Abril Despedaçado (2001)

Ongelooflijk niemendalltje. Hard werken en toch zielig zijn.... Cinematografie is ook op alle vlakken veel te braaf. Voor wie mooie korenvelden wil zien kan beter Days of Heaven kijken. Voor de liefhebber van zwaar aangezet RTL4 drama, niet voor mij. 2*

Hoewel inhoudelijk geen meesterlijk, vind ik de vergelijking hierboven van Reinbo zeer ongepast. De film is traag, bevat maar mondjesmaat ontwikkeling, maar weet toch constant interessant te zijn. Dat komt vooral door de hier al geprezen de mooie plaatjes. De setting is enorm mooi. De zanderige omgeving van het huis, het prachtige dorp in de buurt; het ziet er zeker prachtig uit.

Een welverdiende 3,5*

Waar slaat dit op ?


Nou echt niet wat mij betreft, had je soms slechte zin ofzo ?

Is er trouwens geknipt in de Nederlandse dvd-release (88 minuten), uitgegeven onder de Engelse titel? Toch wel een opmerkelijk groot verschil met de 106 minuten, rekening houdende met verschil NTSC en PAL.

Het verschil was niet een'' foute tijd op de hoes'' probleem?

Heb eens even zitten nazoeken. De 35mm kopie die ik in mijn filmhuis zag was iets van 92 minuten, wat strookt met de 4 % verschil. De dvd die ik heb is de 88 minuten Pal. Ik kan er dus helaas niks overzeggen

De film ziet er werkelijk prachtig uit, de schommelscenes, de briljante jachtscene en de vrij-scene zijn bloedmooi.

Maar dan, het oh zo karige verhaaltje zonder al te veel verrassingen zijn toch wel debet aan het filmkijk-plezier. Met een enigszins onvoldaan gevoel rolden de end credits van het scherm.

Te hoge verwachtingen....alhoewel mijn 3,5* waardering nu ook niet een teken is van een verpeste avond natuurlijk.

Aardig. Vrij standaard verhaaltje, dat enigzins gecompenseerd wordt door de mooifilmerij (in positieve zin) van Salles.

3*

Inderdaad een zeer mooie film. Ik vond het wel degelijk een boeiend verhaal, maar tegelijk ook mager. De achterkant van de dvd vertelt eigenlijk net zoveel als de hele film, niet lezen dus van tevoren...

Interessant aan de film is, dat hij gebaseerd is op een boek van Ismail Kadare, een Albanees die veel schrijft over het Albanese verleden, maar ook over de eerwraak die overigens tot ver in de twintigste eeuw, en sommigen beweren nu nog, met name in het noordelijke bergland van Albanië heeft bestaan. Zijn boek, Broken April, gaat dan ook over de eerwraak in Albanië. Walter Salles heeft dit, wellicht om zijn kleurengebruik goed uit de verf te doen komen, verplaatst naar het Brazilië van begin twintigste eeuw.

Ik twijfel een beetje tussen 3 en 3,5*, voorlopig het voordeel van de twijfel.

Onverwacht goede film. Inhoudelijk is de film zeer degelijk, maar had er denk ik meer in gezeten. De film scoort vooral op sfeer en die is heerlijk. Een lekker loom tempo met prachtige beelden zorgen voor een prima kijkervaring. De personages zijn net boeiend genoeg om er bij mee te leven. Zeker de moeite waard om eens te zien. Mooi einde trouwens.
3,5*

heb helaas half uurtje gemist(niet het begin). Ga m zeker nog ees goed kijken voorlopig 3,5*

Een half uur van een film missen en dan nog stemmen. Het moet niet gekker worden

Zal effe reageren, ben de film inmiddels totaal vergeten, dus het lijkt mij dat ik het bij het juiste eind had en dat het niets met mijn zin te maken had. Vind al het werk van Sallas overigens op het randje van slaapverwekkende braafheid en middelmatige mooifilmerij.
Film heeft dus geen enkele indruk weten te maken of achter te laten.

Kenners van Days of Heaven weten dat elke film het qua korenvelden daar tegen aflegd en deze zeker. Dus ook die tip blijft overeind. En voor wie het harde leven op het Brazilliaanse land echt wil voelen raad ik Baxio das Bestas aan.

Toch is het allemaal een kwestie van smaak, want ik vind deze film juist erg sterk daarin. Iemand met een visie, die Walter Salles.

De term "mooifilmerij" vind ik maar raar, maar daarentegen hanteer ik vaak de term "doelbewustchoqueren" zoals in Happiness, Seul contre Tous en Cidade de Deus, trucjes en effecten die onnodig zijn en enkele bedoeld om "op te vallen".

Qua stijl vind ik Salles passen bij Medem, en degene die dat ook niet mooi vinden, zullen dan ook wel bij Salles teleurgesteld zijn.

Wat een schit-te-rend einde heeft deze film

De film begon redelijk goed, hier en daar was het ook best sfeervol, komt vooral ook door de locaties. Camerawerk is niet super bijzonder (verder wel prima. Helaas had de editing weinig om het lijf), neemt niet weg dat de film weldegelijk bijzonder aanvoelt. Nu ja, dat hield niet helemaal stand want het werd steeds saaier om naar te kijken. Gelukkig bleef het me boeien anders had ik dat geweldige einde gemist Echt vreselijk mooi gedaan op het moment dat je realiseerd dat de film tot een eind gaat komen. En ook best orgineel hoe het begin weer terug komt en het vanaf daar nog wat verder gaat . Is natuurlijk al vaker gedaan, maar deze manier vond ik toch wel verrassend, het kwartje viel bij mij pas echt toen ik hem weer zag lopen met de mooie paarskleurige lucht.

Ik geef deze film een dikke 3,5. Een kleine 3,5 voor het begin, een 3 voor het middestuk en een 4,5 voor het einde. Hoef deze film niet op DVD te hebben, maar wil hem zeker nog een keer zien, misschien zit er dan wel een verhoging in.

Ik vind Medem zowel visueel als wat onderwerp betreft een stuk spannender.

Eens, Medem is stukken beter. Hij houdt daarnaast veel minder vast aan een lineair verhaal en het oogt allemaal wat minder alledaags.

Ik moest ook aan Medem denken, met van die dromerige, symbolische scènes zoals wanneer de zigeunerin aan het touw vliegt. Anderzijds had het visuele aspect, zoals bv het werken met kleur, en het eenvoudige maar goed uitgewerkte verhaal ook veel mee van Zhang Yimou's films, in het bijzonder "Het rode korenveld".
Salles weet hoe hij personages moet invullen zonder cliché's en het camerawerk is zo gevarieerd dat je echt het gevoel krijgt in een andere, multidimensionale wereld opgenomen te worden.

mooie trage film vol symboliek
het trieste verhaal wordt toch nog mooi en niet te deprimerend verteld
het is misschien niet gedurfd maar dat was ook de bedoeling niet

Niemand ontkomt aan de vicieuze cirkel in ‘Abril Despedaçado’, ook de kijker niet. Personages leven in permanente angst voor wat zal komen en de kijker kijkt hulpeloos toe. De leuze luidt tenslotte ‘oog om oog, tand om tand’, maar daarbij mag men niet meer bloed nemen dan van hen afgenomen is, anders wordt men er in het nu en het hiernamaals voor betaald. Met de allures van een klassieke tragedie gaat ‘Abril Despedaçado’ op zoek naar momenten van bezinning, en dat zorgt voor een zekere poëtische mystiek en macabere dreiging. Het gevolg is een intense en oprechte weergave over zelfontwikkeling, rivaliteit én onschuld, die in zijn climax door merg en been gaat.

Ruime 3.5*

Ik heb inmiddels maar geaccepteerd dat veel mensen geen schoonheid zien, omdat het niet in ze zit.. En blinden vallen niet te overtuigen.

5*

Heel erg mooie film, op elk gebied. Niet geweldig verrassend of nieuw allemaal, maar op zo'n eerlijke, ontroerende manier gebracht dat ik er heel stil van werd.

Berichten verplaatst naar Filmdragers > Titels > Weet iemand waar ik deze films op dvd kan kopen?

mooie beelden, maar toch niet echt mijn ding.
Ik vond deze nogal saai !

Een dramatisch verhaal over armoede, eerwraak, onmacht en broederliefde op het Braziliaanse platteland. Regisseur Salles maakt gebruik van fraaie en indringende beelden, waardoor je als het ware in het verhaal gezogen wordt, wat bij tijd en wijle een machteloos oplevert. De uitstekende cast levert voortreffelijk acteerwerk af. De ellende kun je af en toe van de gezichten afscheppen.

Heel erg mooi, heel erg dramatisch vooral.

Redelijke film waarin een oude familievete om de zoveel tijd een slachtoffer op eist. Een nogal traag verhaal dat ook niet overal weet te boeien en waarbij de afloop ook redelijk voorspelbaar was. Visueel gezien dik in orde met ook prachtig camerawerk. Een kleine 3.0 sterren.

Aardige film, vooral op visueel vlak weet het te boeien met hele fraaie scènes, een mooie desolate omgeving en met bijzondere camerastandpunten. Qua verhaal kabbelt het rustig voort, soms had het wel iets westernachtigs, minste aan het verhaal vond ik wel de geloofwaardigheid. Ik vond het lastig om mezelf in deze twee families en hun vete te verplaatsen. De ruzie is geloofwaardig, de manier waarop de vete wordt uitgevochten (netjes om de beurt een lid van de andere familie doden) vond ik daar te onwerkelijk voor. Met name om die reden kom ik niet verder dan 3*.