Meningen
Hier kun je zien welke berichten Devoo als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Alien (1979)
Ik had hoge verwachtingen van deze film, maar werdt uiteindelijk toch wat teleurgesteld. Ten eerste vond ik de setting er erg goedkoop uitzien met kleurloze achtergronden en de goedkoop uitziende binnenkant van het ruimteschip. Maar in feite zaten er toch wel enkele andere erg mooie dingen in, dus dit is niet het grote minpunt.
De grote handicap aan deze film voor mij, was de spanningsopbouw. Die miste ik compleet, ik zat nooit op het puntje van mijn stoel, ik vond het totaal niet spannend en dat was voor mij een zeer groot minpunt. Ik wist op voorhand ook altijd wat er ging gebeuren. Bijvoorbeeld het stukje met die kat in de kast. Op voorhand wist ik al dat het niet de Alien was die daar zou zitten en toen later, wanneer Brett alleen ging zoeken naar de weggeholde kat, wist je ook al op voorhand dat hij het niet zou redden. Van spanning was er voor mij geen sprake en dat bevorderde de kijkervaring niet.
Ik moet toegeven dat er best goede scénes inzaten en ook één schrikmoment waar ik weldegelijk geschrokken heb. Maar over het algemeen best teleurstellend, met een nog veel teleurstellender einde. Ook met Sigourney Weaver heb ik helemaal niets, wat een vervelend wijf is dat zeg.
Bitch Slap (2009)
Heb best nog genoten van deze film. Het is junk, maar vergelijk het met een pak frieten of een hamburger ofzo. Het is ook junk-food, je weet dat het eigelijk niet goed is, maar toch geniet je er van.
Het verhaal gaat dus om drie bevallige dames die in het midden van de woestijn een maffiabaas proberen af te persen. En aan de hand van flashbacks kom je steeds meer te weten over de meisjes zelf. Wat hun verleden is, hoe ze elkaar kennen, hoe ze in deze situatie zijn terecht gekomen enzovoort.
De vrouwen zelft zijn stoer, agressief en de rondingen worden uitgebreid in beeld gebracht. Wanneer ze uit de wagen stappen word er ingezoomd op de boezem en vaak zitten er scénes in die niets met het verhaal te maken hebben, maar die toch nog eens de lichamen van de vrouwen in de schijnwerpers wil plaatsen.
Al bij al een vermakelijke film, met een vermakelijk verhaaltje die op het einde toch een mooie twist kent. Pulp, maar leuke pulp!
Bride of Chucky (1998)
Alternatieve titel: Child's Play 4: Bride of Chucky
Voor mij persoonlijk voorlopig de beste Chucky. Child's Play 1 vond ik goed, Child's Play 2 en 3 ook, maar toch iets minder. Maar deze Bride of Chucky is voor mij de betere uit de reeks. Ik hou van de meer humoristische aanpak bij deze film en ook het verhaaltje vond ik leuker. De gore in dit deel is trouwens ook een stuk meer aanwezig, waar het in de Child's Play delen voornamelijk suggestief was, komt in dit deel alles expleciet in beeld.
Nouja, op dit moment is deze mijn favoriete Chucky-film, ik moet alleen nog Seed of Chucky zien, benieuwd of die ook zal bevallen
Carrie (2013)
Vrij goede remake van één van mijn favoriete films ooit. De originele Carrie staat in mijn top-10 dus ik kon niet anders dan deze ook eens een kans te geven. Het is me niet tegengevallen. Natuurlijk overtreft deze het origineel nooit. Het laatste halfuur van de originele versie is echt angstaanjagend en kruipt onder je huid, dit doet deze helemaal niet. Toch een aardige film.
Chupacabra, El (2003)
Slecht geacteerd, bol van de fouten en het camerawerk is extreem irritant. Ook audiovisueel valt deze film ongelooflijk tegen. Geluid is barslecht, de muziek is vaak ongepast en slecht, en het beeld is bevreemdend. Rare kleuren, wazig, slechte cameraperspectieven en vaak onnodig lange scénes waar eigelijk niets gebeurt, behalve twee wandelende mensen, en dat soms 2 minuten lang zonder enig dialoog.
Qua fouten is het ook lachwekkend slecht. Bijvoorbeeld de ademende lijken, het beest die niet tegen het licht kan, maar plots in een goed verlichtte kamer tevoorschijn komt... Ahja, een serieuze bagger film, die een uiterst lage score verdient..
Couleur de Peau: Miel (2012)
Alternatieve titel: Approved for Adoption
Een kleine, aangrijpende prent.
De film vertelt het biografische verhaal van Jung, die tevens ook regisseert. Je ziet mooie geanimeerde beelden en levensechte beelden door elkaar. De overgangen van de oude camerabeelden naar de animatie zijn knap gedaan.
Eigenlijk is dit een waargebeurd drama over een geadopteerde Koreaan die op zoek is naar liefde en genegenheid. Telkens vraagt hij zich af: 'word ik wel graag gezien?' Door deze identiteitscrisis rebelleert hij ook steeds meer, maar uiteindelijk wordt duidelijk dat dit een schreeuw is om aandacht.
Mooie film, die zeker een groter publiek verdient.
Damaged Care (2002)
Veel te lange film, over een onderwerp die best wel interessant kan zijn, maar hier gewoon saai uitgewerkt wordt, waardoor het niet boeiend blijft. Het is wel wreed om te zien dat er patiënten afgewezen worden voor een half miljoen dollar, maar dat er dan wel standbeelden voor het ziekenhuis worden gezet die net zoveel kosten. Maar de hele film is te lang, te saai en te oninteressant om de aandacht die volle 2 uur te kunnen vasthouden.
Het feit dat de hoofdrolspeelster een hoofd had waar ik echt niet naar kon zien, heeft ook niet meegeholpen. Een, in mijn ogen, echt lelijke vrouw, en geen goede actrice. Natuurlijk moet je niet knap zijn om te acteren, maar hier bakte de hoofdrolspeelster er niet veel van. Veel te overdreven emoties, altijd dat geschokte gezicht die niet natuurlijk overkwam.. Ahja, echt een beroerde film.
Elf (2003)
Een zeer degelijke komedie. Vaak moeten lachen en dat is niet van mijn gewoonte in dit genre. Teken dat deze film toch heel wat goeds doet. Will Ferrel vind ik normaal gezien niet zo super, maar hier kon ik hem echt wel waarderen. Zooey Deschanel is ook altijd fijn om naar te kijken en de rest van de cast deed het ook naar behoren.
Het absurde gedrag van Ferrel en de reacties die dit gedrag uitlokten waren vermakelijk en sommige momenten hebben mij echt hardop laten lachen. Erg flauw allemaal, maar toch vermakelijk.
Friday the 13th (1980)
Alternatieve titel: Vrijdag de 13e
Deze horrorklassieker had ik nog altijd niet gezien, maar daar is nu eindelijk verandering in gekomen. Een iconische film natuurlijk, maar hij heeft mij niet volledig kunnen overtuigen. Ik vond de acteerprestaties het eerste uur oké, maar de laatste 20 minuten werd dit volledig om zeep geholpen, het was toen zelfs een beetje lachwekkend.
Spanning werd vrij goed opgebouwd door de camerastandpunten en de muziek, hoewel deze niet altijd passend was. Ik vond wel dat de personages hier een stuk minder dom reageerden dan in vele andere slashers. De acties die ze ondernamen waren geloofwaardig en dat vond ik een plus.
Ik kom tot de conclusie dat de film oké is, maar geen hoogstaande horrorervaring. Ik ben benieuwd naar de volgende delen.
Frozen (2010)
Zeer matige film. De spanningsboog zat wel goed, maar de logica was zo ontzettend ver te zoeken. Dit haalt voor mij de hele film naar beneden. Ook vond ik dat er vaak te overdreven werd geacteerd, wat de geloofwaardigheid teniet deed. Goed voor kijkers die niet teveel verwachten, maar zeker niet voor een doorgewinterde filmliefhebber. Slappe hap.
Goodfellas (1990)
Alternatieve titel: GoodFellas
Meeslepend.
Deze film greep mij vast en heeft mij de volledige zit weten te boeien. Interessante film om te volgen, zeker omdat het gebaseerd is op waargebeurde feiten. Martin Scorsese weet me niet altijd te boeien, maar doet dit met deze film dus wel.
Helaas zaten er toch heel wat montagefouten in, denk aan de sigaar bij Paulie die plots verdwijnt. Zo zaten er nog wel enkele foutjes in. Dit is best jammer, want het geeft een ietwat rommelige indruk.
Haunted Mansion, The (2003)
Alternatieve titel: Disney's The Haunted Mansion
Leuk voor kinderen.
Een simpele komedie die duidelijk gericht is op een jonger publiek. Een soort mengelmoes tussen komedie, fantasy en horror. Voor volwassenen niet echt interessant, maar ik kan me voorstellen dat kinderen hiervan smullen. De beste scène vond ik die met de zingende standbeelden, daar moest ik oprecht mee lachen. Verder had deze film mij niet veel te bieden, maar het keek wel leuk weg.
Hellbound: Hellraiser II (1988)
Alternatieve titel: Hellraiser II
Teleurstelling.
Na de eerste Hellraiser is dit vervolg voor mij een teleurstelling. Het verhaal vond ik wat rommelig en een stuk minder boeiend dan zijn voorganger. Wel zaten er enkele ongemakkelijke scènes in, wat natuurlijk altijd een pluspunt is bij een horrorfilm. Het grote minpunt vond ik de sfeer. Deze film is meer een actiehorror, wat de sfeer niet ten goede komt. Als je van actiehorror houdt, is dit vast een goede film, voor mij deed het afbreuk aan de macabere sfeer van het eerste deel.
Ik weet niet of dit trouwens een bekend probleem is, maar bij de matrasscène, viel bij mijn dvd plots het geluid weg voor een drietal seconden. Dit was natuurlijk jammer, omdat het net om een schrikmoment ging. Zijn er nog mensen die dit hadden? Verder geen schrammen op de dvd.
Hellraiser (1987)
Alternatieve titel: Clive Barker's Hellraiser
Ik ben een vrij grote horrorliefhebber, maar veel klassiekers in het genre heb ik nog niet gezien. Daarom ben ik begonnen aan een inhaalslag. Deze Hellraiser kon dus absoluut niet ontbreken en terecht!
Dit is op en top horror zoals het hoort. De slechteriken en monsters zijn zo onheilspellend en goed ontworpen. Het verhaal vond ik ook best interessant en het naargeestige sfeertje was de volledige film aanwezig. Terecht een grote horrorklassieker en een schande dat ik deze nog niet eerder heb bekeken.
Man from Utah, The (1934)
Hoewel de korte speelduur van 52 minuten, vond ik het toch een enorm langdradige film. De film had lange, nutteloze scenes en voelde eigenlijk de hele rit door saai. Het acteerwerk was ook ferm ondermaats.
Een tegenvallende Western met John Wayne in de hoofdrol.
Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors, A (1987)
Dit derde deel in de Nightmare on Elmstreet-reeks vind ik voorlopig de beste. Visueel is het een stuk interessanter, de muziek is beter, er wordt over het algemeen een stuk overtuigender geacteerd. Hier waren er effectief ook wat engere scènes, iets wat ik in de eerste twee delen compleet miste. Alles ligt dus een niveautje hoger dan zijn voorgangers. Hopelijk kan het deze stijgende lijn volhouden. Ik ben benieuwd naar de vierde!
Nightmare on Elm Street Part 2: Freddy's Revenge, A (1985)
Alternatieve titel: A Nightmare on Elm Street 2
Niet overtuigd.
Het acteerniveau ligt in deze film iets hoger dan zijn voorganger. Ik vind Mark Patton vrij behoorlijk acteren hier. In ieder geval een stuk beter dan het hoofdpersonage uit de eerste film. Het verhaaltje is wat omgegooid. Hier probeert Freddy zijn slachtoffers niet meer te vermoorden in hun dromen, maar neemt hij bezit van een lichaam uit de echte wereld om daarmee slachtoffers te maken. Velen vinden deze ommezwaai van concept een ramp, maar ik heb daar minder problemen mee.
De spanningsboog lag ontzettend laag en dat is natuurlijk de grootste doodsteek bij dergelijke horrorfilms. Het monsterdesign was echt om van te huilen, denk aan die gemuteerde honden die echt verschrikkelijk vormgegeven zijn. Ik hoop dat volgende films in de reeks mij wat meer kunnen overtuigen, want ik begin stilaan de hoop te verliezen.
Nightmare on Elm Street, A (1984)
Vreemd dat horrorklassiekers mij altijd ietwat teleurstellen.
Het grootste minpunt vond ik de belachelijke acteerprestaties. Precies of ik was naar een schoolvoorstelling gaan kijken. De film wordt nergens echt griezelig omdat Freddy te snel, duidelijk in beeld komt. Hierdoor mist de film wat mysterie. Ook is Freddy te 'grappig' om echt eng te zijn, wat natuurlijk nooit goed is voor een horror.
Wat ik wel goed vond, was het uitgangspunt. Ik vind het een goed concept dat prima wordt uitgewerkt. Onmiskenbaar een klassieker in het horrorgenre, maar helaas niet wat ik ervan verwacht had.
Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (1922)
Alternatieve titel: Nosferatu, a Symphony of Horror
Mijn eerste stille film die ik gezien heb en ik moet zeggen dat het me absoluut niet bevalt. Ik wist maar half over wat het ging en kon mijn aandacht er dus ook niet echt bijhouden. Het is een horror, maar het werd nergens echt eng. Ik kan me voorstellen dat het in zijn tijd angstaanjagend was, maar voor mij deed het niets meer.
Waar het wel snor zit, is het sfeertje. Dat voelt echt luguber aan door de oude grimmige zwart-wit beelden en de best wel goede make-up van de griezelfiguren. Wat de muziek betreft scoort deze film dan weer ontzettend laag. Ongelooflijk irritante deuntjes, die eindeloos herhaalt worden tot vervelends toe. En dan nog één iets vreemds, die Nina, is dat een man met een pruik op ofzo?
Stille horrorfilms is dus duidelijk niets voor mij, ik zal wel nog eens een stille komedie proberen, misschien dat het me meer bevalt, maar wat horrors betreft is dit een éénmalige ervaring.
Psycho (1960)
Alternatieve titel: Alfred Hitchcock's Psycho
Psycho is voor mij samen met The Shining, de beste horror ooit gemaakt. Waarom ik deze mening heb, kom je te weten in deze recensie.
Marion Crane, gespeeld door Janet Leigh, heeft 40.000 dollar gestolen en slaat op de vlucht. Ze maakt een tussenstop bij het Bates Motes en daar begint er een heuse nachtmerrie. Ik vind Janet Leigh echt een bijzonder goede actrice. De overtuigende manier van gevoelens spelen en de echtheid van haar handelingen, maken haar tot een zeer pure actrice. Om even een voorbeeld te geven, noem ik de scéne waar ze in de auto zit en er achter haar een politiewagen rijdt. De manier hoe ze haar gevoelens van opluchting overbrengt wanneer de politiewagen een andere straat inrijdt zijn zo goed gebracht. Het zijn misschien allemaal maar kleine dingetjes, maar juist deze zaken maken het onderscheid tussen goede en slechte acteurs.
De film is geregisseerd door Alfred Hitchcock en dat doet hij zeer voortreffelijk. De scénes in de wagen, waar Marion verzinkt zit in haar gedachtes, sleuren de kijker helemaal mee in die gedachtengang. Alles rond je wordt vaag en gedachtes van Marion worden ook de gedachtes van de kijker. Zeer goed gedaan!
Het verhaal kent ook veel plotwendingen. Je denkt op het eerste moment dat Marion Crane het hoofdpersonage is, maar na een halfuurtje wordt ze vermoordt in de douche. Deze scéne is qua special effects misschien niet zo indrukwekkend, maar de regie is ronduit geweldig! De camerastandpunten, de spanningsopbouw, het schrikmoment en het moment na de moord zijn zo fantastisch geregisseerd. Het stuk waar de camera een close-up neemt van het oog van Marion's levenloze lichaam, om daarna geleidelijk aan uit te zoomen is werkelijk waar schitterend gedaan.
Ik heb in deze lap tekst al veel lofbetuigingen gedaan jegens Janet Leigh, maar de ultieme ster in deze film is natuurlijk Anthony Perkins als Norman Bates. De rol die hij hier neerzet is subliem.
Het verhaal kent zoals eerder vermeldt veel plotwendingen en de ontknoping is dan ook zeer verrassend. Dit is een waar meesterwerk van Alfred "The Master of Suspense" Hitchcock. Uiterst sterke horror!
Requiem for a Dream (2000)
Ik ben begonnen met de filmografie van Darren Aronofsky in chronologische volgorde te bekijken. Met Pi kon ik niet zoveel, maar deze vind ik schitterend. De montage is het sterkste punt in deze film. Geniaal vormgegeven, waardoor je meegesleurd wordt in de afgrond waar de personages in terecht komen. Dit samen met de muziek zorgt voor een memorabele filmervaring.
Robots (2005)
Vermakelijk.
Deze films biedt anderhalf uur degelijk vermaak. Er zaten grappige momenten in, zoals de deur die twee keer voor Rodney's neus dichtvalt. Het is mooi geanimeerd met oog voor detail in de omgeving en er zitten enkele toffe personages in.
Een leuke film die niets speciaal doet, maar waarbij je even in een andere wereld vertoeft.
Shi Mian Mai Fu (2004)
Alternatieve titel: House of Flying Daggers
Ik ben liefhebber van de typische Oosterse stijl. De vechtkunsten, de mooie kleurrijke landschappen, de schitterende muziek en de cultuur op zich. Deze film was voor mij een ware droom, want alle elementen die voor mij de Oosterse cultuur zo prachtig maken, zijn in deze prent verwerkt.
De film is een opéénvolging van schitterende scénes. Wanneer je denkt de beste scéne van de film gezien te hebben, en je vermoed dat het niet meer beter kan, wordt je toch weer verbluft door een hoogstandje waar je mond van openvalt. De dansscéne op het begin, het gevecht in het bloemenveld, de momenten waar de pijlen van de boog door ze lucht suisen en vooral het slotgevecht zijn stuk voor stuk magistrale gebeurtenissen waar ik ten volle van heb gesmult.
Ook de acteerprestaties waren uitzondelijk goed. Ziyi Zhang speelt uitstekend als de blinde Xiao Mei, en de rest van de cast zet ook een meer dan voortreffelijke prestatie neer. Ook de verhaallijn was erg prettig, en goed volgbaar. De vele actiescénes maakten dit een plezier voor het oog. De figuranten in deze scénes waren talrijk en schitterend vormgegeven. De verschillende camerastandpunten waren schitterend uitgevoerd en is het ultieme bewijs wat voor een briljante regisseur Yimou Zhang is. Alles werd ondersteund door een schitterende soundtrack verzorgd door Shigeru Umebayashi.
Uiteindelijk kom ik tot het besluit dat deze film een ware parel is en dat hij zeker een plekje in mijn top 10 krijgt. Dit maakt me benieuwd naar meer films van Yimou Zhang.
Spartacus (1960)
Spartacus verteld het verhaal van de gelijknamige gladiator die een slavenopstand op benen zette die zeer grote proporties begon aan te nemen. Kirk Douglas vertolkt de rol van Spartacus en doet dat in mijn ogen voortreffelijk. Het verhaal is enorm meeslepend en boeit de volledige drie uren. De setting is adembenemend en de schitterende score van Alex North versterkt de Romeinse sfeer nog meer.
Een geweldige historische film door de topregisseur Stanley Kubrick. Kubrick zelf ziet deze film als een smetje op zijn carrière, dat maakt me dan nog meer benieuwd naar andere films van hem. Aangezien ik deze echt schitterend vind.
Spring Breakers (2012)
Een volledig verkeerd begrepen film. Ik denk dat het grootste kijkpubliek deze film is ingestapt met de verwachting een flauwe tienerfilm te zien. Dit kan voor deze mensen dan wel eens flink tegenvallen. Wat je hier voorgeschoteld krijgt is een visueel verbluffende film waar de vrouwen het gangstermannenwereldje overheersen.
Unieke ervaring die zeker nog eens herzien moet worden.
Stagecoach (1939)
Een klassieker onder de westerns met een voortreffelijke rol van John Wayne, wat ook zijn grote doorbraak betekende.
De film begint misschien wat traag, met korte rommelige scénes, maar éénmaal de film op gang is, valt er toch best veel te genieten. De cast is goed en bevat veel uiteenlopende karakters. Mijn favoriete personage is Buck, gespeeld door Andy Devine. Hij zorgt voor de humor met zijn aparte stem en acteert gewoon zeer goed. Ook Doc Boone, gespeeld door Thomas Mitchell zette een schitterende rol neer als alcolistische dokter. Hij heeft voor deze rol dan ook een oscar gewonnen. Mijn minst favoriete personage is Hatfield, die wordt gespeeld door John Carradine. Hij zet een vreselijk irritant, slijmerig personage neer, die alles op alles zet om indruk te maken op de zwangere Lucy Mallory.
Natuurlijk heb je ook John Wayne, die een zeer goede rol neerzet als Ringo Kid. De chemie tussen hem en Dallas is zeer goed in beeld gebracht en komt zeer geloofwaardig over. Dallas gespeeld door Claire Trevor wordt tot haar oren verliefd door de charmes van Ringo en dit zorgt voor een zeer leuk liefdesverhaaltje tussendoor.
De actie scéne naar het einde toe, waar de indianen de koets achtervolgen is werkelijk waar fenomenaal en vooruitstrevend. De schitterende stunt waar John Wayne van paard naar paard springt bijvoorbeeld is levensecht en maakt die achtervolging des te spannender.
Mijn conclusie is, dat deze film zijn tijd zeker vooruit is en het best een aangename film is, die zeker aan te raden valt voor liefhebbers van goede westerns. Deze film is historisch zeer belangrijk, aangezien het een grote invloed heeft gehad op latere westernfilms. Knappe film!
Twilight Saga: Eclipse, The (2010)
Een pak beter dan het tweede deel. Genoeg tergende melodramatische scènes, maar gelukkig ook meer interessante stukken. Kristen Stewart is echt een verschrikkelijke actrice, soms heb ik de indruk dat ze slechts één emotie kan uiten. Het verhaal was hier wel een stuk boeiender dan deel twee, maar de eerste film uit de reeks vind ik vooralsnog de beste.
Sowieso niet mijn serie, maar het valt toch beter mee dan ik verwacht had.
What to Expect When You're Expecting (2012)
Beroerd.
Enorm saaie, langdradige film die me op geen enkel moment wist te boeien of raken. Het enige personage dat ik nog tamelijk vond, was de rol van Anna Kendrick. Verder waren de vaders in het park echt onuitstaanbaar. Een typische poging van willen grappig zijn, maar niet kunnen. Verschrikkelijk!
Snel vergeten en nooit meer opnieuw kijken.