Hellraiser III: Hell on Earth (1992)

Jammer dat het budget blijkbaar op is gegaan aan de effecten en aankleding en dat er voor goede acteurs geen geld meer was. Man, lang geleden dat ik zo slecht acteerwerk heb gezien. Hing er voor iedereen een autocue waar dan statisch de tekst afgelezen moest worden of zo?

Video-voer.

Na twee aardige horrorfilms moesten de uiers van de melkkoe doorgemolken. Dat kan in principe vrij lang, maar vereist wel enige creativiteit. Die is in dit haastwerk helaas ver te zoeken en een en ander voelt aan als een met zwakke acteerprestaties doorspekte amateurproductie die rechtstreeks voor video bedoeld was.

Doorsnee.

Redelijk goed vervolg. Vindt alleen die achtervolgingsscene op straat niks. Je ziet duidelijk dat er een rubberen muur wordt kapot gebroken en vervolgens gaan ze met CD's zitten gooien. Voor de rest was hij wel te pruimen. Op naar deel 4.

Ja dat heb je bij horror films.

Wat? CD's gooien? Of dat je op kunt naar deel 4?

Cd gooien natuurlijk, het is tenslotte een Horror film he.

Goeie film met mooie rock nummers, 4,0

Beetje jammer dit..

Nadat ik deel 1 en deel 2 gisteren voor het eerst heb bekeken, was deel 3 ook al gauw aan de beurt. Deel 1 en 2 vond ik beide even goed.. (en dat voor een vervolg). Dus mijn verwachtingen van deel 3 waren toch wel dat ik zou vinden dat ook dit deel niet slecht was.

Hij is ook niet slecht, maar het is jammer.. Jammer dat het verhaal een beetje 'afgezwakt' is en ik al gauw het idee heb dat ze er maar weer een nieuw filmpje tegenaan gooien met een wat zwakker verhaal als de twee vorige delen.

Dit idee kreeg ik al gauw door het beeld. Hij blijft maar terugkomen.. Er komt gewoon geen eind aan. Wat natuurlijk wel logisch is, anders kunnen ze nooit meer vervolgen maken. Maar op deze manier, hoe het in deze film gebeurt, vond ik het een enorme teleurstelling.

Waar deel 1 en 2 het enorm moest hebben van de ontzettend sterke en goede sfeer, miste ik dat hier enorm. Er was geen sfeertje in deze film.

Dit deel kwam overigens ook een stuk onrealistischer over.. Tuurlijk, de andere 2 delen zijn ook niet echt waarschijnlijk, maar daar is toch de twijfel. Hier verandert dat al gauw naarmate Pinhead en zijn nieuwe leden gewoon op hun gemakkie door de straten lopen. Jammer.

Wel vond ik het een enorm pluspunt van dit deel dat we meer te weten kwamen over Pinhead. Over zijn verleden als mens. Waarom hij Pinhead is. En wanneer. Ja, dat vond ik wel mooi.

Het verhaal zelf vind ik persoonlijk niet echt sterk.. Eerder zwak. Maar ja, ik kan er niet omheen.. Het is én blijft natuurlijk ....Hellraiser.

3*

Aardig derde deeltje. Ik ben ze nu allemaal eens aan het kijken, maar deze was best goed te doen. Niet zo goed als de voorgangers, maar in ieder geval origineel genoeg om toch een eigen weg in te slaan. Ik bedoel, Friday the 13th en Nightmare on Elm Street komen telkens op hetzelfde neer. Het personage van Pinhead heeft iets meer diepgang gekregen, dat vond ik wel goed. Leuk dat Motorhead even komt opduiken bij de aftiteling.

Dan vond ik Armored Saint gedurende de film zelf toch gaver. Maar vind je 5 sterren voor een aardig derde deeltje dat 'best goed te doen is' ook niet wat hoog?

Morgen ochtend dan maar lekker deel 3 kijken. Ik heb de hellraiser cube box dus ik kan ze in principe allemaal kijken. Heerlijk vakantie gevoel

Nou, hehehehehe. Het derde deel ook weer gekeken. Ook in dit deel kun je weer genieten van de heerlijke klassieke horror. Wat mij betreft is Hellraiser III: Hell On Earth minder dan de eerste twee delen, maar ik heb me eerlijk gezegd prima vermaakt met deze film.

Na de gebeurtenissen van deel 2 zit Pinhead vast in een standbeeld. Dit wordt verkocht aan een nachtclubeigenaar genaamd J.P. Monroe. Wanneer hij plotseling bloed morst over het standbeeld, komt Pinhead beetje bij beetje weer tot leven. Hij zorgt ervoor dat J.P. hem genoeg lijken brengt die hem weer tot leven kunnen brengen. Als hij vrij is, bevindt hel zich op aarde en de enige die het kan stoppen is de journaliste Joey Summerskill.....

Op zich vond ik dit een mooie horrorfilm. Af en toe vond ik sommige van de gebeurtenissen in deze film een beetje ongeloofwaardig maar ja er zit toch genoeg spanning, gore en natuurlijk de griezelige muziek in om je prima te vermaken. Het acteerwerk in deze film was wel echt heel erg slecht. De enige die het goed deed was Doug Bradley. Hij speelde zowel Pinhead als Capt. Elliot Spencer. Hij was erg goed, maar voor de rest was het acteerwerk een zooitje. De regie was wat mij betreft prima, natuurlijk ook belangrijk is de betrokkenheid van genie Clive Barker. Wat mij betreft begint vanaf deze film de 'clive barker sfeer' weg te raken en moet de film het met name doen met veel bloed & gore, maar natuurlijk ook wel spanning, hoewel die enigszins afwezig was. Maar gore, ja dat is Hellraiser III: Hell On Earth wel!

Dus kortom: wat mij betreft prima horrorfilm, niet zo goed als deel 1 & 2 maar toch een vermakelijke horrorfilm. Een 4 voor deze film.

Morgen deel 4 kijken

het derde deel in de reeks is weer een uitstekende film.
vanaf deel 4 werd het minder, hoewel sommige vervolgen op zich nog wel goed waren.
toch wel de laatste scènes zijn wel echt classic.
dit is toch wel echt een horror classic die iedereen gezien moet hebben.
wel af en toe wat flauwtjes van sommige van die cenobites (die ene met die camera bijv)
maar voor de rest is dit een uitstekende hellraiser film.

Goed gesproken en aangezien ik deze al ontelbaar aantal keer gezien heb, ben ik het volledig met je eens.

Een heerlijke 3de deel!

Ik heb me nergens in de film verveeld!
Komt gewoon dat ik Pin-Head super geweldig vind.


de 4de deel vond ik ook erg vermakelijk, maar dan gaat het toch een beetje bergaf-waards!

Happy are they who come to my supper.

Niet simpel uiteraard om na de 2 voorgangers nog eens even hoog te scoren.

Hellraiser III heeft net niet meer die top sfeer van zijn voorgangers.
Ook het acteren valt veelal zwaar tegen met uitzondering van Doug Bradley, die met zijn dubbelrol goed uit de verf komt.
Pinhead komt meer in beeld en dat vond ik persoonlijk niet slecht maar de Cenobites zijn hier veel minder dan voorheen.
Op de slachtpartij in de Boiler Room na is de gore minder dan in Hellbound maar het aantal slachtoffers loopt hier sterk omhoog.

In vergelijking met de voorgangers zeker ondermaats maar op zichzelf toch nog een leuke film.

3,5*

dit derde deel in de reeks vind ik ook een prachtige classic horrorfilm.
maar daarna was het toch wel gedaan met de franchise, want dat vierde vond ik al wat minder en de delen die daarop volgde waren gewoon bagger.
Maar dit derde deel vind ik nog wel echt super.
De gore wordt gewoon prachtig in beeld gebracht en het einde vind ik gewoon een gouden medaille waard!
En natuurlijk speelt Doug Bradley gewoon weer super als Pinhead, die toch echt wel samen met chucky, michael myers, jason voorhees, freddy krueger en leatherface (name it) echt gewoon de beste horror iconen zijn.

He, nog iemand die mijn favo films respecteert.

De derde deel van de reeks is weer een prima opvolger en dit keer krijgt Pinhead wel de hoofdrol. En wat ik er verder weer over kan zeggen is dat dit weer een prima opvolger is en het weer lekker de gore en extreme kant op gaat. Dit keer vind het niet meer plaats in London maar word de Box nu in New York geopend, wat dus weer voor de hel op aarde zorgt en een hoop doden. De nieuwe Cenobites zagen er ook weer lekker bruut uit.

Verder gewoon weer leegloop-horrorvermaak.

3,5*

Gewoon genieten!

Ook met dit 3e deel heb ik me weer aardig mee vermaakt.
Wel vond ik dat die een beetje langzaam opgang kwam maar na ongeveer 45 min werd het toch allemaal best kicken.
Het verhaal was ook weer best aardig gedaan, de Cenobites zagen er ook best goed uit, het enige wat wel een groot minpunt was vond ik het acteerwerk dat was af en toe echt behoorlijk slecht.

Niet heel erg gewelidg maar toch goed mee vermaakt.

3,0*

Thou shall not bow before any graven image!

meer komedie dan horror, amusant.

Matig. Weer eens herzien. Weinig sfeervol. Nieuwe cenobieten zijn silly en maken nog flauwe grapjes ook
De minste van de eerste 4 films. Geplande remake zou eigenlijk deel 1 en deel 2 in een film moeten zijn zodat het niet weer alleen hetzelfde verhaaltje is. Deel twee nog steeds het leukst

Een teleurstelling in tegenstelling tot de eerste twee delen die dik in orde waren. Alles was matig: de acteurs, de sfeer, de horror, spanning etc.

Voorlopig vermaak ik me nog goed met de Hellraiser reeks. Gelukkig zitten er nog vier dvd's in de box, maar ik houd er natuurlijk wel ernstig rekening mee dat ik het beste inmiddels wel gezien heb. Het derde deel zet in elk geval een daling in, maar toch heb ik me er goed mee vermaakt. De juiste sfeer hangt er nog altijd. De weemoedige, sinistere soundtrack is er ook nog. Nieuwe toevoegingen als Armored Saint en Motörhead vallen prima binnen mijn smaak.

Behalve Doug Bradley vinden we hier geen oudgedienden terug (vooruit, op enkele seconden na dan), en dat vind ik eigenlijk wel beter zo. Tijd om anderen aan de horrorpraktijken van Pinhead te onderwerpen. Dat gebeurt in elk geval wel op een wat grotere schaal dan voorheen, al valt deze film weer net wat vaker stil. Toch heeft het derde deel weer ongelooflijk toffe creaties rondlopen en een handvol sterke momenten. We zien weer wat meer over Pinhead. Ben ergens wel benieuwd of Clive Barker het ook allemaal zo bedoeld heeft. Niet dat het iets uitmaakt, want voorlopig is dit een heel toffe reeks, waarvan ik allang verwacht had dat de neerwaartse spiraal ingezet zou zijn.

Dit deel was toch wel wat minder dan zijn voorgangers, maar het is nog te doen.

De film is best vermakelijk maar mist de fantastische sfeer van de eerste 2. Wel behandelt het interessante ideeen zoals de belofte van dromen aan iemand die daartoe niet in staat is en het verleden van Pinhead. Net als de dromen van Joey en daarmee haar connectie met de geest van Elliott Spencer, de man die Pinhead werd. Verder is Pinheads bezoekje aan de kerk ook wel een lekker provocerend hoogtepunt.

Ik vind Terri Farrell naar behoren acteren behoudens de redelijkheid van haar teksten (tja een kinderachtig zinnetje als "it's not fair!" hoe zou je dat correct moeten uitkramen), net als Doug Bradley (altijd goed). Eigenlijk zitten er ook best grappige, menselijke scenes in zoals het ontbijt met het meisje dat niet kan dromen (of koken). De supermacho JP Munroe is daarentegen weer erg over de top.

De special effects varieren van ronduit slecht tot ietwat onder de maat. Dit wordt versterkt door het ontbreken van het soort belichting en geluidseffecten dat in de eerste 2 delen perfect was. De film gaat ook de mist in bij het introduceren van nieuwe Cenobites die echt te cheesy zijn (we hebben een bloeddorstige cd-man en een dito cameraman...nee dat werkte niet). Flauwe oneliners helpen ook niet, het wordt iets te dol en dat haalt de spanning weg.

Het einde is ook nogal abrupt. Een beetje jammer van een aantal gemiste kansen maar zeker goede verstrooiing.

Deel 1 t/m 4 zijn de enige die je hoeft te zien en ik zie deel daarbij 4 als een redelijk bevredigende afsluiter. Het enige positieve wat ik me van de vervolgen erna nog kan herinneren zijn de Wire Twins uit ik meen deel 5, nieuwe Cenobites die maar even in beeld kwamen. De koek was toch wel op, wat ik jammer vind gezien de bizarre, zinnelijke en fantasierijke wereld van Clive Barker. Die overigens nooit veel nadruk wilde leggen op de Cenobites en de keuzes van zijn menselijke hoofdpersonen, vooral de verlangens en de prijs daarvan, centraal wilde houden. Het problemen van de vervolgen is vooral geweest dat men dacht "Pinhead is cool dus meer nadruk op hem" maar je mist toch de Julia's en Uncle Franks als motor voor het verhaal en het soort "evil" dat er overblijft is te plat.

weer een mooi vervolg.net zo goed als de eerste 2 delen vind ik.heb me weer prima vermaakt.

Het verhaal van ‘Hellraiser III: Hell on Earth’ gaat min of meer wel weer verder waar het in het tweede deel is geëindigd. Het humane deel van Pinhead, kapitein Elliot Spencer bevindt zich nu tussen twee werelden. Wanneer Pinhead per ongeluk op Aarde tot leven wordt gewekt, gaat de kapitein samen met de journaliste Joanne Summerskill de strijd aan om met zijn duivelse persoonlijkheid weer herenigd te worden. Helaas moest in het derde film uit de ‘Hellraiser’-serie de mysterieuze duistere horror plaats maken voor meer slasher getinte horror. Deze zijn zichtbaar goedkoper en vooral bedoeld om een jonger filmpubliek aan te kunnen spreken. Een andere opvallende verandering ten opzichte van de eerdere delen is dat nu meer het personage van Pinhead op zich centraal staat. De Lament Configuratie puzzelkubus, het oproepen van de Cenobites en het genot en ondergaan van martelingen zijn naar de achtergrond verdrongen. Ook zijn er meer oneliners en ontploffingen. Wat duidelijk bedoeld is om de film meer dollars op te laten leveren. Helaas gaat dit ten koste gaat van de originaliteit. ‘Hellraiser III’ is echter op zichzelf geen slechte horrorfilm maar de sterke lijn van de twee eerste films wordt niet voortgezet .

Het probleem met de Hellraiser reeks is dat bepaalde regisseurs vrij originele concepten moeilijk kunnen vertalen naar een sequel. Een puzzeldoosje met demonen die uit de hel komen om je te martelen... mja wat doe je daar mee. De eerste film begon ermee en de tweede film breidde uit naar de hel zelf. En nu hebben we een soort van Jurassic Parc 2 plotje waar de demonen in de stad zelf lekker onrust kunnen zaaien.
Eigenlijk mocht deze reeks gewoon stoppen na twee delen. Bij slasherfilms kan je eindeloos doorgaan en er zit steeds wel wat lekker vermaak in. In deze reeks is dat niet het geval en gaan ze na deel 4 zelfs de psychologische tour op... Jeej.

Freddy Krueg... euuuh ik bedoel Pinhead is in deze film totaal niet wat hij is geweest in de voorgaande films. Zo opgewekt , zo vrolijk en zo grappig. De serieuze demon die hij ooit was , is niet meer.. De cenobites zijn ook heel onorigineel. 'We nemen een voorwerp dat bij die bepaalde persoon past en we vergroten dit uit'. Een DJ zal wel CD's kunnen werpen en een fotograaf heeft opeens een lens in zijn ogen. Dus moesten ze van mij een cenobite maken, zal het waarschijnlijk iets worden met een enorme penisring ofzo.

Hoofdactrice speelt ook heel slecht. Kijk veel liever naar Jennifer Aniston in Leprechaun, die zag er tenminste nog lekker uit.

Het enige positieve is dat er nog wat aan de plot van Doug Bradley zelve wordt gewerkt. De rest van de film is gewoon saai. Toch een 2,5* voor wat vermakelijkheden in de kerk en in de dancing.

I AM THE WAY

Na jaren ook dit 3e deel herzien en het is een uitstekend deel uit de reeks.
Ik zie nu dat mijn stem een 3,0* is wat ik niet helemaal begrijp.

Het verhaal van de film is leuk in elkaar gezet en de gore, Cenobites en Pinhead zelf zien er weer vreselijk gaaf uit.
Hier en daar ook nog is wat erg leuke oneliners zorgen ook voor iets extra's
Er zitten een paar scene's in die er zo flink bovenuit steken en echt heerlijk zijn om te zien. O.a. de scene dat de Cennobites Joey buiten achtervolgen over de straat zag er heel gaaf uit en de scene in de kerk was echt heel sterk. (denk zelf mijn favoriete scene uit alle delen).

Zeker na het herzien ga ik mijn stem gelijk veranderen van een 3,0 naar een dikke 3,5*

Toen Clare Higgins besloot dat ze meer met haar leven wilde doen dan Hellraiser sequels, was de franchise zijn grote schurk Julia kwijt. Logische vervolgstap; Pinhead wordt de grote schurk; de beste man stond immers toch al groot op alle posters. Het verhaal werd naar Amerika verhuisd en de rol van Doug Bradley werd een heel stuk groter. Regisseur Anthony Hickox, die hiervoor de twee Waxwork films maakte, beloofde aan Clive Barker geen humor te gebruiken. Desondanks is de toon behoorlijk anders; de groezeligheid van de vorige twee delen is weg en Pinhead is omgetoverd tot een meer typische horrorschurk. Hij schreeuwt, hij lacht, hij plaagt en hij lult eindeloos over vlees en begeerte.

Qua acteerwerk lijkt de film iets meer op zijn voorgangers; ook in Hellraiser 3 kan het merendeel van de cast niet acteren. Daarnaast gaat men qua script weer enkele stappen verder in het moeilijkdoenerij; ditmaal zijn er voorspellende dromen en magische ramen. Men pakt alsnog elementen uit Hellbound op in deze film, zoals de pilaar en een verwijzing naar het Channard instituut. Maar verder is Hellraiser 3 van een heel ander kaliber. Grootste bewijs is de sequentie waarin hoofdrolspeelster Joey over tamelijk verlaten straten rondrent en overal explosies plaatsvinden en vervolgens pseudo-Cenobites met elk hun eigen gimmick opduiken. Allemaal een beetje flauw ook; de cameraman heeft een camera, de DJ heeft CD’s in zijn hoofd. Geen van hen wint het van het originele kwartet, zeker niet qua design.

De knulligheid blijft aan rondom het einde als Doug Bradley zonder make-up het mag opnemen tegen Doug Bradley met make-up. In sommige scènes wordt zelfs wat CGI gebruikt en iedereen kan wel raden hoe CGI in een relatief goedkope horrorfilm begin jaren 90 eruit ziet. Iets met de tand des tijds. Desondanks heeft Hellraiser 3: Hell on Earth gelukkig wel zijn momenten, Pinhead in de kerk is bijvoorbeeld een memorabele sequentie. In principe zit er ook wel wat charme in al die knulligheid, maar op sommige momenten is de film oprecht best prima. Om een ogenblik later weer te veranderen in compleet stupide onzin. Beetje zoals de puzzeldoos; soms krijg je plezier, maar soms ondraaglijke pijn.

2,5 sterren.

Het wordt er helaas niet beter op. Qua sfeer haalt het bij lange na niet met de eerste twee delen, en Hellraiser III is veel meer een soort van dertien-in-een-dozijn horror. Pinhead was in de eerste twee films nog een koele, zachtsprekende, mysterieuze moordende kracht, maar verandert hier behoorlijk van karakter als een puur kwaadaardige demon. Die als elke cliche-jaren-80 bad guy wat loopt te grappen, bijdehant aan het doen is en flauwe kwaadaardige lachbuien heeft. Jammer, daar wordt het een veel minder leuke schurk van. Ook de cenobites die hier voorbijkomen (en dat is al niet zoveel) zijn een beetje flauw, het lijkt of ze wat random gebruiksvoorwerpen hebben gepakt en die op wat hoofden hebben neergezet. Een DJ? Daar doen we wat cd's in. Een cameraman? Een camera door z'n hoofd, wat anders? En hun einde is (net als in deel twee eigenlijk) een beetje een anticlimax, wanneer ze simpelweg verdwijnen zodra die Lament Configuration wordt geopend. Er is nog wel wat gore en compleet rampzalig is het ook weer niet, maar het is in tegenstelling tot de eerste twee delen een wat flauwe hap-slik-weg horror geworden.