
Abril Despedaçado (2001)
Alternatieve titel: Behind the Sun
Brazilië / Frankrijk / Zwitserland
Drama
92 minuten
geregisseerd door Walter Salles
met Rodrigo Santoro, Ravi Ramos Lacerda en Flavia Marco Antonio
Twee families in Brazilië hebben generaties lang een vete over een stuk grond dat ze beide claimen. Tonho staat op het punt zijn familie te wreken wat natuurlijk ook door de andere familie zal worden beantwoord. Maar als Tonho en zijn broer Pacu een circus tegenkomen rijst de twijfel tussen de vete en een vredelievende toekomst.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=T-Iz53_AqWY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.

Een welverdiende 3,5*

Ongelooflijk niemendalltje. Hard werken en toch zielig zijn....
Nou echt niet wat mij betreft, had je soms slechte zin ofzo ?

Maar dan, het oh zo karige verhaaltje zonder al te veel verrassingen zijn toch wel debet aan het filmkijk-plezier. Met een enigszins onvoldaan gevoel rolden de end credits van het scherm.
Te hoge verwachtingen....alhoewel mijn 3,5* waardering nu ook niet een teken is van een verpeste avond natuurlijk.
3*
Interessant aan de film is, dat hij gebaseerd is op een boek van Ismail Kadare, een Albanees die veel schrijft over het Albanese verleden, maar ook over de eerwraak die overigens tot ver in de twintigste eeuw, en sommigen beweren nu nog, met name in het noordelijke bergland van Albanië heeft bestaan. Zijn boek, Broken April, gaat dan ook over de eerwraak in Albanië. Walter Salles heeft dit, wellicht om zijn kleurengebruik goed uit de verf te doen komen, verplaatst naar het Brazilië van begin twintigste eeuw.
Ik twijfel een beetje tussen 3 en 3,5*, voorlopig het voordeel van de twijfel.
3,5*



Nou echt niet wat mij betreft, had je soms slechte zin ofzo ?
Zal effe reageren, ben de film inmiddels totaal vergeten, dus het lijkt mij dat ik het bij het juiste eind had en dat het niets met mijn zin te maken had. Vind al het werk van Sallas overigens op het randje van slaapverwekkende braafheid en middelmatige mooifilmerij.
Film heeft dus geen enkele indruk weten te maken of achter te laten.
Kenners van Days of Heaven weten dat elke film het qua korenvelden daar tegen aflegd en deze zeker. Dus ook die tip blijft overeind. En voor wie het harde leven op het Brazilliaanse land echt wil voelen raad ik Baxio das Bestas aan.

De term "mooifilmerij" vind ik maar raar, maar daarentegen hanteer ik vaak de term "doelbewustchoqueren" zoals in Happiness, Seul contre Tous en Cidade de Deus, trucjes en effecten die onnodig zijn en enkele bedoeld om "op te vallen".
Qua stijl vind ik Salles passen bij Medem, en degene die dat ook niet mooi vinden, zullen dan ook wel bij Salles teleurgesteld zijn.

De film begon redelijk goed, hier en daar was het ook best sfeervol, komt vooral ook door de locaties. Camerawerk is niet super bijzonder (verder wel prima. Helaas had de editing weinig om het lijf), neemt niet weg dat de film weldegelijk bijzonder aanvoelt. Nu ja, dat hield niet helemaal stand want het werd steeds saaier om naar te kijken. Gelukkig bleef het me boeien anders had ik dat geweldige einde gemist

Ik geef deze film een dikke 3,5. Een kleine 3,5 voor het begin, een 3 voor het middestuk en een 4,5 voor het einde. Hoef deze film niet op DVD te hebben, maar wil hem zeker nog een keer zien, misschien zit er dan wel een verhoging in.

Qua stijl vind ik Salles passen bij Medem, en degene die dat ook niet mooi vinden, zullen dan ook wel bij Salles teleurgesteld zijn.
Ik vind Medem zowel visueel als wat onderwerp betreft een stuk spannender.
Ik vind Medem zowel visueel als wat onderwerp betreft een stuk spannender.
Eens, Medem is stukken beter. Hij houdt daarnaast veel minder vast aan een lineair verhaal en het oogt allemaal wat minder alledaags.
Salles weet hoe hij personages moet invullen zonder cliché's en het camerawerk is zo gevarieerd dat je echt het gevoel krijgt in een andere, multidimensionale wereld opgenomen te worden.
het trieste verhaal wordt toch nog mooi en niet te deprimerend verteld
het is misschien niet gedurfd maar dat was ook de bedoeling niet
Ruime 3.5*

5*
Ik vond deze nogal saai !
Heel erg mooi, heel erg dramatisch vooral.