A Nightmare on Elm Street (1984)

Een jaar of tien geleden kwam mijn neefje, die toen een jaar of tien oud was, bij me langs om een film te lenen. Hij kwam in die tijd wel vaker bij me om films te lenen, en deze keer wilde hij wel een keer een ‘enge’ film kijken. Ik vond ook dat hij er wel aan toe was, want hij was niet echt bang aangelegd. Ik gaf hem ‘A Nightmare on Elm Street’ mee, een komische horror uit 1984, geregisseerd door horrorspecialist Wes Craven. Ik zag de film ooit als tiener en ik kon me herinneren dat ik hem indertijd erg vermakelijk vond. Ik stelde wel als voorwaarde dat zijn ouders mee zouden kijken, zodat ze hem eventueel uit konden zetten als het allemaal te spannend werd.

De volgende dag hoorde ik van zijn moeder dat ze de film inmiddels gekeken hadden, samen met een aantal vriendjes. En hoewel mijn neefje hem zelf best aankon, hadden zijn vriendjes ’s nachts allemaal in hun bed geplast. Tsja, als ik dat geweten had, had ik misschien beter The Gremlins mee kunnen geven of zo.

Gisteren bekeek ik de film voor de tweede keer, en eigenlijk vind ik de film nog steeds eerder komisch dan eng. De film gaat over een aantal tieners (waaronder een piepjonge Johnny Depp), die in hun dromen achtervolgd worden door de griezelige Freddy Krueger (gespeeld door een fantastisch geschminkte Robert Englund). Indien ze niet op tijd wakker worden, worden ze op gruwelijke wijze afgeslacht. En uiteraard gebeurt dat een paar keer. Voor volwassenen erg vermakelijk, maar ik kan me voorstellen dat dit voor jonge kinderen behoorlijk spannend kan zijn.

De film kreeg een stuk of tig vervolgen, allen met Robert Englund in de rol van Freddy Krueger, maar ik ga ze niet kijken. Ik heb het idee dat ze allemaal voortborduren op hetzelfde idee, en wat dat betreft gaat er toch niets boven het uitstekende eerste deel. 4*

Zag de film voor het eerst zonder enige voorkennis, per toeval, in een bioscoop in Parijs, toen we daar een avond de tijd moesten doden. (Was een van de weinig voorstellingen in het Engels.) Dat was een fijne verrassing!

Het eerste (en tweede) deel vind ik toch vooral eng. Althans er wordt een mooi creepy sfeertje neergezet met mooie bloederige kills. Vanaf deel 3, kiest de serie volluit voor de komedie. Een grove fout, want er is vanaf daar weinig meer aan.

Hoewel Freddy een enorme cultstatus heeft en Johnny Depp een prachtige Grace Under Pressure poster boven zijn bed heeft hangen, heeft de film niet meer de impact van 34 jaar geleden. Het ziet er allemaal erg achterhaald uit. Het begint allemaal nog best aardig met Tina, maar naar het einde toe wordt het veel te luchtig . Het zijn enkele scenes die de film nu nog wat aanzien geven en van veel spanning is eigenlijk slechts sporadisch sprake.

Voor de tweede keer de eerste 'A Nightmare on Elm Street' herzien. Heb mijn score met een halfje verlaagd. Toch door het matige acteerwerk en doordat ik Freddy Krueger toch niet zo eng vind. Af en toe zelfs grappig (misschien was dat ook de intentie in sommige scenes). Had je een boomlange vent neergezet, die weinig zegt, een Michael Meyers bijvoorbeeld, dan was het allemaal een stuk serieuzer geweest en kwam het allemaal naar mijn mening meer tot zijn recht. Krueger is in tegendeel tot zijn collega's Jason Voorhees, eerder genoemde Michael Meyers en Leatherface een stuk kleiner. Soms zelfs nog kleiner dan zijn slachtoffers.. hoeft natuurlijk niet alles te betekenen, maar in mijn belevenis wel. Daarnaast dacht ik waarom kiest Craven nou hier of daarvoor. Waarom staat Nancy als een gek te schreeuwen voor het raam en een agent (collega van haar vader) die doodleuk blijft kijken naar het raam? En dus geen actie onderneemt. Dat soort aspecten zijn jammer en doen de film niet ten goede, maar genoeg negatief geweest nu gaan we over op de pluspunten.

En natuurlijk is en blijft Freddy Krueger een coole horror-personage. Alleen niet mijn favoriete! En zeker heb ik ook wel genoten van de film. De film is bij vlagen bloederig, vooral die bedscène. Geweldig gefilmd, met zo'n laag budget. En dan hebben we Krueger die met zijn vlijmscherpe messen zwaait die een hoop redden.

Ben benieuwd naar de volgende delen die ik snel zal zien. Ik heb namelijk een blu-ray box met al de 7 delen!

Leatherface zorgde voor een vernieuwde blauwdruk van de slasher-film en met Michael Myers kwam dat ook kwalitatief op een hoogtepunt. Daarna volgde nog een heel reeks, de ene al wat minder dan de andere. Maar voor liefhebbers van de guilty pleasure toch ook een plezier met Jason Voorhees, Chucky, Ghost Face, Jeeper Creeper, Candyman, Hellraiser en uiteraard Freddy Krueger. Niet meteen mijn favoriete slasher in het rijtje. Te druk, te clownesk en het spiegelbeeld van Michael Myers.

Van het rijtje dat ik noemde (als je ze allemaal onder 'slasher' wil zetten), is Jason Voorhees (naast het ultieme icoon Michael Myers) mijn favoriet, al kan je niet echt zeggen dat de films van Friday the 13th zo goed zijn. Maar hij staat bekend om de meeste kills en zijn personages groeit elke film figuurlijk en letterlijk mee. Deze Nightmare on Elm Street heeft dan wel geen Myers of Voorhees, maar staat als gulty pleasure culthorrorfilm wel beter overeind. Enkele leuke quotes, geweldig over top en zo heerlijk fout dat het weer goed wordt. De film duurt ook niet lang en het is misschien wel een troef dat hij zichzelf niet zo serieus neemt. Alles valt of staat ook met een scream queen. Marilyn Burns in Texas Chainsaw Massacre, Jamie Lee Curtis in Halloween en Neve Campbell in Scream geven de slasher een waardige tegenstrever die meer is dan nr zoveel uit het doosje slachtoffers dat voor de film opengemaakt werd. Hier zien we Heather Langenkamp die buiten deze film niets bijzonders gedaan heeft, maar als het hoofdpersonage in de film meer opvalt dan je zou verwachten.

In dit genre gaat de kwaliteit en het budget van sommige sequels de hoogte in, maar mis je toch zo'n sleutelfiguur die meer is dan een veredelde figurant die hoopt om zo door te breken in Hollywood. Heather Langenkamp wint uiteraard nooit een Oscar, buiten dit zal ze ook niet veel gedaan hebben. Maar wat ze doet, doet ze goed.

Deze 1e deel vorige week herzien. Ga alle delen ff lekker herzien.

Is deze film geschikt vanaf 14 jaar heb net IT gezien groet geralt of rivia

Oef.

Ik was voorbereid op een tegenvallende herziening, maar het is nog erger dan ik vermoedde. Freddy vooral, met zijn kiekeboe-persona, belachelijke stem en totaal gebrek aan dreiging. Wat een flapdrol.

De special effects willen soms ook niet meewerken, maar het is meer dan dat. Telkens als het eng moet worden, verandert Freddy in soort Jan Klaassen en schakelt de soundtrack naar synth-hectiek met een slapstickrandje, waardoor het eigenlijk nooit eng wordt.

De film is eigenlijk op zijn best buiten de moorden om, als de soundtrack zich een beetje gedeisd houdt en er best een creepy sfeertje opgebouwd wordt. Zeg maar tot het moment dat Freddy weer verschijnt om de spanning met kolder om zeep te helpen. En met klunzigheid, zeker in het laatste half uur, dat meer gelijkenissen met Home Alone oproept dan je wilt van een horror.

Flinke deceptie. Met een paljas als boeman, een oversture soundtrack en verouderde effecten, is er weinig wat de iconische status overeind houdt. Oi, en dat einde ?. 2*

is deze geschikt heb christine en alien in de tussentijd ook al gezien

Absoluut. Door de veroudering van de SFX boet de film hedendaags iets aan spanning in, maar voor mij mag dat verder de pret niet drukken. Freddy is creepy maar behoud een zekere luchtigheid waardoor het prima te kijken valt op die leeftijd.

Voor de liefhebber: Hij draait deze halloween (do 31 okt) in geselecteerde Pathe bioscopen : https://www.pathe.nl/film/24900/a-nightmare-on-elm-street?m_i=SdQo%2BMKKng2heLsTpL8TKRDD8%2BIB17OfAakQkeM31oSMZEHsrz5ZEHBj4EzanF0zMBYjqFf2m6XHOxBr4G%2BPEDqKqcxsmdtsJ7BSSj&utm_source=sim&utm_medium=email&utm_campaign=PAT_Always_On&utm_content=Blok+1+%3E+Header&utm_term=

Do sluit ik me dagje op in Pathé (Nijmegen) :

- A Nightmare on Elm Street
- Blade Runner
- Terminator: Dark Fate
- Ready or Not
- Bumperkleef

Eén vd minste Nightmare on Elmstreet films, enige tijd terug nog eens gezien en vond hem echt saai, dacht echt dat deze vet was, niet dus, teleurstellende herkijk was het. Blijkbaar is Wes Craven niet m'n favoriete regisseur, buiten Scream, is er mr weinig echt men ding van hem.

Onlangs de boxset van de 7 nightmare films gekocht.
Nu was de eerste aan de beurt.
Blijft toch een klassieker en niets veroudert
echt een 4,0 waard