Aimée & Jaguar (1999)

Indrukwekkend portret van twee vrouwen in het Berlijn van de WO II.

Qua onderwerp en structuur zo ongeveer een duitse versie van de tweeling, maar dan (net) niet zo goed. 3,5*

Vond het wel een goede film, een oprecht en pijnlijk liefdesverhaal. Misschien iets te veel focus op de twee hoofdrolspelers (briljante Schrader overigens) en hun relatie en te weinig nadruk op de dingen die er verder allemaal speelde, dit bleef vrij aan de oppervlakte.
T is ook echt een mooie 'sfeerfilm' door de beelden en muziek, zoals je het je ook zou kunnen voorstellen hoe Berlijn geweest moet zijn in WOII.

Ik vond dit een ontzettend ontroerende film. De (onmogelijke) liefde tussen 2 vrouwen werd mooi - en vooral niet overdreven - in beeld gebracht. Met name door de muziek en het camerawerk (volgens mij expres een beetje onscherpe beelden af en toe?) werd inderdaad een mooi sfeerbeeld van Berlijn weergegeven. Maria Schrader is (met name in non-verbale scenes) ijzersterk. Haar emoties zijn haar van 't gezicht af te lezen. Geweldig. Juliane Kohler (waar ken ik die laatste toch van?) vond ik iets minder maar dat kwam misschien ook door haar rol. Deze film krijgt van mij 4,5*

Wow, wat een schöne film zeg!
De sfeer in de film is erg goed getroffen. De art direction is erg bijzonder en komt authentiek over.
Het verhaal is wat rommelig, maar dat komt wel overeen met de levens van de hoofdpersonages die ook chaotisch zijn.
Wel hadden de overgangen tussen de scènes wat minder abrupt mogen zijn en de montage had beter gekund.

Dit is een film die vooral gedragen wordt door de sublieme acteerprestaties.
Wie er duidelijk bovenuit steekt is Maria Schrader. Zij is een prachtig actrice. Ze weet als een kameleon de veranderende (oorlogs)sferen en dreigingen te weerspiegelen in haar karakter.
Haar kracht is dat ze kwetsbaarheid moeiteloos weet af te wisselen met jovialiteit en levensvreugde. Ik heb genoten van haar spel en haar uiterlijke verschijning. Ik wil graag meer van deze actrice zien.

Naar het einde toe wordt de film wat minder afwisselend, maar ik heb van begin tot eind geboeid zitten kijken.
De meest excentrieke uitingen en personages in Aimée & Jaguar doen in sommige scènes denken aan de films van Fassbinder.
Ik doel daarbij vooral op de vriendinnen van Felice in combinatie met de trendy en rokerige uitgaansgelegenheden.

Lijkt me idd een goede film. Toch maar eens bestellen dan...

Uitstekende recensie van Kappeuter hierboven!



Ik heb 'm een tijdje geleden gekocht bij de Bijenkorf (Utrecht) voor EUR 12,50

Oke thanks! Dat is een koopje.

Dank je! En nog bedankt voor het lenen.

Dit is echt een van mijn favoriete (Duitse) films. Niet alleen prachtige hoofdrollen van Maria Schrader en Juliane Kohler maar ook alle bijrollen zijn sterk bezet (Detlev Buck, Heike Makatsch, Johana Wokalek). Een aanrader! 5 sterren.

Ik vond de film in het begin wat rommelig en het kwam ook wat langzaam echt op gang. Maar toen de film meer en meer gericht raakte op de liefde tussen Lilly en Felice werd hij wat mij betreft steeds mooier. En dan valt het begin ook wat beter. De liefde wordt des te indrukwekkender, er bestaat nauwelijks iets anders meer.

Mooie eindscene die heel veel blootgeeft over het karakter van Felice.
En wat een mooie rits acteurs in deze film.

3.5*

Hier is maar één woord voor: prachtig.

Maria Schrader en Juliane Kohler hebben hier een ongelooflijke prestatie neergezet

schitterende film, prachtig verhaal, aanrader om te kijken

Een hele mooie ontroerende film. Goed verhaal en is goed geacteerd. Joods, lesbisch en WOII. Indrukwekkend verfilmd. Zeer zeker de moeite waard. Het boek is trouwens ook zeker de moeite waard.
4 sterren

ik vond dit een erg sterke film, er waren een paar feiten die er voor zorgde dat ik helemaal in het verhaal opging. vooral het feit dat een vrouw duits is en de andere joods, maar dat dit hun liefde niet tegen kon houden. en dat het zich afspeelt tijdens de oorlog, er gebeuren dan zoveel erge dingen en toch is het mogelijk dat er zich in die afschuwelijke tijd iets moois afspeelt tussen twee mensen die hier midden in zitten.

Mooie, ietwat langdradige, film.
De acteerprestaties zijn zeer goed en het scenario is werkelijk klasse.
Maar het is dan ook een waar gebeurd verhaal, en dat is al opmerkelijk op zich, een lesbische relatie in het nazi-rijk.. en dan bovendien nog tussen een Duitse en Joodse vrouw.
Helaas heeft de film geen happy end...
Dit is weer een van de Duitse films die de Duitse cinema dat extra geeft, ze verdoezelen hun eigen (zij het niet al te mooie) verleden niet.
Op sommige momenten is de film dus wel een beetje saai, een half uurtje korter had best gekund.

Het verhaal verveelde mij geheel niet, geen seconde. Naargelang de film duurde vond ik alles precies op zijn plaats. Prachtig verhaal en nog waar gebeurd ook. Overigens was de scene waar de dames uiteen werden gerukt er één die ik hartverscheurend vond. Inwendig werd ik uiteen gescheurd......... Wat een film. 4,5

Op mijn 14e las ik dit boek in het Duits. Leraar vond het geweldig, maar ik begreep denk ik teweinig. Dus toen ik de film zag liggen heb ik hem meegenomen. Ik vin dhet werkelijk schitterend, de paniek, de liefde...zeker een 4.5!

Lastig hoor, twee moeilijke thema's in een film tegelijk willen behandelen. Soms wil een film compleet door de mand vallen, maar bij Aimee & Jaguar is dat gelukkig niet het geval.

Tcoh een kleine tegenvaller. Een relatie tussen twee vrouwen in de tweede wereldoorlog en een van de twee is ook nog Joods. Dat zijn wel al heel veel mogelijke problemen in één zin en dat was ook een beetje het probleem van de film. De film bleef wat mij betreft ook iets te lang in die problematiek hangen waardoor scenes enigzins op elkaar gingen lijken. Pas na wat onthullingen wordt het weer een stuk beter en het einde is erg mooi. Vermoed ook dat de regisseur van de tweeling door deze film wel wat inspiratie heeft opgedaan. Het is zeker geen slechte film en bij vlagen zelfs heel goed maar ook net iets te vaak te veel van hetzelfde en sommige scenes ietwat over the top geacteerd.

Een dikke 3 voor Aimee en Jaguer.

Wat worden er in Duitsland toch prachtige films gemaakt. Op ware gebeurtenissen gebaseerd: ontroerend, overtuigend, intens, emotioneel. De regisseur heeft voor een sterke structuur gezorgd. Indrukwekkend en grote klasse!

Mooie en goeie film met 2 geweldige actrices!! En natuurlijk een hele goeie regisseur die Farberbock!! Een aanrader voor wie van wat diepgang houdt.

Zeer mooi oorlogsdrama die het voor mij in de eerste plaats niet direct moest hebben van de liefdesgeschiedenis van de twee vrouwen. Die vond ik nogal dwaas. Felice had gewoon de trein moeten pakken net zoals die andere twee joodse vrouwen en Lilly, een vrouw nb met vier kinderen had haar daarin moeten stimuleren. Maar zij verzuimde daar in omdat haar hartstocht het won van haar verstand. Lilly's handelen vond ik daarom zeer egoïstisch en had daarom ook zeer ernstige gevolgen. Maar goed, het gaat hier om een verhaal op feiten gebaseerd en ik kan daarom de regisseur niet verwijten dat hij een film met een ongeloofwaardig verhaal heeft gemaakt. Tot zover de liefdes-geschiedenis van Aimée en Jaguar.
Wat deze film voor mij juist zo goed maakt zijn de zeer realistische beelden van het Berlijn van anno 1943/'44. Bombardementen, verwoestingen, verkoolde lichamen aan de ene kant; concertuitvoeringen van Beethoven, nieuwjaarsparty's, bijeenkomsten met vrolijke klinkende muziek aan de andere kant enz. Het leven gaat door en als de dood dichtbij is ervaar je het leven des te meer lijkt deze film wel te willen zeggen. Alleen het nu is wat telt. Het zijn die beelden die voor mij juist deze film zo mooi en indrukwekkend maken en niet alleen - ik zeg het nogmaals - de dwaze liefdesgeschiedenis van Lilly en Felice.

4,0*

Mooie film, zoals eerder opgemerkt een tikkeltje langdradig.
De regisseur had moeten weten dat het verhaal ook in een half uur korter verteld had kunnen worden.
Ze hadden 'm puntiger moeten monteren.
Overigens geef ik 'm drie en halve ster, maar vanwge de acteerprestaties van de twee hoofdrolspelers krijg ie er een halve ster bij.
Wat goed geacteerd!

krijg nou wat,eva braun als geile lesbische sloerie!ik wist niet wat ik zag ik kende de actrice alleen als de timide concubine van ome adolf in "der untergang".er waren wel meer acteurs die in beidde films hebben gespeeld,erg veel keuze schijn je in duitsland niet te hebben als casting-director,film zelf was niet al te vlot maar heeft wel een boeiend gegeven zeker als je weet dat het op waarheid berust.

Emotierijke film in de traditie van Fassbinder en Von Trotta. Fraaie rollen van de mooie Maria Schrader (haar acteren deed me een beetje aan Hanna Schygulla denken) en in het bijzonder van Juliane Köhler.
Heftig. Geen film om snel te vergeten.

Indrukwekkende film die je aan het denken zet over de afwegingen tussen het volgen van je gevoel of verstand in heftige omstandigheden.
In het begin moest ik wel even wennen omdat ik nooit duitse films kijk, en er werd veel en snel in gesproken..Daarom zou ik de film misschien nog eens moeten kijken om daadwerkelijk alle details mee te krijgen wat er gebeurd en gezegd wordt.
Maar de grote lijn van het verhaal maakt zeker indruk!
Vind het ook dapper dat dit verhaal naar buiten is gekomen, van iets wat in die tijd toch erg controversieel was.
Wel vond ik een paar dingen jammer..Het verhaal had van mij een nog hoger cijfer kunnen krijgen als ik net iets meer geraakt zou worden door de liefdes-connectie tussen de 2. De relatie bleef naar mijn idee te lang afstandelijk, of niet helemaal serieus, waardoor je niet helemaal meegesleept werd wanneer het wel moest gebeuren. Bijv: toen felice opgepakt werd, leefde ik met haar mee van omg wat erg voor haar..maar ondertussen schreeuwde lilly..maar dat voelde ik dan weer niet! terwijl deze schreeuw door merg en been had kunnen gaan..
Verder zat de film wel goed in elkaar en werd er goed in geacteerd

Gewoon een prima film over een waargebeurd verhaal, rollen werden goed neergezet, de film had misschien wat vlotter mogen zijn maar een dikke voldoende: 4,0

Een waar gebeurd verhaal op een behoorlijk grillige wijze verfilmd met veel aandacht voor de lesbische liefde van de twee hoofdvertolkers tegen de achtergrond van WO II en de joedenvervolging.
Het zijn ongetwijfeld Maria Schrader en vooral Juliane Köhler die het verhaal ondersteunen.

Aardige film, maar ik vond het geen topper.

Wat een afschuwelijke vreselijke rotoorlog toch. Ik had geen idee dat het een waar gebeurd verhaal was tot de eindaftiteling. Mokerslag. Wie zich hier niet door aangegrepen voelt, ... tja.
Maar ook los daarvan is het gewoon een sterke film die de paranoia en afschuwelijke praktijken, en ook de alles overstijgende liefde - zoals de tagline van de film benoemt - uit een niet zo ver verleden weergeeft.

Film naar het boek van Erica Fischer over een waargebeurd liefdesdrama in het Berlijn van 1943. Een liefdesdrama tussen twee vrouwen waarvan de ene Joods is. Fischer sprak voor haar boek met de nog levende niet-Joodse helft van het liefdespaar en reconstrueerde de geschiedenis. De film naar het boek vertelt een emotioneel verhaal vol tragiek, maar bevat gelukkig ook voldoende opgewekte scènes die voorkomen dat de film als een groot vat vol treurnis wordt beleefd.
Het camerawerk past bij de gedetailleerde verteltrant en vangt perfect de deprimerende stemming die in het toenmalige Berlijn heerste. Een Berlijn dat veelvuldig werd gebombardeerd en waar de eerste tekenen van het naderende verlies van de oorlog zichtbaar zijn. De beelden zijn helder maar het kleurgebruik is somber en bevat veel donkere schaduwwerking. Het zijn beelden die het door de oorlog aangetaste Berlijn goed weergeven.
In deze entourage ontmoeten Lilly en Felice elkaar. Lilliy is een voorbeeldige Duitse huisvrouw met kinderen en draagster van het Moederkruis. Een onderscheiding die door het Duitse bewind aan vrouwen werd gegeven die zorgden voor essentiële aanwas van de Arische bevolking. Felice is haar lichtzinnige tegenpool. Iemand die haar Joodse identiteit verbergt en doodleuk voor een Nationaal-Socialistische krant werkt. Ook iemand die zich risicovol in het Berlijnse uitgaansleven stort. Een activiteit die aan Joden niet is voorbehouden.
Twee tegenpolen die elkaar aanspreken met de koosnamen Aimée (beminde) en Jaguar. Twee tegenpolen die gaandeweg meer begrip voor elkaar tonen en minder tegenpool worden. Twee geliefden die proberen om hun fijngevoelige alsook heftige liefde voor de harde Nationaal-Socialistische realiteit te verbergen.
Regisseur Max Färberböck maakt er een gedetailleerd tijdsdocument van waarin twee actrices schitterende arbeid verrichten. De manier waarop beide actrices met wild gemoed en vol levensvreugde de Nationaal-Socialistische tirannie tegemoet treden is schitterend, huiveringwekkend en ontroerend tegelijk. De film kiest een breekbare en intieme invalshoek en confronteert de kijker met blijvende schoonheid, vriendschap en liefde tegen een afschuwelijke achtergrond van haat, wantrouwen en hypocrisie. En dat komt aan.
Indrukwekkende film.