Meningen
Hier kun je zien welke berichten Yak als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Tape (2001)
Vol punt eraf. De spanning tussen de drie personen is goed uitgewerkt en maakt het tot een mooie psychologische studie, maar het springt zo van de hak op de tak en is zo irritant artsy-fartsy minimalistisch gebracht dat de kwaaie momenten de goede toch af en toe begonnen te overschaduwen. Mooie, gedurfde film maar inhoudelijk toch niet zo heel speciaal als bij de eerste indruk. 3,5*
Tarea, La (1991)
Alternatieve titel: Homework
Briljant. Waar 'Requiem for a dream' in totaal circa 2000 cuts gebruikte in de hele film (opmerkelijk veel, 800 à 900 is het gemiddelde), doet 'La tarea' het met misschien tien, vijftien cuts. Tientallen minuten aan film zijn opgenomen vanuit één camerastandpunt, zonder filmtechnische onderbrekingen. Zelfs de muziek wordt live gebracht vanaf een platenspeler terwijl de camera doorloopt. Hoe twee personen binnen één camerastandpunt toch zo'n spannende film kunnen opleveren is echt een prestatie van formaat. Aanstootgevend, dat wel (want het draait hoe dan ook uit op seks), maar echt heel mooi. Puntje aftrek voor het tamelijk vergezochte einde - 4,0*.
Tarnation (2003)
Een indringend en fascinerend uitgangspunt om een film te maken van eigengeschoten filmbeelden uit een behoorlijk verknipte jeugd, maar de uitwerking vond ik toch maar halfgeslaagd. Wel fijne muziek van oa. Low, Iron & Wine, Red House Painters en Cocteau Twins. 2,5*
Terminator 3: Rise of the Machines (2003)
Ach, laat ik mijn score maar gewoon halveren ook: van 2* naar 1*. Wat een draak. De enige momenten die nog enigszins te verdragen waren, waren de slapstickdingetjes. Het gevecht in de toiletten was hilarisch, en het moment dat de TX met een helicopter een hangar binnenvliegt, en de Terminator daarna er met nóg een helicopter achteraan komt al net zo. Verder niet om aan te zien zo slecht.
Texas Chain Saw Massacre, The (1974)
Alternatieve titel: The Texas Chainsaw Massacre
Oké mede-MovieMeter-maatjes: jullie mogen me vanaf dit moment officieel een mietje noemen. Want hoe grappig en grollerig er in de voorgaande pagina's ook over wordt gedaan, de langdurige scene waarin Sally wordt achternagezeten, gevangengenomen en gemarteld en waarin ze eigenlijk alleen nog maar kan schreeuwen en huilen is voor mij toch een tamelijk bittere pil om te moeten slikken. Toon me een reddeloos verloren vrouw temidden van gewetenloze barbaarse mannen, en ik knap als een twijgje.
Wat geven we deze film? Ondanks dat het er toch best knullig uitzag (houterig acteerwerk, voorspelbare slachtoffers) toch 3*. Vooral omdat er zoveel adembenemend mooie shots in zaten, zoals deze. Toegegeven, een tamelijk brakke foto van mijn laptopscherm, maar het punt is hopelijk duidelijk. Niet om de vrouw, tenminste niet alléén om de vrouw, maar vooral door de prachtige compositie. En daar stikte het in deze film van.
Tideland (2005)
Een tegenvaller. Te overdreven karakters, te onsamenhangend verhaal, ik raakte het spoor meerdere malen bijster van wat deze film nu eigenlijk moest voorstellen. Het is op verhalend op een kinderlijke manier, wat mooi had kunnen uitpakken; ook het bijna hysterisch overdreven acteren lijkt hierin te passen. Maar dit rijmt dan weer totaal niet met een aantal idiote of gewoonweg lugubere scenes die niet bij zo'n kinderlijke fantasie lijken te horen. Het verhaal voelt niet aan als een geheel, holt voortdurend van de ene losse scène naar de andere, en zit vol met karakters die in eerste instantie in hun overdrevenheid nog wel leuk zijn, maar steeds meer op mijn zenuwen begonnen te werken. Het mooie aan deze film is dan meteen ook wel érg mooi: alles ziet er tot in de details schit-te-rend uit en daar kon ik wel van genieten. Maar hoger dan 2,5* kom ik er niet mee.
Tishe! (2003)
Alternatieve titel: Hush!
Ik zag zojuist pas dat Tishe! intussen is toegevoegd. Een op momenten wrange, op momenten hilarische docu, geschoten vanuit een raam in St. Petersburg. Zeer herkenbaar nadat ik zelf twee en een halve week heb rondgehangen in die stad, en heb meegemaakt hoe een onvoorstelbare puinzooi het er was met alle renovaties voor de viering van haar 300-jarig bestaan. Maar vooral ook hoe onbeschrijflijk mooi en liefdevol deze stad is. Tishe! is een ode aan St. Petersburg, en belicht met minimale middelen op formidabele wijze de uitersten van de stad, en eigenlijk ook van het land: inefficiënt, structuurloos, bits en kortaf - maar toch ook onderhuids gevoelig en romantisch. Petersburg en Moskou (maar toch vooral 'Piter', zoals Petersburg in de volksmond wordt genoemd) hebben een verpletterende indruk op me gemaakt. Tishe! drukt dit, in al haar eenvoud, weergaloos uit. 4,5*
Todas las Azafatas Van al Cielo (2002)
Alternatieve titel: Every Stewardess Goes to Heaven
Tsjah.. na een eerste kijkbeurt kon ik hier maar bar weinig mee. Een aantal bloedmooie scenes (zoals die waarin Julian, naar de rug gezien, plotseling met een zwaai de as van zijn vrouw de zee in strooit - of de 'dans' die gemaakt wordt van de altijd zo saaie uitleg van stewardessen) kunnen toch het nogal lege en onuitgewerkte verhaal niet camoufleren. Het had meeslepend willen zijn, maar wordt dat nergens. 2.0*
Tôkyô Gomi Onna (2000)
Alternatieve titel: Tokyo Garbage Girl
Fraaie, overtuigende en in bijna alle opzichten 'kleine' film. Klein in de manier van filmen, met niets meer dan een digitale camcorder die je bij de MediaMarkt zou kunnen kopen. Maar ook het onderwerp van de film is 'klein' te noemen. In het immense Tokyo is een serveerster verliefd op haar bovenbuurman en stiekem verzamelt ze alles wat hij heeft weggegooid om uit te stallen in haar piepkleine appartementje. Een pot voor zijn weggegooide sigarettenpeuken, de lege pakjes Marlboro gerangschikt op een plank, en de rest van haar kamer volgestouwd met flesjes, cornflake-pakken, stukjes papier aan de muur. Toenadering zoeken durft ze niet, maar elke flard die ze van hem te pakken krijgt koestert ze alsof haar leven er vanaf hangt. Met onvermijdelijk natuurlijk ook de flarden van de dingen die vriendinnetjes van haar onbereikbare liefde hebben achtergelaten.
Klein als deze film is, vind ik het toch indrukwekkend dat Hiroko ondanks de fletse beelden toch steeds weer prachtige composities en mooi kleurgebruik op het scherm tovert. En met het obsessieve gedrag, waar je door de kleine ruimtes waarin gefilmd wordt voortdurend dicht bovenop staat, is de film des te ontroerender. Hiroki legde het aan het eind van de film uit dat je met een digitale camcorder geen 'wijdse' beelden kunt schieten en steeds dicht op de huid van de personen moet gaan zitten, en om het verhaal van Tokyo Trash Baby te vertellen werkt dat juist extra goed.
4* voor deze 'kleine', zeer ontroerende film. Mooiste moment: Miyuki die bladmuziek van haar bovenbuurman terugvindt en het met een melodica probeert na te spelen. Zo schitterend!
Tokyo.Sora (2002)
Alternatieve titel: Tokyo.Skies
Een film die aanzet om 'm direct *nog* een keer te kijken, want je wordt als kijker behoorlijk aan het werk gezet. Tokyo.Sora wisselt voortdurend tussen lange, uitgesponnen scenes en scenes die soms niet langer lijken dan een flits. Dit maakt de verhalen en de karakters soms moeilijk te volgen.
Maar goed, los van dit wordt er wel een mooie en ontroerende film op je losgelaten, die het moet hebben van de kleine gebaren en ongemakken. Tokyo Trash Baby deed nagenoeg hetzelfde maar concentreerde zich op één persoon, Tokyo.Sora toont ons eveneens hoe je je in het immense, krankzinnig drukke Tokyo toch buitengesloten en eenzaam kunt voelen. Terwijl de hoofdpersonen elk op hun eigen manier proberen om toenadering te zoeken, en wanneer zo'n contact dan toevallig toch plaatsvindt (Yuki en Yoko die zich bezatten en een stuk gaan rennen bijvoorbeeld) is het des te ontroerender. Hetzelfde geldt voor de 'wasserette-scene'. Op het moment dat het contact er is, wordt het meteen ongemakkelijk, met wat onhandig geknik en geglimlach. Maar misschien wel de aller- allermooiste scene zit hélemaal aan het eind: wanneer het meisje wat dag in dag uit niet meer zegt dan "alstublieft" als ze tissues uitdeelt (die zonder enig contact uit haar hand worden gegrist, of waar gewoon stijf voorbij wordt gelopen), met hete soep langs gaat bij haar buurvrouw. Een piepklein gebaar, maar in Tokyo.Sora, die toch voortdurend de gemiste kansen van de hoofdpersonen laat zien, is het echt midden in de roos.
Door het verhaal zo als een legpuzzel te tonen was ik soms wel even behoorlijk de draad kwijt, dat was jammer. Vandaar dat ik 'm voorlopig op 4* zet, maar Tokyo.Sora schreeuwt (lees: fluistert) wel om herziening.
Tonari no Totoro (1988)
Alternatieve titel: My Neighbor Totoro
Ik heb erg genoten van deze film. Opbeurender dan dit komen ze slechts zelden en ik zat dan ook voortdurend met een grote grijns op mijn gezicht toe te kijken naar de fantasievolle kolder van Totoro. De fantastiewereld van Mei en Satsuki wordt echt geweldig neergezet, met zaadjes die uit pure wilskracht uitgroeien tot bomen, beessies die uit het gras komen sluipen en het toppunt natuurlijk: de hilarische, meer-dan-prachtige scene bij de bushalte. Schitterende beelden, vele vele prachtige scènes en in Totoro de meest hartverwarmende bizarre hobbezak die je ooit hebt gezien. 4,5*
Triplettes de Belleville, Les (2003)
Alternatieve titel: Belleville Rendez-Vous
In één woord formidabel. Hierboven wordt af en toe wat geklaagd over het verhaal wat niet al te best zou zijn, maar zelfs daar heeft linksgetekende weinig op aan te merken - ik kan genoeg films opnoemen waar ik het verhaal maar magertjes vind afsteken tegenover de kolderieke verhaallijnen van Les Triplettes. De film is tegelijk ontroerend, bizar, gewaagd en vooral erg, érg grappig. Ik las in een review 'Als er enige rechtvaardigheid in de wereld bestaat, krijgt Sylvain Chomet in februari een Oscar voor Animatie voor deze fantastische film', en daar heeft de reviewer maar al te zeer gelijk in. Adembenemend. Voorlopig 4,5*, maar er kon nog wel eens ooit het laatste halfje bijkomen.
Turks Fruit (1973)
Alternatieve titel: Turkish Delight
Hmmm... ik had niet verwacht dat ik deze film zou moeten afdoen met niet veel meer dan 'best goed'. Want hoewel de film vanaf het moment dat Olga wordt opgenomen erg aangrijpend wordt, vond ik er toch wat al te veel lange, ietwat saaie stukken inzitten. De onthulling van het beeld, de trouwerij en alle verwikkelingen daaromheen, de eh... 'toilet-scene'... het staat allemaal in dienst van het verhaal, maar erg enthousiast werd ik er niet van. Maar ik geef meteen toe dat de film ook vele mooie momenten heeft, met die snoekduik de struiken in en het jatten van het ijsje als hoogtepunten.
3,5* - en blij dat ik deze film nu eindelijk gezien heb.
Tussenland (2002)
Alternatieve titel: Sleeping Rough
Ging voor het grootste gedeelte totaal langs me heen. Na een maar doormodderend eerste uur werd het tegen het einde wat.. tja, doorgrondelijker misschien. Ik kon heel weinig met de over alles en iedereen mopperende Jakob en de weinig spraakzame Majok. Pas tegen het eind gaven ze zich enigszins prijs en waren er mooie en ontroerende momenten te ontdekken, maar het redt de film niet. 2,5*
Tweeling, De (2002)
Alternatieve titel: Twin Sisters
Een mooi voorbeeld van een vork in combinatie met teveel hooi. De makers hadden het verhaaltechnisch veel interessanter kunnen maken dan steeds maar heen en weer te pingpongen tussen Anna, Lotte en dan ook nog eens de bejaarde Anna en Lotte. Los van elkaar gezien was Lotte's verhaal een overtuigend relaas van de beleving van de oorlog in Nederland, en Anna's verhaal een overtuigende vertelling vanuit Duits perspectief - dat waren grote pluspunten aan deze film. Maar de haasje-repje manier waarop het verteld werd, en de bar slechte scenes van de twee oude vrouwen, krikken de score niet boven de 2 en een halve ster.