
Aimée & Jaguar (1999)
Duitsland
Biografie / Drama
125 minuten
geregisseerd door Max Färberböck
met Maria Schrader, Juliane Köhler en Johanna Wokalek
Berlijn, 1943. Terwijl iedere nacht de bommen vallen, gaat het sociale leven toch door. Op een concert ontmoet Lilly, getrouwd met een frontsoldaat en moeder van vier jongens (en om die reden onderscheiden met het 'Mutterkreuz'), de energieke Felice. Kort daarop ontvangt ze een liefdesbrief van Felice, gericht aan 'Aimée' (beminde) en ondertekend met 'Jaguar'. Hoewel Lilly aanvankelijk niet gediend is van de avances van Felice, groeien ze toch naar elkaar toe. Ze worden elkaars geliefde en gaan samenwonen. Lily weet echter niet dat Felice joods is en actief in het verzet.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=f6-4MOBpCPg
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,2 / 6110)trailer (YouTube, ondertiteld)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)
T is ook echt een mooie 'sfeerfilm' door de beelden en muziek, zoals je het je ook zou kunnen voorstellen hoe Berlijn geweest moet zijn in WOII.
De sfeer in de film is erg goed getroffen. De art direction is erg bijzonder en komt authentiek over.
Het verhaal is wat rommelig, maar dat komt wel overeen met de levens van de hoofdpersonages die ook chaotisch zijn.
Wel hadden de overgangen tussen de scènes wat minder abrupt mogen zijn en de montage had beter gekund.
Dit is een film die vooral gedragen wordt door de sublieme acteerprestaties.
Wie er duidelijk bovenuit steekt is Maria Schrader. Zij is een prachtig actrice. Ze weet als een kameleon de veranderende (oorlogs)sferen en dreigingen te weerspiegelen in haar karakter.
Haar kracht is dat ze kwetsbaarheid moeiteloos weet af te wisselen met jovialiteit en levensvreugde. Ik heb genoten van haar spel en haar uiterlijke verschijning. Ik wil graag meer van deze actrice zien.
Naar het einde toe wordt de film wat minder afwisselend, maar ik heb van begin tot eind geboeid zitten kijken.
De meest excentrieke uitingen en personages in Aimée & Jaguar doen in sommige scènes denken aan de films van Fassbinder.
Ik doel daarbij vooral op de vriendinnen van Felice in combinatie met de trendy en rokerige uitgaansgelegenheden.

Ik heb 'm een tijdje geleden gekocht bij de Bijenkorf (Utrecht) voor EUR 12,50
Mooie eindscene die heel veel blootgeeft over het karakter van Felice.
En wat een mooie rits acteurs in deze film.
3.5*
Maria Schrader en Juliane Kohler hebben hier een ongelooflijke prestatie neergezet
4 sterren
De acteerprestaties zijn zeer goed en het scenario is werkelijk klasse.
Maar het is dan ook een waar gebeurd verhaal, en dat is al opmerkelijk op zich, een lesbische relatie in het nazi-rijk.. en dan bovendien nog tussen een Duitse en Joodse vrouw.
Helaas heeft de film geen happy end...
Dit is weer een van de Duitse films die de Duitse cinema dat extra geeft, ze verdoezelen hun eigen (zij het niet al te mooie) verleden niet.
Op sommige momenten is de film dus wel een beetje saai, een half uurtje korter had best gekund.
Een dikke 3 voor Aimee en Jaguer.
Wat deze film voor mij juist zo goed maakt zijn de zeer realistische beelden van het Berlijn van anno 1943/'44. Bombardementen, verwoestingen, verkoolde lichamen aan de ene kant; concertuitvoeringen van Beethoven, nieuwjaarsparty's, bijeenkomsten met vrolijke klinkende muziek aan de andere kant enz. Het leven gaat door en als de dood dichtbij is ervaar je het leven des te meer lijkt deze film wel te willen zeggen. Alleen het nu is wat telt. Het zijn die beelden die voor mij juist deze film zo mooi en indrukwekkend maken en niet alleen - ik zeg het nogmaals - de dwaze liefdesgeschiedenis van Lilly en Felice.
4,0*
De regisseur had moeten weten dat het verhaal ook in een half uur korter verteld had kunnen worden.
Ze hadden 'm puntiger moeten monteren.
Overigens geef ik 'm drie en halve ster, maar vanwge de acteerprestaties van de twee hoofdrolspelers krijg ie er een halve ster bij.
Wat goed geacteerd!
Heftig. Geen film om snel te vergeten.
In het begin moest ik wel even wennen omdat ik nooit duitse films kijk, en er werd veel en snel in gesproken..Daarom zou ik de film misschien nog eens moeten kijken om daadwerkelijk alle details mee te krijgen wat er gebeurd en gezegd wordt.
Maar de grote lijn van het verhaal maakt zeker indruk!
Vind het ook dapper dat dit verhaal naar buiten is gekomen, van iets wat in die tijd toch erg controversieel was.
Wel vond ik een paar dingen jammer..Het verhaal had van mij een nog hoger cijfer kunnen krijgen als ik net iets meer geraakt zou worden door de liefdes-connectie tussen de 2. De relatie bleef naar mijn idee te lang afstandelijk, of niet helemaal serieus, waardoor je niet helemaal meegesleept werd wanneer het wel moest gebeuren. Bijv: toen felice opgepakt werd, leefde ik met haar mee van omg wat erg voor haar..maar ondertussen schreeuwde lilly..maar dat voelde ik dan weer niet! terwijl deze schreeuw door merg en been had kunnen gaan..
Verder zat de film wel goed in elkaar en werd er goed in geacteerd

Het zijn ongetwijfeld Maria Schrader en vooral Juliane Köhler die het verhaal ondersteunen.
Maar ook los daarvan is het gewoon een sterke film die de paranoia en afschuwelijke praktijken, en ook de alles overstijgende liefde - zoals de tagline van de film benoemt - uit een niet zo ver verleden weergeeft.
Het camerawerk past bij de gedetailleerde verteltrant en vangt perfect de deprimerende stemming die in het toenmalige Berlijn heerste. Een Berlijn dat veelvuldig werd gebombardeerd en waar de eerste tekenen van het naderende verlies van de oorlog zichtbaar zijn. De beelden zijn helder maar het kleurgebruik is somber en bevat veel donkere schaduwwerking. Het zijn beelden die het door de oorlog aangetaste Berlijn goed weergeven.
In deze entourage ontmoeten Lilly en Felice elkaar. Lilliy is een voorbeeldige Duitse huisvrouw met kinderen en draagster van het Moederkruis. Een onderscheiding die door het Duitse bewind aan vrouwen werd gegeven die zorgden voor essentiële aanwas van de Arische bevolking. Felice is haar lichtzinnige tegenpool. Iemand die haar Joodse identiteit verbergt en doodleuk voor een Nationaal-Socialistische krant werkt. Ook iemand die zich risicovol in het Berlijnse uitgaansleven stort. Een activiteit die aan Joden niet is voorbehouden.
Twee tegenpolen die elkaar aanspreken met de koosnamen Aimée (beminde) en Jaguar. Twee tegenpolen die gaandeweg meer begrip voor elkaar tonen en minder tegenpool worden. Twee geliefden die proberen om hun fijngevoelige alsook heftige liefde voor de harde Nationaal-Socialistische realiteit te verbergen.
Regisseur Max Färberböck maakt er een gedetailleerd tijdsdocument van waarin twee actrices schitterende arbeid verrichten. De manier waarop beide actrices met wild gemoed en vol levensvreugde de Nationaal-Socialistische tirannie tegemoet treden is schitterend, huiveringwekkend en ontroerend tegelijk. De film kiest een breekbare en intieme invalshoek en confronteert de kijker met blijvende schoonheid, vriendschap en liefde tegen een afschuwelijke achtergrond van haat, wantrouwen en hypocrisie. En dat komt aan.
Indrukwekkende film.