Communion (1976)

Ooohhh, ook mooi nieuws:

88 Films heeft de film gerestaureerd en komt op bluray uit!! . In juli as.

Alice, Sweet Alice - Slasher Classics Collection #35

Wel trouwens een spoiler-alert bij het restauratiefilmpje. Filmpje bevat spoilers dus. Kijk t dus alleen als je de film al gezien hebt.

Ik heb de film door Alexspyforever denk ik zo ongeveer een jaartje op mijn radar staan, en daarvoor had ik van Alfred Sole (1943) nog nooit gehoord. Geboren in Paterson, NJ, en met een architectuur diploma van de Universiteit van Florence op zak, besloot hij na een aantal jaar ontwerpen toch te gaan regisseren. Zijn debuut Deep Sleep (1972) zorgde naar verluidt voor zijn excommunicatie van de Rooms-Katholieke Kerk en aanklachten wegens obsceniteit. Toch liet hij zich niet uit het veld slaan en kwam hij in 1976 met zijn bekendste film: Alice Sweet Alice.

In feite is heet een soort pre-slasher met wellicht wat giallotrekjes, maar de invloed van Don’t Look Now die vaker genoemd wordt, is niet te missen. Zeker voor fans van die genres dus de moeite waard, maar het is ook grappig om Brooke Shields in haar debuut te zien en bizar hoe Paula E. Sheppard min of meer geloofwaardig een 12-jarige speelt terwijl ze 19 was tijdens de opnames. Bonuspunten voor de perverse landlord, al acteert hij niet al te geweldig. Wat een goorlap. De dierenmishandelingsscène is naar, maar gelukkig snel voorbij. Een meesterwerk vond ik het niet, maar een noemenswaardige (vroege) uiting in zijn genre is het zeker wel.

Na deze Lieve Alice zou Sole nog slechts 2 films maken, waarna hij zich meer met production design bezig ging houden. Je kunt zijn werk onder andere gezien hebben in Veronica Mars, Castle en de reboot van MacGyver. Still going Strong.

3,5*

Voldoende, maar niet geheel onder de indruk van deze Alice, Sweet Alice. Vond vooral het hele mysterieuze gedeelte vrij sterk, maar het horrorgedeelte zelf een stuk minder. Het hele gedoe wie is de moordenaar was behoorlijk uitgewerkt, maar de uiteindelijke moordenaar werd helaas veel te vroeg bekend gemaakt. Daarmee nam de spanning dan ook behoorlijk af en ging het te veel ten koste van de mysterie. Jammer dat het meisje dat Alice speelde relatief weinig screentime had, want zij was toch wel een aardig pluspunt in deze film.

Een vroege slasher. Minder expliciet in de grafische horror dan recenter slashwerk maar absoluut spannender en interessanter dan veel werk van latere datum. Met markante personages en een vreemd vorm gegeven killer, die door zijn plastic uitdossing een ongemakkelijk gevoel veroorzaakt. Ook met een portie drama dat narratief niet helemaal overtuigt, maar wel heel effectief nog een extra laagje ongemak teweeg brengt.

De personages zijn interessant. De film speelt zich af in een devote katholieke omgeving en bezit alle symboliek die daarbij hoort. De volwassen personages horen er thuis. Ze zitten in alle uiterlijkheid vol met hoogstaand moralisme en wijsgerige (op christelijke leest geschoeide) retoriek en spuien dat graag. Uiteraard bezitten zij een dubbele moraal, want onder al die uiterlijke schijn schuilt een zondige wereld. Logisch. Omdat de meeste personages emotioneel geblokkeerd zijn, is er natuurlijk extra risico op een zondeval. Alle zeven hoofdzonden komen volgens mij in een of andere vorm wel voorbij.

De jonge (soms creepy) hoofdrol komt voor rekening van Paula E. Sheppard. Een onbekende naam in de filmwereld. Haar carrière beslaat slechts twee films. Desondanks een perfecte jonge hoofdrol, die er in slaagt om heel overtuigend zowel gemeen, verleidelijk en sardonisch als innemend en meisjesachtig te zijn. Heel verwarrend. Zelfs een rechercheur die haar op een bepaald moment ondervraagt raakt door die dubbelzinnige signalen van slag: ”She is a weird little girl. Did you notice her tits? When I put the tube around her she looked at me, like she wanted me to feel her up”.

In verhaal en dialoog veel toespelingen op goddeloos gerommel in de goegemeente. Zo zijn er scènes en dialogen die suggereren dat kindermisbruik binnen gezin en binnen de katholieke gemeenschap aan de orde is. De aanwezigheid van een vette huisbaas, die amper tot enige lichamelijke beweging in staat is, en die een aantal gluiperige interacties heeft met Alice, werkt in die zin bepaald niet reinigend. Zijn dubieuze gedrag en schimmige intenties richting de jeugdige hoofdrol voeden ranzigheid en versterken pedofiele vermoedens. Eenduidigheid is er echter nooit.

De kills tenslotte. Geen hele bloedige of spectaculaire kills. Toch maken ze indruk. Achter de kills zit namelijk een gedachtegang. Een verdorven gedachtegang weliswaar, maar evengoed een gedachtegang. Er wordt dan wel niet gesplatterd, maar de moorden getuigen van een enorme kilte. Afgezet tegen de warmte en de zuiverheid die de katholieke gemeenschap naar buiten toe etaleert, maken de koelbloedige en gevoelloze kills grote indruk. Gore en bloed zijn heus niet altijd nodig om van een kill een indrukwekkende voorstelling te maken.

Goeie film.

Deze film die alle kenmerken heeft van een Hitchcock thriller viel mij zeker niet tegen. De spanningsopbouw was voortreffelijk en ook het acteerwerk mocht er zijn uiteraard, vooral van Paula Sheppard in de rol van die duivelse Alice. Tja, en wat te denken van die vieze en perverse vetklomp "Fatty". Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zo'n "fat man" in een film gezin heb. En dan Alice die qua perversiteit niet onder deed voor die vetzak door even zijn katje de keel dicht te knijpen. Tja, dierenvrienden kom er maar in. Ook de killings werden trouwens mooi in beeld gebracht. Verder is deze film doordrenkt van het Rooms-Katholieke fundamentalisme. De heilige communie, de biecht en nog meer van dat soort onzin. Niet dat het mij direct stoorde want het paste perfect in deze film, waarvan het verhaal zich afspeelde in de beginjaren zestig toen de R.K. kerk nog zeer veel macht had. Toch blijf ik met een vraag zitten: ruim voor het einde werd de identiteit van de moordenaar prijs gegeven. Veel te vroeg las ik in diverse commentaren. Dat dacht ik ook maar aan de andere kant zijn het toevallig wel moorden op die personen, Karen, "Fatty" de huisbaas o.a. die Alice haatte. Zou Alice die geflipte Mrs Tredoni niet tot die moorden aangezet hebben vroeg ik mij na afloop van de film af. De laatste scène waarin Alice het bebloede mes uit de tas van Mrs Tredoni haalde en dan die uitdrukking op haar gezicht alsof ze wilde zeggen "Dat heb jij prima gedaan!" deed mij in die richting denken. Het is om die reden dat ik deze film vandaag nogmaals bekeken heb.
Al met al dus een uitstekende thriller deze film van Alfred Sole waarvan ik tot voor kort nog nooit van gehoord had. Moest ook telkens denken aan die film van Nicholas Roeg "Don't Look Now" waar deze film qua spanning toch zeker niet voor onder deed.

4.0*

Stemt me zeer blij dat je deze zo goed vond wibro
Het is natuurlijk zo dat het moeilijk is om echt te weten wat er precies omgaat in het hoofd van Alice. Dat ze geen heilige is, dat is wel duidelijk. Ze plaagt haar zusje (jaloezie), de huisbaas moet het enkele keren ontgelden. Maar ze reageert ondanks dat ze al 12 jaar is duidelijk als een klein kind, zo gelooft ze het verhaaltje van de landlord over de geest van haar zusje. Dit komt ook door de omgeving en dramatische gebeurtenissen zoals de scheiding tussen haar ouders. Haar zusje bouwde een goede band op met de jonge dominee hetgeen al vanaf het begin duidelijk is, Alice loopt er maar bij. En dan is er nog die vreselijke opdringerige bemoeizieke tante van haar. Ik zou ook de kriebels krijgen van dat mens. Persoonlijk geloof ik niet dat Alice Mrs Tredoni had aangezet tot de moorden. De mislukte moordpoging op de tante waarbij de tante geloofde dat Alice haar had belaagd, eigenlijk dacht Mrs Tredoni dat het Alices moeder was die de trap af kwam. Mrs Tredoni haatte vooral Alices moeder om diverse redenen. Alice moeder had een innige vriendschap met de dominee die al terugging in de tijd dat ze nog tieners waren. Mrs Tredoni verdacht hen van een verhouding en een gescheiden vrouw oh verbreking van een hwelijksgeloft tot de dood ons scheidt, dat vond ze verschrikkelijk. Daarom noemt ze Alices moeder op het einde ook een hoer. Alices vader moest het ook ontgelden want ook hij ging immers met een andere vrouw. Bovendien had ze een kind dat jong was gestorven. Vandaar wellicht dat Alces zusje het eerste slachtoffer werd. Alice viseerde ze niet, tenzij misschien om de moorden in haar schoenen te schuiven. Toen Alice werd opgenomen probeerde ze Alices vader wijs te maken dat Angela, het nichtje van Alice de dader was. Dat is natuurlijk mijn theorie. Interessant vind ik ook Alice haar schatkist. Hierin liggen allerlei trofeeën zoals het popje van haar zusje weggenomen omdat ze zelf ook graag zo een pop wou, het masker dat haar al integreerde toen ze dat had gezien bij de dominee en waar ze streken mee kon uithalen. Een halsketting met een kruisje lag er ook maar dit was niet dat van haar zusje zoals later zou blijken maar je moest haar ogen zien toen haar zusje er eentje cadeau kreeg van de dominee. Ach ja en het communiehoedje van haar zusje, dat vond ze ook zo mooi, dat kwam er ook in terecht. En het bebloede mes zou er misschien ook in terecht komen. Zou het haar later zelf aanzetten tot moorden of is het een blijvende herinnering dat mensen uit haar leven werden gerukt. Of gaat ze het gebruiken om zelf wraak te nemen op Mrs Tredoni als die weer zou vrij kunnen komen? Voor mij was Alice een getraumatiseerd en achtergesteld kind dat schreeuwde om aandacht van haar beide ouders en zwaar had te lijden onder hun scheiding. Ze vindt dat haar zusje werd voorgetrokken omdat die wel slim en braaf is en haar best doet op school. Erg jaloers ja maar echt haatdragend vond ik haar niet. Wellicht ook autistisch als je ziet dat ze niet goed wist hoe te reageren op bepaalde situaties, dat ze soms onverschillig leek maar ook heel verward en goedgelovig. Volgens mij had ze niet de intelligentie om mensen te manipuleren. Ze wilde vooral aandacht.

Goeie film waarin een meisje tijdens haar communie wordt vermoord, en waarvoor haar zus verdacht wordt. Een mysterieus verhaal dat vooral tijdens de eerste helft goed werkt. Na de plottwist wordt het allemaal iets minder mysterieus. De uitstekende sfeer wordt grotendeels bepaald door de sinistere muziek en de soms ongebruikelijke camerahoeken. Een kleine 3.5 sterren.

Heerlijk.

Opvallend goede horrorfilm waar ik op voorhand erg weinig van had verwacht. Maar ik was compleet verrast door een uiterst sfeervolle en bij vlagen angstaanjagende en nare horrorfilm. De term "slasher" vind ik wel redelijk misplaatst bij deze film. Eerder een thriller.

Wellicht een heel erg goedkope, maar uiterst effectieve film die mij soms behoorlijk de rillingen deed geven. Vooral scenes zoals de ontdekking van de moord op dat kind, het wurgen van de kitten en regelmatig frustrerende emoties zorgen ervoor dat Communion hoog boven gemiddelde thrillers uitstijgt. Maar er was zeker ook een ander factor dat daaraan bijdraagt.

Die factor komt in de vorm van een zeer flitsende Sheppard. Die maakt elke scene wel goed. Opvallend dat ze 19 was, ziet er veel jonger uit. Wellicht soms wat theatraal, maar vooral een sterk en interessant karakter in deze slasher. Zonder Sheppard was de film wel iets minder goed uitgevallen.

Visueel ook heel degelijk. Natuurlijk weinig budget, maar een effectieve, rauwe loop van de film. En enkele scenes springen er uit qua camerawerk. Scenes zoals de moord de priester en de POV scene daarvan. Het zorgt ervoor dat deze film ook op dat gebied regelmatig weet op te vallen.

Voor de rest erg vlot. Ik heb de unrated versie gezien en die ging er goed in. Dat overkomt me zeker niet vaak bij een slasher zoals deze. Erg genoten. De film voelt nergens langdradig aan en ik zou niet denken dat deze films er in het algemeen bij mij goed ingaan. Maar Communion kan dat toch doen, en daarvoor hulde. Wellicht gaat deze mijn favorieten in.

Gemiste kans.

Het begon allemaal best sterk. Sheppard doet het erg goed, ook die huisbaas was een heerlijk figuur. Maar het is toch vooral het Alice personage dat de film gestalte weet te geven, met een paar erg herkenbare attributen die inderdaad doen denken aan een slasher opzet. Was de film maar in die richting verdergegaan.

Halverwege gaat de vaart er jammer genoeg wat uit, is al lang duidelijk dat Alice waarschijnlijk niet de dader is en komt er een twist uit de lucht vallen die echt nergens op slaat. De film probeert wat te goochelen met het plot, maar het enige resultaat is dat de film heel wat saaier wordt.

De moorden/aanvallen zijn ook niet echt om over naar huis te schrijven, maar da's wel een beetje eigen aan 70s/80s horror. Extreem fake bloed en slechte editing maken er een makke bedoening van. Erg jammer van het tweede deel dus, was de film gewoon wat minder amibiteus geweest, was het resultaat een stuk beter geweest heb ik het idee.

2.5*

In alle seventies films staan vrouwen door elkaar te schreeuwen en dat is in deze film niet anders. Neem daar nog weinig fijnbesnaarde dialogen bij, vreselijke acteerprestaties en een verhaal dat wat op zijn beloop gaat. Geen hoogvlieger dus.

Een vroege slasher die de mosterd duidelijk bij de giallo haalt. De combi van gemaskerde moordenaar en religieuze symboliek komt zeer Italiaans over. En het moet gezegd, ook de langdradigheid die deze film kenmerkt, zien we terug bij sommige giallo’s. Het is even de knop omdraaien om in te leven in het bruine seventiestijdperk en dan toch mee vermaakt. Net wanneer je op het eind denkt dat Alice onschuldig blijkt, wordt dan toch weer een ander potentieel gesuggereerd. Bevat een aantal creepy scenes en de vergelijking met Don't Look Now komt ook niet uit de lucht gevallen. Al zijn het toch heel andere films.

Aardige film. Dat masker is zeer van toegevoegde waarde.

Sterke psychologische horror waarvan ik het bijzonder jammer vind om in de synopsis te moeten lezen of ze het wel gedaan heeft. Dit doet het vermoeden rijzen dat ze wellicht onschuldig wordt beschuldigd, waardoor eigenlijk de spanning wordt weggenomen. Zonde.

Maar wat een glansrol zet de kleine Alice neer. Een ziek psychotisch kind. Een lieverdje is het zeker niet en ze haalt met haar aanstellerig gedraag het bloed vanonder eenieders nagels. Daarenboven blijft ze het engeltje van mama en papa. De tante zal het geweten hebben, of de onderbuurman ...

Wat de film extra sterk maakt - naast de spanningsboog die op niveau bleef - waren de creepy maskers. Dat geeft toch al gauw wat extra cachette. En zitten daarnaast toch een aantal sterke scènes in. Hoe manipulatief Alice kon zijn, de scène met het kitten, maar ook de moord op Karen. Dood was nog niet genoeg, moest er nog een vuurtje aan ... We zitten natuurlijk in het tijdperk van den 70-80 horror, met zijn specifieke 'effects', maar de film heeft ook die traditionele sfeervolle setting. Mooi!

Spannende mysterieuze horrorfilm waarbij het verhaal knap opgebouwd wordt naar een verrassende climax die misschien nog wel te vroeg komt, al weet het verloop daarna nog wel te verrassen. Weinig op aan te merken aan deze horrorprent want het geheel zit goed in elkaar en de cast speelt overtuigend. Vooral Paula E. Sheppard als Alice is bijzonder sterk in haar manipulatieve rol. Blijkbaar was ze toch al 19 jaar, al zou je dat in de film niet zeggen. Haar zusje Karen wordt gespeeld door de piepjonge Brooke Shields. Linda Miller speelt ook een zeer overtuigende sterke rol als moeder. Het verhaal is boeiend en spannend tegelijkertijd met heel wat interessante personages zoals de vieze vettige huisbaas die ook nare ideeën heeft, priester Tom en tante Annie. Daarbij werken de maskers en de gele regenjasjes wel heel effectief bij deze film. Het draagt bij tot meer spanning, maar het zorgt ook voor een bepaalde giallo sfeertje zonder de handschoenen dan. De kills zijn misschien niet zo opmerkelijk, maar wel de draagkracht ervan. Het mysterieuze verhaal heeft een kern rond christelijk geloof en de christelijke gemeenschap van het dorpje waar net zoals in de wereld ook heel veel mooie schijn naar de buitenwereld wordt geprojecteerd, maar helaas ook negatieve kanten zijn. Toppertje ! 8,5/10

Hoe oud moet ik wel niet zijn geweest toen ik deze film voor de eerste keer zag? 5, 6? Het is in elk geval een van de eerste filmherinneringen die ik heb, samen met Coma. Het gele regenjasje (katholieke schooluniform St. Michael) en het glimmende masker, natuurlijk. Die enorm dikke buurman met die gore pisvlek in zijn kruis, gek dat me dat nog heel goed is bijgebleven, na... wat zou het zijn... ruim 40 jaar?

Camera- en knipwerk dat wat onrustig oogt, maar ook wel weer iets aparts heeft. Een teveel aan religieuze objecten, dat moet ik wel eerlijk opbiechten, in bijna elk shot zit wel weer een Jezus of Maria. Soms ook best heftig expliciet geweld, voor die tijd, zoals de aanval in het trappenhuis. Een vrij iconische slasher geheel in Giallo-stijl met een vleugje whodunit. Het horrorgenre vierde hoogtij in de jaren zeventig en opvallend veel horrorfilms waren religie-gerelateerd, wat ongetwijfeld te maken had met de ontkerkelijkingsgolf in de zestiger en zeventiger jaren.

Die arme goudvis in die veel te kleine kom...

Halfje eraf na herziening, maar toch blijft Communion van hoge kwaliteit. Specifiek het acteerwerk van Paula E. Sheppard is wat een film als deze maakt en zij speelt dan ook veruit het meest intrigerende personage van de film. Verder vallen ook de bijzonder brutale moorden op, die doeltreffend gemeen worden neergezet en daarmee een nare toonzetting realiseren. Het compenseert een mysterie dat niet altijd even interessant wordt neergezet en de ietwat trage montage van regisseur Alfred Sole. Het camerawerk is daartegenover betrekkelijk beter uitgewerkt en de finale met het opvolgende einde zijn passend memorabel. Toch is het lastig om de volledige speelduur geboeid te blijven kijken, maar kwalitatief blijft het gebeuren nog altijd.