duidelijke good guy / bad guy had. De man was niet echt een hele sympathieke man maar hij was ook geen slechte man of vader. Ook de vrouw kwam niet als een feeks over die haar man aan het pijnigen is. Je ziet een psychisch aangedane vrouw die wraak wil nemen en hierbij over het randje is gegaan. Dit maakt dat de film behoorlijk realistisch overkomt.
Het laatste gedeelte waarbij de man bij de buurman in huis zit had van mij niet echt gehoeven. Okee, het was wel nodig om te laten zien dat de man toch nog een fragment van zijn kinderen mocht blijven houden maar het feit dat hij daar een beetje zat te keuvelen met de buurman die dit alles in stand heeft weten te brengen kwam bij mij niet zo over. Het deed toch een beetje af aan de spanning in de rest van de film.
Ook de vrouw kwam niet als een feeks over die haar man aan het pijnigen is. Je ziet een psychisch aangedane vrouw die wraak wil nemen en hierbij over het randje is gegaan.
Meen je dit nou... wat de vrouw hier flikt is echt enorm krankzinnig. Over het randje gaan is wel heeel zacht uitgedrukt...
3,5 *
De opening liegt er ook niet om. Spiedende camera door het woonwijkje met duistere ambient muziek als omlijsting. Sterke keuze, dat laatste. Maakt het zoveel leper dan allerlei toeters en bellen. Het moet even opwarmen met enkele voorbereidingen, maar zodra hij thuiskomt, is het spel op de wagen.
Erg gluiperig hoe de videoboodschap wordt opgebouwd met een bonus voor de keren dat de tape wordt stopgezet. Past binnen het scenario en werkt al dan niet bewust als plagerij voor de kijker. Je wilt immers maar al te graag weten wat dat boze, schaamteloze wijf allemaal nog meer in petto heeft.
Hoe meer waarheden over het huwelijk aan het licht komen, hoe straffer het wordt. Wanneer de tunnel of love ter sprake komt, slaat de lol meter zelfs diep in het rood. Vanwege zuiver leedvermaak natuurlijk. De film krijgt het wel weer een beetje moeilijker als er een einde aan moet worden gebreid.
Maar ik kon er nog wel wat mee. Wellicht dat de Heer het iets korter, compacter had kunnen inpakken om zo de teugels wat strakker te houden en dat extra tikkie was ook welkom geweest, maar zo is het ook een simpel doch vals en doortrapt filmpje. Nou vooruit, een klein viertje. Cheers, dad. Cheers.
Wel een soort feelbad-film, een die aanzet tot de gedachte 'het zal je maar gebeuren'. En toch is dat nou ook weer niet zo ongebruikelijk als we misschien denken - de film geeft wel een wat absurd doordravende versie weer, maar de net iets mildere variant is natuurlijk aan de orde van de dag.
Ondanks dat een belangrijk deel van de film zich afspeelt in een half donker huis, voelt het nergens als statisch of saai. Erg grappig creatief gebruik gemaakt van de interactie tussen het beeld van de video en van de kijker. Leuk gedaan wel in dat opzicht. De inleiding is op zich vrij lang en wellicht wat saai, maar wel noodzakelijk om de herkenbaarheid van Steve als vrij normale gewone kostwinner neer te zetten. In een gemiddelde bioscoop erg herkenbaar voor de helft van het publiek, zou je haast denken. En nou de andere helft...
Best knap gespeeld ook - zowel door man als vrouw, en ook de buurman zet een mooie rol neer.
Natuurlijk vraag je je gaandeweg behoorlijk af, waarom heeft die vrouw niet gewoon eens haar mond opengedaan, gewoon eens praten met je man. Het zou een soort plothole kunnen zijn, al wordt dat beetje ingedekt doordat ze zegt "dat hij er altijd overheen praat". De empathie gaat behoorlijk naar de man toe, omdat veel argumentaties van de vrouw niet heel geloofwaardig zijn (Steve lijkt niet zo'n slecht vent, met zat liefde voor zowel kinderen als vrouw) en je dus vooral neigt naar dat het "een gek wijf" is, die haar punten tamelijk overdreven duidelijk wil maken. Dat Steve op het laatste via het plafond bij de buurman binnenstapt is wel beetje gek.
Ik heb me niet perse vermaakt tijdens deze film, dankzij de groeiende haat richting Alexandra, maar juist dat geeft aan dat het behoorlijk beklijft. Bovengemiddeld goed/intens, ondanks de traagheid en lowbudget.
Wel een film, die zich onderscheid van vele andere.
De situatie tegen het einde met de buurman (harige tuinkabouter) had van mijn part iets spannender, sensationeler gemogen.
Wat een belachelijke film. 12 jaar en ouder? Ik vond hem toch wel heel confronterend qua sex-gehalte etc. Ik keek hem ook met mijn zusje en we waren allebei nogal geshockeerd. Een van de slechtste films die ik ooit heb gezien, ook omdat het zo radicaal en onzinnig is allemaal.
Home alone en Titanic krijgen van jou een 5.0 en deze film een 0.5. Heel groot verschil ??