Smile (2022)

Het begon nog wel aardig, maar daarna vond ik het aan de langdraderig kant worden. Je moet van zulke films houden, dus het was niet echt mijn ding.

Hoge verwachting nav de hype rondom afgelopen Halloween. Film kijkt prima weg, maar blijft naar mijn idee best oppervlakkig. Er is weinig intro waardoor je nog niet echt een goed beeld/gevoel krijgt van de personages terwijl het verhaal rondom de entiteit al begint. Ipv een goede psychiater, had ik meer het gevoel dat het een ontzettend labiel persoon was. Geeft geen kracht aan haar personage. Verloofde is ook maar een kleine bijrol die als 'de onsympatieke partner' wordt weggezet. Ja, en dan maar naar de ex... Einde was ook best een domper. Vooral omdat ze na 1 confrontatie dacht dat het probleem was opgelost en weer verder kon met haar leven. Maar paar leuke jumpscares en de smile doet het hem wel.

Ik hou niet zo van horrorfilms en had deze al een hele tijd op mijn HD staan. Bij gebrek aan beter gaan kijken. Volkomen flabbergasted van deze film en voor mij de beste horrorfilm die ik ooit heb gezien. Goede schrikmomenten en rechtopstaande haartjes! Wel had ik graag een ander einde gezien hetgeen niet betekent dat het einde slecht was. Geen minuut verveeld!

Zonde.

De hype rondom deze film was onmiskenbaar. Mensen noemden het 'een grote triomf voor het horror-genre'. Doordat de film ook in diverse toplijsten voorkwam en de trailer er wel OK uitzag besloot ik hem toch even te kijken.

Smile heeft een concept dat me hard deed denken aan het abominabele Truth or Dare: lachende mensen die zelfmoord plegen. Vandaar dat ik wat mottig stond tegenover het hele gegeven. Gelukkig wordt alles hier toch stukken beter uitgevoerd. Is het voldoende? Ja en neen.

Eerst en vooral ziet de film er erg goed uit. Camerabewegingen zijn opvallend smooth en inventief. Het acteerwerk van Sosie Bacon is ook erg sterk te noemen. Waar de film zijn hoogtepunt beleeft is in de eerste 15 minuten. Dit was zenuwslopende cinema met een erg bevredigende pay-off. Dit is dan ook weer het negatieve punt van de film: het piekt te vroeg. Wanneer een film van 115 minuten zo'n 100 minuten te lang aanvoelt heb je een groot probleem. Neem me niet verkeerd: de rest is wel te pruimen en bevat wel zijn creepy momenten maar haalt nergens het niveau van de opening.

De reden waarom de resterende 100 minuten zo kut zijn is omdat het allemaal veel te standaard is. Hoeveel keer moeten we nog een onderzoek over de entiteit met de stereotiepe krankzinnigen en familie van voorafgaande slachtoffers tegenkomen? De vreemde tekeningen, het politierapport, de sporadische jumpscares die als kruimeltjes worden verdeeld om het allemaal net dat tikkeltje interessanter te maken,... Neen. Ga dan The Ring gaan kijken of zo. Veel beter in elk aspect.

Jumpscares zijn een probleem. Er is niets mis met een goede jumpscare maar wanneer snapt Hollywood wat een goede jumpscare exact inhoudt? Neem nu The Conjuring of The Shining met hun trage camerabewegingen waardoor je volcontinu op het puntje van je stoel zit, wachtend op iets wat van achter een hoek komt. Om dan even gerustgesteld te worden dat er niks is. Uiteindelijk is er wel een jumpscare maar die voelt verdiend aan want de aanloop ernaartoe is spannend en onverwachts. Zonde dat dit exacte concept zo hard werd uitgemolken doorheen de jaren waardoor alles wat er enigzins op lijkt aanvoelt als een goedkope poging om de film interessanter te maken dan die is. Ik mis films als de OG Halloween waar alles subtieler en effectiever aangepakt wordt maar het concept nog steeds gekend is.

Genoeg geraaskald over een topic waarover al zoveel werd geklaagd door anderen die het beter kunnen.

Conclusie: sterk begin, teleurstellende rest.

2,5*

Er was een tijd dat ik horror 'achtige' films ook leuk vond maar die tijd is lang geleden. Maar hier zie ik positieve reacties dus ga maar weer eens kijken. Zit me hopeloos te ergeren aan het gestreste gedrag van hoofdrolspeler. Zij vertelt de hele dag aan patiënten dat ze waanbeelden hebben maar wanneer zij zelf dingen ziet doet ze raar. En het verhaal lijkt wel heel veel op fallen uit 1998 met een entiteit die van lichaam naar lichaam overgaat..... time is on my site.....

De dunne scheidingslijn tussen werkelijkheid en fantasie levert weer enkele fantastische momenten op. De horroreffecten zien er goed uit, al is er niets nieuws onder de zon. Smile komt wel een enkele keer net iets te gezocht uit de hoek, waardoor de toch al wankele logica nog verder onderuit wordt gehaald. Maar goed, daar moet je bij dit soort films niet al te kritisch op willen wezen. Gewoon lekker ondergaan, deze duistere trip. Ook al komen er diverse clichés voorbij, Smile zit degelijk genoeg in elkaar voor een paar uurtjes plezier.

Demonische pestkop drijft mensen tot waanzin en plegen vervolgens 'zelfmoord' waarbij altijd slechts 1 getuige aanwezig is die dan niet ingrijpt maar de zelfmoord gehypnotiseerd aanschouwt... die is natuurlijk het volgende slachtoffer. Terecht ook. Nogal een (lastig) gegeven. Verhaaltechnisch is de film niet zo best inderdaad. En natuurlijk het clichématige jeugdtrauma waar de hoofdpersoon mee rondloopt en als decor dient voor het slotakkoord.
Voor de lol kan je hem wel opzetten hoor. schrikmomentjes-fanatici zullen enthousiast zijn. De verhaalopbouw- en geloofwaardigheid-aanhangers wellicht teleurgesteld. Ik hoopte eigenlijk op het neefje als volgende in de lijn der getergden.

Stel je vindt Case39 leuk, dan wellicht deze ook. Ook al is die wel een stukje beter.

Van begin tot eind een boeiende film met een paar leuke schrikmomenten. Acteerwerk vond ik ook bovengemiddeld goed.

4*

De laatste jaren is het steeds lastiger om goede, enge en sfeervolle horrorfilms te vinden.
Dit is toch echt weer eens een juweeltje!!!!!!
Zeer vakkundig gemaakt, mooie beelden, goede schrikeffecten, interessant verhaal. Lijkt een beetje op 'It follows'.
De film wordt echt gedagen door Sosie Bacon. Wat speelt ze goed zeg. De angst is van haar gezicht te lezen, zonder dat ze iets zegt.
De film zit logisch in elkaar en je krijgt echt een 'eng' verhaal te zien.
Naar het einde toe gaat de film even een beetje 'over de top', dat maakte het meer komisch dan eng voor mijzelf.
Maar uiteindelijk het 'echte' einde is toch tragisch, maar sterk.
Ik las dat er een deel 2 komt. Dus laten we het hopen.
Zéér zeker de moeite waard, deze horror film.

Geslaagde herziening van de film. Toch ook wel een zeldzaam geval waar ik persoonlijk van mening ben dat statische camerabeelden wel naar behoren worden uitgevoerd. Smile klonk destijds als een nogal bedenkelijk concept, maar eenmaal de berichtgeving binnenkwam werd ik toch wel enthousiast. Inhoudelijk en audiovisueel viel de film me dan ook niet tegen, maar al helemaal met een tweede kijkbeurt vallen de kwaliteiten echt op. Finn weet erg goed hoe hij angst op kan roepen met relatief minimale middelen, zeker de gedaantes in de verte, in een donker hoekje of zelfs helemaal buiten beeld werken subliem. Dat er af en toe een luid schrikmoment tussenzit zal wel een commerciële doelstelling hebben, maar ze werken niettemin goed. Het mag gezegd, ik ben me nog altijd een aantal keer flink rotgeschrokken.

Smile valt op omdat het goed om kan gaan met de subtiele spanningsopbouw en de donkere, sombere toonzetting nooit los weet te laten. Uiteraard loopt de film over van clichés en het moraal achter enkele beslissingen is weliswaar bedenkelijk, maar dat doet weinig af aan het griezelwerk. Ik vond het toen al een tof filmpje, die mening kan ik na een herziening nog altijd delen.

Ik heb deze voor een groot deel al wel gezien maar was toen te moe om hem echt te beoordelen. Daarom heb ik ook nog geen cijfer gegeven.

Ik wil deze binnenkort toch eens in alle rust kijken en het verhaal dan ook volgen.

Voor jou heb ik ook een tip; een film die ik 4 sterren geef, nl. Malignant uit 2021. Die vond ik in ieder geval na 2x zien erg goed!

ik vond hem best sfeervol maar ook wel wat onevenwichtig

soms heel goed soms neigend naar cliché

al met al wel de moeite waard en toch wel bovengemiddeld

goede actrice en fijn einde ook

Psychiater wordt zelf patient. De naargeestige grimassen van het bovennatuurlijke verschijnsel zetten uitstekend de toon, maar met dat potentieel wordt veel te weinig gedaan. Smile vervalt namelijk in clichés, waardoor de vloek van middelmatigheid onvermijdbaar is.

3,0* Gruwelen als een boer met kiespijn

Dit was best een goede film.Geboeid naar zitten kijken.

Uitstekende en vakkundig gemaakte Horrorfilm. In mijn ogen komt het gehanteerde uitgangspunt enigszins overeen met dat van genregenoot It Follows (2014). Hoe dan ook, het was een beklemmende en spannende zit.

3,5 Ster.

één van de betere horrorfilms die ik de laaste jaren heb gezien. Heel sfeervol en goed geacteerd. Creepy sfeertje. Deed een beetje aan fallen uit 1998 denken .

Ook al een tijdje interesse naar en ik moet zeggen het was een goede film. Mag ook een keer gezegd worden na de vele flops die ik de laatste tijd heb gezien Als ze het nog iets luguberder en angstaanjagender hadden gemaakt was het een 4,0* geworden.

De film begint eigenlijk al vrij snel en al meteen komt de film eigenlijk op gang door het meisje dat zichzelf vermoord met een glimlach. Daarna volgen er nog meer gekke situaties tot aan de situatie met de kat. En daarna gaat het eigenlijk steeds meer in een drama dan echt een thriller/horror. Niet erg, want de hele film door speelt Sosie Bacon heel erg sterk (die ik in de film erg veel vond lijken op Evangeline Lilly op één of andere manier). Als dat niet het geval was had ik het denk ik wat saaier gevonden om naar te kijken, want in het middenstuk krijgen we weinig Smile momenten te zien om het zo maar even te noemen.

Zeker een aanrader en één van de betere films van de afgelopen tijd.

Heeft veel weg van Fallen. Vond het interessant als de reeks doorbroken was.

De film deed mij erg denken aan It Follows waar een onoverkomelijke bak aan ellende doorgegeven wordt aan een volgend slachtoffer, tenzij.... Je zou zeggen dat je het kunt voorkomen door je ogen te sluiten wanneer de 'zelfmoord' voor je neus plaatsvindt, maar de stress zal er wel voor zorgen dat je hier niet aan denkt. Ik had toch stiekem gehoopt dat deze iets minder cliché-horror zou zijn, maar helaas zit ook deze er vol mee. Ik moest er om lachen toen ik het ouderlijk huis zag, echt...really? De laatste paar scènes vond ik toch wel goed, maar maakt het nog steeds geen hele goede film.

Smile 2: Release Date, Cast, Story & Everything We Know - screenrant.com

Toch een sequel dus.

Jammer dat het beste stukje aan het begin van de film zit. De actrice met de creepy smile die ook op de filmposter staat, is eigenlijk het beste wat deze film te bieden heeft. Het gegeven van trauma, geestesziekte, het verlies van mensen die aan zelfdoding hebben gedaan en het verbergen van al dat leed achter een fake smile, is best interessant maar wat een diepgaande psychologische thriller moet zijn wordt eigenlijk op erg simpele manier ingepakt in een eenvoudig horrorverhaaltje met (op het einde van de film) een weinig overtuigend CGI monster. De film wordt bijna volledig gedragen door de mij onbekende actrice Sosie Bacon, dochter van Kevin Bacon, en zij doet het niet slecht. Ze ziet er bij wijlen oprecht verward en gestoord uit.

Best een aardige horror film. Met plezier gekeken.

Spannende film en ik lees terecht de vergelijking met "it follows" maar deze film had niet de constante dreiging die it follows wel had. Het einde kwam op mijn wat gemakzuchtig over. Maar ik heb ook niet direct een idee voor een ander einde. Dat is misschien wel de zwakke plek van deze film het draait niet echt het is vrij rechttoe rechtaan en ja. Je kan eigenlijk al snel uit tekenen waar dit naartoe zal gaan.

Dit maakt de zoektocht naar de oorsprong van de vloek nogal lachwekkend. Vooral de scène in de gevangenis waar precies nul extra info gegeven wordt dat ze niet al eerder hadden kunnen weten.

Maar goed de enge scènes zijn eng en die glimlach is ook naar. En dus werkt de film wel maar de originaliteitsprijs verdient deze film niet.

Waar ik het rauwe, lugubere en enigszins geloofwaardige eerste deel erg kon waarderen; zeker vanwege de overlap met psychische stoornissen, werd het me gaandeweg weer veel te visueel. Wanneer begint men een keer te in te zien dat 'less' bij dit soort horrorfilms toch echt 'more' is en dat het in beeld brengen van het heersende kwaad in de vorm van een grotesk monster afdoet aan de beleving. Maak een monsterhorrorfilm of blijf subtiel, maar dit soort hybrides vind ik jammer . Was het kwaad dichter bij de realiteit gebleven zonder te veel op de voorgrond te treden, had hier een 4 in gezeten, nu blijft er vanwege het toch best interessante verhaal en de leuk gevonden invalshoeken een 3,5 over.

Ik kan het niet anders formuleren; mijn ervaring was identiek. Ze hebben geprobeerd het geheel op te fleuren met een enigzins leuk einde en enkele schrikmomenten, maar over het algemeen was het gewoonweg saai om naar te kijken.