It Follows (2014)

“It could look like someone you know or it could be a stranger in a crowd.”

It Follows is bij herziening een stuk beter bevallen. Vooral de algehele sfeer maakt indruk, met de rustige regie en de prachtige cinematografie die vanaf het begin voor een onheilspellende sfeer zorgen (het lugubere begin helpt ook). De camera vliegt door de Amerikaanse suburbs als de wandelde SOA die achter de personages aanzit, en het geeft de film een specifieke en effectieve look. Regisseur Robert Mitchell zorgt ervoor dat It Follows langzaam onder je huid kruipt, en samen met de heerlijke 80’s sfeer zorgt het voor een aangename cocktail.

De groep tieners zijn een kleurrijke groep, en de acteurs zorgen ervoor dat het interessant blijft om ze te volgen. Vooral Monroe maakt grote indruk als Jay. Minpunt blijft dat Mitchell naar het einde toe niet precies lijkt te weten waar hij met zijn film heen wil en hoe hij zijn verhaal wil afsluiten. Het laatste gedeelte in het zwembad blijft zwak, alhoewel de speech van Luccardi in het ziekenhuis en de laatste scene wel ijzersterk blijven.

De film komt redelijk 80s over en misschien is dit wel de periode waarin het zich afspeelt. Een "onzichtbare" killer die je achterna komt doordat je seks hebt gehad en je kan er (voorlopig) van af geraken door zelf met iemand anders seks te hebben. Zeker na het resultaat van het eerste slachtoffer te hebben gezien, verwacht je af en toe wat lekker grafische horror, bloot en seks (gezien dit toch een belangrijk element is in het concept). Dat eerste is er eigenlijk niet meer, dat andere wel af en toe. De seks daarentegen is zedig (lees geen naakt) het zijn tieners en teveel bloot trekt niet genoeg publiek. Het valt blijkbaar in de smaak van de jongeren voor bloot hebben ze toch genoeg andere bronnen.
Dus ja de film heeft zo zijn spannende momenten, maar valt te vaak in herhaling en is naar mijn zin te traag en te lang. Oftewel ik sluit me aan bij wat Boeikens eigenlijk al heeft gezegd.

Niks over de geweldige art direction en cinematografie Johan? Daar zit de kracht van de film voor mij, naast de constant sluimerende spanning (die voor mij in de plaats komt voor losse spannende momenten).

Prima.

It Follows is niet een film voor de liefhebber van zo veel mogelijk bloedvergieten en schrikmomenten. Deze film gaat weer een beetje terug richting de jaren 80. De sterke soundtrack helpt daar ook veel bij.

Ik denk dat deze film je een soort paranoia probeert te geven, maar deze kwam bij mij niet erg over (kan wat zeggen over mij).

De acteurs doen het redelijk, kan er allemaal wel mee door. Maar de "Entity" zag er anders uit op elk moment. Natuurlijk neemt het een vorm aan, maar ik dacht dat in plaats van altijd langzaam lopende mensen neer te zetten hier nog iets meer uitgehaald kon worden. Soms wat saai, maar wel vermakelijk.

Een zesje van mij

Ja een langzaam lopende soa/entiteit die verschillende menselijke vormen kan aannemen. Helaas wandelt het niet altijd, want op sommige momenten zit het in een bioscoopzaal of staat het stil op het dak van een huis. Iets wat vreemd voor een films die It Follows heet.

Bwah ik ergder me teveel aan dat typische tienerdrama. Dat is echt niks voor mij. Qua concept had er veel meer ingezeten gezien de brutale eerste moord en dat seks de oplossing en het gevaar was werd maar weinig mee gedaan. The Entity is op dat vlak veel beter.

Weergaloos.

Een groot woord, maar wanneer loop je nog tegen een horrorfilm aan die een eigen entiteit (met bijhorend setje regels) introduceert, het beste van klassiekers weet te samplen en tegelijk nagenoeg alle valkuilen die het genre rijk is te vermijden? It Follows vindt het genre niet opnieuw uit, maar weet er wel het maximale uit te halen.

Belangrijkste vermeden valkuil: It Follows weet even subtiel als ingenieus de vrienden van de hoofdpersoon te betrekken zonder het obligate met-moeite-overtuigen-van-de-ernst-van-de-situatie. Je weet wel; dat de hoofdpersoon mensen probeert te vertellen wat er aan de hand is en eerst voor gek verklaard wordt voor iemand haar gelooft. De scene op het strand wordt hiervoor perfect ingezet, en voorkomt tevens dat het allemaal te repetitief wordt.

Daarnaast zijn pacing en sfeer de grootste troeven. Net als de entiteit, zweeft en draait de camera bescheiden en geduldig stalkend door deurposten, ramen, spiegels en over straat. Om de gruwel uit de beginscene te beschouwen als een belofte die niet ingelost wordt, is niet snappen hoe het ingezet wordt. Het zorgt er juist voor dat er doorheen de film een constante dreiging heerst, waarbij je ook als kijker de hele tijd de achtergrond aan het scannen bent op die ene verdachte, typische wandelende persoon die overal kan opduiken. Weten waar het toe in staat is, is genoeg om er bang voor te zijn.

Soundtrack is fan-tas-tisch: brommend met eigenzinnige synths die het beste van met name Halloween oproepen, zonder een repetitief deuntje te worden. Perfect voorbeeld van hoe de film voorgaande horrorhistorie weet aan te wenden om een modern jasje voor zichzelf aan te meten.

Een film met eigen smoel en tevens kundig geknipt en geplakt uit de canon der horror. Sfeervol doorheen de speelduur en faire dosering van jumpscares. Heel erg weinig op aan te merken en oprecht een film die onder je huid weet te kruipen. Verdiende 4,5*

De vibe, soundtrack en cinematografie tillen de film absoluut naar een hoger niveau. Maar op alle andere vlakken ontstijgt de film ook weer nergens de middelmaat. Misschien ben ik ook wel teveel verwend met alle retro quasihorrorfilms en -series van de afgelopen jaren. Enfin, It Follows is uiteindelijk gewoon een vermakelijke hommage voor alle 70's en 80's horror.

Hier had ik meer van verwacht. Aardig bedacht verhaal, maar eerlijk gezegd ben ik het einde nu alweer vergeten. Daarnaast zat er in de film hele irritante muziek. Nee, matig niet meer.