Hellraiser (1987)

Heb de Hellraiser box 1 t/m 7 (dvd) al heel lang. Maar ook alweer jaren geleden dat ik deze films gezien heb.

Sinds kort na lang niet meer gezien te hebben weer zin in gehad. Deze en vooral Hellbound vind ik geniaal. Visueel hoe het overkomt, maar ook de lines van Pinhead vind ik veel sterker als in de nakomende films (Hell on Earth etc.) Hell On Earth nog wel aardig, maar daarna is elke vervolg film eigenlijk overbodig.

Hellbound vind ik een fractie beter dan deze, maar dat is echt nipt. Wel raar aan Hellbound dat Chatterer Cenobite opeens anders eruit ziet halverwege de film... Originele is wel bruter.

Och, wat heb ik deze film toch al erg lang in mijn achterhoofd zitten en zeker na alle positieve verhalen is mijn interesse naar deze horror toch erg omhoog geschoten. Toen ik dan ook nog een Funko! poppetje kreeg in een maandelijkse horror doos wist ik het zeker: deze film moet ik zien en dat kwam natuurlijk het mooiste uit op een horror challenge hier binnen MovieMeter. Gisteren heb ik mijn kans gegrepen en deze, toch knap uitziende horror op de tv geflikkerd en lekker gekeken.

Wat mij opviel bij deze horror, en wat ik vaak wel bij horrors uit de jaren ’80 heb is dat ze een slechte sfeer overbrengen die me na loop van tijd uit mijn concentratie haalt en dat ik de films vaak oninteressant begint te vinden. Gelukkig is dit al niet bij andere horror klassiekers gebeurt (als een ‘Halloween’ of ‘A Nightmare on Elm Street’) en ook bij Hellraiser is dit niet het geval maar, wat ik wel bij me dacht en dat miste ik oprecht veel in deze film: waar bleef Pinhead met zijn aanhang? Dat duurde voor mij toch wel even net iets te lang en ook wist Clive Barker mij niet te overtuigen met een andere blik of scéne want de film raast maar door, geen Pinhead te bekennen.

Toch tegen het einde aan kwam er eindelijk eens een blik van Pinhead, hij begon zich eindelijk met de film te bemoeien en de film leefde weer, je wist gewoon dat hij gemist werd of beter gezegd: de film mistte iets. Wanneer Pinhead eindelijk een beetje actief begon te werden werd de film ook langzamerhand wat spannender en interessanter maar, niet weggenomen dat we dan nog maar twintig minuten te gaan hadden, we waren al bijna klaar met de film als voor mij het echte pit in de film kwam en er een schot in de zaak werd gestoken.

Clive Barker, een niet al te bekende regisseur weet hier met een ontzettend krap budget ($1.000.000) weet hier toch een erg fijne horror cult klassiek personage maar ook film neer te zetten die nog aardig levendig was en wat mij vooral opviel en ik ook erg aangenaam vond is dat de special effecten in deze film ontzettend fris eruit zagen. Waar Carpenter met (ook een knallende film) ‘ The Thing (1982) ‘ liet zien dat niet altijd de jaren ’80 special effecten er geweldig uit kunnen zien liet Barker hier het tegenovergestelde zien. Ja, toen Frank net uit de grond kwam zetten zag het er een beetje nep uit maar eenmaal gegroeid en in dat donkere hoekje zag de bloederige Frank er ontzettend goed uit en je kon merken dat daar ook wel erg veel tijd in gezeten heeft.

Het verhaal was erg leuk. We volgen in het begin Frank, die op een nogal spirituele wijze een doos weet te verkrijgen en deze later met een ritueel opent. Pinhead met zijn achterban kwam tevoorschijn en wouden Frank mee nemen naar de hell maar Frank wist te ontsnappen en bleef in het huis leven. Wanneer Julia met Larry besluiten om terug te gaan naar het ouderlijk huis voelt Julie zich niet fijn worden, ze krijgt flashbacks met Frank en je moet er maar langzaam achter komen dat Kirsty misschien hun dochter is of niet, want dat weet ik nu ook nog steeds niet zeker. Larry komt bebloed op zolder aan en Frank komt weer tot leven, hij moet bloed krijgen om zichzelf weer helemaal te genezen en een echte mens te worden. Hij laat Julia wat slachtoffers maken zodat hij hun leeg kan zuigen. Wanneer ze dan ook Larry vermoorden en Kristy komt er achter laat ze Pinhead, Frank weer afmaken (want Kristy heeft Pinhead opgeroepen dankzij de doos). Ze leid Frank terug naar Pinhead die hem ditmaal wel meeneemt naar de hel.

Allemaal best simpel maar stiekem erg leuk, toch niet mijn favoriete horror klassieker al blijft het gewoon een kick-ass film die veel leuke en nieuwe dingen weet te brengen wat mij ook echt wel aanstond. Ik ben klaar voor de volgende delen want, ik heb me niet verveeld met Hellraiser!

3.5*

Toch ongeloofelijk dat die voor 1 miljoen gemaakt is destijds. Nu wordt er weer een Hellraiser film gemaakt en dan wel voor de helft: Hellraiser: Judgment (Video 2017) - IMDb

Nu was 1 miljoen in 1987 echt meer geld dan nu dus je kunt wel nagaan dat dit echt een veel te laag budget is en Doug Bradley is er niet meer bij...ik vrees het ergste. Vind het wel jammer, zoveel Hellraiser filmvervolgen maar zo slecht, zeker na deel 4...

Wel komt er een nieuwe Hellraiser - IMDb (geen remake) met budget van 14 miljoen, dat lijkt al een klein beetje ergens op.

1987 was een goed jaar voor horror. Jason en Leatherface hadden het jaar ervoor net nieuw leven ingeblazen gekregen en Freddy en Ash zaten op hun hoogtepunt. En toen was er ineens Hellraiser, het regiedebuut van schrijver Clive Barker, wiens carrière als een speer ging nadat Stephen King iets positiefs over hem zei. Ditmaal geen Amerikaanse boemannen met bijlen en messen, maar Britse horror met rondvliegende kettingen met weerhaken en - natuurlijk - de Cenobites.

Groot op de poster werd het personage van Doug Bradley (in de film heet hij simpelweg Lead Cenobite) afgebeeld, omdat de mensen van de marketing dachten dat hij het meest zou aanspreken. In de film zelf spelen de Cenobites maar een kleine bijrol, destijds tot groot ongenoegen van een jonge Chainsaw. In die tijd wilde ik gewoon 90 minuten lang Pinhead en zijn vrienden aan het werk zien. Hellraiser gaat echter om de driehoeksverhouding van Julia en de broers Frank en Larry. Larry is een saaie, burgerlijke oetlul en Frank is sexy, spannend en zoekt voortdurend de grenzen op. Zelfs zo ver dat hij in de hel belandt dankzij het mysterieuze puzzeldoosje - het échte gezicht van de Hellraiser franchise. Als Frank terugkeert moet blijken hoeveel Julia voor hun liefde over heeft.

Ondanks de weinig Cenobites; op het gebied van gore en smerigheid stelt Hellraiser niet teleur. Naast de gore, met haken die in vlees snijden, is de film ook op andere vlakken onsmakelijk; overal zien we maden, ongedierte en Britse mannen van middelbare leeftijd in hun tidy whities. De film is voor een laag budget gemaakt, maar sommige effecten zijn uitstekend gedaan. De wederopstanding van Frank is bijvoorbeeld een sterke sequentie en de make-up effecten - en het design - van de vier Cenobites is even tof als iconisch. Vooral Chatterer is een prachtige creatie, als je het mij vraagt. Maar daar tegenover staat de Engineer, een knullig monster, waarvan je letterlijk het karretje ziet waar hij mee naar voren wordt gereden. Sowieso is de Engineer een beetje een overbodig en suffe aanwezigheid, maar nog niet zo overbodig als Steve, het vriendje van Kirsty. Zelfs Kirsty is niet eens echt nodig voor het verhaal, laat staan haar droomsequenties en bijbaantje in een dierenwinkel.

Ondanks dat veel zaken de tand des tijds niet helemaal hebben doorstaan en zaken als het acteerwerk hier en daar vrij ondermaats zijn, Hellraiser heeft gelukkig een enorme charme. De sequenties met de vier Cenobites en alle one-liners die de twee sprekende Cenobites uitkramen zijn memorabel. Het script is daarnaast nog relatief simpel en rechtlijnig, zeker vergeleken met de overige films in de franchise. Geen van de vervolgen wist tot dusver de eerste Hellraiser te evenaren. Maar tegelijkertijd is zou de juiste persoon hier een prima remake van kunnen maken. Er valt immers ook genoeg te verbeteren.

Vooruit, 4 sterren.

“The box, you opened it, we came.”

De grootste kracht van Hellraiser is de fantastische sfeer die regisseur Clive Barker vanaf het begin weet te creëren. Onheilspellend, spannend en soms ook lekker bloederig, de make-up afdeling verdient alle prijzen voor hun fantastische werk. En de acteurs weten het ook allemaal goed te spelen, met Robinson, Laurence, Higgins, Chapman en Oliver Smith die allemaal meegaan in de gekte. Hellraiser straalt vakmanschap, originaliteit en liefde voor het horrorgenre uit, en zo zie ik het graag.

Wat is dit een heerlijke film!

Totaal niet verwacht, tot nu toe verreweg de beste nominatie van de horrordraft van nominaties die ik nog niet heb gezien. U96 heeft me hier toch een echt toppertje laten zien, er valt weinig op aan te merken aan deze film.

Deze behoorlijk grove en vieze film blinkt uit met zijn lekker vieze ontwerpen, zowel de "Cenobites" als de gore in het algemeen zien er behoorlijk lekker uit. Aan het begin had ik mijn twijfels aangezien ik er een hekel aan heb als karakters (in dit geval de moeder) zich als een stelletje malloten gedragen zonder dat er op magische wijze iets gemerkt wordt door de mensen eromheen.

Dit alles wordt meer dan goed gemaakt door de heerlijke horror die eigenlijk volop in beeld komt. Misschien zijn de bliksemschichten die van het doosje afkomen er wat knullig uit, de rest van de gore komt sterk en erg goed in beeld.

De aandacht in het tweede deel bleef er volop bij, Laurence is een schattige verschijning en Barker steelt de show als de enige echte "Pinhead". Elke scene met de Cenobites is een genot, de horror is top en je verveelt je nergens. Heerlijk filmpje dit, ben er erg enthousiast over.

[quote]Shadowed schreef:

Wat is dit een heerlijke film!

Totaal niet verwacht, tot nu toe verreweg de beste nominatie van de horrordraft van nominaties die ik nog niet heb gezien. U96 heeft me hier toch een echt toppertje laten zien, er valt weinig op aan te merken aan deze film.

op naar het tweede deel zou ik zeggen, die is minstens zo goed als het eerste deel,

Normaal zijn dit soort horrorfilmpjes niet direct mijn ding maar deze film vond ik toch veel beter dan ik had verwacht. Lekker sfeertje, de gore bleef gelukkig binnen de perken. Het verhaal blonk ook uit in originaliteit. En dan hebben we nog de zeer aantrekkelijke Kirsty. Ja, mooie dames doen het bij mij altijd goed in films.

Heb mij dus prima vermaakt met dit filmpje wat niet gezegd kan worden van het vervolg dat ik gelijk hierna heb bekeken. Dat vond ik net zoals zo vele sequels een enorme teleurstelling, het aanzien eigenlijk niet waard.

3,5*

Een film die nog lang bleef naspoken in mijn hoofd. En ik weet niet precies waarom. Er hangt gewoon een erg nare sfeer in dit gezinsdrama, verpakt als neogotische horror. Die demomen zijn natuurlijk vrij creepy, maar ook de link die gelegd wordt tussen de hang naar genot en verdoemenis is vrij onheilspellend.

De rol van Frank vind ik bijzonder bizar, vooral als de relatie ontstaat tussen hen. Dit gaat alle verbeelding te boven, dat een vrouw haar gezin in de steek laat voor een zombieachtig wezen. Het gemak waarmee zij dit lijkt te doen rijmt mooi met het de genotswensen van Frank, en de bijbehorende doem. Omdat de algehele setting zo alledaags is, komt de bijbehorende horror extra bizar over.

Ik krijg nog altijd een naar gevoel bij deze film als ik eraan denk. Daarnaast biedt de film genoeg verhaal en spanning om het musant te houden. Precies wat een goede horror moet doen.

4*

come to daddy

Heerlijk gore. dat hij Julia neer zou steken zag ik niet aankomen. verder de special effects lichtjes/sterretjes wat hef moest voorstellen vond ik drama. Maargoed, het is natuurlijk een wat oudere film.

Gisteren herzien.heb weer genoten van het lekkere gore.het verhaal is ook goed.en de cast is ook prima.toch vind ik deel 2 leuker maar deze is zeker goed.kan toch altijd weer genieten van de hellraiser reeks eerste 4 delen zijn wel de beste delen van de hele reeks.

Hellraiser is toch zo'n film die je wel aan het hart gaat. Natuurlijk is de film volgens de 2019 standaard behoorlijk cheesy en gedateerd. Maar de algehele vibe, die sicke gedachtengang van de gekke stiefmoeder Julia en de Cenobites zijn gewoon heerlijk. Zij zorgen ervoor dat Hellraiser ook in 2019 nog steeds een gewaardeerde horrorklassieker is.

4,0*

Beter dan verwacht. Hellraiser heeft een wat vreemd, maar daardoor boeiend plot. Geen killer on the loose of gillende meiden hier. In plaats daarvan de langzame wederopstanding van Frank, die zo'n vuig leven leidde dat hij naar de hel is gegaan. Hoewel de film stelt dat het openen van de kubus dit deed, bevat de film wat hints dat er iets aardsers aan de hand was.

De film is niet persé spannend, meer fascinerend vies en smerig. De effecten en setdesign zijn gewoon cool om naar te kijken en de grootste rollen uit de film zijn simpelweg niet likeable. Een vreemde combinatie, maar het werkt.

Hellraiser en zijn opvolger Hellraiser 2 - Hellbound zijn o.a. ware klassiekers uit de jaren 80 en zijn voor meningen cultfilms. Ik heb gisteravond samen met mijn vrouw en een kennis (beiden hadden de film nog nooit gezien), Hellraiser gekeken en vonden het ook een goeie film. En ik heb weer volop genoten van deze herziening. Binnenkort gaan we deel 2 kijken.

Blijft ook voor mij een horrorklassieker. Als auteur was Barker toch meer hardcore dan Stephen King. Een man lost een kubuspuzzel op en opent de poort naar een dimensie van pijn en genot, maar vooral van pijn. Het is zijn minnares en schoonzuster die hem de kans biedt om te herrijzen uit de hel. Een verhaal over lust en het overschrijden van verboden grenzen. De cenobieten met de legendarische Pinhead voorop, zijn uiteraard de attractie van de film (al komen ze pas laat in de film aan bod), en de plastische special effects ogen nog steeds goed. Het is niet bepaald spannend te noemen, maar de visuele uitwerking is nog steeds overweldigend.

Prachtige jaren 80-effecten, al hadden ze wel een stuk meer aanwezig mogen zijn. De rest van de film is wat minder, met vervelende personages en acteurs die niet bepaald goed spelen en hun opdracht lijkt ook nog eens overal 'zoveel mogelijk over the top-acting aub' te zijn geweest.

3,5* voor deze klassieker die best leuk is voor een keertje, maar geef mij toch maar liever andere klassiekers. Zelf hou ik bijvoorbeeld ook nog eens een stuk meer van het typische Amerikaanse jaren-80 gevoel dan dit Engelse.

Leuk dat deze op Videoland staat, ben benieuwd!

En deel 2 kun je op Netflix vinden.

Vandaag weer maar eens gekeken want dat was weer een tijd geleden.

Alle drie eerste delen staan op Videoland sinds kort en dan kan ik de verleiding niet weerstaan als Horror fan.

Hellraiser is zo'n film dat zo'n beetje alles heeft waar een Horror fanaat van houdt ; Gore, Duister en een geweldig Horror karakter genaamd Pinhead ( Doug Bradley)

De special effects zijn natuurlijk wat gedateerd maar voor die tijd was het zeker een gruwelijke film in zijn genre.

Ook was Ashley Laurence als Kirsty destijds geen straf om naar te kijken

Een absolute klassieker, die je samen met het tweede deel, je kunt kwalificeren als één van de beste Horrorfilms allertijden

Vandaag bekeken. Ik heb me prima vermaakt, maar het viel ook lichtelijk tegen. De film moet het volledig hebben van de sfeer, de praktische effecten en de Cenobites. Het acteerwerk is niet om over naar huis te schrijven, de personages en hun onderlinge relaties zijn heel vreemd (soms zelfs bevreemdend, wat dan wel weer leuk is) en écht spannend wordt het ook nooit.

Toch denk ik dat ik deel 2 nog een kans ga geven binnenkort.

Wat een domme film zeg. Veel, veel onzin op een hoopje. Slecht acteerwerk en belabberde effecten. Die crew van Pinhead was niet om aan te gluren vooral dat dikke figuur met die zwarte zonnebril Toch nog 1,5 ster voor dat kostuum waar Frank in zat, moest me denken aan die clip van Robbie Williams - Rock DJ No way voor mij om andere delen er achteraan te gooien, deze was al pijnlijk genoeg...

De jaren 80 waren toch werkelijk de hoogtijdagen voor slasher en gore horrorfilms. Volgens mij zijn er maar weinig andere periodes in de filmgeschiedenis die zoveel horror iconen hebben voortgebracht. Hellraiser is absoluut een klassieker in het genre en mag zich met recht in het rijtje van Halloween (hoewel de doorbraak daarvan al in 1978 was), Chucky, Friday the 13th, Nightmare on Elm street etc.

Hoewel het er allemaal wat gedateerd uitziet vind ik toch dat hij anno nu nog best prima overeind blijft. Het verhaal is en blijft absoluut vermakelijk en de speelduur van 90 minuten is precies voldoende om de volle aandacht er bij te kunnen houden. Het camerawerk en het acteren zijn typisch voor de jaren 80 en je moet er denk ik wel een beetje van houden, ik kan me in ieder geval wel voorstellen dat veel mensen het niet om aan te gluren vinden.

Deel 2 en 3 zijn onlangs ook toegevoegd op Prime, maar die zijn duidelijk een stuk minder dan dit deel. De overige delen van de reeks heb ik nooit gezien.

Hellraiser

Deze klassieker heb ik nooit eerder gezien, maar toch maar eens aan begonnen en hij viel niet tegen. Natuurlijk rekening gehouden met het feit dat deze film gemaakt is in 1987 dus de special effects waren toen nog niet heel bijzonder. Toch zagen sommige scenes er best goed en creepy uit. Blij dat ik hem uiteindelijk toch heb meegepakt.

3 sterren.

Hellraiser is me een jaar of 14 geleden zeer tegengevallen, maar met de reboot die er nu is en die ik wil zien toch maar een kans op eerherstel gegeven. Mijn smaak is behoorlijk veranderd in die periode, dat weet ik wel. Gelukkig komt Hellraiser er nu veel beter vanaf, maar nog altijd zal dit geen franchise zijn waar ik warm van word. Het is een tof concept, maar zo low budget uitgewerkt dat het gewoon moeilijk echt goed te vinden valt. De praktische effecten zijn wel goed gedaan met bloed en vlees, maar de andere special effects zijn gewoon dramatisch. Het acteerniveau is al niet heel veel beter. Toch kijkt alles wel aardig weg.

Erger dan het net genoemde is dat ik het gewoon nooit boeiend of spannend vind worden en de film gaat ook redelijk als een nachtkaars uit. Pinhead is een horroricoon, maar had voor mij wel betere films verdiend. Toch heb ik er nu wel een voldoende voor over, vooral omdat men in die jaren nog echt originele horrortitels afleverde in de bioscopen. De horrorfilmwereld teert nu nog op de titels uit de jaren 70 en 80.

3* (was 1,5*)

horror wat voor een je word gewoon uit elkaar getrokken. dat is ooit een man overkomen deze zit nu in de hell hij werd aan een pal vast gemaakt waarna er van overal hakken naar hem toe vliegen die zich vastzetten in zijn lichaam en hem stuk voor stuk uit elkander trekken. puzzel o wat leuk maar deze puzzel box is niet gewoon want al de gene die het geheim willen ontdekken of het raadsel van de box die krijgen de schik van hun leven als er opeens 3 demonen verschijnen. you open the box

Van alle classic horror films is dit eentje die ik nog niet gezien had. Wel leuk, maar echt super vind ik het allemaal niet. Qua effecten soms nog best te doen, maar net zo vaak gewoon eigenlijk niet. The Thing vind ik dan bijvoorbeeld veel mooier.

Verder echt belabberd acteerwerk van vooral die dochter. Over haar gesproken....

Hoezo merkte ze helemaal niets raars op aan haar "vader" toen ze hem net omhelsd had? Wij weten dat het Frank is, en zij zou toch aan die rare wonden moeten zien dat er iets niet klopt? En dan even later nadat ze zich verstopt heeft gaat ze op de overloop staan en een beetje staan huilen....was dan gebleven waar je was, zucht.

Jammer, had graag net zo genoten van de film zoals velen hier, maar het zij zo.